فاطمه: فاطمه: فاطمه: #لیست_رمان_های_کانال #رمان_عاشقانه_و_مذهبی👇👇 https://eitaa.com/havase/5380 قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_معجزه https://eitaa.com/havase/4922 #قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_عاشقانه_دو_مدافع👇👇👇 https://eitaa.com/havase/815 قسمت اول👆👆👆 #رمان_از_نجف_تا_کربلا👇👇👇 https://eitaa.com/havase/3044 قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_ارام_کن👇 https://eitaa.com/havase/2878 قسمت اول👆👆👆💐💐 #رمان_رهایی_از_شب👇👇 https://eitaa.com/havase/2223 قسمت اول👆👆👆 #رمان_نشانی_عاشقی👆👆👆 https://eitaa.com/havase/3598 قسمت اول👆👆👆 #رمان_سه_سوت👇👇👇 https://eitaa.com/havase/794 قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_مدافع_عشق👇👇👇 https://eitaa.com/havase/3120 قسمت اول👆👆👆 #رمان_بی_تو_هرگز👇👇👇 https://eitaa.com/havase/580 قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_دختر_شیتا_ #در_کانال زوج های بهشتی موجود هست👇 https://eitaa.com/zoje_beheshti/11595 @zoje_beheshti قسمت اول👆👆👆 #رمان_روزگار_من👇👇👇 https://eitaa.com/havase/3321 قسمت اول👆👆👆 #رمان_عشق_واحد👇👇👇 https://eitaa.com/havase/4638 قسمت اول👆👆👆 #رمان_جانم_می‌رود👇👇👇https://eitaa.com/havase/3764 قسمت اول👆👆👆 #رمان_شهادت_به_سبک_دخترونه👇👇 https://eitaa.com/havase/5619 قسمت اول👆👆👆👆 #رمان_دوراهی👇👇 https://eitaa.com/havase/6087 قسمت اول👆👆👆 #بالاتر_از_عشق👇👇👇 https://eitaa.com/havase/5480 قسمت اول👆👆👆 #حق_الناس👇👇👇 https://eitaa.com/havase/6336 👆👆👆قسمت اول #آگاه_به_قلب_ها 👇👇👇 https://eitaa.com/havase/6493 قسمت اول👆👆👆 #مجنون_من_کجایی 👇👇👇 https://eitaa.com/havase/7077 👆👆👆قسمت اول #هادی_دلها 👇👇👇👇 https://eitaa.com/havase/7195 👆👆👆👆قسمت اول #ازدواج_صوری👇👇👇 https://eitaa.com/havase/7453 👆👆👆👆قسمت اول #پناه https://eitaa.com/havase/8017 👆👆👆👆قسمت اول #سجاده_صبر https://eitaa.com/havase/8285 #قسمت_اول👆👆👆👆👆 #مقتدا https://eitaa.com/havase/8706 #قسمت_اول 👆👆👆👆 #داستان_عشق_آسمانی_من https://eitaa.com/havase/7930 #قسمت_اول 👆👆👆👆 #از_سوریه_تا_منا https://eitaa.com/havase/8823 #قسمت_اول 👆👆👆 #مسافر_عاشق https://eitaa.com/havase/8997 #قسمت_اول👆👆👆👆

💐💐💐💐

❤️💚به نام خداوند بخشنده مهربان❤️💚

﴾﷽﴿ #رمان #من_با_تو #قسمت_اول نگاهم رو از کتاب فیزیک گرفتم و از پشت میز بلند شدم. کتاب رو به قفسه ی سینه م چسبوندم و به سمت پنجره قدم برداشتم. رسیدم نزدیک پنجره،پرده ی سفید رنگ رو کنار زدم و نگاهم رو به حیاط کوچیک مون دوختم. آسمون گرفته بود،ابرهای خاکستری رنگ جلوی خورشید رو گرفته بودن. جمعه به اندازه ی کافی دلگیر بود با این هوا هم بهتر شده بود! برگ های درخت گوشه ی حیاط زرد شده بود،برگ های زرد و نارنجی روی موزاییک ها رو پوشنده بودن. با لبخند به منظره ی حیاط زل زده بودم. خونه مون تو یکی از محله های متوسط نشین تهران بود،پدرم کارمند بانک و مادرم خانه دار. و من تک دختر و ته تغاری خونه،فقط یه برادر بزرگتر از خودم به اسم شهریار که هفت سال ازم بزرگتره دارم. خونه مون ویلایی و یک طبقه،یه اتاق بزرگتر از دوتا اتاق پایین داشت که پله میخورد. اجازه ندادم به عنوان انباری ازش استفاده کنن و از سیزده سالگی اتاق من شد. بی اراده نگاهم به سمت خونه ی سمت چپ کشیده شد! خونه ی عاطفه دوست صمیمیم. آب دهنم رو قورت دادم و روی پنجه ی پا ایستادم تا توی حیاطشون رو راحت ببینم. _هانیه! با شنیدن صدای مادرم،صاف ایستادم و کمی از پنجره فاصله گرفتم. بلند گفتم:بله! صدای مادرم ضعیف می اومد:بیا ناهار! آروم پرده رو کشیدم،در همون حین نگاهی گذرا به دو تا حیاط انداختم. کتابم رو روی میز گذاشتم،بلوز بافت مشکی رنگم رو مرتب کردم و به سمت در رفتم. دستگیره ی در رو فشردم و وارد راه پله ی کوچیک شدم. اولین قدم رو روی پله گذاشتم،دامن چین دار قرمز رنگی که تا کمی پایین تر از زانوهام می رسید با جوراب شلواری مشکی رنگ پوشیده بودم. چون آروم و موزون از پله ها پایین می رفتم چین های دامنم آروم تکون میخوردن و حرکت موهای مشکی رنگ بافته شدم با حرکت چین های دامنم همراه شده بود. رسیدم به آخرین پله،آشپزخونه با فاصله سه چهار متری سمت راست پله ها بود. دیواری رو به روی راه پله آشپزخونه و راه پله رو از پذیرایی جدا می کرد. دستی به انتهای نرده های فلزی کشیدم و به سمت آشپزخونه قدم برداشتم. آشپزخونه مون کمی بزرگ بود،دور تا دور آشپزخونه رو کابینت های چوبی گردویی رنگ گرفته بودن. همه ی دیوارهای خونه جز آشپزخونه که پوشیده با کاشی های قهوه ای و کرم بودن،سفید بود. پام رو روی سرامیک های سفید گذاشتم. بخاطره لیز بودن سرامیک ها و پارچه ی جوراب شلواریم با احتیاط قدم بر می داشتم،رسیدم جلوی آشپزخونه. مادرم کنار گاز ایستاده بود،همونطور که پشتش به من بود گفت:چه عجب اومدی؟ با تعجب وارد آشپزخونه شدم و گفتم:پشتتم چشم داری؟! نگاهی به آشپرخونه انداختم،پدرم و شهریار نبودن. به سمت میز غذاخوری رفتم،صندلی چوبی رو عقب کشیدم و روش نشستم. _بابا و شهریار که نیستن! مادرم قابلمه رو روی میز گذاشت و گفت:یه کاری پیش اومد رفتن بیرون. صندلی رو عقب کشید و رو به روم نشست. دو تا بشقاب کنار قابلمه بود،یکی از بشقاب ها رو برداشت و گفت:تو افسردگی نمیگیری همش تو اون اتاقی؟ همونطور که قاشق و چنگال از توی ظرف وسط میز برمی داشتم گفتم:نچ! مادرم در حالی که غذا میکشید گفت:چی کار می کنی؟ _درس میخونم! ابروهاش رو بالا داد و چیزی نگفت،متعجب گفتم:مردم آرزونشونه بچه شون درس بخونه،منم میخوام از الان خوب بخونم برای مهندسی عمران،صنعتی شریف! شاید حرفی که زدم برای خیلی ها آرزو و خیال بود اما برای من نه! مطمئن بودم بهش می رسم. غیر از درس خون بودن من انگیزه و الگوش رو داشتم! مادرم بشقاب لوبیا پلو رو جلوم گذاشت،بو کشیدم و با ولع گفتم:به به! قاشق رو روی برنج ها و لوبیاها کشیدم،قاشق رو نزدیک دهنم بردم اما قبل از اینکه قاشق رو داخل دهنم ببرم صدای برخورد چیزی با شیشه پنجره باعث شد مکث کنم! قاشق رو روی بشقاب غذا گذاشتم و با ذوق گفتم:بارونه؟! از پشت میز بلند شدم و به سمت پنجره ی پذیرایی دویدم! مادرم با حرص گفت:هانیه! چیزی نگفتم و از کنار مبل ها رد شدم. پرده ی پنجره ی پذیرایی طرح سلطنتی به دو رنگ قهوه ای و شیری بود. پرده ی نازک شیری رو کمی کنار کشیدم،با ذوق به حیاط نگاه کردم. موزاییک ها خیس شده بودن. داد کشیدم:بارونه! مادرم تشر زد:خُبِ حالا! پرده رو انداختم و به سمت در رفتم. وارد حیاط شدم. دمپایی های ساده ی سفیدم رو پا کردم و رفتم وسط حیاط. سرم رو به سمت آسمون گرفتم و دست هام رو بردم بالا. قطره های بارون با شدت روی صورتم می ریختن،بدون توجه شروع کردم به زیر لب دعا کردن! شنیده بودم اگه زیر بارون دعا کنی مستجاب میشه! خواستم دعای اصلی و آخر رو زمزمه کنم که صدایی مانع شد! _آهای خوشگلِ عاشق! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ سرم رو به سمت صدا برگردوندم. با حرکت سرم موهای بافته شده ی خیسم مثل شلاق روی شونه م فرود اومدن. صدا از سمت خونه ی عاطفه اینا بود! همسایه ی دیوار به دیوار و صمیمی مون. عاطفه با خنده از پنجره ی طبقه دومشون نگاهم میکرد. جدی گفتم:خجالت نمیکشی خونه ی مردمو دید میزنی؟! نچ کشیده ای گفت و ادامه داد:هانی دستم به همین دامنت! بیا و من و نجاتم بده! کنجکاو گفتم:چی شده؟ صدای مادرم از خونه اومد:هانیه! سرما میخوری،بیا خونه! بلند گفتم:الان میام! برای اینکه به عاطفه نزدیک تر باشم به سمت تخت کنار دیوار رفتم. دم پایی هام رو درآوردم و پاهام رو روی فرش خیس تخت گذاشتم. با این حال قدم تا آخر دیوار نمی رسید و خیالم راحت بود موهام بازه از اون طرف دید نداره! دوباره رو به عاطفه گفتم:چی شده؟ همونطور که شال سفید رنگش رو روی سرش مرتب میکرد گفت:فک و فامیلامون اومدن دارن جهاز عطیه رو آمده میکنن،خسته شدم. نگاهی بهش انداختم و گفتم:من که پاسوز توام! بلندتر ادامه دادم:عاطفه بیا خونه ی ما ناهار! عاطفه بشگنی زد و گفت:عاشقتم. با عجله از کنار پنجره رفت. از روی تخت پایین رفتم،جوراب شلواریم تا بالای مچ کاملا خیس شده بود. با اکراه دم پایی هام رو پوشیدم. قطعا مادرم اینطوری خونه راهم نمی داد! چند لحظه بعد صدای زنگ آیفون اومد. قبل از اینکه مادرم از داخل در رو بزنه به سمت در رفتم و در رو باز کردم. عاطفه با عجله وارد شد و گفت:برو کنار خیس شدم. در رو بستم،به سمت خونه مون دوید،تو همون حین چادر سفیدش که گل های ریز آبی رنگ داشت رو از سرش برداشت و وارد خونه شد. برعکس عاطفه من از خیس شدن خوشم می اومد. با قدم های آروم به سمت خونه رفتم،در خونه رو باز کردم و وارد شدم،در رو بستم اما قبل از اینکه وارد پذیرایی بشم جوراب شلواریم رو درآوردم،دمپایی روفرشی های مادرم رو پوشیدم و با عجله به سمت حموم رفتم. بخاطره خیس شدن پاهام کمی درد گرفته بود. جوراب شلواری رو داخل حموم انداختم. به سمت آشپزخونه رفتم. عاطفه روی صندلی کناریم نشسته بود و با اشتها هم غذا میخورد هم با مادرم صحبت میکرد! همونطور که روی صندلی می شستم گفتم:خفه نشی! لقمه ش رو قورت داد و گفت:تو نگران نباش! مادرم با خوشحالی گفت:بالاخره روز عروسی رو تعیین کردید؟! عاطفه کمی آب نوشید و گفت:آره خاله جون! فک کنم کمتر از دوهفته دیگه! مادرم با لبخند گفت:ان شاء الله! مشغول غذا خوردن شد. عاطفه با آرنج آروم به پهلوم زد و گفت:قسمت ما! با اخم ساختگی گفتم:چه هولی تو! چشمکی زد و گفت:تو خوبی! اخمم واقعی شد! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

بعد از خوردن ناهار با عاطفه ظرف ها رو جمع کردیم و شستیم. مادرم برای دیدن جهاز و کمک رفت خونه ی عاطفه اینا. عطیه خواهر بزرگتر عاطفه چهار سال از ما بزرگتر بود و نزدیک دو هفته دیگه مراسم عروسیش برگزار میشد. چند روز بود خانواده ی عاطفه مشغول تدارک جهاز و مراسم بودن. با عاطفه روی مبل نشسته بودیم و تلویزیون تماشا کردیم. عاطفه دستش رو زیر چونه ش گذاشته بود و بی حوصله به صفحه ی تلویزیون چشم دوخته بود. من هم چهار زانو روی مبل نشسته بودم،گاهی به تلویزیون نگاه میکردم گاهی به عاطفه. فیلم سینمایی جالبی نبود. نمیدونم چرا آخر هفته ها به جای اینکه برنامه های تلویزیون جذاب تر باشه کسل کننده تر بود! ماهواره هم نداشتیم. نفسم رو بیرون دادم و دوباره نگاهم رو به صفحه ی تلویزیون دوختم. عاطفه گفت:چقد مسخره س! حرفش رو تایید کردم:اوهوم! دستش رو از زیر چونه ش برداشت و گفت:بیا بریم بیرون! با تعجب نگاهش کردم و گفتم:مثلا مهمون دارید! نگاهش رو به پاهاش دوخت و گفت:حوصله شلوغی ندارم! مردد گفتم:نکنه بخاطره رفتن عطیه ناراحتی؟ بدون اینکه نگاهم کنه جواب داد:واااا! چرا ناراحت باشم؟ _چون تنها میشی! دوباره به تلویزیون چشم دوخت و گفت:امین چیه پس! مطمئن شدم از رفتن عطیه ناراحته! با اینکه خواهر نداشتم ولی درکش میکردم. با شهریار خیلی صمیمی بودم،برای هم هم خواهر بودیم هم برادر! خودم رو به عاطفه نزدیکتر کردم و دستم رو دور شونه ش حلقه کردم. _پس من چی ام خل؟مگه منم آبجیت نیستم؟ به صورتم زل زد و با لبخندی که سعی داشت پنهونش کنه گفت:ابراز احساساتتو بخورم! صورتش رو برگردوند و کشیده ادامه داد:لووووووس! دستم رو از دور شونه ش برداشتم و گفتم:اصلا به تو محبت نیومده! خواست چیزی بگه که صدای زنگ در اجازه نداد. از روی مبل بلند شدم و به سمت آیفون رفتم. گوشی آیفون رو برداشتم و گفتم:بله؟! صدای پدرم پیچید:منم. دکمه ی آیفون رو زدم و گوشی رو سر جاش گذاشتم. رو به عاطفه گفتم:بابامه! عاطفه سریع بلند شد و شالش رو سر کرد. صدای بسته شدن در حیاط اومد. عاطفه چادرش رو هم سر کرد. پدرم وارد خونه شد عاطفه با صدای بلند گفت:سلام عمو! پدرم با لبخند به عاطفه نگاه کرد،همونطور که کت قهوه ای رنگش رو در می آورد گفت:سلام دخترم،خوبی؟ _ممنون عمو جون. به سمت پدرم رفتم و کتش رو از دستش گرفتم. بعد از سلام کردن از پدرم پرسیدم:راستی شهریار کو؟ پدرم در حالی که به سمت آشپزخونه می رفت گفت:دوستاش زنگ زدن رفت. رو به عاطفه گفتم:من برم به بابا ناهار بدم. عاطفه سرش رو تکون داد و چیزی نگفت. وارد آشپزخونه شدم،پدرم خودش داشت غذا میکشید. سریع گفتم:اِاِاِ...داشتم می اومدم! پدرم پشت میز نشست و گفت:برید خونه ی عاطفه اینا،مامانت میخواست بیاد صداتون کنه منو دید گفت بهتون بگم. نگاهی به پدرم انداختم و باشه ای گفتم. همومنطور که از آشپزخونه بیرون میرفتم گفتم:عاطفه! باید بریم خونه ی شما! به سمت پله ها رفتم،دوون دوون از پله ها بالا رفتم و وارد اتاق شدم. نگاهی به ساعت گرد روی میز که چهار بعد از ظهر رو نشون میداد انداختم و به سمت کمد رفتم. در کمد رو باز کردم،یه لباس خوب میخواستم! #ادامہ_دارد... عصر نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

#رمان #من_با_تو #قسمت_اول https://eitaa.com/havase/9241 #قسمت_دوم https://eitaa.com/havase/9253 ❤️کانال زوجهای بهشتی❤️ ╔ ✾ ✾ ✾ ════╗ @zoje_beheshti ╚════ ✾ ✾ ✾ ╝

💐💐💐💐

💚❤️ رمان من با تو ❤️💚

﴾﷽﴿ #رمان #من_با_تو #قسمت_دوم چهار پنج تا بچه تو حیاط می دویدن. یکیشون رفت روی تخت چوبی ای که گوشه ی حیاط بود. بقیه هم جیغ کشیدن و خواستن برن سمت تخت. عاطفه با تشر گفت:نخودیا برید کوچه بازی کنید. _چی کارشون داری؟! یکی از پسر بچه ها گفت:خاله فاطفه خودت برو اوچه! با گفتن این حرف زبون درازی کرد. خنده م گرفت،آروم گفتم:فاطفه جان تحویل بگیر! عاطفه جدی به پسر نگاه کرد و گفت:جواب بچه بی تربیتا خاموشیست! نگاهی به بچه ها انداختم و به سمت در ورودی خونه رفتم. جلوی در ایستادم همونطور که دم پایی هام رو درمیاوردم بلند گفتم:بیا تو فاطفه خانم تعارف نکن. به سمت ورودی برگشتم که دیدم کسی ایستاده. فقط پیراهن سفیدش رو میدیدم. صدای امین برادر بزرگتر عاطفه مثل همیشه آروم پیچید:ببخشید. سریع کنار رفتم و با تته پته گفتم:من عذر میخوام. از کنارم رد شد و چند قدمیم ایستاد. پشتش به من بود. پیراهن سفید ساده با شلوار کتان قهوه ای روشن پوشیده بود. موهای مشکی کوتاهش مثل همیشه مرتب بود. قدش نسبتا بلند بود و اندامش کمی لاغر. عاطفه به سمتم اومد و گفت:بریم هانیه! نگاهم هنوز روش قفل بود. بی هوا سر به زیر به سمتم برگشت،سریع نگاهم رو ازش گرفتم و زودتر از عاطفه وارد خونه ی شلوغشون شدم. چندتا خانم در حال رفت و آمد بودن. برای اینکه حرف های عاطفه رو نشنوم به سمتشون رفتم و بلند سلام کردم. ازهمه نگاهم کردن و جوابم رو دادن. نگاهی به اطراف انداختم تا مادرم رو پیدا کنم. مادرم تو آشپزخونه کنار خاله فاطمه مادر عاطفه و عطیه ایستاده بود و صحبت میکرد. به سمتشون رفتم. وارد آشپزخونه شدم و سلام کردم. خاله فاطمه و عطیه به سمتم برگشتن. خاله فاطمه گونه هام رو بوسید و گفت:کجایی تو دختر؟چند روزه ازت خبری نیس! قبل از اینکه چیزی بگم مادرم گفت:خودشو حبس کرده تو اتاق میگه درس میخونم. سریع گفتم:خب درس میخونم! عطیه چشم هاش رو گرد و لب هاش رو غنچه کرد:بچه خرخون! لبم رو کج کردم و زل زدم به چشم هاش:خودتی! دستش رو به سمت بازوم دراز کرد و بشگون محکمی ازش گرفت. آخ بلندی گفتم. عطیه زبون درازی کرد و گفت:تا تو باشی با بزرگترت درس حرف بزنی! نگاهم رو ازش گرفتم و گفتم:فهمیدیم مامان بزرگی نه نه جون! مادرم و خاله فاطمه شروع کردن به خندیدن. به سمت پذیرایی برگشتم،در حالی که با چشم دنبال عاطفه میگشتم آروم گفتم:عاطفه کجا غیبش زد؟! هم زمان خاله فاطمه گفت:پس عاطفه کو؟! _پشت سر من بود! از آشپزخونه خارج شدم،زن ها مشغول تزیین و مرتب کردن وسایل بودن. نگاهم به عاطفه افتاد. گوشه ی پذیرایی کنار خانم مسنی نشسته بود‌ از صورتش مشخص بود هم نشینی با اون خانم راضی نیست. عاطفه سرش رو بلند کرد،خواست بلند بشه که اون خانم سریع دستش رو روی پای عاطفه گذاشت و گفت:کجا؟!بشین! عاطفه با شدت نفسش رو بیرون داد و دوباره نشست. بهش چشمکی زدم و با لبخند بزرگی به سمت زن ها برای کمک رفتم. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ همونطور که یکی از بندهای کوله م رو روی شونه م مینداختم کاکائو رو داخل دهنم گذاشتم با عجله از پله ها پایین رفتم،تقریبا از روی پله ها می پریدم،تو همون حین چادرم رو سر کردم. به حیاط که رسیدم پام پیچ خورد،زیر لب آخی گفتم و لنگون لنگون به سمت در رفتم. در رو که باز کردم عاطفه با عصبانیت بهم خیره شد آب دهنم رو قورت دادم. با اخم بهم زل زد و گفت:خیلی زود اومدی بیا کنار بریم تو دوتا چایی بزنیم بعد بریم حالا وقت هست! سریع گفتم:اِ...عاطفه حالا یه بار دیر کردما بیا بریم دیره. پوفی کرد و گفت:چه عجب خانم فهمیدن دیره! دستم رو گرفت،با قدم های بلند و عجله به سمت خیابون می رفت من رو هم دنبال خودش می کشید،با دیدن پسری که سر کوچه ایستاده بود،ایستادم! عاطفه با حرص گفت:بدو دیگه! با چشم و ابرو به سرکوچه اشاره کردم،سرش رو برگردوند و ریز خندید! با شیطنت گفت:میخوای بگم برسونتمون؟ قبل از اینکه جلوش رو بگیرم با صدای بلند گفت:امین! امین به سمت ما برگشت،با دیدن من مثل همیشه سرش رو پایین انداخت آروم سلام کرد من هم زمزمه وار جوابش رو دادم! رو به عاطفه گفت:جانم! قلبم تند تند میزد،دست هام بی حس شده بود! _داداش ما رو میرسونی؟ امین به سمت ماشین پدرش رفت و گفت:بیاید! به عاطفه چشم غره ای رفتم عاطفه هم با زبون درازی جوابم رو داد! با خجالت دستگیره ی در ماشین رو فشردم و روی صندلی عقب نشستم. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ کوله ی مشکی رنگم رو روی زانوهام گذاشتم،عاطفه جلو کنار برادرش نشست. امین دستش رو گذاشت روی دنده و حرکت کرد. عاطفه رو به امین گفت:داداش چرا سرکار نرفتی؟ امین جدی به رو به رو خیره شده بود همونطور با لحن ملایم گفت:کی شما رو می رسوند؟! عاطفه به سمت من برگشت و گفت:تو چرا دیر کردی؟ _دیشب دیر خوابیدم! عاطفه چشم هاش با تعجب گفت:اوووو! تو که یازده شب خوابی! نگاهی به امین انداختم که بی توجه به ما رانندگی میکرد،روم نشد جلوی امین بگم فیلم ترسناک دیدم و خوابم نبرده! نگاهم رو دوختم به عاطفه. _حالا یه شب دیر خوابیدما! عاطفه پشت چشمی نازک کرد و به رو به رو خیره شد. احساس میکردم صدای قلبم توی ماشین پیچیده! صداش داشت کرم میکرد! به آینه زل زدم هم زمان امین سرش رو بلند کرد و به آینه نگاه کرد،قلبم ایستاد! سریع نگاهش رو از آینه گرفت،بی اختیار لبم رو گاز گرفتم،انگار به بدنم برق وصل کرده بودن. چند لحظه بعد ماشین ایستاد بدون تشکر کردن پیاده شدم. عاطفه هم پیاده شد،امین با سرعت رفت. عاطفه به سمتم اومد و با شیطنت گفت:ببینم لبتو! با حرص دنبالش دویدم اما زود وارد مدرسه شد! وارد مدرسه شدم،با لبخند شیطانی کنار بوفه ایستاده بود. روم رو ازش برگردوندم و به سمت سالن مدرسه قدم برداشتم. وارد سالن شدم که دستی از پشت روی شونه م قرار گرفت:چه اخمی هم کرده! بی توجه به عاطفه قدم بر می داشتم. نزدیک کلاس رسیدم،با مشت آروم روی کتفم کوبید و گفت:خبِ توام! وارد کلاس شدم و کلافه گفتم:عاطفه! همونطور که کنارم راه می اومد گفت:جونه عاطفه! چادرم رو درآوردم و پشت نیمکت نشستم. همونطور که چادرم رو تا میکردم گفتم:چیزی همراهت نداری؟معده م داره خودشو میخوره! دستش رو برد سمت کش چادرش و درش آورد. چادرش رو روی میز گذاشت و کوله ش رو برداشت،زیپ کوله ش رو باز کرد و مشغول گشتن شد. سرش رو داخل کوله کرده بود:چرا اتفاقا دیشب امین کتلت پخته بود سه چهار تا لقمه آوردم. برام جای تعجب نداشت،به آشپزی های گاه و بی گاه امین عادت داشتم! یعنی امین آشپزی کنه و عاطفه برای من هم بیاره! دستپخش رو بیشتر از دستپخت مادرم دوست داشتم! سرش رو از داخل کیف درآورد و دوتا لقمه ی بزرگ که داخل نایلون بود به سمتم گرفت و گفت:بفرمایید صادره از بهشت و حوری مخصوص! نگاهی بهش انداختم و گفتم:هه هه! با نمک! نایلون رو ازش گرفتم و یکی از لقمه ها رو برداشتم. لبخندی زدم و گاز اول رو به لقمه زدم. آروم می جویدم و خوب لقمه م رو مزه می کردم. سنگینی نگاه کسی رو احساس کردم،سرم رو بلند کردم. عاطفه و چند تا از بچه های کلاس ساکت بهم زل زده بودن. لقمه م رو قورت دادم و گفتم:چیه؟! نازنین نگاهی به جمع انداخت،سرش روی میز گذاشت و آه بلندی کشید:عاشق ندیدیم! بچه ها شروع کردن به خندیدن. جدی گفتم:الان بخندم؟ محدثه رو به نازنین گفت:دیدی چه مزه مزه میکرد لقمه رو؟! بعد رو به عاطفه گفت:پس کی شیرینی عروسی داداشتو میاری؟! عروس که آماده س! عاطفه با خنده گفت:داماد حاضر نیس! چند وقت دیگه حاضر میشه! با "برپا" گفتن کسی،همه دوییدن سمت نیمکت هاشون. خانم مرادی معلم فیزیکمون وارد کلاس شد. من و عاطفه همیشه کنار هم بودیم. خانم مرادی شروع کرد به درس دادن،کتاب و دفترم رو باز کردم. عاطفه مشغول نامه نگاری با نازنین و محدثه بود. گاهی برگه های نامه می افتاد جلوی من اما توجهی نمیکردم. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

#رمان #من_با_تو #قسمت_اول https://eitaa.com/havase/9241 #قسمت_دوم https://eitaa.com/havase/9253 #قسمت_سوم https://eitaa.com/havase/9264 ❤️کانال زوجهای بهشتی❤️ ╔ ✾ ✾ ✾ ════╗ @zoje_beheshti ╚════ ✾ ✾ ✾ ╝

✨✨شرط بندی علی ضیا و شجاعی مهر بر سر محصولات این داروسازی 🕊تقدیر از مخترع جوان ایرانی در شبکه های صدا و سیما 👨🔬👩🔬تولید شده زیر نظر متخصصین انجمن علمی طب سنتی ایران و سازمان غذا و دارو با استفاده از گیاهانی نظیر آرگان ، آووکادو و آلوئه ورا 💯گیاهی و طبیعی🌱 0️⃣3️⃣ سال سابقه در زمینه درمان مشکلات پوست و مو ♻️دارای گواهینامه بین المللی GMP ✉️ درمان قطعی مشکلات پوستی نظیر چین و چروک ، لک ، جوش و تیرگی ارسال عدد 10 ✉️ درمان قطعی ریزش و رویش مجدد مو و رفع سفیدی و سیاه کننده دائمی مو ارسال عدد 30 ⏱راستی تخفیف ویژه این هفته رو از دست نده⏱ ☎️برای ارتباط با کارشناسان پوست و موی ما کد مورد نظر رو به سامانه 10006189 پیامک کنید☎️

💐💐💐💐

💚❤️ رمان من با تو❤️💚

﴾﷽﴿ #رمان #من_با_تو #قسمت_سوم نگاهم به لقمه هایی که زیر میز گذاشته بودم افتاد. صدای معده م رو میشنیدم،آب دهنم راه افتاد. خانم مرادی برای توضیح دادن مسئله پای تخته رفت. فرصت رو غنیمت شمردم،سرم رو خم کردم و مشغول خوردن لقمه م شدم. یه چیز نوک تیز از پشت وارد کمرم شد. انقدر ناگهانی بود که مثل دیونه ها جیغ کشیدم! همه ی کلاس سرشون رو به سمتم برگردوند. خانم مرادی با اخم گفت:چه خبره اون پشت؟! دهنم پر بود،به زحمت محتوای داخل دهنم رو قورت دادم. نگاهی به محدثه و نازنین که پشتم نشسته بودن انداختم. رنگشون پریده بود،خانم مرادی با کسی شوخی نداشت! خیلی سخت گیر و کم حوصله بود،کافی بود بگم بچه ها شوخی کردن! خانم مرادی داشت به سمتمون می اومد. سریع از جام بلند شدم و با ترس گفتم:سوسک! صدام قطع نشده همه ی بچه ها با ترس از جاشون بلند شدند و جیغ کشیدن. خانم مرادی خواست چیزی بگه که عاطفه سریع گفت:اونا ها،داره میره زیر میزا. چند تا از بچه ها از کلاس رفتن بیرون. خنده م گرفته بود،لبم را گاز میگرفتم تا نخندم! مثل بقیه با عجله دوییدم به سمت در،نازنین با چند تا جیغ بلند از روی میزها پرید! دیگه نتونستم خودم رو کنترل کنم،از کلاس خارج شدم و گوشه ی سالن نشستم. عاطفه هم با خنده اومد کنارم نشست و گفت:دمت گرم! یه آبی ام از تو آب گرم شد هین هین! _چه خبره اینجا؟! صدای خانم فاطمی،مدیر مدرسه بود. سریع از جامون بلند شدیم،خانم فاطمی نگاهی به من و چند تا از بچه هایی که تو سالن بودیم انداخت و گفت:هدایتی توام؟! لب هام رو باز کردم چیزی بگم که عاطفه با لحن طلبکار گفت:خانم این چه وضعشه؟! هر روز سوسک و مارمولک و عقرب! از پررویی عاطفه هم تعجب کردم هم خنده م گرفته بود سرم رو پایین انداختم! عاطفه ادامه داد:این هدایتی رو ببینید! بیچاره انقد که از سوسک میترسه از داعش نمیترسه! با زانوش محکم به پشت زانوم زد! پام خم شد باعث شد بشینم. عاطفه شونه هام رو گرفت و گفت:ببینید اسم سوسک اومد کم مونده بود غش کنه! دیگه نتونستم جلوی خودم رو بگیرم با دست صورتم رو پوشوندم و شروع کردم به خندیدن. عاطفه با نگرانی گفت:فدات شم هانیه گریه نکن! سوسکه دیگه! دیگه نمیتونستم نفس بکشم،خنده هام شدت گرفت،بدنم از شدت خنده می لرزید. صدای خانم فاطمی رو شنیدم:هدایتی چی شد؟! چرا می لرزی؟! دستی روی شونه م نشست. _هدایتی حالت خوبه؟! _یکی بره آب بیاره! سرم رو چسبوندم به دیوار،عاطفه خدا ازت نگذره الان میگن دخترِ مشکل داره! نازنین گفت:دورشو خلوت کنید. عاطفه دستم رو گرفت و کنار گوشم آروم گفت:فلفل نبینه چه ریزه! بشکن ببین چه تیزه! دست هام رو از روی صورتم برداشتم،عاطفه و نازنین زیر بغلم رو گرفتن. نازنین گفت:بریم یه آبی به صورتت بزن حالت جا بیاد! خانم فاطمی و مرادی با نگرانی نگاهم میکردن. خانم فاطمی به صورتم زل زد:زنگ بزنم اولیات بیان؟! با بی حالی ساختگی گفتم:نه! نه! یکم ترسیدم! دیگه نایستادیم،عاطفه و نازنین آروم به سمت حیاط می بردنم. به حیاط که رسیدیم عاطفه نگاهی به پشت سرش انداخت و دستش رو برداشت. با حرص گفت:چه خوششم اومده! نازنین شروع کرد به خندیدن،عاطفه خودش رو انداخت زمین و گفت:هانیه وقتی مرد! نشستم روی زمین و راحت زدم زیر خنده. از ته دل! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ کاسه ها رو گذاشتم کنار دیگ آش،عاطفه همونطور که آش هم میزد زیر لب تندتند چیزایی میگفت،ملاقه رو از دستش گرفتم باحرص گفتم:بسه دیگه،دوساعته داری هم میزنی بابا بختت باز شد خواهرم بیا برو کنار! _هانی بی عصاب شدیا،حرص نخور امین نمی گرتت! _لال از دنیا بری! شروع کردم به هم زدن آش،زیر لب گفتم:خدایا امین رو به من برسون! امین پسر همسایه دیوار به دیوار که از دوسال قبل فهمیدم دوستش دارم،عاطفه گفت امین فقط چادر رو قبول داره چادری شدم، عاطفه گفت امین نمازش اول وقته نمازم یک دقیقه این ور اون ور نشد،عاطفه گفت امین قرمه سبزی دوست داره و من به مامان میگفتم نذری قرمه بپزه تا براشون ببرم! عاطفه گفت امین.....و من هرکاری میکردم برای امین! مهم نبود من سال سوم دبیرستانم و امین بیست و پنج سالشه! با احساس حضور کسی سرمو بالا آوردم،امین سر به زیر رو به روم ایستاده بود،با استرس آب دهنمو قورت دادم امین دستی به ریشش کشید و گفت:میشه منم هم بزنم؟ ملاقه رو گذاشتم تو دیگ و رفتم کنار،امین شروع کرد به هم زدن منم زیر چشمی نگاهش میکردم داشتم نگاهش میکردم که سرشو آورد بالا نگاهمون تو هم گره خورد،امین هول شد و ملاقه رو پرت کرد زمین! زیر لب استغفراللهی گفت و خواست بره سمت در که پاش به ملاقه گیر کرد و خورد زمین،خنده م گرفت با صدای خنده و اوووو گفتن زن ها سرخ شدم. تند گفتم:من برم بالا ببینم مامان اینا کمک نمیخوان! با عجله رفتم داخل خونه و دور از چشم همه از پنجره به حیاط نگاه کردم،عاطفه داشت میخندید و زن های همسایه به هم یه چیزایی میگفتن،روم نمیشد برگردم پایین همه فهمیدن! امین بلند شد،فکرکردم باید خیلی عصبانی باشه اما لبخند رو لبش متعجبم کرد! سرشو آورد بالا،نمیتونستم نفس بکشم! حالا درموردم چه فکرایی میکرد،تنم یخ زد انگار پاهام حس نداشتن تا از کنار پنجره برم! امین لبخندی زد و به سمت عاطفه رفت،در گوشش چیزی گفت،عاطفه لبخند به لب داخل خونه اومد! با شیطنت گفت:آق داداشمون فرمودن بیام ببینم بدو بدو اومدی خونه زمین نخورده باشی نگران بودن! قلبم وحشیانه می طپید،امین نگران من بود؟! با تعجب گفتم:واقعا امین گفت؟! _اوهوم زن داداش! احساس میکردم کم مونده غش کنم،نفسمو با شدت بیرون دادم! دوباره حیاط رو نگاه کردم که دیدم نگاهش به پنجره س،با دیدن من هول شد و سریع به سمت در رفت اما لیز خورد دوباره صدای خنده زن ها بلند شد،با نگرانی و خنده از کنار پنجره رفتم! عاطفه گفت:من برم ببینم امین قطع نخاع نشد! عاطفه که از پله ها پایین رفت همونطور که دستم رو قلبم بود گفتم:خدانکنه. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ با خستگے بہ عاطفہ نگاہ ڪردم از صورتش معلوم بود اونم چیزے نفهمیدہ! _خانم هین هین تو چیزے فهمیدے؟ منظورش از خانم هین هین من بودم مخفف اسم و فامیلم،هانیہ هدایتے! همونطور ڪہ چشمام رو مے مالیدم گفتم:نہ بہ جونہ عاطے! خالہ فاطمہ مادر عاطفہ برامون میوہ و چاے آورد تشڪر ڪردم،نگاهے بہ دفتر دستڪمون انداخت و گفت:گیر ڪردین؟ عاطفہ از خدا خواستہ شروع ڪرد غر زدن:آخہ اینم رشتہ بود ما رفتیم؟ریاضے بہ چہ درد میخورہ؟اصلا تهش شوهرہ درس میخوایم چے ڪار اہ! خالہ فاطمہ شروع ڪرد بہ خندیدن. _الان میگم امین بیاد ڪمڪتون! عاطفہ سریع گفت:نہ نہ مادر من لازم نڪردہ ڪلے تیڪہ بارم میڪنہ! خالہ فاطمہ بلند شد. _خود دانے! عاطفہ با چهرہ گرفتہ گفت:بگو بیاد،چارہ اے نیست! دوبارہ اون حس بے حسے اومد سراغم! _عاطفہ،امین بیاد من بدتر هیچے نمیفهمم جمع ڪن بریم پیش یڪے از بچہ ها! عاطفہ ڪنار ڪتاب ها دراز ڪشید و با حوصلگے گفت:اونا از من و تو خنگ تر! صداے در اومد،با عجلہ شالمو مرتب ڪردم صداے امین پیچید:یااللہ اجازہ هست؟ صداے قلبم بلند شد،دستام میلرزید،سریع بهم گرہ شون زدم! _بیا تو داداش! امین وارد اتاق شد و آروم سلام ڪرد بدون اینڪہ نگاهش ڪنم جواب دادم! نشست ڪنار عاطفہ،همونطور ڪہ دفتر عاطفہ رو ورق میزد گفت:ڪجاشو مشڪل دارید؟ عاطفہ خمیازہ اے ڪشید. _هانے من حال ندارم تو بهش بگو! دلم میخواست خفہ ش ڪنم میدونست الان چہ حالے دارم! بہ زور آب دهنمو قورت دادم،با زبون لبمو تر ڪردمو گفتم:عہ...خب.... دفترمو گرفتم جلوش. _اینا رو مشڪل داریم! امین دفترمو گرفت و شروع ڪرد بہ توضیح دادن،با دقت گوش میدادم تا جلوش ڪم نیارم خیلے خوب یاد میگرفتم! عاطفہ هم خواب آلود نگاهمون میڪرد آخر سر امین بهش تشر زد:عاطفہ میخواے درس بخونے یا نہ؟!فردا من میخوام امتحان بدم؟! عاطفہ با ناراحتے گفت:خب حالا توام!میرم یہ آب بہ صورتم بزنم! بلند شد تا برہ بیرون بہ در ڪہ رسید چشمڪے نثارم ڪرد و رفت! قلبم داشت مے اومد تو دهنم،سریع از جام بلند شدم ڪہ برم بیرون! _تو ڪجا؟! نفسم بالا نمے اومد،امین گفت تو! آب دهنمو قورت دادم،دوبارہ سر جام نشستم! امین همونطور ڪہ داشت مینوشت گفت:چرا ازم فرار میڪنے؟ با تعجب سرمو بلند ڪردم. _من؟!فرار؟! ڪلافہ بلند شد،دفترمو گذاشت ڪنارم _اگہ باز اشڪال داشتید صدام ڪنید! از اتاق بیرون رفت،من موندم با اتاق خالے و دفترے ڪہ بوے عطر امین رو میداد! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب ✳️ نظرات خود در مورد رمان ارسال کنید⬇️⬇️ @zoje_beheshti

#رمان #من_با_تو #قسمت_اول https://eitaa.com/havase/9241 #قسمت_دوم https://eitaa.com/havase/9253 #قسمت_سوم https://eitaa.com/havase/9264 #قسمت_چهارم https://eitaa.com/havase/9277 ❤️کانال زوجهای بهشتی❤️ ╔ ✾ ✾ ✾ ════╗ @zoje_beheshti ╚════ ✾ ✾ ✾ ╝

💐💐💐💐

💚❤️رمان من با تو❤️💚

#رمان #من_با_تو #قسمت_چهارم همونطور ڪہ تو حیاط راہ میرفتم درس میخوندم،سنگ ڪوچیڪے بہ صورتم خورد آخ ڪوتاهے گفتم و دوبارہ مشغول درس خوندن شدم دوبارہ سنگ بہ بازوم خورد! با حرص این ور اون ور رو نگاہ ڪردم،عاطفہ با خندہ از پشت دیوار سرشو آورد بالا و گفت:خاڪ تو هِد خرخونت! _آزار دارے؟ لبخند دندون نمایے زد. _اوهوم،وقتے من درس نمیخونم تو هم نباید بخونے! ڪار همیشگیش بود وقتے تو حیاط درس میخوندم میرفت رو نردبون و از پشت دیوار اذیت میڪرد! درس ها بہ قدرے سنگین بود ڪہ حوصلہ شوخے با عاطفہ نداشتم رفتم سمت خونہ ڪہ دوبارہ سنگ سمتم پرت ڪرد خورد بہ سرم! _هوے هوے ڪجا؟! برگشتم سمتش و محڪم ڪتابو پرت ڪردم،سریع سرش رو دزدید. صداے آخ مردے اومد،با چشماے گرد شدہ نگاهش ڪردم! _عاطفہ ڪے بود؟ عاطفہ با لحن گریہ دار گفت:داداشمو ڪشتے قاتل! رفتم ڪنار دیوار و رو تخت ایستادم،تو حیاطشون سرڪ ڪشیدم دیدم امین نشستہ رو زمین سرشو گرفتہ ڪتاب هم ڪنارش افتادہ!زیر لب خاڪ بر سرمے گفتم! عاطفہ طلبڪارانہ گفت:بیچارہ داداش من دوساعتہ میگہ عاطفہ،هانیہ رو اذیت نڪن.... امین نذاشت ادامہ بدہ و با عصبانیت گفت:من ڪے گفتم هانیہ؟! نگاہ ڪوتاهے بهم انداخت و آروم گفت:من گفتم خانم هدایتے! لبم رو بہ دندون گرفتم،گندت بزنن هانیہ،هرچے فحش بلد بودم نثار عاطفہ ڪردم با خجالت گفتم:چیزے شد؟ بہ نشونہ منفے سرش رو تڪون داد و بلند شد،تند تند گفتم:بہ خدا نمیدونستم شما اینجایید،میخواستم عاطفہ رو بزنم،آقاامین ببخشید! با گفتن اسمش سرخ شدم،ڪتابمو گرفت سمتم و گفت:این براے درس خوندنہ نہ وسیلہ رزمے! بیشتر خجالت ڪشیدم،سرم رو انداختم پایین دیگہ روم نمیشد هیچوقت جلوش آفتابے بشم،خیلے عصبے بود مگہ از قصد ڪردم؟!عاطفہ ڪہ حالم رو دید خواست چیزے بگہ ڪہ دستش رو فشار دادم ساڪت شد! زیر لب گفتم:بازم عذر میخوام دیگہ.... ادامہ ندادم و وارد خونہ شدم،از تو فریزر چندبستہ یخ برداشتم،دوبارہ رفتم رو تخت و بدون اینڪہ حیاطشون رو نگاہ ڪنم گفتم:عاطفہ،بیا این یخ ها رو بگیر! صداے امین اومد:عاطفہ داخلہ،صداش ڪنم؟ با دلخورے گفتم:نہ خیر! یخ ها رو گذاشتم رو دیوار. _اینا رو بذارید رو سرتون! با لحن آرومے گفت:خانمِ ہ...هانیہ خانم؟! با گفتن اسمم گر گرفتم،احساس ڪردم دارم میسوزم با عجلہ وارد خونہ شدم،از پشت پنجرہ دیدم ڪہ یخ ها رو برداشت و بہ حیاط نگاه ڪرد! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

﴾﷽﴿ با بے حوصلگے وارد حیاط شدم،سہ هفتہ بود خونہ عاطفہ اینا نمیرفتم،از امین خجالت میڪشیدم،اوایل آذر بود و هواے پاییزے بدترم میڪرد! بہ پنجرہ اتاق عاطفہ نگاہ ڪردم،سنگ ریزہ اے برداشتم و پرت ڪردم سمت پنجرہ،خواب آلود اومد جلوے پنجرہ با عصبانیت گفت:صد دفعہ نگفتم با سنگ نزن بہ شیشہ؟!همسایہ ها چے فڪر میڪنن؟!عاشق دلخستہ م ڪہ نیستے فردا بیاے منو بگیرے!بذار دوتا همسایہ برام بمونہ! با خندہ نگاهش ڪردم. _ڪلا اهداف تو شوهر ڪردن خلاصہ میشہ؟ نشست لب پنجرہ با نیش باز گفت:اوهوم،زندگے یعنے شوهر! با خندہ گفتم:بلہ بلہ لحاظشم گرفتم! خواست چیزے بگہ ڪہ دیدم چشماے خواب آلودش گشاد شد و لبشو گاز گرفت. با تعجب گفتم:چے شد عاطفہ؟ پریدم رو تخت و حیاطشون رو نگاہ ڪردم،امین داشت با اخم نگاهش میڪرد،خواستم از رو تخت برم پایین ڪہ با صداے بلند و عصبے گفت:هانیہ خانم! خیلے جلوش خوب بودم خوبتر شدم! برگشتم سمتش و آروم سلام ڪردم! بدون اینڪہ جواب سلامم رو بدہ با عصبانیت گفت:وسط حیاط نمایش راہ انداختید؟تماشگرم ڪہ دارہ! با تعجب نگاهش ڪردم،برگشت سمت چپ! _میرے خونہ تون یا بیام؟! یڪے از پسرهاے همسایہ از تو تراس نگاہ میڪرد،خون تو رگ هام یخ بست! جلوے امین یہ دختر دست و پا چلفتے با ڪلے خراب ڪارے بودم! زیر لب چیزے گفت ڪہ نشنیدم،با عصبانیت رو بہ عاطفہ گفت:برو تو! عاطفہ سرش رو تڪون داد و گفت:الان ترڪش هاش همہ رو میگیرہ! برگشتم سمت من. _شما هم بفرمایید منزلتون!نمایش هاے بچگانہ تونم بذارید براے اڪران خصوصے! هم خجالت ڪشیدم هم عصبے شدم،خواستم جوابش رو بدم ڪہ دیدم خودنویسم تو دستشہ! با تعجب گفتم:خودنویسم!فڪر ڪردم خونہ تون گم ڪردم! با تعجب بہ دستش نگاہ ڪرد،رنگ صورتش عوض شد! خواست چیزے بگہ اما ساڪت شد،خودنویس رو گذاشت روے دیوار. همونطور ڪہ پشتش بهم بود گفت:دروغ گفتن گناہ دارہ! نمیتونست دروغ بگہ! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti

امتحان هاے دے نزدیڪ بود شالم رو سر ڪردم تا برم پیش عاطفہ،خواستم پنجرہ رو ببندم ڪہ دیدم امین تو حیاط نشستہ،مشغول ڪتاب خوندن بود با صداے سوت ڪسے سرم رو بلند ڪردم،پسر همسایہ بود،شمارہ داد قبول نڪردم،دست از سرم برنمیداشت باید بہ شهریار،برادرم میگفتم! با حالت بدے گفت:ڪیو دید میزنے؟ با اخم صورتم رو برگردوندم،امین سرش رو بلند ڪرد و با تعجب نگاهم ڪرد،نفسم بند اومد،مطمئن بودم رنگم پریدہ!بلند شد و سمت چپ رو نگاہ ڪرد!با دیدن پسر همسایہ اخم ڪرد و دوبارہ مشغول ڪتاب خوندن شد،اما چند لحظہ بعد با عصبانیت ڪتاب رو پرت ڪرد زمین!سریع پنجرہ رو بستم،زبونم تلخ تلخ بود،بہ زور نفس عمیقے ڪشیدم،میمیرے از اون بالا نگاهش نڪنے؟! حتما فڪرڪردہ با اون پسرہ بودم! با صداے شڪستن چیزے دوییدم سمت پنجرہ،چند لحظہ بعد صداے همهمہ اومد،با ترس رفتم تو ڪوچہ،چندنفر جلوے دیدم رو گرفتہ بودن،از بین صداها،صداے امین رو تشخیص دادم! با نگرانے رفتم جلو،خالہ فاطمہ بازوے امین رو گرفتہ بود و میڪشید بقیہ پسرهمسایہ رو گرفتہ بودن،عاطفہ با ترس داشت نگاهشون میڪرد رفتم ڪنارش. _چے شدہ؟! عاطفہ برگشت سمتم. _هانیہ چے ڪار ڪردے؟! با تعجب گفتم:من؟!من چے ڪار ڪردم؟! مادرم با عجلہ اومد سمتمون و گفت:امین دارہ دعوا میڪنہ؟! خالہ فاطمہ امین رو هل داد داخل حیاط،عاطفہ دویید سمت امین،مادرم رفت ڪنارشون. قرار بود همیشہ جلوے امین اینطورے باشم ڪے قرار بود بتونم مثل آدم رفتار ڪنم؟! خواستم برم داخل خونہ ڪہ صداے ڪسے باعث شد برگردم! _یہ شمارہ دادم قبول نڪردے تموم شد رفت واسہ من آدم میفرستے؟! جوابے ندادم! دوبارہ داد ڪشید:هوے با توام! با عصبانیت برگشتم سمتش خواستم چیزے بگم ڪہ امین اومد جلوے در! _صداتو براے ڪے بالا بردے؟! بدون توجہ بهش با عصبانیت گفتم:آقاے حسینے من خودم زبون دارم! با بهت نگاهم ڪرد،چرا احساس میڪردم دلخورہ بہ جاے آقاامین گفتم آقاے حسینے؟! همسایہ ها پسر رو ڪشیدن ڪنار،رفتم سمت امین _من متاسفم،باید بہ خانوادم اطلاع میدادم تا اینطورے نشہ! سرشو انداخت پایین پوزخندے زد و آروم گفت:یہ دختر بچہ بیشتر نیستے! سرش رو بلند ڪرد و زل زدم تو چشم هام! قلبم داشت میزد بیرون نگاهش بہ قدرے برندہ بود ڪہ تمام بدنم رو بہ لرزہ انداخت انگار نگاهش با چشم هاے من درحال دوئل بودن و این نگاہ من بود ڪہ تو این جنگ نابرابر ڪم آورد و خیرہ زمین شد. _هانیہ ڪاش میفهمیدے من امینم نہ آقاے حسینے... خدایا قلبم دیگہ توان نداشت گفت هانیہ و رفت،من رو بہ چالش سختے ڪشوند،از اون روز ماجرا شروع شد... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @zoje_beheshti