✳️گزیدۀ بیانات استاد صبوحی_سورۀ شوری_ جلسۀ دوم_ 1 آذر 97✳
6️⃣ وقتی که عملاً پلورالیسم را تبلیغ میکنیم....
✅ وقتی کسی صحبت از پلورالیسم* دینی می کند، در مقابلش گارد می گیریم ولی در عمل یک پلورالیسم دینی را می آییم تثبیت میکنیم. حواسمان هم نیست! مثلا می گوییم ایشان مسیحی است ولی آمده راهپیمایی اربعین (خوب است؛ دستت درد نکند) یک صلیب هم دستش می گیرد و وارد حرم می شود، بعد مسلمانان دورش بال بال می زنند. یک مسیحی آمد در حرم، یک ارمنی آمد در حرم، با این مصاحبه می کنند با آن مصاحبه می کنند.
✅ خب باشد تا یک جاهایی می گوییم دارند به مقدسات ما احترام می گذارند، یک مقدار عمیقتر نگاه کنیم. یک سوالی باید از آن مسیحی بپرسیم. برادر بزرگوار شما آمدی راهپیمایی اربعین سیدالشهدا را تایید می کنید؟ + بله. پس رسول الله را هم تایید می کنید؟ + بله، - پس چطور مسیحی هستید شما؟ یعنی شما توقف کردید در حضرت عیسی علیه السلام؛ اگر امام حسین راست است، شما چرا مسیحی هستید؟ اگر امام حسین راست نیست، شما در اربعین چه می کنید؟
✅ نه اینکه اینها را دفع کنیم. اتفاقاً استقبال هم بکنیم، تشریف بیاورید قدمتان روی چشم، اما تئوریزه نکنیم پلورالیسم دینی را ! تایید گرفتن از یک غیر مسلمان برای یک فرهنگ اسلامی، اگر قرار باشد به اینکه این مفهوم تثبیت شود که «او با همان غیر مسلمان بودنش می رود بهشت» این نقضِ دین واحدی است که قرآن کریم با صراحت لهجه از آن صحبت کرده است. باید مراقبت کنیم این رفتارها منتهی نشود به تئوریزه کردن پلورالیسم دینی؛ همان چیزی که در مقام نظریه محکم رد می کنیم اما در عمل ترویجش می کنیم.
✅ در یک کتاب معروف اسلامی میخواندم گفته بود: «چه کسی میخواهد خدا را مجبور کند به جهنم بردن کافران؟ اگر یک کافری محبت امام حسین علیه السلام دارد بلکه خدا نخواست او را جهنم ببرد!» همین یک تشکیک در همین مفهوم به همین آسانی! این همان تئوریزه کردن پلورالیسم است.
*منظور از پلورالیسم دینی به صورت ساده این است که بگوییم هر کس هر دینی دارد درست است و سعادتمند میشود.
حضور بیش از ۲۵۰ نفر از آقایان و بانوان تدبری در جلسه ششم سوره مبارک شوری
آدرس هیات قرآن و ولایت در شبکه های اجتماعی بله، ایتا، سروش و تلگرام:
@HEIAT_TADABBOR
آدرس هیات مجازی تدبر در شبکه های اجتماعی:
@heyat_quran
*♦️ بر سر دوراهی... انفاق یا هلاکت؟*
*✳️ «و انفقوا فی سبیل الله و لا تلقوا بایدیکم الی التّهلکة»✳️*
✅ انفاق و دادن مال و ادارهی امور نیازهای اقتصادی و پر کردن خلأهای اقتصادی مستقیماً بر دوش ملت و مردم است. این یک اصل اسلامی است؛ مسئلهی انفاق.
✅ نظر اسلام این است که مردم باید به قدر وسع و توانائی خودشان این خلأ ها را پر کنند. آن کسانی که بهرهمندی بیشتری دارند، امکانات بیشتری دارند، تکلیف بیشتر بر عهدهی آنهاست. اینها وظیفهشان با مردم عادی یکسان نیست. این نمی شود که در جامعهی اسلامی ما جامعهای که به هدایت قرآن حرکت میکند، در راه اسلام حرکت میکند، برای خدا و اعلای کلمهی دین جنگ میکند و در مقابل این هدفها و شعارها تحمل آن همه مشکلات را می کند، یک عدهای هم در جامعه باشند که بهرهمندی هائی هم داشته باشند، برخورداری هائی هم داشته باشند، هیچ مسئولیتی هم در مقابل نیازهای جامعه حس نکنند. این از نظر اسلام اصلاً قابل قبول نیست.
✅ این آیهای که در اول خطبه عرض کردم: *«و انفقوا فی سبیل الله و لا تلقوا بایدیکم الی التّهلکة»*، همین مطلب را بیان میکند. *میفرماید در راه خدا انفاق کنید و به دست خودتان، خودتان را در هلاکت نیندازید. یعنی اگر انفاق نکردید، به دست خودتان، خودتان را در هلاکت میاندازید.* امروز حقیقت قضیه این است، این یک وظیفه است، یک تکلیف است، نه فقط یک حکم اخلاقی. این همه آیات انفاق در قرآن بیان یک حکم اخلاقی نیست، بیان یک فریضهی شرعی است.
📝 بیانات رهبر انقلاب در خطبه های نماز جمعۀ تهران- 1366/07/24