اميرالمومنين امام علی (عليه السلام) : مَنْ اَخَذَ دينَهُ مِنْ اَفْواهِ الرِّجالِ اَزالَتْهُ الرِّجالُ، وَ مَنْ اَخَذَ دينَهُ مِنَ الْكِتابِ وَ السُّنَّةِ، زالَتِ الْجِبالُ وَ لَمْ يَزُلْ. هر کس دین خود را از دهان مردم بگیرد ، (همان) مردم ، او را از دین بر مى‌گردانند و هر کس دین خود را از قرآن و سنّت رسول خدا صلی الله علیه و آله فراگیرد ، کوه‌ها از بین مى‌روند ، ولى ایمان او ماندگار است. روضه الواعظین ، ج1 ، ص28 ✨ @hazrateshah|بِحَارُالْحَقَائِق

وقتی حضرت موسی (ع) از نزد خضر برگشت و آن حوادث عجیب مثل سوراخ کردن کشتی و تعمیر دیوار و کشتن آن نوجوان به وقوع پیوست، برادر او هارون از موسی در مورد دانش خضر پرسید. حضرت موسی (ع) فرمود: این امر، دانشی است که نداشتن آن ضرر ندارد ولی حادثه ای عجیب تر روی داد! هارون پرسید: چه حادثه ای؟ حضرت موسی (ع) گفت: من و خضر کنار دریا ایستاده بودیم که پرنده ای شبیه به چلچله ظاهر شد. با منقار خود قطره ای آب برداشت و به طرف مشرق پرتاب کرد. بار دوم قطره ای دیگر برداشت و آن را به طرف مغرب انداخت. بار سوم آن را به طرف جنوب و بار چهارم به طرف شمال پرتاب کرد. و در دفعه پنجم به طرف آسمان و دفعه ششم به خشکی و دفعه هفتم به دریا انداخت و سپس پرکشید و پرواز کرد. ما دو نفر حیرت زده ماندیم و سر این کار را نفهمیدیم تا اینکه خداوند فرشته ای را به صورت آدمی فرستاد و به ما گفت: چرا شما را متحیر می بینم؟ گفتیم: در کار این پرنده متحیریم. گفت: منظور او را نمی دانید؟ گفتیم: خدا بهتر می داند. فرشته گفت: این پرنده با عملش می گوید: به حق آنکه شرق و غرب زمین را آفرید و آسمان را بر پا داشت و زمین را به حرکت آورد و بگستراند، بطور قطع خداوند در آخرالزمان پیامبری را خواهد فرستاد که نامش محمد (ص) است. او را وصیی است بنام علی (ع) که علم شما دو نفر روی هم در مقابل دانش او همانند این قطره است در مقابل این دریا. بحار الانوار، ج 40، ص 177. ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

یا ولید الکعبه♥️ #ماه_رجب 💯 @hazrateshah

ها علی بشر کیف بشر... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #امیرالمؤمنین 💯 @hazrateshah

صفاته تعالى في القرآن: فَانْظُرْ أَيُّهَا السَّائِلُ فَمَا دَلَّكَ الْقُرْآنُ عَلَيْهِ مِنْ صِفَتِهِ فَائْتَمَّ بِهِ وَ اسْتَضِئْ بِنُورِ هِدَايَتِهِ وَ مَا كَلَّفَكَ الشَّيْطَانُ عِلْمَهُ مِمَّا لَيْسَ فِي الْكِتَابِ عَلَيْكَ فَرْضُهُ وَ لَا فِي سُنَّةِ النَّبِيِّ صلی الله علیه وآله وَ أَئِمَّةِ الْهُدَى أَثَرُهُ فَكِلْ عِلْمَهُ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَإِنَّ ذَلِكَ مُنْتَهَى حَقِّ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ اعْلَمْ أَنَّ الرَّاسِخِينَ فِي الْعِلْمِ هُمُ الَّذِينَ أَغْنَاهُمْ عَنِ اقْتِحَامِ السُّدَدِ الْمَضْرُوبَةِ دُونَ الْغُيُوبِ الْإِقْرَارُ بِجُمْلَةِ مَا جَهِلُوا تَفْسِيرَهُ مِنَ الْغَيْبِ الْمَحْجُوبِ فَمَدَحَ اللَّهُ تَعَالَى اعْتِرَافَهُمْ بِالْعَجْزِ عَنْ تَنَاوُلِ مَا لَمْ يُحِيطُوا بِهِ عِلْماً وَ سَمَّى تَرْكَهُمُ التَّعَمُّقَ فِيمَا لَمْ يُكَلِّفْهُمُ الْبَحْثَ عَنْ كُنْهِهِ رُسُوخاً فَاقْتَصِرْ عَلَى ذَلِكَ وَ لَا تُقَدِّرْ عَظَمَةَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ عَلَى قَدْرِ عَقْلِكَ فَتَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ هُوَ الْقَادِرُ الَّذِي إِذَا ارْتَمَتِ الْأَوْهَامُ لِتُدْرِكَ مُنْقَطَعَ قُدْرَتِهِ وَ حَاوَلَ الْفِكْرُ الْمُبَرَّأُ مِنْ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ أَنْ يَقَعَ عَلَيْهِ فِي عَمِيقَاتِ غُيُوبِ مَلَكُوتِهِ وَ تَوَلَّهَتِ الْقُلُوبُ إِلَيْهِ لِتَجْرِيَ فِي كَيْفِيَّةِ صِفَاتِهِ وَ غَمَضَتْ مَدَاخِلُ الْعُقُولِ فِي حَيْثُ لَا تَبْلُغُهُ الصِّفَاتُ لِتَنَاوُلِ عِلْمِ ذَاتِهِ رَدَعَهَا وَ هِيَ تَجُوبُ مَهَاوِيَ سُدَفِ الْغُيُوبِ مُتَخَلِّصَةً إِلَيْهِ سُبْحَانَهُ فَرَجَعَتْ إِذْ جُبِهَتْ مُعْتَرِفَةً بِأَنَّهُ لَا يُنَالُ بِجَوْرِ الِاعْتِسَافِ كُنْهُ مَعْرِفَتِهِ وَ لَا تَخْطُرُ بِبَالِ أُولِي الرَّوِيَّاتِ خَاطِرَةٌ مِنْ تَقْدِيرِ جَلَالِ عِزَّتِه. 2. صفات خدا در قرآن: اى پرسش كننده، درست بنگر، آنچه را كه قرآن از صفات خدا بيان مى دارد، به آن اعتماد كن، و از نور هدايتش بهره گير، و آنچه را كه شيطان تو را به دانستن آن وامى دارد، و كتاب خدا آن را بر تو واجب نكرده، و در سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و امامان هدايتگر عليه السّلام نيامده، رها كن و علم آن را به خدا واگذار، كه اين نهايت حقّ پروردگار بر تو است. بدان، آنها كه در علم دين استوارند، خدا آنها را از فرو رفتن در آنچه كه بر آنها پوشيده است و تفسير آن را نمى دانند، و از فرو رفتن در اسرار نهان بى نياز ساخته است، و آنان را از اين رو كه به عجز و ناتوانى خود در برابر غيب و آنچه كه تفسير آن را نمى دانند اعتراف مى كنند، ستايش فرمود، و ترك ژرف نگرى آنان در آنچه كه خدا بر آنان واجب نساخته را راسخ بودن در علم شناسانده است. پس به همين مقدار بسنده كن و خدا را با ميزان عقل خود ارزيابى مكن، تا از تباه شدگان نباشى. اوست خداى توانايى كه اگر وهم و خيال انسانها بخواهد براى درك اندازه قدرتش تلاش كند، و افكار بلند و دور از وسوسه هاى دانشمندان، بخواهد ژرفاى غيب ملكوتش را در نوردد، و قلب هاى سراسر عشق مشتاقان، براى درك كيفيّت صفات او كوشش نمايد، و عقل ها با تلاش وصف ناپذير از راه هاى بسيار ظريف و باريك بخواهند ذات او را درك كنند، دست قدرت بر سينه همه نواخته بازگرداند، در حالى كه در تاريكى هاى غيب براى رهايى خود به خداى سبحان پناه مى برند و با نا اميدى و اعتراف به عجز از معرفت ذات خدا، باز مى گردند، كه با فكر و عقل نارساى بشرى نمى توان او را درك كرد، و اندازه جلال و عزّت او در قلب انديشمندان راه نمى يابد. #نهج_البلاغه ، #خطبه_91 ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

آیه ۱۳۳ - سوره بقره أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ آيا هنگامى‌كه مرگ يعقوب فرا رسيد، شما حاضر بوديد؟! در آن هنگام كه به فرزندان خود گفت: «پس از من، چه چيز را مى پرستيد»؟ گفتند: «خداى تو و خداى پدرانت، ابراهيم و اسماعيل و اسحاق، خداى يگانه را، و ما در برابر او تسليم هستيم».

الصّادق (علیه السلام)- کَانَ یَعْقُوبُ (علیه السلام) وَ عِیصٌ تَوْأَمَیْنِ فَوُلِدَ عِیصٌ ثُمَ وُلِدَ یَعْقُوبُ فَسُمِّیَ یَعْقُوبَ لِأَنَّهُ خَرَجَ بِعَقِبِ أَخِیهِ عِیص. امام صادق (علیه السلام) یعقوب (علیه السلام) و عیص دوقلو بودند؛ پس ابتدا عیص به دنیا آمد سپس یعقوب (علیه السلام)؛ و به این سبب یعقوب (علیه السلام) خوانده‌شد، چرا که به عقب برادرش عیص به دنیا آمد.(۱) الصّادق (علیه السلام)- عَنْ سُلَیْمَانَ‌بْنِ‌مِهْرَانَ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ الصّادق جَعْفَرِ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ (علیه السلام) وَ قَوْلُ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَا ابْنُ الذَّبِیحَیْنِ یُرِیدُ بِذَلِکَ الْعَمَ لِأَنَ الْعَمَ قَدْ سَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَباً فِی قَوْلِهِ أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قالُوا نَعْبُدُ إِلهَکَ وَ إِلهَ آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ کَانَ إِسْمَاعِیلُ (علیه السلام) عَمَّ یَعْقُوبَ (علیه السلام) فَسَمَّاهُ اللَّهُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ أَبا. امام صادق (علیه السلام) امام صادق (علیه السلام) از پدرانش نقل کرده است که پیامبر (ص) به امام علی (علیه السلام) فرمود: «و [این] سخن پیامبر (ص) من فرزند دو ذبیح هستم؛ مقصودش از آن دو، یکی عمویش بود زیرا خدای عزّوجلّ «عمو» را «پدر» نامیده؛ آنجا که فرموده است: أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قالُوا نَعْبُدُ إِلهَکَ وَ إِلهَ آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ با اینکه اسماعیل عموی یعقوب بود خداوند در این آیه پدرش خوانده است».(۲) 📚 ۱. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۸۲ نورالثقلین/ علل الشرایع، ج۱، ص۴۳ ۲.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۸۲ الخصال، ج۱، ص۵۸ ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

«اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَ فی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‏وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً» خدایا ، در این لحظه و در تمام لحظات ، سرپرست و نگاهدار و راهبر و یارى گر و راهنما و دیدبان ولىّ‏ات ، حضرت حجّة بن الحسن ، که درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد ، باش، تا او را به صورتى که خوشایند اوست ، و همه از او فرمانبرى مى‏نمایند ، ساکن زمین گردانیده ، و مدّت زمان طولانى در آن بهره‏مند سازى ، God, in this moment and in all moments, Head and holding and guiding and helpful but your guidance and observers, Imam Muhammad al-Mahdi, Who you her greetings and wind fathers, Keep up to him for his pleasant, And all their obedience to him, Inhabitant of the land made, And a long time benefit in the making, ❤️ 💯 @hazrateshah ❤️

💥السلام علیڪ یا اباعبدالله الحسین علیہ السلام ✨سلام برحسین وبراصحاب حسین ✨یاامام حسین دلتنگ دیدار توییم خودت مارو دریاب مارا بخوان. #سلام_برحسین #دلتنگی #کربلا 💯 @hazrateshah

زیارت نامه شهدا🍃🍃🍃

🍃هر روز ما به مدح علی می شود شروع هو هوی صبح باد صبا مدح حیدر است . . . ✿[ @hazrateshah ]✿ ══•◇•🌸•◇•══

السلام على اميرالمؤمنين، السلام على وصي خاتم النبيين. 💯 @hazrateshah

پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله و سلّم: «أَظْلَمُ النَّاسِ مَنْ‏ سَنَ‏ سُنَنَ الْجَوْرِ وَ مَحَا سُنَنَ الْعَدْل.» «ستمکارترین مردم، کسى است که راه و رسم (فرهنگ) ستمگرى را پدید آورد و راه و رسم (فرهنگ) عدالت را از میان بردارد و محو کند.» الکافی، ج5، ص9 ✨ @hazrateshah|بِحَارُالْحَقَائِق

#فقط_حیدر_امیرالمومنین_است #مولود_کعبه #نجف_اشرف 💯 @hazrateshah

شست و شوی حرم مطهر آقا امیرالمؤمنین @hazrateshah

الَّذِي ابْتَدَعَ الْخَلْقَ عَلَى غَيْرِ مِثَالٍ امْتَثَلَهُ وَ لَا مِقْدَارٍ احْتَذَى عَلَيْهِ مِنْ خَالِقٍ مَعْبُودٍ كَانَ قَبْلَهُ وَ أَرَانَا مِنْ مَلَكُوتِ قُدْرَتِهِ وَ عَجَائِبِ مَا نَطَقَتْ بِهِ آثَارُ حِكْمَتِهِ وَ اعْتِرَافِ الْحَاجَةِ مِنَ الْخَلْقِ إِلَى أَنْ يُقِيمَهَا بِمِسَاكِ قُوَّتِهِ مَا دَلَّنَا بِاضْطِرَارِ قِيَامِ الْحُجَّةِ لَهُ عَلَى مَعْرِفَتِهِ فَظَهَرَتِ الْبَدَائِعُ الَّتِي أَحْدَثَتْهَا آثَارُ صَنْعَتِهِ وَ أَعْلَامُ حِكْمَتِهِ فَصَارَ كُلُّ مَا خَلَقَ حُجَّةً لَهُ وَ دَلِيلًا عَلَيْهِ وَ إِنْ كَانَ خَلْقاً صَامِتاً فَحُجَّتُهُ بِالتَّدْبِيرِ نَاطِقَةٌ وَ دَلَالَتُهُ عَلَى الْمُبْدِعِ قَائِمَةٌ. خدايى كه پديده ها را از هيچ آفريد، نمونه اى در آفرينش نداشت تا از آن استفاده كند، و يا نقشه اى از آفريننده اى پيش از خود، كه از آن در آفريدن موجودات بهره گيرد، و نمونه هاى فراوان از ملكوت قدرت خويش، و شگفتى هاى آثار رحمت خود، كه همه با زبان گويا به وجود پروردگار گواهى مى دهند را به ما نشان داده كه بى اختيار ما را به شناخت پروردگار مى خوانند. در آنچه آفريده آثار صنعت و نشانه هاى حكمت او پديدار است، كه هر يك از پديده ها حجّت و برهانى بر وجود او مى باشند، گرچه برخى مخلوقات، به ظاهر ساكت اند، ولى بر تدبير خداوندى گويا، و نشانه هاى روشنى بر قدرت و حكمت اويند. #نهج_البلاغه ، #خطبه_91 ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

ولادت امام علی (ع) و روز پدر را بر تمامی مسلمانان جهان تبریک عرض می نمایم... ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

آیه ۱۳۴ - سوره بقره تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ آنها امّتى بودند كه درگذشتند. اعمال آنان مربوط به خودشان بود و اعمال شما نيز مربوط به خود شماست؛ و شما مسؤول اعمال آنها نخواهيدبود.

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- {عَن حُذَیفَهًْ فِی جَوَابِ الشَّابِّ الفَارسِیّ:} إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ لِأَصْحَابِهِ: إِذَا رَأَیْتُمْ دِحْیَهًَْ الْکَلْبِیَّ عِنْدِی فَلَا یَدْخُلَنَّ عَلَیَّ أَحَدٌ. وَ إِنِّی أَتَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَوْماً فِی حَاجَهًٍْ فَرَأَیْتُ شَمْلَهًًْ مُرْخَاهًًْ عَلَی الْبَابِ فَرَفَعْتُ الشَّمْلَهًَْ فَإِذَا أَنَا بِدِحْیَهًَْ الْکَلْبِیِّ فَغَمَضْتُ عَیْنَیَّ فَرَجَعْتُ. قَالَ فَلَقِیتُ علی‌بن‌أبی‌طالب (علیه السلام) فَقَالَ لِی: یَا بَا عَبْدِ الرَّحْمَنِ! مِنْ أَیْنَ أَقْبَلْتَ؟ قُلْتُ: أَتَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی حَاجَهًٍْ فَلَمَّا أَتَیْتُ مَنْزِلَهُ رَأَیْتُ شَمْلَهًًْ مُرْخَاهًًْ عَلَی الْبَابِ فَرَفَعْتُ الشَّمْلَهًَْ فَإِذَا أَنَا بِدِحْیَهًَْ الْکَلْبِیِّ فَرَجَعْتُ. قَالَ فَقَالَ لِی عَلِیٌّ (علیه السلام): ارْجِعْ یَا حُذَیْفَهًُْ! فَإِنِّی أَرْجُو أَنْ یَکُونَ هَذَا الْیَوْمُ حُجَّهًًْ عَلَی هَذَا الْخَلْقِ. قَالَ: فَرَجَعْتُ مَعَ عَلِیٍّ (علیه السلام) فَوَقَفْتُ عَلَی الْبَابِ وَ دَخَلَ عَلِیٌّ (علیه السلام) فَقَالَ: السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، وَ رَدَّ دِحْیَهًُْ فَقَالَ: وَ عَلَیْکُمُ السَّلَامُ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، مَنْ أَنَا؟ قَالَ: أَظُنُّکَ دِحْیَهًَْ الْکَلْبِیَّ. قَالَ: أَجَلْ خُذْ رَأْسَ ابْنِ عَمِّکَ فَأَنْتَ أَحَقُّ بِهِ مِنِّی فَمَا کَانَ بِأَسْرَعَ مِنْ أَنْ رَفَعَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) رَأْسَهُ. فَقَالَ: یَا عَلِیُّ (علیه السلام)! مِنْ حَجْرِ مَنْ أَخَذْتَ رَأْسِی، وَ غَابَ دِحْیَهًُْ فَقَالَ: أَظُنُّهُ مِنْ حَجْرِ دِحْیَهًَْ الْکَلْبِیِّ. قَالَ: أَجَلْ فَأَیَّ شَیْءٍ قِیلَ لَکَ؟ قَالَ: قُلْتُ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ فَرَدَّ عَلَیَّ وَ عَلَیْکُمُ السَّلَامُ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام). فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): طُوبَی لَکَ یَا عَلِیُّ (علیه السلام) سَلَّمَتْ عَلَیْکَ الْمَلَائِکَهًُْ بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ عِنْدِ رَبِّ الْعَالَمِین. قَالَ فَخَرَجَ عَلِیٌّ (علیه السلام) فَقَالَ: یَا حُذَیْفَهًُْ! أَ سَمِعْتَ؟ قُلْتُ: نَعَمْ! قَالَ: فَکَیْفَ سَمِعْتَ؟ قَالَ قُلْتُ: کَالَّذِی سَمِعْتَ. قَالَ: فَقَالَ الْفَارِسِیُّ فَأَیْنَ کَانَتْ أَسْیَافُکُمْ ذَلِکَ الْیَوْمَ یَعْنِی یَوْمَ بَیْعَهًِْ أَبِی بَکْرٍ قَالَ وَیْحَکَ تِلْکَ قُلُوبٌ ضُرِبَ عَلَیْهَا بِالْغَفْلَهًِْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ.

پیامبر (علیه السلام) [حذیفه] گفت: «رسول‌خدا (ص) به یارانش فرمود: «هرگاه دیدید که دحیه‌کلبی (جبرئیل علیه السلام) نزد من است، احدی بر من وارد نشود». من روزی در پی حاجتی به نزد ایشان آمدم. عبای نرمی را بر در آویخته دیدم؛ آن را بالا زدم، ناگهان با دحیه‌کلبی مواجه شدم. چشمم را به زیر انداخته، منصرف شده و بازگشتم. پس از آن با علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) ملاقات کردم به من فرمودند: «ای عبدالرّحمن! از کجا می‌آیی»؟ گفتم: «در پی حاجتی نزد رسول‌خدا (ص) آمدم، وقتی به منزلشان رسیدم عبای نرمی را بر در، آویخته دیدم؛ آن را بالا زدم ناگهان با دحیه‌کلبی مواجه شدم و از سخن‌گفتن چشم‌پوشی کرده، منصرف شده و بازگشتم. علی (علیه السلام) به من گفت: «ای حذیفه! بازگرد من امیدوارم که امروز حجّتی برای این مردم باشد». گفت: «من به همراه علی (علیه السلام) بازگشتم و نزدیک در ایستادم. علی (علیه السلام) داخل شد و فرمود: «سلام علیکم و رحمه الله وبرکاته»! دحیه در جواب او فرمود: «ای امیرالمؤمنین! سلام خدا و رحمت و برکاتش بر تو باد! [می‌دانی] من کیستم»؟ فرمود: «به گمانم دحیه‌کلبی هستی». گفت: «آری! بیا و سر پسرعمویت را در آغوش بگیر که تو بر این کار سزاوارتر از من هستی». در آن هنگام، پیامبر (ص)سر خود را روی پاهای دحیه‌کلبی (جبرئیل علیه السلام) گذاشته‌بود و در دامان او خوابیده‌بود ؛ حضرت علی (علیه السلام) سر پیامبر (ص) را درحالی‌که حضرت خواب بودند، بر زانوی خود نهاد و جبرئیل (علیه السلام) رفت مدّتی نگذشت و خیلی زود پیامبر (سر خود را بلند کرده [و بیدار شدند] پس پیامبر (ص) از علی (علیه السلام) پرسید: «سر مرا از دامان چه کسی گرفتی»؟ و دحیه دیگر آنجا را ترک کرده‌بود. علی (علیه السلام) فرمود: «گمان می‌کنم از دحیه‌کلبی»! پیامبر (ص) فرمود: «بله! او به تو چه گفت»؟ علی (علیه السلام) فرمود: گفتم: «سلام علیکم و رحمه الله و برکاته»! دحیه در جواب من فرمود: «سلام خدا و رحمت و برکاتش بر تو باد ای امیرالمؤمنین»! پیامبر (ص) فرمود: «خوشا به حال تو ای علی (علیه السلام) که فرشتگان الهی از جانب خداوند به تو به عنوان امام مؤمنین سلام کردند»! پس از آن علی (علیه السلام) از حجره‌ی پیامبر (ص)خارج شد و فرمود: «ای حذیفه آیا شنیدی»؟ گفتم: «بله»! فرمود: «سخن را چگونه شنیدی»؟ گفتم: «شنیدم همان‌طور که شما شنیدی»! سپس فارسی (نام راوی حدیث) گفت: «پس در آن روز یعنی روز بیعت با ابوبکر، شمشیرهای شما کجا بود»؟ [حذیفه] گفت: «ای وای و افسوس! آن‌ها قلب‌هایی بودند که بر آن‌ها مُهر غفلت نهاده شده‌بود: لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لاتُسْئَلُونَ عَمّا کانُوا یَعْمَلُونَ. 📚 ۱.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۸۴ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۳۲۵ ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ "کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام" ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

ولادت امام علی (ع) و روز پدر را بر تمامی مسلمانان جهان تبریک عرض می نمایم... ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

💠🌸💠🌸💠🌸💠🌸💠🌸 تكلّم امیرالمؤمنین علیه السلام در شکم مادر از هنگامى كه فاطمه بنت اسد به اميرالمؤمنين (عليه السلام) حامله شد، زيبايى چهره اش افزوده گشت. فاطمه صداى فرزندش را از درون مى شنيد كه مى گفت: ﴿لا اله الا الله، محمد رسول الله، به تختم النبوة و بى تختم الولاية﴾ خدايى جز الله نيست، محمد(صلی الله علیه وآله) پيامبر خداست، با او نبوّت و با من ولايت ختم مى شود. گاهى حضرت در شكم مادر خود با مردم بيرون سخن مى گفت حتى روزى با برادر خود جعفر سخن گفت، كه جعفر با شنيدن صداى على(عليه السلام) از درون شكم فاطمه بنت اسد، بيهوش روى زمين افتاد. بحارالانوار؛ جلد ۳۵، صفحه ۲۷. ☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاه فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆ کانال مدح مولا امیرالمؤمنین علیه السلام 💯 @hazrateshah 💠🌸💠🌸💠🌸💠🌸💠🌸