شادی روح سردار گمنام شهید احمد پاریاب که در هیاهوی دنیای هیچ و پوچ غریبانه و مظلومانه جان داد فاتحه مع الصلوات

تاجزاده،از افراط تاتفریط! چندسال پیش مهمان مرحوم حجت الاسلام سیدهادی خسروشاهی درمنزلش بودیم.ایشان که سالهای اول پیروزی انقلاب مسئولیتهای مهمی داشت،دربارۀ روحیه افراطی "مصطفی تاجزاده"گفت: آن اوایل تاجزاده ازاعضای سازمان مجاهدین انقلاب،مدیرکل مطبوعات ونشریات وزارت ارشاد شد.اوروحیۀ بسیارافراطی داشت و خودرا شدیدا مقلدامام خمینی میدانست. آنزمان عربستان سعودی درانگلستان نشریات عرب زبان بسیاری منتشرمیکردکه مروج تفکرات وهابیهای ضدشیعه بودند.بخصوص علیه انقلاب اسلامی ایران شدیدافعال بودند. باتوجه به این مسئله،قصدکردیم مجله ای به زبان عربی درلندن منتشرکنیم.هنگامیکه خدمت امام خمینی رسیدم،قضیه راگفتم ایشان خیلی خوشش آمدوفرمود: کار بسیارخوبی است،انجام دهید. به ایشان گفتم:بنده آمدم ازشما یک اجازه بگیرم. امام باتعجب فرمود:چه اجازه ای؟ گفتم:چون این مجله درانگلستان برای مسلمانان آنجامنتشر میشود،میخواهم ازشما اجازه بگیرم که در این مجله،تصویرشما را روی جلد چاپ نکنیم. امام باتعجب فرمود: "مگر قرار است درهرشماره عکس بنده روی مجله تان چاپ کنید؟نخیر.به هیچوجه حتی درداخل مجله عکس مراچاپ نکنید." بااین توصیه امام،مجله"العالم"را به زبان عربی درلندن منتشر کردیم.چندشماره چاپ شدکه نامه ای از مصطفی تاجزاده مدیرکل مطبوعات وزارت ارشادبدستم رسیدکه شدیدا ازکارما اظهارنارضایتی کرده بود. یکروز درتهران بودم که تاجزاده مرادید،جلوآمدوباعصبانیت گفت: "آقای خسروشاهی،شما ضدولایت فقیه هستید!" اول فکرکردم شوخی میکند،ولی قیافه اش خیلی جدی بود وبه شوخی نمیخورد.آنهم این شوخی مهم وسنگین! باتعجب گفتم:ببخشید آقای تاجزاده،منظورتون بنده است؟ گفت:بله.وقتی علت راجویا شدم،گفت: "شمابه چه حقی روی جلدمجله العالم عکس حضرت امام خمینی رامنتشرنمیکنید؟" گفتم:برای چی بایداین کاربشود؟ گفت:همین نشان میدهدکه شما باامام خمینی مخالفیدو ضدولایت فقیه هستید. وقتی توصیۀ شخص امام را گفتم،تاجزاده نپذیرفت. چندروز بعد امام خمینی بامسئولین مملکتی دیدارداشتند که اتفاقا بنده وتاجزاده هم آنجا بودیم.بعد ازدیدار،تاجزاده رابردم جلو و به امام عرض کردم: "حضرت امام،برخی آقایان مارا بخاطراینکه روی جلدمجله العالم تصویرشما راچاپ نمیکنیم،ضدولایت فقیه میدانند." امام خندید وفرمود: "قبلاهم گفتم که،به هیچوجه حتی توی صفحات داخلی مجلاتتان عکسی ازبنده چاپ نکنیدچه برسد روی جلد!" ازامام تشکرکردم،نگاهی به قیافه گرفته تاجزاده انداختم ورفتم. حمید داودآبادی

نظر عماد باقی درباره دوستان غرب نشینش "ماهیت سمینارهای بظاهر علمی و نحوه استفاده غیرمستقیم از روحانیون برای بذل توجه بیشتر و روشن شدن ماهیت چنین سمینارهایی(که درکشورهای خارجی پیرامون شناخت اسلام تشکیل میگردد)–که میتواند شرکت در یک سمینار علمی و دانشگاهی و نشر اسلام در دل استکبار جهانی و محیط دانشجویی آن تلقی گردد–لازم به گفتن است که اصولا دانشگاههای امریکا نقش یکی از عمده ترین شعبه های اطلاعاتی و تحقیقاتی سازمان سیا(سازمان جاسوسی آمریکا)را دراختیار دارد. مطالعات جغرافیایی،تاریخی،سیاسی،بررسی جناحها و گروههای اجتماعی،سیاسی و ملیتها و حتی تحلیل های سیاسی،جامعه شناسی،روانشناسی و...بر روی کشورها،که این مطالعات یکی از فعالیتهای مهم سیا برای یافتن شیوه و نظام مبارزه با جنبشها و ملتها و یافتن محلهای آسیب پذیر و روزنه های نفوذ آنان میباشد،در دانشگاههای امریکا انجام میگیرد.بنحوی که میتوان گفت تربیت اسلام شناس!! نیز جزئی از وظایف دانشگاه و سازمان سیای امریکاست. کشورهای اروپای غربی و متحدین امریکا نیز از دائره مطالعات در زمینه های فوق خارج نیستند. سازمان سیا پیرامون هرموضوع سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و...که نیاز به اطلاعات تحقیقی داشته باشد آن موضوع را در قالب سوژه های تحقیقاتی دراختیار عوامل مستقیم خود در دانشگاهها یا توسط آنها دراختیار سایر دانشجویان قرار میدهد و از حاصل آن بهره مند میگردد. بنابراین یکی از منابع اطلاعاتی امریکا،دانشگاهها،دانشجویان تابعه و دانشجویان میهمان و سمینارهای بظاهر علمی و پژوهشی است که در دانشگاه یا خارج از آن برگزار میشود و نمونه ای از آن بانی شدن دانشگاه پرینستون امریکا در دائر نمودن سمینار بحث پیرامون عدالت در حکومت اسلام از نظر شیعه میباشد.همان دانشگاهی که داروهای تغییردهنده آگاهی برای نخستین بار توسط سازمان سیا در آنجا آزمایش شد و برای این سمینارها نوعا از اشخاص غافل نیز بهره برداری می شود." "عمادالدین باقی": از تئوریسین های فرهنگی اصلاح طلبان نویسندۀ کتاب خاطرات آیت الله منتظری شاگرد برجستۀ سعید حجاریان کتاب "کاوشی درباره روحانیت" ع. باقی. 1364 - قم جوایز دریافتی عمادالدین باقی از غربیها: جایزه بنیاد مطبوعاتی بریتانیا،سال ۲۰۰۸ جایزه شجاعت مدنی از بنیاد پارکینسون،سال 2004 جایزه کمیسیون ملی حقوق بشر فرانسه جایزه مارتین انالز،سال ۲۰۰۹ و...