- و از دل من، محبت این دنیای بیقدر و منزلت را
ریشهکن ساز..
#صحیفه_سجادیه؛ دعای چهل و هفتم.
ابوالفتح گفت:« همهی ما دوست داریم جای پای خدا را در زندگی خود ببینیم. خدا در سراسر زندگی ما حضور دارد، باید چشم دلمان را باز کنیم تا او را ببینیم! او هست؛ ما چشم بر او بستهایم. اگر خوب نگاه کنی، همهی زندگی ما نشانه است. »
- مرا با خودت ببر؛ مظفر سالاری.
آنها كه عظمت هستى را ديدهاند و دنيا را در ميان هستى تماشا كردهاند و زمين را از بالا ديدهاند ديگر زمينى را نمىبينند و يا آن را مانند قرص نانى مىبينند و به آن قانع نمىشوند كه: «مامتاع الحيوة الدنيا فى الآخرة الا قليل»؛ «دنيا در ميان وسعت آخرت بسيار ناچيز است.»
آنها كه عظمت هستى و خداوند هستى را ديدهاند، به هستى قانع نمىشوند و حتى از بهشت و تمام هستى آزادانه مىگذرند كه: «رضوان من الله اكبر.»
و اين روح به عظمت رسيده و از مرزها گذشته ديگر با كم ها تحريك نمىشود و با كوچكها اسير نمىشود و جز وظيفه، چيزى در او موج نمىآفريند و شورى نمىآورد. در اين حد بشر آدم میشود و با اين عظمت است..
- مسئولیت سازندگی، صفحه ۳۷.
استاد علی صفایی حائری.
ای خدایی که به سرعت از بندهات خشنود میشوی، بیامرز آن را که جز دعا چیزی ندارد..
- دعای کمیل.
السَّلامُ عَلَيْكَ يا عَوْنَ الْمَظْلومينَ..
« سلام بر تو ای امید دل های غمدیده؛
سلام بر تو و بر روزی که حقّ مظلومان تاریخ را از ظالمان خواهی ستاند..»
- صحیفه مهدیه؛ زیارت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه در سختیها، صفحه 578.
نوشته بود: « خیلی وقتها هم ما کار رو برای خدا نمیکنیم، برای نفس خودمونه که دلمون میخواد آدم خوبی باشیم..»
هدایت شده از 🇱🇧تَنْهٰاتَرینْهٰا🇵🇸
راستش را بخواهید ما کاری با این زَلَم زیمبو های پر زرق و برقِ اهالیِ از دماغِ فیل افتادهی سالاد سزار خورِ با مرغ، مؤکّداً با مرغ، نداریم بانو!
قوْت غالب ما نان خالیست که میانهاش را با دردهایی که داریم، پُر می کنیم... حالا من نگویم، شما بگویید، به این نان و درد خور ها کسی محل می دهد که شما بدهید؟نه...
#متن
#یک_هیچ_تنها