eitaa logo
حیـّان🇵🇸
870 دنبال‌کننده
688 عکس
128 ویدیو
10 فایل
حیّان: زنده؛ نام شهیدی در کربلا.. بهره‌ی هر کدام شما از زمین، به اندازه‌ ی طول و عرض قامت شماست.. - امیرالمومنین علی(ع)، خطبه‌ی۸۳ نهج‌البلاغه. ناشناس: https://daigo.ir/secret/81278163 پاسخ پیام‌هایتان: @hayyeragheb
مشاهده در ایتا
دانلود
آه ای رایحه‌ی عشق پس از باران‌ها بر کویر دل ما نیز کمی می‌باری..؟ - زهرا هنروران
- و از دل من، محبت این دنیای بی‌قدر و منزلت را ریشه‌کن ساز.. ؛ دعای چهل و هفتم.
ابوالفتح گفت:« همه‌ی ما دوست داریم جای پای خدا را در زندگی خود ببینیم. خدا در سراسر زندگی ما حضور دارد، باید چشم دلمان را باز کنیم تا او را ببینیم! او هست؛ ما چشم بر او بسته‌ایم. اگر خوب نگاه کنی، همه‌ی زندگی ما نشانه است. » - مرا با خودت ببر؛ مظفر سالاری.
آن‏ها كه عظمت هستى را ديده‌اند و دنيا را در ميان هستى تماشا كرده‌اند و زمين را از بالا ديده‌اند ديگر زمينى را نمى‌بينند و يا آن را مانند قرص نانى مى‏بينند و به آن قانع نمى‏شوند كه: «مامتاع الحيوة الدنيا فى الآخرة الا قليل»؛ «دنيا در ميان وسعت آخرت بسيار ناچيز است.» آن‏ها كه عظمت هستى و خداوند هستى را ديده‏اند، به هستى قانع نمى‏شوند و حتى از بهشت و تمام هستى آزادانه مى‏گذرند كه: «رضوان من الله اكبر.» و اين روح به عظمت رسيده و از مرزها گذشته ديگر با كم‏ ها تحريك نمى‌شود و با كوچك‏ها اسير نمى‏شود و جز وظيفه، چيزى در او موج نمى‏آفريند و شورى نمى‏آورد. در اين حد بشر آدم می‌شود و با اين عظمت است.. - مسئولیت سازندگی، صفحه ۳۷. استاد علی صفایی حائری‌.
ای خدایی که به سرعت از بنده‌ات خشنود می‌شوی، بیامرز آن را که جز دعا چیزی ندارد.. - دعای کمیل.
السَّلامُ عَلَيْكَ يا عَوْنَ الْمَظْلومينَ.. « سلام بر تو ای امید دل های غمدیده؛ سلام بر تو و بر روزی که حقّ مظلومان تاریخ را از ظالمان خواهی ستاند..» - صحیفه مهدیه؛ زیارت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه در سختی‌ها، صفحه 578.
ماندن در راه، کم از عقب‌گرد نیست.. - اخبات؛ صفحه ۷۲. استاد علی صفایی حائری.
نوشته بود: « خیلی وقت‌ها هم ما کار رو برای خدا نمی‌کنیم، برای نفس خودمونه که دلمون می‌خواد آدم خوبی باشیم..»
راستش را بخواهید ما کاری با این زَلَم زیمبو های پر زرق و برقِ اهالیِ از دماغِ فیل افتاده‌ی سالاد سزار خورِ با مرغ، مؤکّداً با مرغ، نداریم بانو! قوْت غالب ما نان خالیست که میانه‌اش را با دردهایی که داریم، پُر می کنیم... حالا من نگویم، شما بگویید، به این نان و درد خور ها کسی محل می دهد که شما بدهید؟نه...
- در تاریخ می‌نویسند مردمانی بودند که خاطر رهبر خویش را از جانِ نازنین یک‌باره خود بیشتر می‌خواستند.