سه درد آمد بجانم هرسه یکبار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره داره غم یار و غم یار و غم یار! "تنهایی این نیست که در بیابانی برهوت باشی و کسی اطرافت نباشد! تنهایی این است که در دل شهر، میلیونها انسان، همشهری، دوست، فامیل، همکار و ... اطرافت باشند، ولی فقط و فقط همان یک نفر که تو دلت هوایش را کرده، نباشد! حمید داودآبادی" @hdavodabadi

ایرانیان زندانی در اسرائیل طی 40 سال گذشته، تعدادی تبعه ایران در زندان های اسرائیل وحود داشته و دارند که متاسفانه از وضعیت آنها هیچ خبر موثقی منتشر نشده است. به امید خدا، قصد دارم در این سلسله مقالات، با استناد به منابع و مطالب موجود، به وضعیت و سرنوشت هر کدام از ایرانی های محبوس در زندان های اسرائیل بپردازم. ایرانیان زندانی در اسرائیل 1 – قبل از انقلاب از حدود سال 1354 تا 1357 که به پیروزی انقلاب اسلامی در ایران منجر شد، بسیاری از نیروهای گروه هایی که علیه حکومت شاه فعالیت داشتند، لبنان و سوریه را به عنوان بهترین پایگاه نظامی انتخاب کرده بودند. سازمان مجاهدین خلق و سازمان چریک های فدایی خلق دو گروه چریکی مهمی بودند که در آنجا فعالیت داشتند. یکی از بزرگ ترین گروه های مسلمان و شیعه که در لبنان فعالیت گسترده ای داشت، "حرکت المحرومین لبنان" (جنبش امل) به رهبری امام "موسی صدر" و فرماندهی شهید دکتر "مصطفی چمران" بود. ایرانی های زیادی در امل فعالیت و در جبهه های نبرد علیه صهیونیست ها حضور داشتند. گروه "ساتجا" (سازمان انقلابی توده‌های جماهیری اسلامی) به رهبری شهید "محمد منتظری" نیز یکی دیگر از گروه های اسلامی بود که بعد از انقلاب در لبنان حضور فعالی داشت و تا سال 1360 نیروهای ایرانی را حتی بدون هماهنگی با جمهوری اسلامی ایران، به آنجا اعزام می کرد. در آن بین، خواه ناخواه امکان داشت تعدادی از نیروهای ایرانی که در جنگ علیه اسرائیل شرکت داشتند، اسیر شوند. تنها آماری که از اسرای ایرانی در زندان های اسرائیل در آن مقطع زمانی وجود دارد، متعلق به 2 ایرانی ناشناس است که سال 1357 در زندان های اسرائسل مشاهده شده اند. دهه 70 یکی از نشریات لبنانی که به زندانیان خارجی در زندان های اسرائیل پرداخته بود، مدعی شد 2 ایرانی هم در زندان های اسرائیل وجود دارند. اینکه آنها که بودند و چه زمانی و چرا به دست اسرائیل اسیر شدند و سرنوشت شان چه شده، متاسفانه هیچ اطلاعی در دست نیست. ادامه دارد حمید داودآبادی تیر 1398 @hdavodabadi

ایرانیان زندانی در اسرائیل 2 – داوود حنیفه "داوود حنیفه" (در برخی منابع "داوود حنیفه ای نیک آبادی" معرفی شده است) متولد 1/1/1337 در کنگاور (اصالتا اهل میانه در آذربایجان شرقی)، فرزند سیف الله، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به صورت انفرادی عازم لبنان شد. او برای حضور در جبهه های نبرد علیه صهیونیست ها، به "سازمان آزادیبخش فلسطین" به رهبری "یاسر عرفات" پیوست و با حدود 50 نیروی ایرانی که همچون او خودشان به لبنان آمده بودند، همسنگر بود. وی مدتی برای حضور در جبهه های جنگ علیه صدامیان به ایران بازگشت ولی سال 1361 مجددا راهی سوریه و لبنان شد. پس آزادی خرمشهر در خرداد 1361 و حمله اسرائیل به لبنان، هنگامی که قوای محمد رسول الله (ص) به فرماندهی حاج "احمد متوسلیان" عازم وسوریه شد، داوود در پادگان زبدانی دمشق به نیروهای ایرانی پیوست. آشنایی داوود به زبان عبری (یهودی) و عربی، باعث شد تا در واحد اطلاعات عملیات فعال شود و همراه دیگران به شناسایی مواضع اسرائیل برود. بنا بر اظهار برخی فرماندهان، اوایل تیر ماه 1361 داوود به همراه یکی از نیروهای بسیجی که اهل قم بود، در یکی از محورهای عملیاتی در لبنان، هنگام عبور از رودخانه توسط سربازان ارتش صهیونیستی دستگیر شدند. از آن تاریخ هیچ گونه اطلاعی از داوود و همراهش به دست نیامد تا اینکه پس از گذشت 16 ماه، داوود (و نه همراه او) از سوی ارتش اسرائیل آزاد شد و تحویل صلیب سرخ گردید. براساس گزارش "کمیته صلیب سرخ جهانی" شعبه لبنان، داوود حنیفه روز یک شنبه 10 مرداد 1361 (1 اوت 1982م) توسط سربازان اسرائیل بازداشت شده و پس از ثبت نام، در "کمپ انصار" واقع در شهر اشغالی انصار در جنوب لبنان، در اسارت به سر برده است. روز چهارشنبه 4 آبان 1362 (26 اکتبر 1983م) در شهر صور در جنوب لبنان، ارتش اسرائیل داوود حنیفه را به نمایندگان کمیته صلیب سرخ جهانی شعبه لبنان تحویل داد. داوود پس از بازگشت به ایران، در جبهه های دفاع مقدس حضور پیدا کرد و در تاریخ 5/12/1362 در عملیات خیبر در جزیره مجنون به شهادت رسید و پیکرش در منطقه باقی ماند. پس از گذشت 12 سال در تاریخ 4/9/1374 پیکرش به ایران بازگشت و در بهشت زهرا (س) قطعه 28 ردیف 48 مکرر شماره 13 به خاک سپرده شد. این که "سید حسین موسوی" مسئول وقت کمیته پی گیری سرنوشت 4 ایرانی در لبنان (حاج احمد متوسلیان، سیدمحسن موسی، تقی رستگار و کاظم اخوان) از داوود حنیفه درباره آنها سوال کرده باشند، معلوم نیست! ادامه دارد حمید داودآبادی تیر 1398 @hdavodabadi