#نهج_البلاغه ⬅️⬅️ ایستگاه تأمل و اندیشه : *️⃣*️⃣برسر وفای به عهدی که با ولایت بستیم صادقانه می مانیم... کلام امام علی علیه السلام در خطبه 41 نهج البلاغه :«ای مردم ، وفا ، قرين راستى است، و من سپرى نگاه دارنده تر از وفاى به عهد (براى جلوگيرى از عذاب الهىّ) سراغ ندارم، و كسی كه بداند بازگشتش (در قيامت) چگونه است (و به چه نحوى از او حساب مى كشند، هرگز) مكر نمى كند، ما در زمانى واقع شده ايم كه بيشتر مردم آن، مكر را زيركى پندارند، و نادانان ايشان را زيرك خوانند، چه سودى مى برند اين مكر كنندگان خدا ايشان را بكشد (تا مردم از شرّشان آسوده گردند، و يا اينكه خدا آنان را از رحمت خود دور فرمايد) شخص زيرك و كار دان راه حيله و چاره هر كار را مي داند و سبب اينكه حيله به كار نمى برد آن است كه امر و نهى خدا او را مانع می شود، و با اينكه حيله را ديده و دانسته و توانائى به كار بردن آن را دارد ترك می كند، و كسی كه در دين از هيچ گناهى باك ندارد فرصت را از دست نداده در هر كارى به مكر و حيله دست اندازد (مقصود حضرت آن است كه اگر ترس از خدا نبود براى به كار بردن حيله و مكر، من از همه زبردست تر بودم).

#نهج_البلاغه 📚📚در محضر نهج البلاغه:خطبه 176: «آگاه باشيد ظلم بر سه قسم است: ظلمى كه آمرزيده نمى شود، و ظلمى كه باز خواست می شود، و ظلمى كه آمرزيده شده باز خواست نمى شود، امّا ظلمى كه آمرزيده نمى شود شرك به خدا است، خداوند سبحان مى فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ» يعنى خدا نمى آمرزد كسی را كه به او شرك آورد، و امّا ظلمى كه آمرزيده می شود ظلم بنده است بر نفس خود در به جا آوردن برخى گناهان كوچك (در صورتي كه اصرار بر آن نداشته باشد، زيرا اجتناب و دورى از كبائر و گناهان بزرگ كفّاره ای ست كه گناه كوچك را پوشانده جلوه نمى دهد) و امّا ظلمى كه باز خواست می شود ظلم بنده است بنده ديگر را، قصاص و تلافى در آخرت سخت و دشوار است، و قصاص در آنجا با زخم كاردها و زدن تازيانه ها نيست، ولى قصاصى است كه زخم و تازيانه نزد آن كوچك شمرده می شود (از اين بيان فهميده می شود آنان كه به آل محمّد، عليهم السّلام، ظلم نموده اند به سختى باز خواست شده به عذاب گرفتار خواهند شد.)پس از دو رنگى و دو روئى در دين خدا بپرهيزيد (اين جمله اشاره است به گروهى كه در بيعت نمودن با آن حضرت متوقّف بودند، و آنان كه بيعت را شكستند) زيرا اجتماع (دست به دست دادن و يكى شدن) در آنچه حقّ است و آن را ميل نداريد بهتر است از تفرقه و جدائى در آنچه باطل است و آن را دوست مى داريد، و خداوند سبحان بر اثر تفرقه و جدائى به هيچ كس از گذشتگان و باقى ماندگان خير و نيكوئى عطاء نفرموده.( ترجمه فیض الاسلام)

#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه: «اگر هر گروهى رنگى به خود بگيرد و برنامه ‏اش را از ديگران جدا سازد، خواه در برنامه‏ هاى عقيدتى باشد يا عملى، اين تلون و رنگارنگ شدن، سبب پراكندگى صفوف و به هدر رفتن نيروها و گاه جنگ‏هاى داخلى مى‏ شود و سرنوشت جامعه و منافع آن را به خطر مى‏ اندازد. هرگاه- همان گونه كه امام عليه السّلام در سخن ياد شده فرموده- افراد جامعه در مسائل ساده انعطاف به خرج دهند و در امورى كه بر خلاف سليقه آن ‏هاست دندان بر جگر بگذارند و تحمل پيشه كنند به يقين وحدت حاكم مى‏ شود و آرامش و عظمت به جامعه باز مى ‏گردد.» پیام امام امیر المومنین علیه السلام، ج 6، ص601

#نهج_البلاغه 📚📚در محضر نهج البلاغه: حکمت 364 : لَا تَسْأَلْ عَمَّا لَايَكُونُ، فَفِي الَّذِي قَدْ كَانَ لَكَ شُغْلٌ. امام علی عليه السلام فرمود: درباره آنچه تحقق‏يافتنى نيست سؤال مكن چراكه در آنچه تحقق يافته به‏اندازه كافى اسباب دل مشغولى تو وجود دارد.

#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه : بیان امام علیه السلام در این حکمت شامل برخی سؤالات از جمله ، سؤال درباره امورى كه عقل انسان هرگز به حقيقت آن نخواهد رسيد، می شود،مانند سؤال درباره كنه ذات پروردگار كه هيچ انسانى نمى ‏تواند به آن برسد چون فكر و روح انسان محدود است و ذات پاك خداوند نا محدود. و با توجه به اين‏كه دنيايى از مسائل سرنوشت ‏ساز وجود دارد كه انسان پاسخ آن ‏ها را نمى ‏داند و بايد براى حل آن ‏ها بكوشد و از دانشمندان آگاه پرسش كند، بسيار بى ‏خردى است كه انسان آن ‏ها را فراموش كند و به امورى بپردازد كه اثرى جز اتلاف وقت يا حيرت و سرگردانى براى او ندارد. پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏15، ص: 37

#نهج_البلاغه 📚📚 حکمت 267: يَابْنَ آدَمَ، لَاتَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِك يَأْتِ اللَّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ. امام علی عليه السلام فرمود: اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مى‏ رساند.

#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه: «هرگز منظور امام عليه السلام ترك تلاش و كوشش براى زندگى و تأمين آينده معقول و برنامه‏ ريزى براى وابسته نبودن به ديگران نيست، بلكه هدف جلوگيرى از حرص و آز شديدى است كه بسيارى از مردم را فرا مى‏ گيرد و به بهانه تأمين آينده دائماً براى ثروت ‏اندوزى تلاش مى‏كنند و اموالى را گرد مى‏ آورند كه هرگز تا آخر عمر از آن استفاده نكرده، براى ديگران به يادگار مى ‏گذارند.» پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏14، ص: 258

#نهج_البلاغه 📚📚حکمت 275: «إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ، وَضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ، وَرُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ؛ وَكُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْ‏ءِ الْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ وَالْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ، وَالْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لَايَأْتِيهِ. طمع (آدمى را) بر سر آب مى آورد بى آنكه (او را سيراب كرده) باز گرداند (هر كه به آن گرفتار شود تباه گشته رهائى نيابد) و ضامن است بى آنكه (به عهد و پيمان خود) وفاء كند، و بسا آشامنده كه پيش از سيراب شدن گلو گير شود. (بسا آزمند كه در راه به دست آوردن مطلوب ، پيش از رسيدن به آن و بهره بردن تباه گردد.) و هر چند منزلت ِچيزي كه به آن رغبت می شود افزون باشد اندوهِ نيافتن و به دست نياوردن آن بسيار گردد، و آرزوها ديده هاى بينائی ها را كور مى نمايد، و نصيب و بهره (مقدّر) مى آيد پيشِ كسی كه به سوى آن نمى آيد. (بهره ی مقدّر خواهد رسيد هر چند در طلب آن كوشش نداشته و آرزومند آن نباشند).

#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه: 🔸شخص طمع‏ كار غالباً دنبال چيزى مى‏ رود كه در دسترس او قرار نخواهد گرفت؛ ولى طمع، او را به هوس مى ‏اندازد كه به آن برسد و به اشتباه، آن را دست ‏يافتنى مى‏پندارد؛ اما همچون كسى كه به سراغ آب مى ‏رود و لى با سراب روبرو مى‏ شود، ناكام بازمى ‏گردد... 🔸دليل آن هم روشن است؛ عشق و علاقه شديد به چيزى كه از دسترس بيرون است به انسان اجازه نمى‏ دهد موانعى را كه بر سر راه است ببيند و يا آثار زيان‏ بار آن چيز را مشاهده كند... 🔸اشتباه نشود، هرگز امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود نمى‏ خواهد نقش تلاش و كوشش و سعى را در رسيدن به اهداف بزرگ ناديده بگيرد، زيرا آن، يك اصل اساسى از نظر قرآن و روايات بوده و عقل نيز حاكم به آن است. مقصود امام عليه السلام اين است كه از طمعِ طمع‏ ورزان بكاهد و آن ‏ها را از آلوده شدن به انواع گناهان براى رسيدن به مقاصدشان بازدارد.پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏14، ص: 313