- هر روز، از بعد از نماز صبح بیدار می‌ماند برای تک تک نوه‌ها آیت الکرسی می‌خواند قرآن می‌خواند، ذکر می‌گفت، دعا می‌خواند.. بهش گفته بودند، مادر، خسته‌ای، چرا نمی‌خوابی؟ گفته بود:« یکی‌‌شان هنوز مانده، برای‌ یکی‌شان هنوز نخوانده‌ام..»

قبل از فوتش، وضویش را گرفته بود نمازش را خوانده بود شهادتینش را گفته بود.. مادر پاک رفت، ما غم‌مان برای خودمان است..

آدمیزاد است، هوش و حواس ندارد امروز وقتی وارد مراسم شدم، تا عمه‌ام را دیدم، چشمم چرخید دنبال مادربزرگ، که مثل همیشه اولین نفر در آغوشش بگیرم، پشت دستش را ببوسم؛ بعد یادم آمد این مراسم همان مادربزرگ است..

وقتی به این فکر می‌کنم که شبی قرار است من هم در این ظلماتِ قبرها بخوابم، حقیقتا تنم می‌لرزد..

چقدر «لفظ خدا بیامرز» و «خدا رحمتش کند.» پسوند اسم‌ها غریب است..

‌ اِلهی، طالَما نامَتْ عَیْنایَ وَ قَدْ حَضَرَتْ اَوْقاتُ صَلَواتِکَ .. خدای من، چقدر هنگام نمازها چشم های من در خواب بودند .. وَاَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَیَ، تَحْلُمُ بِحِلْمِکَ الْکَریمِ اِلی اَجَلٍ قَریبٍ .. و تو بر من آگاه بودی و با بزرگواری صبر کردی تا مهلتم فرا برسد .. فَوَیْلٌ لِهاتَیْنِ الْعَیْنَیْنِ کَیْفَ تَصْبِرانِ غَدا عَلی تَحْریقِ النّارِ؟! .. پس وای بر این چشم ها که چگونه فردا آتش دوزخ را تحمل خواهد کرد؟ .. اِلهی طالَمَا ارْتَکَبَتْ نَفْسی بِما هُوَ راجِعٌ اِلَیَ، وَاَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَیَ خدای من چقدر نفس سرکشم به میل خود عمل کرد و تو بر من آگاه بود .. تَحْلُمُ بِحِلْمِکَ الْکَریمِ اِلی اَجَلٍ قَریبٍ .. و با بزرگواری صبر کردی تا مهلتم فرا برسد .. فَوَیْلٌ لِهَذَاالْجَسَدِ الضَّعیفِ کَیْفَ یَصبِرُ غَدا عَلی تَحْریقِ النّارِ؟! .. پس وای بر این بدن ضعیف که چگونه فردا آتش دوزخ را تحمل خواهد کرد؟ .. #سجاده‌ی‌سجاد

شما رو نمی‌دونم اما من با یه سری صدا ها و نجواها ۵ دقیقه قبل از اذان لذت می‌برم و سعی میکنم خودم رو برای ورود به سرزمینِ عبادت و ذکر الهی آمده کنم .. ‌ [باید برای نماز وقت گذاشت..]

تا ما گدای خانه‌ی ارباب عالمیم یا رب روا مدار گدا معتبر شود..