🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 - سلام .بیاین دنبالم. - کی خانوم؟ - همین االان - چشم. مامان خودش رو بهم رسوند و گفت: - به این زودی کجا می ری؟ گفتم: - می روم ز دیده ها نهان شوم می روم که گریه در نهان کنم یا مرا جدایی تو می کشد یا تو را دوباره مهربان کنم مامان آهی کشید و گفت: - عزیزم با خودت این کار رو نکن. - نمی تونم مامان .من ... اشکام شدت گرفت .ادامه دادم: - از خودم بدم میاد .چرا نمی تونم فراموشش کنم؟ - چون نمی خوای فراموشش کنی. حرفی ،نزدم شاید حق با مامان بود. بعد از ده دقیقه مجربی اومد و من با یه خداحافظی سرسری از پیش خانوادم رفتم. اما کجا؟ از کی فرار کنم؟ از خودم؟ یا از عشقی که به جای این که فراموشش کنم هر روز بی قرارتر و عاشق ترم می کنه؟ "بی تو من کجا ،روم کجا روم؟ هستی من از تو مانده یادگار من به پای خود به دامت آمدم من مگر ز دست خود کنم فرار" تقصیر من چیه که زمونه با من سر ناسازگاری داره؟ اونه که کمر همت به نابودیم بسته. "در گریز از این زمان بی گذشت در فغان از این ملال بی زوال رانده از بهشت عشق و آرزو مانده ام همه غم و همه خیال" *؟؟ فریدون مشیری * باید متین رو فراموش می ،کردم هر طوری که بود باید فراموش می کردم که نفسم بسته به نفسای یکی دیگه بود .،آره این طوری واسه همه بهتر بود. با بچه ها البته به اصرار اونا قرار رستوران گذاشتم .می خواستم برای رفتن به رستوران آماده بشم که چشمم به قیافه ی درب و داغونم تو آینه افتاد .تمام سعیم رو کردم که چشمای به گود نشسته و گونه های رنگ پریدم رو با رنگ و روغن آرایش صفایی بدم که موفق شدم .مانتوی شیری رنگ و بلندم رو پوشیدم که باهاش قدم بلندتر نشون داده می شد. آماده شدنم که تموم ،شد رفتم پیش پدرجون و مادرجون که توی نشیمن بودن. - سلام. هر دوتاشون به سمتم برگشتن و با لبخند نگاهم کردن. - سلام عزیز دلم .جایی می خوای بری انقدر خوشگل کردی؟ - با اجازتون با بچه ها میرم بیرون. - کی برمیگردی؟ آخه خواهرم اینا امشب میان این جا. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌

"این اولین باری بود که در طول مدتی که این جا بودم مهمونی واسشون می اومد .اونا هم هیچ جا نمی رفتن که باعث می شد فکر کنم یه جورایی دوست ندارن کسی راجع به ازدواجم ،بدونه اما حاالا . ... - ده و این حدودا. -می دونم با دوستات قرار گذاشتی و نمی تونی بزنی زیرش و تقصیر از من بود که زودتر باهات هماهنگ ،نکردم ام اگه می تونی یه کم زودتر بیا. - چشم مادرجون. - بذار به مجربی بگم بیاد. - نمی خواد مهگل .ملیسا جون ماشین منو ببر. ،آهان این شد یه پیشنهاد درست و حسابی. بدون تعارف سویچ رو برداشتم که پدرجون گفت: - فردا بریم واست یه ماشین بخرم. - ،ممنون حتما. در حالی که سوار فورد پدرجون می شدم با شقایق تماس گرفتم و گفتم می رم دنبالش. * سوت شقایق منو از فکر خیال متین بیرون کشید .لعنت به من که حتی دو دقیقه نمی تونستم بهش فکر نکنم. - وای ،ملیسا این عروسک مال کیه؟ و دستش رو روی بدنه ی ماشین به حالت نوازش کشید. - اولا سلام .،دوما مال پدر جونه .سوما چه خبرته ندید بدید بازی درمیاری؟ شقایق در حالی که هنوز نگاه های عاشقش رو از ماشین برنداشته بود گفت: - علیک سلام .تو رو خدا ،ملی دو سه تا عکس با گوشیت ازم بگیر بزنم تو پیجم .با این عروسک چند تا عکس عشقولانه بگیرم توپ میشه. دیدم اگه ولش کنم تا دو ساعت دیگه با ماشین لاو ،میترکونه برای همین سریع سوار شدم و گفتم: - اگه میای بجنب. سوار شد و در حالی که با دم و دستگاه داخل ماشین سرگرم شده بود پرسید: - چی شده؟ خانم باالاخره از لک دراومد؟ آهی کشیدم و حرفی نزدم .شقایق صاف نشست و گفت: - می دونم سخته ،ملیسا اما مطمئنم آرشام از اون دسته مرداییه که می تونه خودش رو تو دلت جاکنه مثل رمان ... وسط حرفش پریدم و گفتم: - بسه ،شقایق صد بار از این داستانا برام گفتی اما قضیه ی من فرق می کنه برای بار هزارم دارم بهت می گم. - می دونم می دونم اما زمان همه چی رو حل می کنه. - نظری ندارم. تا رستوران هر دو ساکت بودیم. * به جمع دوستام نگاه کردم .دقیقا مثل گذشته بودیم با این تفاوت که این آخری ها متین هم جزء اکیپمون شده بود و حاالا ...برخورد صمیمی دوستام باعث شد یه کم از فکر متین بیرون بیام .مخصوصا وقتی کوروش علنا گفت از مائده خواستگاری کرده و مائده تا بنا گوش سرخ شد یا وقتی نازنین با خوشحالی خبر حامله شدنش رو بهمون داد و ذوق بهروز و یلدا بابت قضیه ی حاملگی نازنین و این که قراره خاله و عمو بشن .اما با زنگ خوردن گوشی مائده همه ی خوشی هام دود شد و رفت هوا. مائده گوشیش رو جواب داد. - سلام عمه جان... -ممنون قربونت برم. - نه شما برید من که گفتم نمی تونم بیام. - ... نگاه مائده روی چشمای من ثابت شد و سریع نگاهش رو دزدید .آروم زمزمه کرد: - امیدوارم خوشبخت بشن اما حضور من اون جا ... ساکت شد و بعد از چند ثانیه دوباره گفت #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- سلام. از جاش بلند شد .معلوم بود در حضور من معذب ،بود چون نگاهش فقط روی من کشیده می شد و تا منو متوجه خودش می دید نگاهش رو می دزدید .چند قدم ازمون فاصله گرفت و به سمت آکواریوم وسط رستوران رفت .صداش آروم بود اما برای منی که تموم وجودم گوش شده بود شنیدن صداش آسون بود. - متین جان اصرارنکن من نمیام.... - می دونم برادرمن اما ... - موضوع ربطی به مشکل من و سحرنداره امیدوارم با هم خوشبخت بشیدو ... متین سحر خوشبخت شدن نفس کشیدن واسم سخت شد.هاله ی اشک جلوی دیدم رو تار کرد .صدای نگران یلدا که اسمم رو صدا زد توی سرم اکو می شد و سیاهی مطلق و سکوت. "کاش مرده باشم !خدایا همین یه بارفقط خواهش می کنم آرزوم رو برآورده کن جونم رو بگیر!" این بار هم خدا صدام رو نشنید و من باز موندم . آره من موندم تا شاهد از دست دادن عشقم باشم .درسته که توقعم بی جاست .وقتی من خودم ازدواج کردم چرا نمی تونم ازدواج متینم رو تحمل کنم؟ آره ،خودخواهم من ،خودخواهم حاالا چی؟ خودم دارم مرد و مردونه اعتراف می کنم .خدایا این چه بازیه که روزگار با من وزندگی و عشقم می کنه؟ سرم رو که برگردوندم چشمم به یلداافتاد چشما و دماغش از گریه ی زیاد سرخ شده بود و نگاه مهربونش به من بود. آروم زمزمه کرد: - خوبی؟ فقط سرم رو آروم تکون دادم. در باز شد و پدرجون با چشمای مضطربش وارد شد .لبخند کم رنگی به روش زدم .نفسش رو بیرون داد و گفت: - دختر تو که ما رو کشتی. - پدر شما از کجا خبردار شدید؟ و نگاه گله مندم رو به یلدا دوختم که سریع گفت: - حالت که بد شد گوشیت چند بار زنگ خورد و شقایق جواب داد. پدرجون ادامه داد: - آخه مهلقا و مهدا و خونوادش اومده بودن خونه و می خواستیم شام بخوریم مهگل گفت بهت زنگ بزنیم ببینم میای واسه شام یا نه. سرم رو به نشونه ی فهمیدن تکون دادم .با ورود بقیه ی بچه ها اتاق شلوغ شد. - خانوم خانوما سه ساعته خوابیدی. به کوروش نگاه کردم و گفتم: - واقعا سه ساعت شد؟ با ورود متین همه ساکت شدیم .درسته جلوی پدرجون درست نبود اما نمی تونستم نگاهم رو از چشمای نجیب و غمزده ی متین بگیرم. آروم اسمش رو زیر لب زمزمه کردم .نگاهش رو ازم گرفت و به کفشاش خیره شد. - سلام خانم احمدی. با گفتن "خانم احمدی" یه جورایی بهم یادآوری کرد که هر چی بینمون بوده تموم شده. - سلام - خوب هستید؟ "واقعا به نظرت خوب میام؟" همون موقع موبایل پدرجان زنگ خورد. صدای بقیه رو نمی شنیدم و فقط تموم وجودم چشم شده بود و اون رو می دیدم .شاید این آخرین دیدار ما می بود پس باید یه دل سیر نگاهش میکردم اگرچه من هیچ وقت از دیدنش سیر نمی شدم. با قرار گرفتن پدرجون در مسیر نگاهم به خودم اومدم. گوشیش رو مقابلم گرفت و گفت: - دخترم آرشامه نگرانت شده. گوشی رو گرفتم و تو دستای سردم فشارش دادم. ندیدم متین و حالتاش رو ولی صدای پر حرص مائده رو شنیدم که گفت: - دیدیش که دیدی که کاملا سالمه؟ پس برو دیگه #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهلم 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 گوشی روبه گوشم چسبوندم .بغض باعث شده بود که صدام یه کم گرفته بشه. - سلام. صدای نگران آرشام رو از اون طرف خط شنیدم. - ملیسا؟ عزیز دلم خوبی؟ - بله ممنون. - چی کار کردی با خودت؟ بغضم شکست از نامردی همسرم .تازه بعد از همه ی اون بلاهایی که خودش به سرم آورده بهم میگه چی کار با خودم کردم .همون زمان بود که پدرجون از جلوم کنار رفت و نگاه خیسم تو نگاه عصبی و سرگردون متین قفل شد. - الو ملیسا؟ داری گریه می کنی؟ پوزخندزدم اگه گریه نکنم جای تعجب داره. متین نگاهش رو از من گرفت و از اتاق بیرون رفت و صدای گریه ی منم متقابلا بلندشد به حدی که پدرجون گوشی رو از دستم گرفت و به آرشام گفت: - االان حال ملیسا خوب نیست بهتر شد باهات تماس می گیرم. اون قدر گریه کردم که علاوه بر چشمای دوستام چشمای پدرجونم غرق اشک شد .هر کدوم به طریقی سعی در آروم کردن من داشتن در حالی که همشون می دونستن آروم بخش دلم کیه و االان کجاست. * خدا رو شکر مهموناشون رفته بودن و پدرجون و مادرجونم اون قدر شعور داشتن که درک کنن حالم خوب نیست و ازم سوالی نپرسن .دو روز بعدش به اصرار پدر جون یه مگان مشکی پسندیدم و اون برام خریدش .تو این مدت به بچه ها هر روز بهم زنگ می زدن و جویای احوالم بودن اما حرفی از متین نه زده می شد و نه من جرات پرسیدن داشتم اما این طور که از صحبتای مائده توی رستوران مشخص بود احتماالا دو روز پیش متین به خواستگاری سحر رفته سحرم که از خداش بود .وای خدای من دارم دیوونه میشم .از طرفی آرشام دو ساعت به دو ساعت زنگ می زد و حالم رو می پرسید که با شنیدن صداش حالم بدتر می شد .داشتم با پدرجون شوخی می کردم که گوشیم زنگ خورد . با دیدن اسم متین روی گوشیم نزدیک بود از تعجب شاخ دربیارم .گوشی رو که برداشتم بهم مهلت حرف زدنم نداد. - سلام خانم احمدی اگه میشه ... یه کم مکث کرد و ادامه داد:"- امروز ساعت چهار عصر همون پارک همیشگی بیاید. قطع کرد و من بهت زده به گوشیم خیره شدم .برای یه لحظه شک کردم نکنه توهم فانتزی زدم که متین باهام تماس گرفته اما با چک کردن تماسای دریافتی مطمئن شدم. پدرجون گفت: - اتفاقی افتاده؟ لبخندی زورکی زدم و گفتم: - نه بابا چه اتفاقی؟ بعدم نشستم جلوی تلوزیون و الکی بهش نگاه کردم در حالی که تموم فکرم پیش متین و قرار ملاقاتش چرخ می خرد. * ساعت سه بود که آماده شدم .دیگه طاقتم تموم شد از بس به ساعت روی گوشیم نگاه کردم .پدرجون و مادرجون توی اتاقشون چرت بعد از ناهار رو می زدن که از خونه خارج شدم .سه و ده دقیقه رسیدم و با دیدن ساعت آه از نهادم بلند شد .حاالا من با این ساعتی که جون می کند تا پنج دقیقه بگذره چی کار کنم؟ الکی تو پارک قدم می زدم که اونم رسید .با تعجب به ساعتم نگاه کردم سه و بیست دقیقه !گفتم انقدر سریع زمان نمی گذره .منو دید و به سمتم اومد . بدون این که نگاهم کنه گفت: - سلام .معذرت می خوام مزاحمتون شدم. - سلام .اشکالی نداره .اتفاقی افتاده؟ - نه .خب من ... مکث کرد. - ببینید خانم احمدی راستش مائده بهم گفت که علت این که حالتون بد شد چی بود. "ای مائده دهن لق!" از خجالت سرخ شدم .متوجه حالم شد چون گفت: - می خواید بریم یه نوشیدنی بخوریم؟ حرفی نزدم .حرکت کرد و منم مثل جوجه پشت سرش راه افتادم .ایستاد و نزدیک بود با دماغ برم تو کمرش که خودم رو کنترل کردم. - کافی شاپش بسته س. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 - آره خب کدوم آدم عاقلی ساعت سه و نیم می ره کافی شاپ؟ - بهتره بریم دو تا خیابون باالاتر. سوار ماشینش شد و منم به عادت گذشته نه چندان دور جلو نشستم .به خودم که اومدم ماشین راه افتاد .ضبط رو پلی کرد و تا اون جای منو با این آهنگ سوزوند. "من و تو دو تا پرنده تو قفس زندونی بودیم /جای پر زدن نداشتیم ولی آسمونی بودیم ابر و بارونو می دیدیم اما دنیامون قفس بود /چشم به دور دست ها نداشتیم همینم واسه ما بس بود اما یک روز اونایی که ما رو با هم دوست نداشتن /تو رو پر دادن و جاتم یه دونه آینه گذاشتن من خوش باور ساده فکر می کردم رو به رومی /گاهی اشتباه می کردم من کدومم تو کدومی با تو زندگی می کردم قفس تنگ و سیاهو /عشق تو از خاطرم برد عشق پر زدن تا ماهو اما یک روز باد وحشی رویاهامو با خودش برد /قفس افتاد و شکست و آینه افتاد و ترک خورد تازه فهمیدم دروغ بود دنیایی که ساخته بودم /دردم از اینه که عمری خودمو نشناخته بودم ،تو تو آسمونا بودی با پرنده های آزاد /من تن خسته رو حتی یه دفعه یادت نیفتاد حاالا این قفس شکسته راه آسمون شده باز /اما تو قفس نشستم دیگه یادم رفته پرواز" خدایا این پسر تا منو دیوونه نکنه دست بردار نیست! بعد از شنیدن آهنگ آروم نگاهش کردم. نگاهش به رو به رو بود و اون قدر چشماش سرد بود که وجودم یخ بست . برای عوض کردن فضا زمزمه کردم: - مامانتون چطورن؟ - خوبه. "مرسی واقعا چقدر توضح میدی خسته نشی یه وقت؟" به صورتش خیره شدم و برای چند لحظه تموم اتفاقات رو فراموش کردم و شدم همون ملیسایی که تموم هم و غمش شده بود متینش .مثل گذشته های نه چندان دور صداش زدم. - متین؟ جاخورد این رو از حرکت سریع سرش که به سمتم چرخید فهمیدم .اخماش سریع تو هم رفت و گفت: - خانم احمدی؟! "لعنت بهت حتی اسمم صدا نمی زنی !منم اخم کردم .به یاد ملیسا بلا گفتنش آهی کشیدم و به سردی گفتم: - من باید زودتربرم با من چی کار داشتین؟ انگار اون کلافه بود چون ماشین رو کنار زد و بدون این که نگاهم کنه سریع گفت: - من هفته دیگه می رم و ... وسط حرفش پریدم و بی حوصله گفتم: - می دونم. واقعا این همه راه منو کشونده بود تا چیزایی که داغونم می کنه رو برام تکرار کنه؟ - مامان اصرار داره قبل از رفتنم با ... مکث کرد و به آرومی ادامه داد: - با سحر ازدواج کنم. سرم رو بین دستام گرفتم .اون می خواست با حرفاش منو نابودکنه آره هدفش همینه .با حرص گفتم: - چرا اینا رو به من میگی؟ انگار اونم عصبانی شد چون با صدای بلند گفت: - من تازه تصمیم به ازدواج گرفتم و تو ناراحت شدی پس من چی که وقتی از مسافرتی که فقط به خاطر تو و خونوادت رفتم برگشتم خبر ازدواجت رو شنیدم؟ آهی کشیدم و در حالی که اشکام رو پاک می کردم گفتم: - واسه چی خواستی منو ببینی؟ بعد از چند دقیقه سکوت گفت: - فراموشم کن ملیسا مائده گفت از شنیدن خبر خواستگاریم به اون روز افتادی. - متین ... - می دونم سخته حتی واسه من سخت تر از توئه اما ازت می خوام فقط خوشبخت باشی بدون من .منم ...منم رویاهام رو عوض میکنم رویاهام رو بدون تو ... لرزش شونه هاش صدای گریه منو بلندتر کرد. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- متین منو ببخش. انگار تو حال خودش نبود چون بی توجه به من ادامه داد: - من احمق به رویاهام اون قدر پر و بال دادم که حتی به اسم دخترمون هم رسید دختری شبیه به تو اسمشم مبینا این طوری هم به متین می اومد و هم به ملیسا. - متین؟! - بدون تو یه مرده متحرک شدم. - متین؟! - دیگه ...دیگه نمی تونم. - متین خواهش می کنم بس کن. ساکت شد .انگار تازه به خودش اومد چون سریع از ماشین پیاده شد و به اون تکیه داد و من بعد این که خوب اشک ریختم پیاده شدم و رو به اون فقط زمزمه کردم: - خداحافظ. با چشمای سرخش بهم نگاه کرد و زمزمه کرد: - معذرت می خوام. - مهم نیست. - قول می دی فراموشم کنی؟ سرم رو تکون دادم .سوار ماشینش شد و گاز داد و رفت و من موندم و نگاه خیسم که تا انتهای خیابون بدرقش کرد. پیاده خودم رو به ماشین رسوندم. *** بین لباسایی که داشتم مونده بودم کدوم رو انتخاب کنم .این اولین بار بعد از عقدم بود که قرار بود تو مهمونیای بزرگ فامیلی آرشام شرکت کنم .تو این مدت هر شب آرشام باهام حرف می زد و حرفامون در حد احوالپرسی بودو انگار اونم تصمیم گرفته بود بهم فرصت بده .توی تفکرم غرق بودم که در اتاقم زده شد. - بفرمایید. مادرجون وارد شد و در حالی که جعبه ی تو دستش رو به سمتم می گرفت گفت: "- تقدیم به دختر خوشگلم. - ممنون .چی هست؟ اون با لبخند نگام کرد و بی توجه به سوالم گفت: - غیر از خواهرام کسی از ماجرای عقدت خبر نداره و می خوایم امشب به همه بگیم که تو و آرشام همدیگه رو دوست دارین و یه جورایی نامزد محسوب می شین تا آرشام برگرده و ازدواج کنید. سرم رو به نشونه موافقت تکون دادم. - امشب اکثر فامیلاتم دعوتن. بی اختیار ذهنم به موقعی کشیده شد که در به در دنبال پول جور کردن واسه پاس کردن چک بابا می گشتیم و این افراد به ظاهر فامیل همگی همزمان به قول خودشون پول تو دست و بالشون نبود .آهی کشیدم و رو به مادرجون گفتم: - اونا فامیل نیستن مگس دور شیرینین! سرش رو تکون داد و گفت: - بهشون فکر نکن عزیزم خدا رو شکر به خیر گذشت. پوزخندی زدم و زمزمه کردم: - به خیر گذشت؟! "آره به خیرگذشت در عوض از بین رفتن تموم رویاهام." مادرجون از اتاق خارج شد و من جعبه رو باز کردم . ماکسی کوتاهی با پارچه ی آبرنگی نباتی و طلایی کمرنگ با یک آستین حریر نباتی پلیسه و کلوش .مدلش فوق العاده شیک و ساده بود اما یک دستم کاملا برهنه بود و پاهامم همین طور .اگر چه قبلا این چیزا برام مهم نبود اما بودن با متین منو به کل عوض کرده بود .اگر چه هنوز نصف نماز صبحام قضا می شد و بعضی وقتا کلایادم می رفت نماز بخونم اما باور داشتم که آرامشی که از نماز می گیرم تو هیچ چیز دیگه ای نیست .لباس رو پوشیدم و یه جوراب رنگ پا هم پوشیدم .موهام رو که با بابلیس فر درشت زده بودم از یه طرف روی شونه ی لختم ریختم .آرایش مالیم طلایی کردم و منتظر شدم تا مادر جون حاضر شه و صدام کنه .هنوز چند دقیقه نگذشته بود که گوشیم زنگ خورد .با تانگو زنگ زده بود و من مجبور شدم تصویرم رو بهش نشون بدم. - واو !سلام خوشگل خانم. - سلام. - چقدر ناز شدی .دلم می خواست اون جا کنارت باشم و یه لقمه چپت کنم #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "از حرفاش احساس چندشناکی بهم دست داد. - ببینم مدل لباست رو. کمی گوشی رو از خودم دور کردم تا مدل لباس رو ببینه. - چقدرم اندازته سلیقم رو حال کردی؟ - مگه تو برام خریدی؟ - نه خوشگله من عکس لباس رو واسه خیاط مامان ایمیل کردم و اونم از روی یکی از لباسات که مامان بهش داده این رو دوخته. سرم رو به نشونه فهمیدن تکون دادم و زمزمه کردم: - کاری نداری؟ من باید برم. - کجا خانمی؟ هنوز سیر نگات نکردم. کاش قطع می کرد .با این حرفا فقط اعصابم رو به هم می ریخت .چشماش برق عجیبی داشت اما با خیره شدن تو چشماش هیچ حسی در من برانگیخته نمی شد. - دیگه نمی تونم دوریت رو تحمل کنم .دلم می خواد بیارمت پیش خودم اما هنوز کارای اومدنت تموم نشده پس مجبورم خودم بیام کنارت. با ترس به چشمای وحشیش نگاه کردم .آب دهنم رو به زور قورت دادم و گفتم: - چی؟ کی؟ خندید و گفت: - به زودی عزیزم .زمانش رو بهت نمی گم تا سوپرایزت کنم. "خدایا حاالا چی کار کنم؟" - ملیسا جان؟ - بله مادرجون؟ االان میام. به آرشام خیره شدم و گفتم: - من باید برم. - مواظب خودت باش .با این سر و شکل امشب چندتا خاطرخواه پیدا می کنی. "و غش غش خندید .برای یه لحظه رفتارش رو با متین مقایسه کردم با متینی که با این که من زنش نبودم و به هم متعهد نبودیم دوست نداشت کسی نگاه چپ بهم بندازه و روی پوششم حساس بود و آرشامی که با این که االان رسما و شرعا شوهرم بود با خنده از جذابیت من برای مردهای توی مهمونی می گفت و ککش هم نمی گزید. ** مهمونی مثل قبل بود و همین طور مهمونا .اون چیزی که االان تغییر کرده بود حضور من کنار خانواده بهادری و معرفی شدنم به عنوان نامزد آرشام بود .نگاه خیلیا با حسرت و نگاه بعضی دیگه با خوشحالی بهم بود .زن عموی آرشام که زن تپل مپل و خواستنی بود و قبلا دورادور باهاش آشنا بودم صاحب مجلس بود و رو به مهمونا گفت: - به افتخار آرشام عزیزمون که این جا حضور نداره و نامزد زیباش ملیسای عزیز. لیوان نوشیدنیش رو باالا برد و گفت: - به سلامتیشون! صدای به هم خوردن لیوانا و به سلامتی گفتن مهمونا بلند شد .دختر و پسرایی که یه جورایی با همشون آشنا بودم چه با عنوان فامیل و چه دوست یه گوشه از سالن رو گرفته بودن .با دیدن آتوسا و همسرش بین اونا سریع اون طرف رفتم .آتوسا تقریبا به طرفم پرواز کرد. - ملیسا عزیزم. - سلام خانمی. - سلام قربونت برم. شوهرشم خیلی محترمانه دستم رو فشرد. - تبریک می گم. - ممنون. آتوسا زیر گوشم زمزمه کرد: - یلدا همه چیز رو واسم تعریف کرده متاسفم. - مهم نیست. با بقیه هم خوش و بش کردم مخصوصا با افراد به اصطلاح فامیل .یکی از خدمتکارا اومد پیشم و گفت: - خانم؟ #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهل_یکم 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- بله؟ - خانم بهادری باهاتون کار دارن. و به سمت مادرجون که نگاهش به من بود اشاره کرد .بلند شدم و کنار مادرجون رفتم. - بله مادرجون؟ - عزیزم مامان باباتم امشب دعوت بودن ببین چرا هنوز نیومدن. گوشیم رو برداشتم و با مامان تماس گرفتم .مامان گفت نمیاد و وقتی من دلیلش رو پرسیدم گفت: - نمی خوام هیچ کدومشون روببینم کسایی که وقتی بهشون احتیاج داشتم پشتم رو خالی کردن. - مامان؟! - هه جالبه !ملیسایی که یه زمونی به زور تو مهمونیای دوره ای شرکت می کرد زنگ زده و میگه بیام مهمونی. راست میگفت من همیشه مخالف این مهمونیا بودم .دهنم بسته شد. - باشه مامان هر طور راحتی. *** یکی از دخترعموهای آرشام که معلوم بود چند سالی از من بزرگ تره با کمال پررویی رو به مادرجون گفت: - نامزد آرشام خیلی خوشگله اما فکر نمی کردم واسه آرشام دختر یه ورشکسته رو بگیرین. مادرجون نگاهی به من که از عصبانیت سرخ شده بودم انداخت و دستش رو روی دستم گذاشت و گفت: - مهم اینه که آرشام و ملیسا واقعا عاشق همدیگه هستن و ضمنا خدا رو شکل مشکل مالی آقای احمدی برطرف شد. دختر پررو پشت چشمی برام نازک کرد و گفت: - معلومه کار بلده ببین چطور خودش رو تو دل شما جا کرده. مادرجون لبخندی زد و گفت: - اون یه فرشته س. دختره رسما خفه شد اما وقتی مادرجون برای احوالپرسی پیش خانواده ای رفت رو به من گفت: - ببین خوشگله من پسرعموم رو میشناسم اینا همش فیلمشه اون اهل ازدواج و این حرفا نیست احتماالا چند صباحی سر کاری و بعدم مثل دستمال کهنه از زندگیش پرت می شی بیرون"آی دلم می خواست بگم ما ازدواج کردیم و تا اون جاش رو بسوزونم بعدم بگم پسرعموتون ارزونی خودتون و برای حسن ختام یه کف گرگیم برم تو صورتش اما شخصیت مهربون و روح لطیفم اجازه ی این کار رو نداد .دختره که دیدجوابش رو نمی دم بلند شد و رفت و جاش آتوسا اومد. - ملیسا خوب با مهگل خانم جور شدی. - آره خیلی خوبن هم مادرجون هم پدرجون. - خدا رو شکر .اوه راستی بلند نمی شی برقصی؟ - نه بابا حوصلم کجا بود؟ تو چرا نمی رقصی؟ - دلم می خواد با تو برقصم. - لوس نشو .یه کار نکن شوهرت سرم رو بکنه! خندید و گفت: - نترس عرضش رو نداره. بعدم دستم رو کشید و به زور بلندم کرد. فرشاد بهادری پسرعموی آرشام در حالی که با مهارت می رقصید کنار من و آتوسا اومد و گفت: - خیلی لوندی ملیسا خانم به خاطر اینه که پسرعموی منو این طوری به دام انداختی. به سر تا پاش نگاهی انداختم و فقط زمزمه کردم: - ممنون. بعد هم الکی تابی خوردم و جام رو یه جورایی با آتوسا عوض کردم تا از شر نگاهای هیزش خلاص بشم اما مگه از رو می رفت؟پاهاش رو سریع روی ریتم آهنگ برمی داشت و می ذاشت رو زمین و نگاهش یه لحظه هم ول کنم نبود .یه آن اون ملیسای شیطون گذشته تو من جون گرفت و یه لبخند شیطانی تحویلش دادم که باعث شدنیشش تا ته باز بشه و تو یه حرکت سریع یه لنگ کوچولو واسش انداختم و سریع عقب کشیدم .از اونجایی که پیست رقص کوچی بود و همه کیپ تو کیپ هم می رقصیدن محکم افتاد روی دخترعمش و دوتاشون پخش زمین شدن و من و آتوسا در حالی که به زور جلوی خنده هامون رو گرفتیم سریع جیم زدیم .همین که از جمعیت دور شدیم زدیم زیر خنده. - وای ملی خدا نکشدت !چند وقت بود دلم برای ملیسای شیطونمون تنگ شده بود. - خودمم همین طور. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God 💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- وای ملی معذرت میخوام ناراحت شدی؟ به زور لبخندی زدم و گفتم: - نه عزیزم دیگه یه جورایی عادت کردم نخندم .زندگیم پر از ... با صدای پدرجون حرفم رو نیمه کاره رها کردم و به سمتش برگشتم. - دخترشیطون ببین چطور حال برادرزادم رو گرفتی. به سمت آتوسا برگشتم و با لحن بچگونه ای گفتم: - آتی بزن به چاک که لو رفتیم! پدرجون بلند زد زیر خنده و گفت: - آدم پیش تو باشه احساس جوونی میکنه البته اگه مثل حاالا شیطون و خندون باشی. حرفی نزدم و تا آخر مهمونی از کنار مادرجون جم نخوردم چون ممکن بود با فرشاد کنتاک پیداکنم چون نگاهش مدام روی من بود.دو سه تا پیشنهاد رقصی هم که بهم شد رو یه جورایی پیچوندم. *** مادرجون بهم خبر داد که سه شنبه ی همون هفته تولد پدرجونه و میخواد یه جشن کوچولو واسش بگیره اما واسه همین جشن کوچولو یه جورایی پدر منو درآورد .دعوت صد و سی نفر از فامیل و دوستاشون سفارش کیک و میوه وشام خرید کادو و خرید لباس واسه خودمون و گرفتن نوبت آرایشگاه از کارایی بود که واسه این جشن کوچولو انجام دادیم .پدرجون رو به بهانه ی دیدن ویلایی تو لواسون با مجربی راهی لواسون کردیم و خودمون آرایشگاه رفتیم . اصرار من برای داشتن آرایشی ساده افاقه نکرد و مادرجون لباس صورتی ملایم و دنباله داری رو دستم داد و گفت: - امیدوارم بپسندی. - مثل لباس قبلی سلیقه آرشامه؟ - آره عزیزم. لباس فوق العاده ای بود یقه رومی و یک طرفه با گلی کریستال صورتی روی بندش؛ ساده و شیک .آرایش صورتم صورتی ملایم و شینیون موهام با یه تاج از گلی کریستال صورتی تموم شد و من و مادرجون به خونه برگشتیم. مهمونا کم کم اومدن و حدود ساعت هشت با ورود پدرجون جشن تولد رسما شروع شد .نیم ساعت بیشتر از تولد نگذشته بود که مادرجون بهم گفت برم کادوی خودش که ساعت گرون قیمتی بود رو بیارم .به اتاقشون رفتم و کادو رو از روی میز آرایش برداشتم و بعد هم به اتاق خودم رفتم و کادوی خودم که یه ست کامل لباس ورزشی مارک دار بود"رو برداشتم .تا اومدم برگردم کسی وارد اتاق شد و در اتاق رو بست .با تعجب برگشتم و با دیدن شخص پشت سرم خشکم زد .فقط تونست زمزمه کنم: - آرشام! آرشام در حالی سر تا پام رو نگاه می کرد.به خودم که اومدم باحرص گفتم: - تو ...تو کی اومدی؟ - دیروزعشقم البته فقط مامان می دونست .می خواستم هم تو وهم بابا رو سوپرایز کنم. از اون چیزی که می ترسیدم به سرم اومد .حاالا آرشام بهادری کنارم بود و کمتر از یه قدم باهام فاصله داشت کسی که اسم شوهرم رو یدک می کشید و من ...خدایا خودم رو به تو سپردم. -نمی تونستم بگم نگاهش بهم یه نگاه کثیف بود چون محرمم بود به خودم که اومدم وقتی بود که دستم تو دستای آرشام بود و همه برامون دست می زدن .پدرجون و مادرجون سریع خودشون رو به ما رسوندن و هر دو آرشام رو غرق بوسه کردن .بابا مامان منم جلو اومدن و آرشام خیلی تحویلشون گرفت .مامان کناری کشیدم و بهم گفت که قرار شده امشب یه جورایی جشن نامزدی من و آرشام باشه و این که بهتره جلوی دیگران نشون ندم که از بودن کنار آرشام ناراضیم چون به هر حال همه چیزفرمالیته س و من زنشم و اون ... - پوف باشه مامان .شما کی اومدید؟ - یه ده دقیقه ای می شه. پدرجون صدام زد .کنارش رفتم .دور آرشام شلوغ بود .پدرجون آرشامم صدا زد .آرشام با یه ببخشید از جمع فامیلاش بیرون اومد .واقعا که خوش تیپ و جذاب بود و این رو از نگاه بقیه دخترا بهش می شد راحت فهمید اما من با بخوام صادق باشم یه جوراییم ازش بدم می اومد اون باعث جدایی من از متین شد. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 پدرجون بلند گفت: - خانم ها وآقایون اول از همتون متشکرم که امشب تو جشن تولدی که مهگل واسه من پیرمرد گرفته شرکت کردید. مادرجون با ناز گفت: - وا؟ آقا کجاتون پیره؟ پدرجون عاشقونه نگاهش کرد و گفت: - تو که پیشم باشی همیشه سرحال و جوونم. مادرجون با ناز خندید و همه براشون دست زدن. - اما موضع مهم دیگه اومدن پسرم آرشامه .اگر چه واسه دل من نیومده و ... با دست به من اشاره کرد. - واسه دل خودش اومده اما ازش ممنونم و می خوام امشب نامزدش ملیسای عزیز رو بهتون معرفی کنم. دست منو گرفت و بعد هم دست آرشام رو بلند کرد و دستامون رو تو دست همدیگه گذاشت. - امیدوارم که خوشبخت شن .به افتخارشون! صدای دستا از همه طرف بلند شد و بعد هم آرشام از توی جیبش یه جعبه ی کوچولوی زیبای چوبی درآورد و جلوم زانو زد و در جعبه رو باز کرد .چشمام بین چشمای شیطون و حلقه برلیان براق زیبا در گردش بود .آرشام زمزمه کرد: - خیلی دوستت دارم. و من سریع نگاهم رو از چشماش گرفتم و حلقه رو برداشتم .اون هم سریع ایستاد و حلقه رو توی انگشتم کرد .صدای سوتا و دستا بلند شد . تو گوشم زمزمه کرد: - عاشق خجالت کشیدناتم! حلقه ی توی انگشت دست چپم و سنگینی دست آرشام که روی مبل کنارم لم داده بود روی شونه هام همگی یادآور این بودن که باید خودم رو واسه اتفاقات بدتری آماده کنم .کاش می شد با مامان اینا برم خونشون .بودن کنار آرشام باعث عذابم بود .نمی خواستم با فکر کردن به متین اعصابم رو خردکنم اما فکر این که با بودن کنار آرشام به عشقم به متین خیانت می کنم و از طرفی با فکر کردن به متین به همسر شرعی خودم خیانت می کنم داشت دیوونم می کرد. "آرشام سرش رو نزدیک گوشم گرفت و زمزمه کرد: - خوشگل من چشه؟ سریع سرم رو عقب کشیدم. - چیزیم نیست. اخمای آرشام برای یه لحظه تو هم رفت و بعدم خیلی بی خیال نگاهم کرد و لبخند زد. فرشاد بهمون نزدیک شد و بلند گفت: - به به زوج عاشق! - فرشادپسر کجایی تو؟ آرشام محکم فرشاد رو بغل کرد .نوع رفتارشون نشون می داد با هم خیلی صمیمی هستن .بعد از یه کم خوش و بش کردن آرشام گفت: - فرشاد با ملیسا آشنا شدی؟ - اوه چه جورم! -چطور مگه؟ - بهش پیشنهاد رقص دادم قبول که نکردهیچ یه لنگ واسم انداخت که با مخ خوردم زمین ! آرشام به قدری بلند خندید که هم برگشتن و نگاهمون کردن .منو محکم بغل کرد و گفت: - عاشق همین کاراشم. خودم رو به سختی از لای بازوهاش بیرون کشیدم که فرشاد گفت: - ملیسا خانم از بس یه دوره آرشام ملیسا ملیسا کرد نسبت به اسمتون حساسیت گرفتم خیلی دوستون داره، امیدوارم خوشبخت بشید. فقط زمزمه کردم: - ممنون. درسته حرف زدنش رو صمیمی کرده بود اما نگاهش اون قدر چشم چرون بود که از بودنش کنارمون اصلاراضی نبودم. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God 💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "باالاخره مهمونی با اخم و تخمای دخترعموهای آرشام و نگاهای هیز فرشاد بهادری تموم شد و مصیبت منم تازه شروع شد .فکر طی کردن یه شب کنار آرشام لرزه بر تنم می انداخت .مامان و بابا زودتر از همه به بهونه قرصای مامان رفتن و من بعد از رفتن مهمونا سریع شب بخیر گفتم و به اتاقم رفتم .چند دقیقه ای از تعویض لباسم نگذشته بود که در اتاقم زده شد .برای اطمینان در اتاق رو قفل کرده بودم .جوابی ندادم و دستگیره چند بار باالا پایین رفت .با شنیدن صدای مادرجون از خجالت آب شدم .سریع حولم رو برداشتم و در رو باز کردم .مادرجون نگاهی مشکوک بهم انداخت و گفت: - آرشام ازمون خواست بیایم تو اتاق تو تا سوغاتی ها رو بهمون بده .اگر چه من گفتم بهش خسته س و بذاره واسه فردا؛ ولی اصرار کرد امشب بده تا کادوی پدرش رو هم شب تولدش بهش بده اما انگار اینا فقط بهونه بوده. و به قفل در اشاره کرد. خجالت رو کنار گذاشتم و گفتم: - مادرجون میشه تا بقیه نیومدن ازتون یه خواهشی بکنم؟ مادر جون سری تکون داد و من سریع گفتم: - من آمادگی ندارم .خب راستش هنوز احساس نمی کنم که ازدواج کردم به زمان احتیاج دارم .اگه امشب آرشام بخواد تو این اتاق بخوابه ...خب من ... - متوجه شدم اما این مسائل بین زن و شوهره و من نمی تونم دخالت کنم. - اون روی حرف شما حرف نمی زنه. - اما ... وسط حرفش پریدم و چشمام رو شکل گربه شرک کردم و ملتمسانه گفتم: - مادرجون؟! مادرجون خندش گرفت و گفت: - باشه سعیم رو میکنم و بعد آروم تر گفت: - بمیرم واسه دل بچم. با خنده گفتم: - نداشتیما مادر شوهر بازی؟ بغلم کرد و حرفی نزد. - سلام بر عشقای خودم. از بغل مادرجون بیرون اومدم و به سمت در برگشتم .آرشام در حالی که با دو تا دستاش دوتا چمدون رو می کشید وارد اتاق شد و پشت سرش پدرجون با اخم تصنعی وارد شد و گفت: - چی چی رو عشقای من؟ هنوز نرسیده صاحب شدی؟ - بابا؟ - کوفت! آرشام بی توجه به فحش پدرجون رو به مادرجون گفت: - حاالا چی شده بود که همدیگه رو بغل کرده بودید؟ خوبه من از مسافرت رسیدم شما دلتون واسه هم تنگ شد! - حسود نشو بچه .کادوهامون رو بده که خیلی خوابم میاد. - ای وای مامان واسه شما که کادو یادم رفت. - آره دیگه زن گرفتی مامان میخوای چی کار؟ - آ آ مادر شوهر بازی نداشتیما! مادرجون به طرز خنده داری ایشی گفت و روی تخت نشست. - حاالا چرا قهر می کنی مادر من؟ شما جون بخواه من دربست نوکرتونم. پدرجون گوش آرشام رو گرفت و با حرص گفت: - هوی بچه از عشق و اینایی که گفتی می گذرم؛ ولی از این که پا تو حیطه وظایف من گذاشتی نه نمی گذرم. - خیلی خب بابا بچه که زدن نداره. بعد هم به سمت من برگشت و گفت: - تو چرا انقدر ساکت و مظلوم شدی؟ نکنه غریبی می کنی؟ پدرجون با خنده گفت: - چی چی رو مظلوم شده؟ همچین که پاش تو خونه می رسه یه جورایی خونه بمب! آرشام با خنده به سمتم برگشت و گفت #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهل-دوم 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- عاشق همین کاراشم. -آرشام آروم تو گوشم زمزمه کرد: - یه بار جستی ملخک دوبار جستی ملخک آخر تو دستی ملخک! نگاه نگرانم رو تو چشمای مادرجون دوختم .مادرجون گفت: - خب اول کدوم چمدون رو باز می کنی؟ آرشام دستم رو گرفت و روی تخت نشست .به تبعیت از اون منم نشستم و پدرجونم روی مبل راحتی نشست. - خب اول کادوی بهادری بزرگ. پیپ و چندتا پیراهن مردونه خدایی هم سلیقش محشر بود .واسه مادرجون هم انواع لوازم آرایش و دو دست لباس مجلسی سنگین و شیک. - خب دیگه شب خوش. - ،ِا هنوز اون چمدون رو باز نکردی. - شرمنده مامان، اونا خصوصیه. - اوه داره کم کم حسودیم میشه. - فداتون بشم .خسته شدین امروز برین بخوابین دیگه. - وا؟ خستگی کجا بود؟ رو به مادرجون گفتم: - حاالا چه عجله ای واسه خوابیدن دارین؟ مادرجون با خنده شونه هاش رو باالا انداخت و گفت: - من که عجله ندارم این آرشامه که عجله داره ما بریم بخوابیم. بعد هم همراه آقاجون زدن زیر خنده. "واقعا که انگار نه،انگار یه ذره شرم و حیا ندارن." آرشام بی حوصله روی تخت دراز کشید."مادرجون رو به من و آقاجون گفت: - بهتره از اتاق بریم بیرون بچه ام خسته س. با خوشحالی سرم رو تکون دادم و گفتم: - آره راست میگین .شب بخیر آرشام جون. قبل از این که یه قدم بردارم آرشام دستم رو کشید و گفت: - تو کجا؟ - زشته دستم رو ول کن. - من تا سوغاتیات رو ندم که خوابم نمی بره. مادرجون پوفی کشید. پدرجون رو به مادرجون گفت: - بهتره بریم بخوابیم عزیزم. مادرجون زیر چشمی نگاهم کرد ."حاالا چه خاکی باید تو سرم بریزم؟" - آرشام عزیزم میشه یه لحظه بیای تو اتاقم؟ کارت دارم. آرشام مشکوک نگاهی به مادرجون کرد و همراهش از اتاق خارج شد .پدرجون رو به من گفت: - معلومه این جا چه خبره؟ - نمی دونم. آره خب یه دروغ مصلحتی بهتر از گفتن این بود که پسرت رو امشب نمی خوام تو اتاق راه بدم . بعد از بیست دقیقه که مسواک زده بودم و مشغول شونه زدن موهام بودم در اتاقم زده شد. - بفرمایید. آرشام وارد شد و در رو پشت سرش بست .چشماش شدیدا عصبانی بود .سریع به سمتم اومد و بازوهام رو محکم گرفت .در حالی که سعی می کرد صداش باالا نره گفت: - تو راجع به من چی فکر کردی؟ هان؟ یعنی انقدر برات غریبه هستم که از مادرم کمک می خوای تا پیشت نباشم؟ - آرشام ... #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- ساکت شو ملیسا .من تو رو راحت به دست نیاوردم خودتم خوب می دونی چقدر دوستت دارم اما االان فهمیدم دید تو به من یه آدم بوالهوسه !تو توی احمق به جای این که به خودم بگی آمادگی نداری و منو قانع کنی ازم فرار می کنی؟ خودت رو پشت مادرم مخفی می کنی؟ - بسه آرشام بذار منم حرف بزنم.آره درست حدس زدی دیدم بهت همونه که گفتی .می دونی چرا؟ یه کم مکث کردم که ولوم صدام رو کمی پایین تر بیارم. - برای این که تا حاالا هر چی از تو به من رسیده اجباربوده ازدواجمون دادن چک و سفته ها بهت اونم دو برابر . یادت میاد چه جوری از شر ازدواج باهات خلاص شدم وقتی مامانم در مقابلم موضع گرفته بود؟ هوم؟ با فرستادن یه دختر توبغلت به همین راحتی.تو ... - خفه شو ملیسا بسه. روی تخت نشست و سرش رو بین دستاش گرفت. - دوستت داشتم.آره من خر دوستت داشتم و دارم .هر کاری کردم اصلامنو ندیدی .اصلا دلیل این که ازم متنفری رو درک نمیکنم تو حتی منو نمی شناسی چطور می تونی ... وسط حرفش پریدم و گفتم: - جالبه نمی دونستم واسه شناخت اول باید با هم به اجبار ازدواج کنیم و بعد ... این بار اون بین حرفم پرید و گفت: - آره اجباربود واست اجبار بود .تو حتی به من فرصت ندادی خودم رو بهت بشناسونم از اول خودت بریدی و دوختی. لحنش رو ملایم کرد و به سمتم اومد. - من دوستت دارم ملیسا تو همه ی زندگیمی!- بهم فرصت بده باشه عزیزم؟"خدایا چرا نمی تونم دوستش داشته باشم؟ چرا حس خیانت به عشق واقعیم داره نابودم می کنه؟" دستام رو روی سینش گذاشتم و با حرص هلش دادم."مسخره خندید و چمدون رو جلو کشید. - خوشگله حدس می زنی چی واست خریدم؟ - حوصله ی این مسخره بازیا رو ندارم. - اوه چه بداخلاق !خب ساکت بشین این جا تا کادوهات رو بهت بدم. کنارش نشستم و بی حوصله به چمدون چشم دوختم .چمدون ِپر پر بود .اول زیپ توی در چمدون رو باز کرد و یه جعبه ی خیلی شیک بیرون کشید و روی پاهام گذاشت. - این رو به یه جواهر ساز معروفی سوئیسی سفارش دادم .خیلی پیادم کرد ولی ارزشش رو داشت. با این توصیفا وسوسه شدم و در جعبه رو باز کردم .حاضر بودم قسم بخورم که تا به حال تو عمرم همچین سرویسی ندیدم .الماسای درخشانش چشم آدم رو مسحور می کرد. - وای خیلی قشنگه! - تو قشنگ تری عشقم. بی توجه به حرف آرشام از جام بلند شدم و رو به آینه گردنبند رو به گردنم گرفتم. - فوق العاده س ممنون. - قابلت رو نداشت خانومم. با شنیدن این کلمه بی اختیار یاد متین افتادم .گردنبند رو به جعبش برگردوندم حاالا به نظرم اصلا هم زیبا نبود. - خب بریم سراغ بقیه ی کادوها . لوازم آرایش و عطر و دو دست لباس راحتی و یه لباس مجلسی آبی کاربنی خیلی ناز اما قدش تا سر زانوهام بود. بعد از تموم شدن کادوها رو بهش گفتم: #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 - ممنون بابت کادوهات .بهتره دیگه بری بخوابی. - کجا برم؟آرشامممم_ شوخی کردم. نباید از موضعم کوتاه می اومدم .من واقعا هیچ حسی نسبت بهش نداشتم و در عوض هر لحظه دلم از دوری متین بی تاب تر می شد. با عصبانیت به سمتش برگشتم و گفتم: - بهتره بری تو اتاق خودت. - چرا اون وقت؟ این طوری که بهتره! - چرا حرف حالیت نیست؟ نمی خوام کنارم باشی. چشماش تیره تر شد و صورتش از خشم قرمز شد. - من شوهرتم لعنتی! - انقدر این واژه ی مسخره رو پتک نکن و بزن تو سرم .آره شوهرمی یه شوهر اجباری. - تو هم انقدر این کلمه ی "اجباری" رو توی سرم نزن .حاالا چه اجباری چه به دلخواه خانوم ... شمرده شمرده ادامه داد : - من ...االان ...شوهرتم. - به جهنم می خوای خودم رو واست حلوا حلوا کنم؟ برای چند لحظه ساکت شد و بعد با حرفش شوکم کرد."- اگه اون پسره ...چی بود اسمش؟ آهان متین خانتون جای من بود هم این حرفا رو تحویلش می دادی؟ نه البته که نه اون مالک روحم بود .حرفی به آرشام نزدم .سکوتم رو که دید پای پاسخ مثبتم گذاشت .یقه ی لباسم رو تو دستاش محکم گرفت و منو به سمت خودش کشید .از بین دندونای کلید شدش گفت: - می دونی چیه؟ تو از اون دسته آدم هایی هستی که حرف حساب تو اون کله ی پوکشون نمیره باید یه چیزی رو به زور حالیشون کرد. - ولم کن آشغال! محکم به سمت دیوار هلم داد.لعنتی کمر بیچارم داغون شد. - آشغال؟ آره راست میگی من یه آشغال دیوونم که برای به دست آوردن توی بی ارزش ده میلیارد خرج کردم. پس باالاخره شروع کرد باالاخره سر کوفتاش شروع شد .بغض راه گلوم رو بست و اشک تو چشام حلقه بست.انگشت اشارش رو به حالت تهدید تکون داد و گفت: - بهتره تا من میرم یه لیوان آب بخورم وبیام آدم شده باشی_ تو حق نداری که ... وسط حرفم پرید و با عصبانیت گفت: - من حق هر کاری رو دارم .یادت نره که من تو رو ده میلیارد خریدم! بهت زده وسط اتاق خشکم زد توقع این حرف رو ازش نداشتم حداقل االان نداشتم .از اتاق خارج شد و کلید رو هم با خودش برد .مغز قفل شدم رو به زحمت به کار انداختم .حاالا بدون کلید چی کار باید می کردم؟ آهان اتاق مهمان . موبایلم رو برداشتم و سریع به سمت اتاق مهمان رفتم .کلیدش روی قفل بود .سریع در رو قفل کردم و به سمت بالکن دویدم اون رو هم قفل کردم و با خیالی آسوده روی تخت نشستم. بعد چهار پنج دقیقه دستگیره ی در باالا و پایین رفت و بعد صدای عصبی آرشام رو شنیدم که سعی میکرد بلند نشه. - لعنت بهت ملیسا! و بعد صدای قدم های محکمش که از اتاق دور شد. زمزمه کردم: - آره لعنت به من لعنت به من و این سرنوشت گندم! #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "اشکام سرازیر شد و همون وقت چشمم به موبایلم افتاد .سریع قفلش رو باز کردم و روی لیست مخاطبینم رفتم. روی شمارش مکث کردم ."کارم غلطه نباید بهش زنگ بزنم .بهش قول دادم فراموشش کنم .اما آخه تا حاالاکدوم کارم درست بوده که این یکی دومیش باشه؟" دکمه ی تماس رو زدم و گوشی رو به گوشم چسبوندم .همه ی وجودم گوش شد .صدای خواب آلودش توی گوشی پیچید. - الو بفرمایید؟ پس نفهمیده منم. - متین؟ با تعجب گفت: - ملیسا؟ چقدر دلم واسه ملیسا گفتنش تنگ بود .صداش نشون داد که کاملا هوشیار شده. - متین من ... وسط حرفم پرید و با لحنی سرد گفت: - خانوم احمدی ساعت سه ی نصف شبه. بی توجه به لحنش بی توجه به حرفش ادامه دادم: - من نمی تونم من بدون تو ... باز وسط حرفم پرید. - خانوم محترم من فردا پروازدارم، دارم واسه همیشه از ایران میرم .می خوام استراحت کنم .ضمنا شما به من قول دادید فراموشم کنید. گریم شدت گرفت .صداش نرم شد. - بسه ملیسا بسه گریه نکن .چرا می خوای نابودم کنی؟ دارم با تموم وجود سعی می کنم که فراموشت کنم اون وقت تو ... مکث کرد فقط چند ثانیه. - من از ایران می رم و دیگه همدیگه رو نمی بینیم .سعی کن خوشبخت باشی. و قطع کرد. "چطور سعی کنم خوشبخت باشم؟ من بی متین هیچی نیستم. *** از اتاق خارج نشدم نه برای این که با آرشام رو به رو نشم نه برای این که نگاهم روی ساعت خشک شده بود ساعتی که بی وقفه جلو می رفت و رفتن متین رو نزدیک و نزدیک تر می کرد .انگار تمام عالم و آدم دست به دست هم داده بودن که بی اون باشم بی متینم .من می تونستم بی اون نفس بکشم؟ معلومه که نه .دیگه طاقتم تموم شد .پا شدم و از اتاق خارج شدم .در اتاقم باز بود و کسی توش نبود سریع حاضر شدم .هیچ کس توی سالن نبود برای همین با خیال راحت از ساختمون خارج شدم و سوار ماشینم شدم و با سرعت روندم .حتی اجازه ندادم در به طور کامل باز بشه .خودم رو به فرودگاه رسوندم .این که تا این جا سالم رسیدم خودش خیلی بود. خودم رو به مائده و مادر متین رسوندم. - مائده؟ مائده با تعجب به سمتم برگشت .روم نشد به مادرش نگاه کنم نگاهم رو دزدیدم و سریع سلام کردم . - ملیسا؟ تو این جا ... - متین کو؟ مائده به رو به روش نگاه کرد .مسیر نگاهش رو گرفتم و به متین رسیدم .از نرده ها گذشته بود. به سمتش دویدم و داد زدم : - متین؟ ایستاد اما برنگشت. دوباره صداش زدم .این بار با شتاب از در خارج شد .بی طاقت می خواستم دنبالش بدوم که دوتا نگهبان جلوم رو گرفتن .اون رفت .باورم نمی شد که اون رفت بدون این که حتی اجازه بده برای آخرین بار چشمای سیاهش رو ببینم. یکی زیر کتفم رو گرفت و بلندم کرد .تازه متوجه شدم روی زمین نشسته بودم و زار زار گریه میکردم .برگشتم و به کسی که بلندم کرد نگاه کردم .مادر متین با چشمای مظلوم و گریونش در آغوشم کشید و در گوشم زمزمه کرد: - قسمتتون با هم نبود. همین .واقعا که من از دست همه گله دارم اول از همه از دست تو خدایا .چرا قسمتم باید دوری و روزهای پیش روم باید بی متین باشه؟ من این زندگی رو نمی خوام. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهل_سوم 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "از فرودگاه یه راست پیش یلدا رفتم .یلدا تموم سعیش رو می کرد تا آرومم کنه اما من این حرفا حالیم نبود .ته سیگارم رو محکم توی بشقاب فشار دادم و یکی دیگه رو آتیش زدم. یلدا با عصبانیت سیگار رو از بین انگشتام بیرون کشید و با صورتی سرخ از عصبانیت فریاد زد: - معلومه داری چه غلطی می کنی؟ می خوای خودت رو بکشی؟ هان؟ چشمای اشکیم رو به چشای عصبانیش دوختم و سرم رو به نشونه ی تایید تکون دادم. - یعنی خاک تو سرت ملی! بی توجه به موعظه هاش یه سیگار دیگه برداشتم و آتیش زدم .به سیگار خیره شدم. - یلدا یه جایی خوندم: "سیگارم چه خوب درک می کند مرا و چه زیبا کام میدهد این نو عروس شب تنهایی هایم لباس سپیدش را برایم می سوزاند و من تا صبح بر لبانش بوسه می زنم چه لذتی می بریم از این هم بستری او از جان مایه می گذارد و من از عمر هر دو می سوزیم به پای هم!" یلدا نالید: - ملیسا! - یلدا می دونی دلم از چی می سوزه؟ از این که حتی نمی دونم به جرم کدوم یکی از گناهای گذشتم خدا این جوری مجازاتم میکنه .از روی شیطنت هزار نفر رو سر کارگذاشتم ،آره ولی ...ولی آخه هیچ وقت گناهم انقدر سنگین نبوده که تاوانش به این سنگینی باشه. یلدا سرم رو تو آغوش کشید و گفت: - بسه ملیسا تو رو خدا بسه. - یلدا چی رو بس کنم؟ تازه کم کم می فهمم که چه بلایی سرم اومده .من با دستای خودم قبرم رو کندم .این مرگ تدریجی ... "یلدا بین حرفم پرید و گفت: - ملیسا همیشه همه چیز اون طوری که ما دوست داریم پیش نمی ره. قهقهه زدم .اون قدر خندیدم که ته گلوم می سوخت .یلدا مثل مسخ شده ها بهم خیره شده بود. کم کم خندم تبدیل به گریه شد. - کاش بمیرم یلدا کاش! - خفه شو مگه الکیه؟ - آره زندگی همش الکیه. - داری میترسونیم تو اون کله ی پوکت چه خبره؟ - ذهنم خالی خالیه اون قدر خالی که دارم کم کم شک می کنم اصلا زندم یا مرده. از جاش بلند شد و سریع به سمت آشپزخونه رفت .سیگارم تموم شده بود محکم بین انگشتام فشارش دادم .یلدا با یه قرص و یه لیوان آب برگشت. - این رو بخور. بی حرف قرص رو انداختم تو دهنم و بی آب قورتش دادم. - پاشو تو اتاق یه کم دراز بکش. زیر بغلم رو گرفت و من روی تخت دراز کشیدم. - یلدا؟ - هوم؟ - می خواستم فراموشش کنم .تموم سعیم روکردم اما باز ... - میدونم میدونم .دراز بکش و به هیچی فکر نکن. قرص آرام بخشی که یلدا بهم داد منو به آغوش خواب فرستاد. از خواب که بیدار شدم صدای پچ پچ می اومد .آروم بلند شدم و یه دستی به سر و صورتم کشیدم با نگاه به ساعت سرم سوت کشید ."آخه بچه مگه کمبود خواب داری؟" چشمام هم از زیاد خوابیدن و هم گریه باد کرده بود. با وارد شدن به حال کوچیکشون و دیدن آرشام یه جورایی شوکه شدم .بهروز و یلدا هم با بلند شدن آرشام به سمتم برگشتن .با اخم به یلدا خیره شدم. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "از فرودگاه یه راست پیش یلدا رفتم .یلدا تموم سعیش رو می کرد تا آرومم کنه اما من این حرفا حالیم نبود .ته سیگارم رو محکم توی بشقاب فشار دادم و یکی دیگه رو آتیش زدم. یلدا با عصبانیت سیگار رو از بین انگشتام بیرون کشید و با صورتی سرخ از عصبانیت فریاد زد: - معلومه داری چه غلطی می کنی؟ می خوای خودت رو بکشی؟ هان؟ چشمای اشکیم رو به چشای عصبانیش دوختم و سرم رو به نشونه ی تایید تکون دادم. - یعنی خاک تو سرت ملی! بی توجه به موعظه هاش یه سیگار دیگه برداشتم و آتیش زدم .به سیگار خیره شدم. - یلدا یه جایی خوندم: "سیگارم چه خوب درک می کند مرا و چه زیبا کام میدهد این نو عروس شب تنهایی هایم لباس سپیدش را برایم می سوزاند و من تا صبح بر لبانش بوسه می زنم چه لذتی می بریم از این هم بستری او از جان مایه می گذارد و من از عمر هر دو می سوزیم به پای هم!" یلدا نالید: - ملیسا! - یلدا می دونی دلم از چی می سوزه؟ از این که حتی نمی دونم به جرم کدوم یکی از گناهای گذشتم خدا این جوری مجازاتم میکنه .از روی شیطنت هزار نفر رو سر کارگذاشتم ،آره ولی ...ولی آخه هیچ وقت گناهم انقدر سنگین نبوده که تاوانش به این سنگینی باشه. یلدا سرم رو تو آغوش کشید و گفت: - بسه ملیسا تو رو خدا بسه. - یلدا چی رو بس کنم؟ تازه کم کم می فهمم که چه بلایی سرم اومده .من با دستای خودم قبرم رو کندم .این مرگ تدریجی ... "یلدا بین حرفم پرید و گفت: - ملیسا همیشه همه چیز اون طوری که ما دوست داریم پیش نمی ره. قهقهه زدم .اون قدر خندیدم که ته گلوم می سوخت .یلدا مثل مسخ شده ها بهم خیره شده بود. کم کم خندم تبدیل به گریه شد. - کاش بمیرم یلدا کاش! - خفه شو مگه الکیه؟ - آره زندگی همش الکیه. - داری میترسونیم تو اون کله ی پوکت چه خبره؟ - ذهنم خالی خالیه اون قدر خالی که دارم کم کم شک می کنم اصلا زندم یا مرده. از جاش بلند شد و سریع به سمت آشپزخونه رفت .سیگارم تموم شده بود محکم بین انگشتام فشارش دادم .یلدا با یه قرص و یه لیوان آب برگشت. - این رو بخور. بی حرف قرص رو انداختم تو دهنم و بی آب قورتش دادم. - پاشو تو اتاق یه کم دراز بکش. زیر بغلم رو گرفت و من روی تخت دراز کشیدم. - یلدا؟ - هوم؟ - می خواستم فراموشش کنم .تموم سعیم روکردم اما باز ... - میدونم میدونم .دراز بکش و به هیچی فکر نکن. قرص آرام بخشی که یلدا بهم داد منو به آغوش خواب فرستاد. از خواب که بیدار شدم صدای پچ پچ می اومد .آروم بلند شدم و یه دستی به سر و صورتم کشیدم با نگاه به ساعت سرم سوت کشید ."آخه بچه مگه کمبود خواب داری؟" چشمام هم از زیاد خوابیدن و هم گریه باد کرده بود. با وارد شدن به حال کوچیکشون و دیدن آرشام یه جورایی شوکه شدم .بهروز و یلدا هم با بلند شدن آرشام به سمتم برگشتن .با اخم به یلدا خیره شدم. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God 💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "با چشمام بهش فهموندم که این یارو این جا چه غلطی می کنه؟ ولی یلدا دنده پهن تر از این حرفا بود. با لبخند به سمتم اومد و گفت: - به به شازده خانوم از خواب پاشدین سرورم؟ بهش نزدیک شدم و با حرص گفتم: - مزه نریز این این جا چی کار می کنه؟ - هزار بار به گوشیت زنگ زد مجبور شدم ... وسط حرفش پریدم و با حرص گفتم: - چیزی که بهش نگفتی؟ - نه فقط گفتم سرش درد می کنه و ... بی توجه به ادامه ی حرفش کنار بهروز رفتم و باهاش دست دادم و رو به آرشام گفتم: - من می رم خونه. یلدا گفت: - حاالا که زوده یه کم دیگه بمونید. آرشام به جای من جواب داد: - نه می ریم خونه مامان و بابا نگران ملیسا هستن. رو به بهروز گفت: - ماشین ملیسا این جابمونه رانندمون رو می فرستم دنبالش. - نیازی نیست خودم میارمش. بدون این که به حرفم توجهی کنه گفت: - ملیسا بریم. از یلدا و بهروز خداحافظی کردم .یلدا آروم تو گوشم گفت: - می دونم سخته که فراموشش کنی اما اینم می دونم که ملیسا دختریه که هر کاری بخواد می تونه انجام بده. - ممنون یلدا .اگه تو رو نداشتم ... "- حاالا که داری مواظب خودت باش. اگرچه نمی خواستم به حرف آرشام گوش بدم اما خودم هم حوصله ی رانندگی کردن رو نداشتم و برای همین بدون لجبازی سوار ماشینش شدم .همین که حرکت کرد آهنگ شادمهر سکوت ماشین رو شکست. "به همه می خندی با همه دست می دی دستتو می گیرم دستمو پس می دی اما دوستت دارم اما دوستت دارم پشت من بد می گی حرف مردم می شم دستشو می گیری عشق دوم می شم اما دوستت دارم چه خوابایی برات دیدم ..." نذاشتم آهنگ ادامه پیدا کنه و قطعش کردم .لعنتی همه چیز رو می دونست. - ملیسا؟ - االان نه باشه واسه فردا. تا خونه ساکت بود و هیچ حرفی نزد .پدر جون و مادرجون با نگرانی به سمتم اومدن اما آرشام اجازه نداد کسی در رابطه با تاخیر امروزم چیزی بپرسه و گفت: - ملیسا حالش خوب نیست باید استراحت کنه. *** به ساعت نگاه کردم سه ی صبح بود. "لعنتی این طوری خوابم نمی بره .بهتره برم تو باغ یه کم قدم بزنم." از ساختمون زدم بیرون و به سمت ته باغ راه افتادم. لب استخر آرشام رو دیدم که روی صندلی راحتیش نشسته بود و به رو به روش خیره شده بود .سیگار ال به الی انگشتاش بهم چشمک می زد .رو به روش نشستم .نگاهش رو تو چشمام قفل کرد. - یه دونه سیگار به من می دی؟ #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 جوابم رو نداد و در عوض جا سیگاری سیلور و خوشگلش رو به سمتم هل داد .یه سیگار از توش برداشتم و با فندک طلایی آرشام که روش بزرگ حرف A حک شده بود روشنش کردم. فندک رو بین انگشتام تاب دادم و گفتم: - خیلی قشنگه! نگاه خیرش رو از روی چشمام برداشت و به دستم دوخت .پوزخندی زد و گفت: - حیف که اول اسمم M نیست که بدمش به تو .مثال اگه اسمم متین بود خوب بود نه؟ حداقل مثل ملیسا اولش M بود. این شر و ورا چی بود می گفت؟ - آرشام؟ - صدام نزن لعنتی صدام نزن! متعجب به مرد رو به روم چشم دوختم .سرش رو بین دستاش گرفت و موهاش رو محکم چنگ زد .با چشمای غمگینش به چشمام خیره شد. - گفتم به زور به دستت میارم و تو هم فراموشش میکنی اون قدر عشق به پات می ریزم که خود به خود فراموشش می کنی؛ اما نمیتونم طاقت ندارم .می فهمی؟ تو دلت پیش اونه .امروز رفتی بدرقش. - اون طوری که تو فکر می کنی نیست. - با چشمای خودم دیدم چی رو انکار می کنی؟ - خب ... - حرف نزن ملیسا. - آرشام من ... باز وسط حرفم پرید. - االان که فکر می کنم می بینم اشتباه کردم باهات راه اومدم با تو باید به زور رفتار کرد. چی می گفت؟ انگار حالش واقعا داغون بود. - پاشو بیا. از جاش بلند شد .هنوز نشسته بودم و بهش نگاه میکردم انگار این پسر نمی تونست آرشام باشه."-یاالله معطل چی هستی؟ - من ...من ... - تو چی؟ از من می ترسی؟ از شوهر قانونی و شرعیت می ترسی؟ خنده داره خیلی خنده داره. خودش شروع کرد به خندیدن. - کجا می خوای بری؟ - منظورت اینه کجا می خوایم بریم نه؟ - من باهات جایی نمیام. خندید و گفت: - قانون اول از حاالا به بعد هر حرفی من زدم همونه. از جام بلند شدم که به ساختمون برگردم دستم رو گرفت و به سمت خودش کشوند. - نترس فقط می خوام یه چیزی رو بهت نشون بدم. - باشه واسه بعد االان خوابم میاد. - همین االان. با قدم های محکم جلو می رفت و من برای این که دستم کنده نشه مجبور بودم دنبالش بدوم. تا حاالا این قسمت باغ رو ندیده بودم .یه کلبه ی کوچیک چوبی بود .آرشام در رو باز کرد و منو تقریبا تو کلبه پرت کرد .نگاهم رو دور تا دور کلبه چرخوندم یه تخت خواب و یه کمد همین. - این جا ... - اتاق منه .وقتایی که مامان مهمونی داشت توش درس می خوندم. - چرا اومدیم این جا؟ نگو می خوای درس بخونی! - نه عزیزم می خوام یه درس خوب بهت بدم که بفهمی آرشام کیه. با عصبانیت تو صورتش براق شدم. - من خوب تو رو می شناسم نیازی به درس دادن نیست. - نه خانومم هنوز مونده منو بشناسی. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهل_چهارم 🍃❤️🍃❤️🍃 "دستم رو محکم تو دستش گرفت و به سمت کمد برد. - چه غلطی می کنی؟ ولم کن . بی توجه به تقلاهام در کمد روو باز کرد و یه شیشه ودکا درآورد. - ولم کن عوضی! نگاهم رو به شیشه دوختم و گفتم: - چه درسی هم می خوندی عوضی! خندید. - خوشم میاد وقتی هم که مثل یه موش کوچولوی ترسو داری میلرزی باز این زبونت کم نمیاره. در شیشه رو یه دستی باز کرد و سر کشید .با تعجب به اون که یه نفس اون همه ودکا رو بدون این که گلوش بسوزه تو حلقش می ریخت خیره شدم .شیشه رو روی زمین کوبید .از ترس زبونم بند اومده بود .اون لحظه قیافش از یه خون آشام هم وحشتناک تر بود .به خودم که اومدم روی دستاش بودم. "- عاشقتم ملیسا تو فوق العاده ای! در حالی که به خاطر گریه ی زیاد هق هق میکردم زمزمه کردم: - ازت متنفرم آرشام بهادری از حاالا تا آخر عمرم ازت متنفرم! خندید و گفت: - حداقل ازم ممنون باش که یه دلیلی واسه تنفر از خودم دستت دادم.- دلم نمی خواد دیگه ببینمت. - تازه فهمیدم چطور باهات رفتار کنم. - تو ...تو ... - من چی عزیزم؟ تا دو هفته دیگه می ریم کانادا. - چی؟ - دوباره جملم رو تکرار کنم؟ - من با تو هیچ کجا نمیام. -چرا میای عزیزم مجبوری که بیای .فکر نکنم بابات هنوز قدرت پرداخت بیست میلیارد رو داشته باشه. - توی عوضی آشغال ... وسط حرفم پرید و گفت: - نچ نچ خانوم خوشگله دیگه داری با حرفات اون روی منو باالا میاری. - مگه تو رویی بدتر از این روت هم داری؟ آره عزیزم خوبش هم دارم. - من شوهرتم و وظیفت بود که ... وسط حرفش پریدم. - من هنوز آماده نبودم. اون رفت و من از ته دل زار زدم .حاالا خوب فهمیدم که تو زندگی یه عروسک خیمه شب بازی بیشتر نیستم . در کلبه زده شد بی شک آرشام نبود. صدای مادرجون رو شنیدم. - ملیساعزیزم؟ صدای گریم بلندتر شد .در با شتاب باز شد ومادرجون وارد شد.با سرعت به سمتم دوید و گفت: - خوبی؟ ملیسا تو خوبی؟ آرشام وارد کلبه شد .مانتو و شالم دستش بود. - مامان شما این جا ... - رفتم به ملیسا سر بزنم دیدم نیست .اومدم تو باغ دیدم تو داری از کلبه به سمت ساختمون می دوی و بعدم صدای گریه ی ملیسا_دیروز حالش خوب نبود هیچی هم که نخورده ضعف هم که داره. - االان وقت این حرفا نیست .بایدببریمش دکتر،لازم نیس بیارش تو ساختمون که یه کم بهش برسم .انگار همه ی اتفاقا دست به دست هم می دادن تا من و متین مال هم نباشیم. زیر لب جوری که خودم هم نمی شنیدم زمزمه کردم: - خداحافظ متینم خداحافظ عشقم .من فراموشت میکنم مجبورم فراموشت کنم. مادرجون اون قدر بهم می رسید که شرمندم کرده بود. - بیا عزیزم این هفت مغزه یکمش رو بخور. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- هفت مغز دیگه چیه؟ - پسته و فندق و بادام و گردو و کنجد و عسل و هل. - اوف از همشون بدم میاد. مجبورم کرد همش رو بخورم .تنها مزیت بیرون نیومدن از اتاقم واسه دوروز ندیدن آرشام بود .انگار شعورش رفته بود باالا و درک کرده بود که نمی خوام ریخت نحسش رو ببینم . مامان زنگ زد و واسه ناهار هممون رو دعوت کرد .نمی خواستم برم چون مجبور بودم آرشام روببینم اما چه می شد کرد؟ بدتر از همه این که مامان مهلقا رو هم دعوت کرده بود که واقعا رو اعصاب بود ولی بهونه ای واسه نرفتن نداشتم .حوصله ی تیپ زدن نداشتم سریع آماده شدم و پایین رفتم .روی کاناپه لم دادم تابقیه بیان اما فقط آرشام بود که پایین اومد .با دیدنش اخم کردم و صورتم رو برگردوندم. - هنوز قهری مموشک؟ - چیه؟ توقع داری تحویلت هم بگیرم؟ - آره دیگه ما به طور واقعی زن و شوهریم. - صحیح .فقط یه سوال شما واسه چندمین بار به طور واقعی نقش شوهر رو پیدا کردین؟ اخماش رو تو هم کشید و گفت: - زبون تندی داری .اگه می بینی دارم باهات راه میام و زندگیت رو واست جهنم نکردم واسه اینه که دوستت دارم اما این زبونت کار دستت می ده. - هاها نمردیم و معنی دوست داشتن رو فهمیدیم !آرشام خان به نظرت کجای زندگی فعلی من بهشته؟ هان؟ این که به زور مجبور به ازدواج با کسی بشی که هیچ حسی بهش نداری خودش دست کمی از جهنم نداره .یا این که شوهرت ... بلند داد زد: - خفه شو! واقعا خفه شدم .با دو قدم بلند خودش رو بهم رسوند و محکم بازوهام رو گرفت. تو صورتم داد زد: - جهنم واقعی می دونی چیه؟ هان؟ این که من فردا صبح بیست میلیاردم رو احتیاج داشته باشم و پس فردا بابات گوشه ی زندان ،باشه مامانت هم که وضعیتش مشخصه فقط کافیه بشنوه بابات افتاده زندان و تموم خودت هم بهبه عنوان یه زن مطلقه می ری مراقبشون باشی .ضمنا فکر نکنم اون پسره ...چی بود اسمش؟ آهان متین خان بخواد با یه زن تو موقعیت تو باشه احتماالا اصلا تو صورتت نگاه هم نمی کنه.جالبه نه؟ بازوهام هنوز تو دستاش بود و نگاه من خیره به چشمای جدی آرشام .بغض لعنتی راه نفسم رو بسته بود و من هجوم اشک رو به چشمام حس می کردم و کاری از دستم برنمی اومد .با رها شدن بازوم بغضم ترکید و من حاالا با صدای بلند گریه میکردم .راست میگفت من با جهنم هنوز فاصله داشتم .آرشام خودش رو روی مبل مقابلم رها کرد و سرش رو بین دستاش گرفت .نمی دونم چقدر از این که توی اون حالت بودم گذشت که حضورش رو کنارم حس کردم .سرم رو بغل کرد و زمزمه کرد: - هیس باشه معذرت من زیاده روی کردم .بسه دیگه عزیز دلم! صداش به جای این که آرومم کنه بدتر بدبختی هام رو به یادم می آورد. - بلند شودیگه خوبه مامان بابا زودتر رفتن. حرفی نزدم و به دنبالش به سمت ماشین رفتم .به سمتم برگشت و گفت: - نمی خوای که مامان و بابات با این ریخت ببیننت؟ سوار شدم و آرشام هم با تاخیر سوار شد و با سرعت به سمت خونه ی مامان اینا حرکت کرد .آفتاب گیر ماشین رو پایین زدم و توی آینش قیافه داغونم رو دیدم .با لوازم آرایش داخل کیفم یه کم صورتم رو آرایش کردم تا کمی از اون حالت دربیام. مامان واسمون سنگ تموم گذاشته بود .با این که آشپزی رو تازه یاد گرفته بود اون هم به کمک مادرمتین اما غذاش معرکه بود .وقت جمع کردن میز وقتی ظرفا رو توی آشپزخونه بردم مامان کناری کشیدم و درباره ی آرشام پرسید و من برای این که خیالش رو راحت کنم گفتم :"اون عالیه!" اون صورتم رو بوسید و چندتا سفارش مادرونه بهم کرد و من به این فکر کردم که قبلا این مادر رو نداشتم .انگار لازم بود که بابا ورشکسته شه تا خوی مادرانه ی مامان بیدار شه .مامان از دوستام و این که ازم گله کردن که چرا جواب تلفن و پیاماشون رو نمی دم گفت و من سریع بحث رو عوض کردم .نمی تونستم به مامان بگم "کجای کاری مادر من؟ من این روزا حوصله ی خودم هم ندارم چه برسه به بقیه." نزدیکای ساعت پنج بود و پدر جون و مادرجون قصد رفتن کردن که آرشام بلند گفت : - همگی توجه کنید من و ملیسا پنج شنبه ی هفته ی دیگه از ایران می ریم. یعنی من کشته مرده ی این هماهنگی آرشام با خودم بودم !الاغ حتی زودتر بهم نگفته بود چه برسه که واسه رفتن مشورت کنه .همه ساکت نگاهش کردن ولی نگاه من پر از خشم بود .یه ترسی تو وجودم وول میخورد اون جا هیچ #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "حامیی نداشتم .حرفی نزدم چون در اون صورت فقط خودم رو سبک می کردم .من به عنوان کالای ده میلیاردی حق تصمیم گیری نداشتم .سوار ماشین که شدیم انگار تازه یادش اومد که منم این وسط آدمم. - ملیسا نظرت راجع به زندگی تو نروژ چیه؟ با حرص گفتم: - چه فرقی می کنه نظر من چی باشه؟ مهم نظر خودته. با سر خوشی روی فرمون ضرب گرفت و گفت: - باالاخره ما یه حرف حساب از دهان مبارکتون شنیدیم. زیر لب زمزمه کردم: - لعنت بهت! خندید و گفت: - فحش یواشکی نداشتیم. - نه بابا؟ - آره مامان خانوم .وای ملیسا بچه هامون خیلی ناز میشن نه؟ وای خدا فکر این جاش رو نکرده بودم بچه؟! - چی شد ساکت شدی؟ نکنه داری تو ذهنت شبیه سازی می کنی؟ - عمرا! - دوباره که بد اخلاق شدی! حوصله ی کل کل نداشتم برای همین ساکت نشستم اما آرشام که انگار از کل کل با من لذت می برد اون قدر از بچه ی خیالیش گفت و گفت که سردرد گرفتم .تازه متوجه مسیری که داشت می رفت شدم. - صبر کن ببینم کجا داری می ری؟ ما که از شهر خارج شدیم. - حوصله ی خونه رفتن ندارم. - ولی من می خوام برم خونه. - ببخشید اون وقت خونه چه کار مهمی دارید؟ "- می خوام برم خونه چون حوصله ی تو رو ندارم. برخورد پشت دست آرشام به دهانم اون قدر سریع اتفاق افتاد که فرصت هیچ عکس العملی رو بهم نداد . اون قدر شوکه شدم که فقط به سمتش برگشتم. با داد گفت: - این رو زدم تا بفهمی داری با کی حرف می زنی. با خیس شدن آستینم تازه به خودم اومدم و متوجه پارگی لبم شدم .بی هیچ حرفی آفتاب گیر رو پایین زدم و تو آینه به لب داغونم نگاهی کردم .دوتا دستمال روش گذاشتم و تموم سعیم رو به کار بردم که بغضم رو قورت بدم. آرشام در سکوت رانندگی می کرد و هیچ حرفی نمی زد .سرم رو به صندلی تکیه دادم و به این فکر کردم که چرا در مقابل آرشام فراموش می کنم من فقط یه کالای خریداری شدم؟ آره این سیلی لازم بود تا فراموش کنم تا خودم رو فراموش کنم تا ملیسای زبون درازی رو که کمتر کسی از دست زبون دراز و شیطنتاش در امون بود رو فراموش کنم .آره اون ملیسامرد من االان نقش خدمتکار شخصی آرشام رو دارم .به هر حال اون حق داره کالایی که خریده براش ده میلیارد آب خورده! *** توی چهار روزی که تو ویلاش بودیم و به قول خودش یه جورایی ماه عسلمون محسوب می شد با خودم کناراومدم یعنی مجبور شدم که یه ملیسای جدید بشم .انگار آرشام این ملیسا رو زیاد نمی پسندید چون مرتب دنبال بهونه ای واسه کل کل بود؛ ولی من دیگه اون ملیسایی که از قبل شش تا جواب تو آستینش داشت نبودم .با برگشتنمون به تهران تغییرایی که کرده بودم به قدری فاحش بود که پدرجون و مادرجون راه و بی راه ازم می پرسیدن چه مشکلی دارم و من فقط می گفتم مشکلی نیست .تو این مدت اصلا به متین فکر نکردم .متین و خاطراتش همراه ملیسای قدیمی برام مرده بودن .االان ذهنم خالی خالی بود و وضع روحیم داغون بود. جلوی آینه نشسته بودم و زیر ابروهام رو تمیز می کردم که آرشام وارد اتاقم شد.- خوشگل خانم دوستات زنگ زدن و گفتن می خوان بیان دیدنت .مثل این که گوشیت خاموش بوده. از توی آینه به چشماش خیره شدم به چشمای کسی که نسبت بهش هیچ حسی نداشتم.پوزخندی به حرف خودم زدم ."آدم؟نه تو آدم نیستی تو فقط یه کالای ده میلیاردی هستی فراموش نکن." - حوصلشون رو ندارم. #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- ملیسا پنج روز دیگه از ایران می ریم .بهتره یه جشن بگیریم هم برای خداحافظی و هم برای عروسیمون و دوستات ... وسط حرفش پریدم و گفتم: - هر کاری دوست داری انجام بده؛ فقط امروز واقعا حوصله دوستام رو ندارم .لطفا زنگ بزن بهشون و بگو واسه همون جشن بیان دیدنم. - اوکی .فقط آماده شو بریم خرید. - باشه واسه عصر. - ملیسا تو ...تو مشکلی داری؟ پوزخندی زدم و گفتم: - نه چه مشکلی؟ - نمیدونم.آهان بیا ناهار بریم یه جای توپ. - تا نیم ساعت دیگه آماده می شم. - خوبه. یه کم دست دست کرد و از اتاق خارج شد. ناهار خوشمزه ای بود تو یکی از شیک ترین رستورانای تهران. - ملیسا تو هر روز خواستنی تر میشی. - ممنون. - بیشتر از همیشه عاشقتم. به زور لبخندی زدم و زمزمه کردم: - منم همین طور. ،شنید چون سرخوش خندید .دستم رو روی دماغم گذاشتم ."خب خدا رو شکر فرشته ی مهربون دماغم رو مثل پینوکیو به خاطر دروغم دراز نکرد!" *** "خرید برای عروسی فقط دو روز طول کشید .خونه ی پدرجون سریع برای برگذاری جشن آماده شد و کارها به قدری سریع پیش رفت که چهارشنبه شب من با لباس عروس روی صندلی نشسته بودم و به مهمونا نگاه می کردم. - ملیسا؟ با دیدن دوستام اشک تو چشمام حلقه زد .چقدر دلتنگشون بودم .یکی یه پس گردنی بهم زدن و بعد از این که دو تن فحش بارم کردن تبریک گفتن .برای لحظاتی ملیسای شیطون و خندون زنده شد که با دیدن آرشام و به یاد آوردن حقیقت های زندگیش دوباره مرد .انگار دوستامم با اومدن آرشام معذب شدن چون سریع تبریک گفتن و به سمت میزاشون برگشتن .بدون این که من سوالی در مورد تاخیرش بپرسم خودش گفت: - دختره عوضی شب عروسیم بهم پیشنهاد ازدواج می ده.حیف که دخترعمومه وگرنه آبروش رو می بردم.- خب؟ - فقط خب؟ من کشته مرده این شوهر داریتم! حرفی نزدم اما تا اومدم نگاهم رو از صورتش بردارم چونم رو تو دستش گرفت و زمزمه کرد: - خیلی خوشگلی ملیسا یعنی فوق العاده ای! چونم رو از بین انگشتاش بیرون کشیدم و برای فرار از نگاه پر خواهشش گفتم: - بریم برقصیم؟ - بریم. از جا بلند شدیم .صدای کف زدن مهمونا روی اعصابم بود .یه دور رقصیدیم که فرشاد اومد کنارم. - سلام بر دو فنچ عاشق! - پسر تو خجالت نمی کشی دیرتر از همه میای؟ - چی کار کنیم؟ خوش تیپی و هزار دردسر !دخترا دست از سرم بر نمی داشتن. آرشام بلند خندید و گفت: - تو که راست می گی. - چاکر شماییم. به سمتم برگشت و گفت: - ملیسا خانم اگه مثل اون دفعه نمی زنی آش و لاشم کنی افتخار یه دور رقص رو به من می دید؟ #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#رمان #بچه_مثبت #قسمت_چهل_پنجم 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 دستم رو دور بازوی آرشام حلقه کردم و به چشمای هیز فرشاد نگاهی کردم و گفتم: - شرمنده به عشقم قول دادم امشب فقط با اون برقصم. آرشام سرخوش خندید و من به چشمای عصبی فرشاد خیره شدم. - عاشقتم عزیزم . * خداحافظی از خونواده و دوستام برام خیلی سخت بود .اشک می ریختم و هر کدومشون رو توی بغلم پرس می کردم . مامان اون قدر گریه کرد که حالش بد شد و بابا به همراه شقایق و مائده اون رو به بیمارستان بردن تا باز رگ دستش یه سرم نوش جان کنه !قبلش رو به آرشام گفت :"ازت می خوام مواظب پاره ی تنم باشی اون غیر از تو کسی رو نداره." آرشام با بی خیالی فقط به گفتن باشه ای اکتفا کرد .با اعلام پروازمون باز همه رو یه بار دیگه محکم بغل کردم . مادرجونم گریه می کرد .پدرجون آرشام رو کناری کشید و چیزایی را زیر گوشش گفت و آرشام فقط می گفت "خیالتون راحت باشه." آرشام تموم سعیش رو می کرد تا با حرفاش من و از اون حال و هوا دربیاره اما فکرم اون قدر درگیر وضعیت مامان بود که متوجه حرفای آرشام نبودم. توی فرودگاه نروژ راننده و منشی شخصی آرشام منتظرمون بودن .آنابل زنی حدود چهل و پنج ساله بود که صورتی سخت و رفتار رسمی داشت .دستم رو فشرد و ازدواج و ورودم به نروژ رو تبریک گفت .با خروج از فرودگاه و دیدن هوای ابری و دلگیر تروندهایم -Trondheimدلم بیشتر گرفت .آرشام در مورد تروندهایم و جاهای دیدنیش یه کم توضیح داد؛ ولی من اصلا حوصله نداشتم و زمزمه کردم: - آرشام لطفا این حرفا رو بذار برای بعد .واقعا سرم درد میکنه دلم می خواد فقط بخوابم. - باشه عزیزم. - لطفا همراهت رو بهم بده. آرشام موبایلش رو تو دستم گذاشت و من سریع با بابا تماس گرفتم .اون مطمئنم کرد که حال مامان خوبه و االان داره استراحت می کنه. * "خونه آرشام فوق العاده ،بود یه ساختمون دو طبقه شیک وسط یه حیاط پر از گل و شمشاد .با باز شدن در دو تا زن با لباس خدمتکارها مقابلمون ایستادن .یکی از اونا که سیاه پوست بود و موهاش دقیقا مثل سیم تلفن بود با لبخند مهربونی بهم خوش آمد گفت و خودش رو کاترینا معرفی کرد و زن دیگر که کمی مسن تر بود خودش رو مارگارت معرفی کرد .طبقه همکف دارای دو اتاق مخصوص خدمتکارها و آشپزخونه و پذیرایی بزرگی بود و طبقه دوم دوتا اتاق خواب یه اتاق کار و یه کتابخونه داشت. * هفته ی اول فقط به گشت و گذار گذشت قلعه کریستینستن، باغ استیفس، جزیره مانک هولمن و موزه ی زیبای شهر ،رستوران گردان ،برج رادیویی مراکز خرید محشر شهر مثل بیهاون -byhavenو سیتی سید .عاشق شهر شده بودم؛ ولی اختلاف من و آرشام از استخر پیر بادت شروع شد .اصرار آرشام برای شنا اونم با یه مایویی که روی هم رفته بیست سانتم پارچه مصرف نکرده بود باعث درگیری لفظی من و آرشام شد. - من توی این استخر اونم با این مایو نمیام. شاید قبلا برام این چیزا مهم نبود اما بودن کنار متین حتی برای مدت کوتاهی بدجور روی عقایدم تاثیر گذاشته بود اگر چه حجابم کامل نبود و نمازمم دقیقا از زمان ازدواج با آرشام دیگه نخونده بودم اما این یه کار اونم بین این همه آدم معذبم می کرد. - ملیسا روی اعصابم مسابقه دو نذار. - تو چی کار به من داری؟ برو شنا منم این جا تشویقت می کنم. - چرا لجبازی می کنی؟ -لجبازی نمیکنم دوست ندارم جلوی این همه آدم با این مایو ... بین حرفم پرید و گفت: - این امل بازیا چیه درمیاری؟ مگه می خوان بخورنت؟ "خدایا تفاوت بین متین و آرشام تا چه حد؟ متین از لباس پرنسسی پوشیدم ایراد می گرفت و آرشام به خاطر نپوشیدن مایو املم می خوند." - امل خودتی .من نمیام. - لیاقت نداری. - آره تو راست می گی. وسایلی رو که تو دستش بود محکم روی زمین کوفت و تو چشمام خیره شد و گفت: "- انگار اون پسره امل بدجور روت تاثیر گذاشته. آمپر چسبوندم .بعد از مدت ها مقابلش ایستادم و با داد گفتم: - مراقب حرف زدنت باش .امل تویی نه اون .یه موی گندیده اون شرف داره به صد تا آدم مثل تو. با فرود اومدن دستش روی گونم تازه فهمیدم چه کاری کردم .آره من باز فراموش کردم یه خدمتکار شخصیم . جوشش اشک به چشمام رو حس کردم .توی چشماش زل زدم و گفتم: - می دونی تنها آرزوم چیه؟ این که بمیرم و از این زندگی خلاص بشم. - ملیسا من یهو عصبانی شدم معذرت می خوام. - مهم نیست .تقصیر خودمه که فراموش می کنم تو ارباب منی و من تو چشم تو یه کنیز زر خریدم. - این چه حرفیه؟ - حقیقته. -خیلی خب من زیاد روی کردم معذرت. حرفی نزدم. دو روز از قضیه دعوامون می گذشت .آرشام ازمخواست تا خودم رو واسه یه جشنی که به مناسبت ازدواجمون بود آماده کنم. - کی؟ - دو روز دیگه. اشاره ای به گونم که جای انگشتای آرشام روش سیاه بود کردم و گفتم: - با این صورت؟ بی خیال گفت: - با گریم درست میشه. "یعنی من کشته مرده عذاب وجدانش بودم!" - تو رو خدا نمی ری از وجدان درد؟ #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃

🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 "- واسه چی؟ "عوضی انگار نه انگار جای دستای هیولایش روی صورتم مونده." - هیچی شما راحت باش. - هستم مگه تو ناراحتی؟ - نه. - خب ...ِا داشت یادم میرفت فرشاد اومده نروژ .اسلو زندگی می کنه .واسه جشن یادت باشه خبرش کنم. - اَه مار از پونه بدش میاد ... - ملیسا فرشاد مثل برادرم میمونه دوست ندارم به چشم دشمن نگاهش کنی. بحث با آرشام بی فایده بود .بهم ثابت کرده بود نباید توقع غیرتی شدن ازش داشته باشم برای همین حرفی در مورد این که از نوع نگاه کردن و رفتارای فرشاد خوشم نمیاد نزدم. - راستی کارای ادامه تحصیلت رو انجام دادم .واسه شروع سال تحصیلی باید آماده بشی. خب خدا رو شکر یه قدم مثبت واسم برداشت .فقط سرم رو تکون دادم. *** جشن تو خونه خودمون برگذار می شد .آرشام تموم دوستا و فامیلایی که تو نروژ داشت رو دعوت کرد .من این جا فقط دوتا عمه پدری داشتم که چشم دیدنشون رو نداشتم .با به یاد آوردن این که چطور تو وقت گرفتاری مالی بابا همشون پشتمون رو خالی کردن دلم می خواست قتل عامشون کنم .روز جشن ماکسی فیروزه ای که کوتاه بود و تا بالای زانوهام بود و در عوض یه حریر روی دامنش کار شده بود که از پهلوهام شروع می شد و از پشت روی زمین می کشید و از جلو هم اندازه دامنم بود و تاپش هم دکلته بود رو همراه با کت کوتاه با یه آستین حریر پوشیدم .آرایش فیروزه ای دودی کردم و موهام رو هم کاترین برام درست کرد که الحق وارد بود. آرشام با دیدنم لبخند زد و گفت: - هی خوشگل خانم فکر قلبم باش خیلی ناز شدی. - ممنون. - ملیسا امشب یه سوپرایز بزرگ واست دارم. دم در برای استقبال از مهمونای آرشام ایستاده بودیم .تعداد مهمونا به قول آرشام بیست تا بیشتر نبود .فرشاد زودتر از همه اومد. "- به سلام زوج عاشق. خدا رو شکر این بچه این یه جمله رو بلد بود هر چی ما رو می دید اول همین رو می گفت .سلام کوتاهی بهش کردم و روم رو برگردوندم .رو به آرشام گفت: - من نمی دونم چه هیزم تری به این خانومت فروختم که اصلا ما رو آدم حساب نمی کنه. آرشام در حالی اخماش رو تو هم کشید و به من گفت: - تو ببخش فرشاد ملیسا زود با کسی نمی جوشه. پوزخندی زدم ."آقا طلبکارم هست که چرا پسرعموی هیزش رو تحویل نگرفتم .می خوای بپرم دو تا ماچشم بکنم؟" ایشی گفتم و روم رو برگردوندم؛ ولی فرشاد دنده پهن تر از این حرفا بود و پرو پرو رفت تا از خودش پذیرایی کنه. - ملیسا رفتارت اصلا درست نیست. "،پوف بیا و درستش کن." مهمونای بعدی دوستای آرشام بودن که همگی ایرانی بودن .همشون منو تحویل گرفتن جز یکی از دخترا که اسمش ویانا بود .همچین نگاهم کرد که احساس کردم ارث پدریش رو باالا کشیدم .در عوضش پرید تو بغل آرشام و تف مالیش کرد ."ای حالم به هم خورد دختره چندش!" پذیرایی که شدن آرشام موزیک گذاشت و همه ریختن وسط .خدا رو شکر ما عروسی کردیم؛ وگرنه این قرها تو کمر این بیچاره ها خشک می شد .آرشام دستم رو کشید و با هم رقصیدیم . فرشاد با ویانا می رقصید .رو به آرشام گفتم: - چقدر این دو تا به هم میان. البته منظور من از نظر نچسب بودنشون بود اما آرشام با خنده گفت: - چی می گی تو؟ فرشاد نه اهل دوست دختر و این حرفاس نه اهل ازدواج. - نه بابا؟ آهنگ که تموم شد روی مبل نشستم و به بقیه نگاه می کردم .ویانا با آرشام می رقصید و نمی دونم چه شر و وری می گفت که آرشام دقیقه به دقیقه صدای خندش بلند می شد .بی تفاوت نگاهشون می کردم که فرشاد با یه لیوان کنارم اومد. - می خوری؟ - نه. - میشه بپرسم از من چه اشتباهی سر زده که حتی حالمم نمی پرسی؟ "- مگه دامپزشکم؟ غش غش خندید .انگار واسش جک تعریف کرده باشم .با اخم نگاهش کردم. - خب باشه با این اخمات بچه که زدن نداره! نگاهم رو ازش گرفتم و گفتم: - بهتره دور و بر من نپلکی. - چرا اون وقت؟ - چون ازت خوشم نمیاد. - اِه چقدر صریح حرف می زنی .راستی تا یادم نرفته بگم ویانا رو دست کم نگیر. - من اصلادر نظرش نمی گیرم که کم و زیاد داشته باشه. - اشتباه می کنی .از ما گفتن بود. - شما خیلی لطف دارید که فکر دوام زندگی پسرعموتونین. - میدونی هر دفعه که می بینمت یه چیز جالب کشف میکنم خیلی هیجان انگیز و جذابی و البته پیچیده و مرموز. بی تفاوت نگاهش کردم و گفتم: - االان دقیقا باید چی کار کنم؟ ذوق کنم؟ - هر جور راحتی. - ببین من این جوری راحتم که دور و برم نبینمت. - مرسی. - خواهش می کنم. ویانا کنارمون اومد و روی مبل کنار من ولو شد. - وای چقدر دنس چسبید. تموم سعیش رو می کرد که جوری کلمات فارسی تلفظ کنه که انگار یه خارجیه که زبان فارسی یاد گرفته عقده ای ! فرشاد روی دسته مبل کنار ویانا نشست #ادامه دارد... 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 #نویسنده:الف_ستاری 🍃🍃🍃💞💞💞🍃🍃🍃 💕join ➣ @Online_God💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌