🕊 امام صادق عليه السلام : كسى كه پيشانيش در مسير برآوردن نياز برادر ديـنى خـود، عرق بريزد؛ خداوند عزوجل، او را بعد از آن ، #عذاب_نخواهد_كـرد. 💌ثواب الاعمال و عقاب الاعمال باب ۷۵۲، روايت۱۹ مَنْ عَرِقَتْ جَبْهَتُهُ فِى حاجَةِ اَخِيهِ فِى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يُعَذِّ بْهُ بَعْدَ ذلِكَ

سوره ی طاها ا﷽ وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا و همه چهره ها در برابر [خدای] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن می شوند، و کسی که بار ظلم و ستمی با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود. آیه۱۱۱

🕊امام على عليه السلام : شخص #بزرگوار هر گاه به او مهربانى و #محبّت شود؛ #نرم مى شود، ولى #فرومايه هر گاه با او به نرمى و #ملاطفت رفتار شود #سخت مى شود. 💌 بحار الأنوار : 78/41/23

🕊امام حسين عليه السلام ـ خطاب به مردى كه گفت؛ -اگر به نااهل خوبى شود هدر رفته است ؛ 🕊 فرمود : چنين نيست، بلكه 👈خوبى كردن مانند ريزش باران، به نيك و بد مى رسد. 💌 تحف العقول : ۲۴۵

🕊پيامبر صلى الله عليه و آله : هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را #بپوشاند، خداوند در روز #قيامت گناهان او را بپوشاند. 💌 الترغيب والترهيب : 3/239/7

سوره ی طاها ا﷽ فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ پس گفتیم: ای آدم! مسلماً این [ابلیس] دشمنی است برای تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در #مشقت و رنج افتی. آیه۱۱۷ ➖➖➖➖➖➖ إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ قطعاً برای تو [در این مکان موقعیتی است که] است که نه گرسنه شوی و نه #برهنه گردی. آیه۱۱۸ #نتیجه : از مشقت های دنیا #برهنگی و از مزایای بهشت #پوشیدگی ➖➖➖➖➖➖ فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ ۚ وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ پس هر دو [به سبب وسوسه شیطان] از میوه آن [درخت] خوردند، در نتیجه شرمگاهشان بر آنان پدیدار شد و شروع به چسباندن برگ های درختان بهشت بر [شرمگاه] خود کردند. و آدم پروردگارش را نافرمانی کرد و [از رسیدن به آنچه شیطان به او القا کرده بود] ناکام ماند. آیه۱۲۱ اولین نشانه ی رانده شدن👆

سوره ی طاها ا﷽ ... فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ هر کس از هدایتم پیروی کند، نه گمراه می شود و نه به مشقت و رنج می افتد. آیه ۱۲۳