و گاهی چقدر نیازمند همین یک لحظه نگاه زیبایت میشوم. #منصوردلها ❤️

خلیج نیلگون فارس

برخیز ، که فجر انقلاب است امروز بیگانه صفت، خانه خراب است امروز هر توطئه و نقشه که دشمن بِکشد از لطف خدا نقش بر آب است امروز 🌼 #دهه_فجر_مبارک 🌺

‏شادی هر دو جهان ، بی تو مرا جز غم نیست جنّت بی تو ، عذابش ز جهنّم کم نیست... #شب_جمعه

🔸️دنیا ، همه هیچ اهل عالم همه هیچ ای هیچ ، برای هیچ بر هیچ مپیچ 🔸️دانی که پس از عمر چه ماند باقی عشق است و محبت است ، باقی همه هیچ ! 💥بعضی وقتا حضرت مولانا واقعا حال دل آدمو خوب میکنه صبح دل انگیز آدینه روز ، بخیر 🌿♥️ @hatef10012

💥💥خبرهای جدیدی در راه هست.... 💥💥ای لشکر صاحب زمان ، آماده باش ✊️✊️✊️✊️✊️ @raviyanfarss

حلما دختر خردسال شهید پوریا احمدی خطاب به رهبر انقلاب: حالا که به سن تکلیف نرسیدم، میشه شمارو یه کم بغل کنم؟ ❤️❤️❤️❤️❤️ @hatef10012

💥سوختن ، کمال عشق است... اما آنها که سوختن پروانه در آتش شمع را کمال عشق می‌دانند ، کجایند که سوختن انسان در آتش عشق را به نظاره بنشینند؟؟ #شهید_آوینی @hatef10012

ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند... #انتخابات #انقلاب_اسلامی @hatef10012

باد می‏وزد و ساعات سرخ حماسه را در گوش درختان، نجوا می‏کند. من، در باور خیس دریاچه‏ها ، پرواز آخرت را پلک می‏تکانم ، به نیزارهای خاموش دل می‏دهم. ای محمدشهید؛ با ما که این‏ چنین مچاله خویشتن مانده‏ایم ، از وسعت روشن افق‏های دور بگو و از صدای عشق ، تا به قله‏های بلند رهایی بیندیشیم و در رویای سپید ملکوت ، دشت‏های شقایق‏پوش وطن را، دف‏زنان به شور آییم و مسرور شویم. باورمان، چشمان آسمانی توست باورمان، چشمان آسمانی تو است که کوچه‏های شهر را خورشید می‏پاشد. تو آن اسطوره‏ای که شب‏های بی‏شمار، سر بر شانه‏های ماه، شاعرانه‏ترین واژه‏ها را گریسته‏ای. پنجره‏های منتظر، نگاه ستاره‏پوشت را بسیار تجربه کرده‏اند. خونت که بر خاک ریخت، اندوه رفتنت، سینه سرخان زمین را زمین‏گیر کرد. نیستی! اما سال‏هاست شهر، یاد تو را نفس می‏کشد و نامت، نشانی جاده‏های باران را به یادمان می‏آورد. اقتدار روزهایمان را در تو یافته‏ایم؛ در رد گام‏های مقاومت ودر دفاع از حرم. سرفراز ایستاده‏ایم و پیام بلند تو را با فرزندان وطن، زمزمه می‏کنیم. اگر در هوای استقلال نفس می‏کشیم نیستی؛ اما نوباوگان وطن، هر روزشان را پلاک می‏خوانند و چفیه می‏نویسند. اینان، روایت‏گر حماسه تواند؛ آن‏گاه که با شمشیر صدایت، عربده بادهای هرزه‏گرد را به دریدن برخاستی و هجوم بی‏وقفه شب و حضور دامنه‏دار کویر را ایستادگی کردی. تو ماندی تا قله‏های میهن، با آفتاب سربلندی، به صبح سلام بگویند. تو رفتی، تا خیابان‏های شهر را گام‏های نامردمی، آلوده نکند. اگر در هوای پاکیزه استقلال نفس می‏کشیم، اگر ایستاده‏ایم و روشنی را ادامه می‏دهیم، یعنی دریافته‏ایم بزرگی‏ات را؛ یعنی هنوز بر پلکان دل‏هامان نشسته‏ای و چشمان یاس رازقی را لبخند می‏زنی. نگاه کن، چه بارانی می‏بارد! با تو، بر کتیبه‏ های عشق حک شدیم چشم می‏گشایم بر پنجره‏های آفتابی و نور منتشرت را می‏نوشم. تو از خورشیدزاران دور آمده بودی؛ از دامنه‏های ستاره. خاطره‏هایمان را آبی تفکر تو آسمانی کرده است. تو را در گردنه‏های برفگیر، به پاسداری بهار دیده‏اند و من به درختان بلندی می‏اندیشم که از پس گام‏های آخِرت، قد برافراشتند و به کوچه‏هایی که نامت، شکوهمندشان کرده است. از تو می‏گویم که نگذاشتی جاده‏های آوارگی، دلتنگمان کند؛ نگذاشتی سردر گریبان شبانه‏های سیاه یأس شویم. می‏ستاییمت؛ که با تو، بر کتیبه‏های سرخ عشق، حک شدیم... هشتمین سالروز شهادت #شهید_محمد_مسرور ✍️🏻 #سید_رضا_متولی @hatef10012