مراسم بزرگداشت ارتحال امام خمینی ره با حضور امام جمعه محترم وجناب سرهنگ موحدنیا فرماندهی محترم سپاه سبزوار و مسئولین و مردم انقلابی روداب
✅ *محدث قمی:جواب خدا را چگونه بدهم؟*
روزی دو بانوی محترم که ساکن بمبئی بودند حضور مرحوم حاج شیخ عباس محدث قمی می رسند و اظهار تمایل می کنند که هر ماه مبلغ 75 روپیه به ایشان تقدیم نمایند و ایشان از پذیرفتن آن خودداری کرده بودند.
و در مقابل اعتراض یکی از فرزندان خود می گوید:
ساکت باش، من همین مقداری را هم که الان خرج می کنم، نمی دانم فردای قیامت چگونه جواب خداوند و امام زمان سلام الله علیه را بدهم. در جواب این مقدار هم معطل هستم، چگونه بارم را سنگینتر کنم؟ (مجله نورعلم، شماره2، دور2،ص123.)
منبع: مردان علم در میدان عمل، سید نعمت الله حسینی، دفتر انتشارات اسلامی (وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)، جلد 1.
https://chat.whatsapp.com/DqyColnONGIKprxjJ4Gzx0
فوری: حکم صریح رهبری در موضوع انتخابات
من در گذشته گفتم افرادی که دارای سخن نافذ بین مردم هستند ملت را به مشارکت دعوت کنند، اما الان میگویم باید همهی مردم ایران در حرکتی اطرافیان خود را برای شرکت در انتخابات دعوت کنند.
مراسم عزاداری شب شهادت امام صادق ع با حضور مرد م شریف روداب. .این مراسم از مسجد فاطمه الزهرا آغاز وبا سخنرانی امام جمعه محترم در مسجد جامع به اتمام رسید.
امام جمعه روداب :امام صادق ع در حدیث مشهور به مقبوله عمر بن حنظله وظیفه آحاد مردم را مشخص نمود که همان اجتناب از طاغوت است.
بعضی در مناظرات با هوچی گری می خواهند رای جمع کنند که راه به جایی نمی برند
✅ امام صادق علیه السلام سلالهء پیامبران
▪️گوشههایی از مظلومیت امام صادق علیه السلام
┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄
«ذهبی» درباره امام صادق علیهالسلام مینویسد:
1️⃣ «... لم يرو مالك عن جعفر حتى ظهر أمر بني العباس...»
♦️مالک بن انس _ امام مالکی ها_ از امام صادق (علیه السلام) در زمان حکومت #بنی_امیه هیچ روایتی نقل نکرد مگر آنکه بنی عباس حاکم شدند!
⚠️ این نشان از شدت فشار بنی امیه نسبت به اهل بیت علیهم السلام دارد که حتی بزرگ ترین فقها و محدثان اهل سنت نیز جرات نقل حدیث از امام صادق علیه السلام نداشته است!
2️⃣ «... وخرج حفص بن غياث إلى عبادان وهو موضع رباط، فاجتمع إليه البصريون، فقالوا: لا تحدثنا عن ثلاثة ; أشعث بن عبدالملك، وعمرو بن عبيد، وجعفر بن محمد.
♦️ ابن معین می گوید حفص بن غیاث به آبادان رفت. اهل بصره در اطراف او جمع شدند و گفتند که از سه نفر - من جمله امام صادق (علیهالسلام) - برای ما روایت نقل نکن!
⚠️ این امر نشان از شدت ناصبی گری اهل بصره در آن زمان است. بخاری نیز از این جو متاثر شده و در صحیح خود از امام صادق (علیهالسلام) روایتی نقل نکرده است.
حال آنکه در کتب مخالفین ما امام صادق علیه السلام اینگونه توصیف شدهاند:
3️⃣ «... كنت إذا نظرت إلى جعفر بن محمد علمت أنه من سلالة النبيين. قد رأيته واقفا عند الجمرة يقول: سلوني، سلوني .... سمعت جعفر بن محمد يقال: سلوني قبل أن تفقدوني، فإنه لا يحدثكم أحد بعدي بمثل حديثي.»
♦️ عمرو بن ابی المقدام (از محدثین بزرگ) گوید: وقتی به جعفر بن محمد (ع) می نگریستم، دانستم که او از سلالة پیامبران است. او را در جمره دیدم که می گفت: از من سوال کنید!
♦️ صالح بن ابی الاسود (از امامان حدیث اهل سنت) می گوید: امام (علیهالسلام) می گفت: حقایق دین را از من بپرسید تا مرا از دست نداده اید. زیرا هیچ کس بعد از من، همانند احادیث من را نمی گوید!
#نقد_بخاری [25] #قاعده_الزام
#نقل_فضائل_از_کتب_مخالفین
#سیرهء علمای مخالفین [37]
┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄
@hasaninasab
دعای حضرت صادق علیه السلام در گرفتاریهای بزرگ
حضرت صادق علیه السلام فرمود: این دعا، دعای من است. این دعا را زیاد بخوانید، و من در بلا و گرفتاریهای بزرگ، این دعا را زیاد میخوانم:
«اللهُمَّ إِنْ كَانَتِ الْخَطَايَا وَ الذُّنُوبُ قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ، فَلَنْ تَرْفَعَ لِي إِلَيْكَ صَوْتاً، فَإِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَ، فَلَيْسَ كَمِثْلِكَ شَيْءٌ، وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ!» (امالی صدوق، ص403-404)
در روایت دیگری از حضرت صادق علیه السلام، این دعا به این صورت نقل شده است:
«اللهُمَّ إِنْ كَانَتْ ذُنُوبِي قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ، فَإِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِوَجْهِ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلّی الله عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام» (تفسير العياشي، ج2، ص178)
پس حاجت خود را از خداوند درخواست کنید
دعای حضرت صادق علیه السلام برای حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بعد از نماز ظهر
عَبّاد مدائنی گفت: نزد حضرت صادق علیه السلام رفتم. دیدم بعد از نماز واجب ظهر، دستان مبارکش را به آسمان بالا برد و چنین دعا کرد:
«أَيْ سَامِعَ كُلِّ صَوْتٍ! أَيْ جَامِعُ! أَيْ بَارِئَ كُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ! أَيْ بَاعِثُ! أَيْ وَارِثُ! أَيْ سَيِّدَ السَّادَةِ! أَيْ إِلَهَ الْآلِهَةِ! أَيْ جَبَّارَ الْجَبَابِرَةِ! أَيْ مَلِكَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ! أَيْ رَبَّ الْأَرْبَابِ! أَيْ مَلِكَ الْمُلُوكِ! أَيْ بَطَّاشُ! أَيْ ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ! أَيْ فَعَّالًا لِما يُرِيدُ! أَيْ مُحْصِيَ عَدَدِ الْأَنْفَاسِ وَ نَقْلِ الْأَقْدَامِ! أَيْ مَنِ السِّرُّ عِنْدَهُ عَلَانِيَةٌ! أَيْ مُبْدِي! أَيْ مُعِيدُ! أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ عَلَى خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ بِحَقِّهِمُ الَّذِي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَى نَفْسِكَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ السَّاعَةَ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَ أَنْجِزْ لِوَلِيِّكَ وَ ابْنِ نَبِيِّكَ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ، وَ أَمِينِكَ فِي خَلْقِكَ وَ عَيْنِكَ فِي عِبَادِكَ، وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ، عَلَيْهِ صَلَوَاتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ وَعْدَهُ. اللَّهُمَّ أَيِّدْهُ بِنَصْرِكَ، وَ انْصُرْ عَبْدَكَ، وَ قَوِّ أَصْحَابَهُ، وَ صَبِّرْهُمْ وَ افْتَحْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ أَمْكِنْهُ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ!»
عرض کردم: برای خودتان دعا میکنید؟ فرمود: برای نور آل محمّد، راهبر ایشان و منتقم از دشمنان آنها دعا میکنم. (فلاح السائل، ص170-171)
دعای تبرّی از دشمنان اهلبیت علیهم السلام بعد از هر نماز، منقول از حضرت صادق علیه السلام
عَنْ أَبِي يَحْيَى الْمَدَنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: مِنْ حَقِّنَا عَلَى أَوْلِيَائِنَا وَ أَشْيَاعِنَا أَنْ لَا يَنْصَرِفَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ مِنْ صَلَاتِهِ حَتَّى يَدْعُوَ بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ هُوَ:
حضرت صادق علیه السلام فرمود: از حقّ ما بر دوستان و شیعیانمان آن است که از نماز خود منصرف نشود، مگر آن که این این دعا را (بعد از نماز خود) بخوانند:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْعَظِيمِ الْعَظِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّاهِرِينَ وَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَامَّةً دَائِمَةً، وَ أَنْ تُدْخِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مُحِبِّيهِمْ وَ أَوْلِيَائِهِمْ حَيْثُ كَانُوا وَ أَيْنَ كَانُوا فِي سَهْلٍ أَوْ جَبَلٍ أَوْ بَرٍّ أَوْ بَحْرٍ مِنْ بَرَكَةِ دُعَائِي مَا تَقَرُّ بِهِ عُيُونُهُمْ، احْفَظْ يَا مَوْلَايَ الْغَائِبِينَ مِنْهُمْ، وَ ارْدُدْهُمْ إِلَى أَهَالِيهِمْ سَالِمِينَ، وَ نَفِّسْ عَنِ الْمَهْمُومِينَ، وَ فَرِّجْ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ، وَ اكْسُ الْعَارِينَ، وَ أَشْبِعِ الْجَائِعِينَ، وَ أَرْوِ الظَّامِئِينَ، وَ اقْضِ دَيْنَ الْغَارِمِينَ، وَ زَوِّجِ الْعَازِبِينَ، وَ اشْفِ مَرْضَى الْمُسْلِمِينَ، وَ أَدْخِلْ عَلَى الْأَمْوَاتِ مَا تَقَرُّ بِهِ عُيُونُهُمْ، وَ انْصُرِ الْمَظْلُومِينَ مِنْ أَوْلِيَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ أَطْفِئْ نَائِرَةَ الْمُخَالِفِينَ.
اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ لَعْنَتَكَ وَ بَأْسَكَ وَ نَكَالَكَ وَ عَذَابَكَ عَلَى اللَّذَيْنِ كَفَرَا نِعْمَتَكَ، وَ خَوَّنَا رَسُولَكَ، وَ اتَّهَمَا نَبِيَّكَ، وَ بَايَنَاهُ، وَ حَلَّا عَقْدَهُ فِي وَصِيِّهِ، وَ نَبَذَا عَهْدَهُ فِي خَلِيفَتِهِ مِنْ بَعْدِهِ، وَ ادَّعَيَا مَقَامَهُ، وَ غَيَّرَا أَحْكَامَهُ، وَ بَدَّلَا سُنَّتَهُ،
وَ قَلَّبَا دِينَهُ، وَ صَغَّرَا قَدْرَ حُجَجِكَ، وَ بَدَا بِظُلْمِهِمْ، وَ طَرَّقَا طَرِيقَ الْغَدْرِ عَلَيْهِمْ وَ الْخِلَافِ عَنْ أَمْرِهِمْ وَ الْقَتْلِ لَهُمْ وَ إِرْهَاجِ الْحُرُوبِ عَلَيْهِمْ، وَ مَنْعِ خَلِيفَتِكَ مِنْ سَدِّ الثَّلْمِ وَ تَقْوِيمِ الْعِوَجِ وَ تَثْقِيفِ الْأَوَدِ وَ إِمْضَاءِ الْأَحْكَامِ وَ إِظْهَارِ دِينِ الْإِسْلَامِ وَ إِقَامَةِ حُدُودِ الْقُرْآنِ.
اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا وَ ابْنَتَيْهِمَا وَ كُلَّ مَنْ مَالَ مَيْلَهُمْ وَ حَذَا حَذْوَهُمْ وَ سَلَكَ طَرِيقَتَهُمْ وَ تَصَدَّرَ بِبِدْعَتِهِمْ، لَعْناً لَا يَخْطُرُ عَلَى بَالٍ، وَ يَسْتَعِيذُ مِنْهُ أَهْلُ النَّارِ. الْعَنِ اللَّهُمَّ مَنْ دَانَ بِقَوْلِهِمْ، وَ اتَّبَعَ أَمْرَهُمْ، وَ دَعَا إِلَى وِلَايَتِهِمْ وَ شَكَّ فِي كُفْرِهِمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ».
سپس برای هر آنچه می خواهی دعا کن. (مهج الدعوات، ص 334)
زیارت حضرت صادق علیه السلام
1) مرحوم علامه مجلسی زیارت شریفی را به نقل از مرحوم سید بن طاووس برای حضرت صادق علیه السلام نقل می کند که خواندن این زیارت به نیابت از مولایمان حضرت مهدی علیه السلام در روز شهادت حضرت صادق علیه السلام توصیه می شود:
«السَّلَامُ عَلَى الصَّادِقِ بْنِ الصَّادِقِينَ، وَ أَبِي الصَّادِقِينَ، حُجَّةِ اللَّهِ وَ ابْنِ حُجَّتِهِ عَلَى الْعَالَمِينَ، الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، خَلِيفَةِ مَنْ مَضَى، وَ أَبِي سَادَةِ الْأَوْصِيَاءِ، وَ كَنِيِّ سِبْطِ نَبِيِّ الْهُدَى، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ، وَ الرَّاعِي الْمُؤَدِّي، وَصِيِّ الْأَوْصِيَاءِ، وَ إِمَامِ الْأَتْقِيَاءِ، عَلَمِ الدِّينِ، النَّاطِقِ بِالْحَقِّ الْيَقِينِ، وَ غِيَاثِ الْمُسْلِمِينَ، وَ أَبِي الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْإِمَامِ الْعَالِمِ، وَ الْقَاضِي الْحَاكِمِ، الْعَارِفِ الْمُرْتَضَى، وَ الدَّاعِي إِلَى الْهُدَى، مَنْ أَطَاعَهُ اهْتَدَى، وَ مَنْ صَدَّ عَنْهُ غَوَى،
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِ كَمَا عَمِلَ بِرِضَاكَ، وَ نَصَحَ لِأَوْلِيَائِكَ، وَ رَؤُفَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَ غَلُظَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ، وَ عَبَدَكَ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ، شَرَعَ فِي أَوْلِيَائِكَ السُّنَنَ، وَ أَظْهَرَ فِيهِمُ الْعِلْمَ، وَ أَعْلَنَ وَ عَطَّلَ الْبِدَعَ، وَ أَحْيَا الدِّينَ وَ نَفَعَ،
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِ، وَ اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ الْجَزَاءِ بِمَا أَحْيَا مِنْ سُنَّتِكَ، وَ أَقَامَ مِنْ دِينِكَ، وَ سَارَعَ إِلَى رِضَاكَ، وَ عَمِلَ بِتَقْوَاكَ، وَ أَخْرَجَنَا مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ خَيْرَ جَزَاءِ الْمَجْزِيِّينَ، وَ أَبْلِغْهُ أَفْضَلَ دَرَجَاتِ الْعُلَى فِي مَقَامِ آبَائِهِ الْأَعْلَى، وَ ضَاعِفْ لَهُ الرِّضَا، وَ حَيِّهِ مِنَّا بِالتَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ، وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.» (بحارالأنوار، ج102، ص224-225 به نقل از فلاح السائل)
2) جناب عثمان بن سعید عَمروی، و جناب ابوالقاسم بن روح نوبختی، دو نائب خاصّ حضرت ولیّ عصر علیه السلام، حضرت صادق علیه السلام را بدین گونه زیارت نمودند:
«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ وَ ابْنَ مَوْلَايَ وَ أَبَا مَوَالِيَّ، وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدَ دَارِ الْفَنَاءِ وَ زَعِيمَ دَارِ الْبَقَاءِ، إِنَّا خَالِصَتُكَ وَ مَوَالِيكَ، وَ نَعْتَرِفُ بِأُولَاكَ وَ أُخْرَاكَ.
فَاشْفَعْ لَنَا إِلَى مُشَفِّعِكَ اللهِ تَعَالَى رَبِّنَا وَ رَبِّكَ، فَمَا خَابَ عَبْدٌ قَصَدَ بِكَ رَبَّهُ، وَ أَتْعَبَ فِيكَ قَلْبَهُ، وَ هَجَرَ فِيكَ أَهْلَهُ وَ صَحْبَهُ، وَ اتَّخَذَكَ وَلِيَّهُ وَ حَسَبَهُ، وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُهُ». (بحار الأنوار، ج100، ص211)
3) در مقابل قبر حضرت صادق علیه السلام بگو:
«السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الصَّادِقِ، مُبَيِّنِ الْمُشْكِلَاتِ، وَ مُظْهِرِ الْحَقَائِقِ، المُفْحِمِ بِحُجَّتِهِ كُلَّ نَاطِقٍ، مُخْرِسِ أَلْسِنَةِ أَهْلِ الْجِدَالِ، مُسَكِّنِ الشَّقَاشِقِ، الْعَلِيمِ عِنْدَ أَهْلِ الْمَغَارِبِ وَ الْمَشَارِقِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ علیهمَاالسَّلامُ» (المزار الکبیر، ص106)
صلوات بر حضرت صادق علیه السلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خَازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِينِ. اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلامِكَ وَ وَحْيِكَ، وَ خَازِنَ عِلْمِكَ، وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ، وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ، وَ مُسْتَحْفِ
ظَ دِينِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ». (مصباح المتهجد، ج1، ص403)
✅ پاداش زیارت حضرت صادق علیه السلام
حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرکس مرا زیارت کند، گناهانش آمرزیده می شود و فقیر نمی میرد. (بحار الأنوار، ج100، ص145 به نقل از تهذیب الاحکام)
حضرت عسکری علیه السلام فرمود: هرکس حضرت صادق علیه السلام را زیارت کند، از (درد) چشم شکایت نمی کند، و بیماری طولانی مدّت به او نمی رسد، و مبتلا (به بیماری) از دنیا نمی رود. (بحار الأنوار، ج100، ص145 به نقل از تهذیب الاحکام)
«نماز هدیّه» به حضرت صادق علیه السلام به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام
مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از یکی از معصومین علیهم السلام روایت می کند که فرمود:
کسی که ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله، و امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیاء بعد از او علیهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را بسیار بسیار می گرداند تا نفسش قطع شود. در آن حال(یعنی قبل از جان دادن) به او می گویند: ای فلانی، الطاف تو و هدیه تو به ما، هم اکنون برای تو مفید خواهد بود. امروز، روز جبران کردن و پاداش دادن به توست. دلت خوش و چشمت روشن باد برای آنچه خداوند برای تو آماده نموده است، و گوارایت باد آنچه به آن رسیدی.
راوی سؤال می کند: انسان چگونه می تواند، نمازش را هدیه نماید؟ حضرت می فرمایند: نیّت کند که ثواب نمازش را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار دهد، و اگر امکان داشت علاوه بر 50 رکعت نماز(یعنی نمازهای واجب و نافله آنها)، حتی اگر یک نماز دو رکعتی هم باشد، بخواند و هر روز به یکی از این بزرگواران هدیه نماید.طریقه خواندن این نماز بدین گونه است:
2 رکعت نماز بخوان.
هر رکعت از این نماز را با یک یا سه یا هفت تکبیر شروع کن.
در همه رکوع ها و سجده ها، بعد از ذکر تسبیح، سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ»
و بعد از سلام نماز چنین بگو:
«اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَ مِنْكَ السَّلَامُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ أَبْلِغْهُمْ مِنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ»
پس اگر نماز را به حضرت صادق علیه السلام هدیه می کنی، چنین بگو:
«اللَّهُمَّ إِنَّ هَاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى عَبْدِكَ وَ ابْنِ عَبْدِكَ، وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، سِبْطِ نَبِيِّكَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ علیه السلام. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهُمَا مِنِّي، وَ أَبْلِغْهُ إِيَّاهُمَا، وَ أَثِبْنِي عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِين».
(جمال الأسبوع، ص16-19)
🌱مولایت به عهد خود وفا کرد
1️⃣ ابوبصیر می گوید: همسایه ای داشتم که به سبب پیروی از سلطان به ثروتی رسیده بود و آن را وسیله ای برای آراستگی خود قرار داده بود و گروه هایی را جمع می کرد و شراب می خورد و مرا اذیت می کرد. چند بار شکایتش را نزد خودش بردم اما دست بر نداشت و چون پافشاری کردم گفت: ای مرد، من مردی گرفتارم و تو مردی اهل بخششی، اگر مرا به مولای خود معرفی کنی امیدوارم که خدا مرا بوسیله تو نجات دهد. سخن او به دلم نشست وقتی به محضر امام صادق علیه السلام رسیدم حال او را برای آن حضرت بیان کردم. فرمود: وقتی به کوفه برگشتی آن مرد به سراغ تو خواهد آمد، به او بگو جعفر بن محمد می گوید: تو آنچه را که انجام می دهی رها کن، من هم بهشت را نزد خدا برای تو ضمانت می کنم.
وقتی به کوفه برگشتم آن مرد هم از جمله کسانی بود که نزد من آمد، او را نگه داشتم تا همه رفتند و منزلم خالی شد. پس گفتم ای مرد، همانا تو را نزد امام صادق علیه السلام یاد کردم، ایشان فرمود: او را سلام برسان و به او بگو: اگر آنچه را که انجام می دهد رها کند، نزد خدا بهشت را برایش تضمین می کنم. پس به گریه افتاد سپس گفت: تو را به خدا آیا جعفر (بن محمد) این مطلب را به تو گفت؟! سوگند یاد کردم که آنچه را که گفتم آن حضرت فرمود. پس گفت: همین مرا بس است و گذشت. تا اینکه بعد از گذشت روزگاری نزد من آمد و مرا صدا زد، ناگهان دیدم پشت در خانه اش برهنه است، گفت: ای ابابصیر چیزی در خانه ام نبود، مگر آنکه آن را بیرون ریختم و اینک اینگونه ام که می بینی؛ پس من نزد برادرانم رفتم و چیزی که او را بپوشاند برای او جمع کردم.
سپس روزهای کمی گذشت تا کسی را نزد من فرستاد که همانا من بیمارم، نزد من بیا. پس برای اینکه او را معالجه کنم نزد او رفت و آمد می کردم تا اینکه وقت مرگ او فرا رسید. نزد او نشسته
بودم که در حال جان دادن بود، پس بیهوش شد سپس به هوش آمد و گفت: ای ابابصیر! مولای تو به عهد خود وفا کرد، سپس از دنیا رفت. گذشت تا اینکه در ایام حج نزد امام صادق علیه السلام اذن ورود خواستم. در ابتدای ورودم به داخل اطاق در حالیکه یکی از دو پایم در صحن خانه و پای دیگرم در دالان اطاق بود، آن حضرت فرمودند: ای ابابصیر! ما به وعده ای که به دوستت داده بودیم، وفا کردیم.
2️⃣ علی بن حمزه گوید: دوستی داشتم که از کاتبان دستگاه بنی امیه بود. پس به من گفت: از حضرت صادق علیه السلام برای من اجازه ملاقات بگیر. من برای او اجازه ملاقات خواستم، حضرت اجازه دادند. وی پس از ورود سلام کرد و نشست و سپس گفت: فدایت شوم، من در دیوان این قوم (بنی امیه) هستم و از مال و منال آنها به ثروت فراوانی رسیده ام و حقوقی که به این مال تعلق می گیرد، نپرداخته ام. امام صادق علیه السلام فرمود: اگر بنی امیه کسی را نمی یافتند که برای آنها بنویسد و خراج و مالیات بگیرد و از آنها دفاع کند و در جماعتشان حاضر شود، هرگز حق ما را سلب نمی کردند و اگر مردم آنها را و آنچه در اختیار آنهاست، ترک می کردند، آنها جز آنچه که در دست داشتند، چیزی نمی یافتند. پس آن جوان گفت: فدایت شوم آیا برای من راه نجاتی هست؟ حضرت فرمود: اگر بگویم انجام می دهی؟ گفت: آری انجام می دهم. حضرت فرمود: پس آنچه از دستگاه آنان به دست آورده ای، رها کن، به هر یک از صاحبان اموال غصب شده که آنها را می شناسی، مالشان را باز گردان و اگر نمی شناسی، از جانب آنها صدقه بده و من در پیشگاه خدای عزوجل بهشت را برایت تضمین می کنم. آن جوان پس از سکوتی طولانی به آن حضرت گفت: فدایت شوم، انجام می دهم.
راوی گوید: آنگاه جوان همراه ما به کوفه بازگشت و از تمام آنچه روی زمین داشت حتی لباسهایی که بر تنش بود، دست شست. پس مالی را به او دادم و برایش لباسی خریدم و نفقه ای برایش فرستادم. چند ماهی نگذشت که آن جوان مریض شد و ما به عیادتش می رفتیم. روزی بر او وارد شدم که در حال احتضار بود، چشمانش را گشود و به من گفت: ای علی! سوگند به خدا که مولای تو به وعده ای که به من داده بود وفا کرد و سپس مرد و ما متولی کفن و دفن او شدیم. وقتی به حضور حضرت صادق علیه السلام رسیدم. ایشان چون به من نظر کرد فرمود: ای علی! سوگند به خدا ما به وعده ای که به دوستت دادیم وفا کردیم. گفتم: به خدا سوگند راست می گویی، فدایت شوم. سوگند به خدا او هنگام مرگش همین را به من گفت.
📗المحجة البیضاء، ج۴، ص۲۶۳
📗وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۴۵
صلوات بر حضرت صادق علیه السلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خَازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِينِ. اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلامِكَ وَ وَحْيِكَ، وَ خَازِنَ عِلْمِكَ، وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ، وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ، وَ مُسْتَحْفِظَ دِينِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ». (مصباح المتهجد، ج1، ص403)
@hasaninasab