eitaa logo
هجرت | مامان دکتر |موحد
23.5هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
306 ویدیو
22 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / #مامان_پنج_فرشته @movahed_8 تصرف در متن‌ها و نشر بدون منبع (لینک) فاقد رضایت شرعی و اخلاقی (در راستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) تبلیغ https://eitaa.com/hejrat_tabligh
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ -------- بعضی شب‌ها ما یه آیینی اجرا میکنیم تو خونه قبل خواب همه میشینیم دور هم؛ چند دقیقه ای رو باهم تو این زمان کوتاه هر نفر باید مثلا سه یا پنج تا از خوشی ها و شادی های اون روزش رو بگه سه چیز که خوشحالش کرده و براش شیرین بوده. در کنار لذت شنیدن حرفهای بقیه، خیلی فایده هم داره از گشتن تو خاطرات و پیداکردن خوشی ها و یاد گرفتن اینکه چقدر چیزهای کوچکی وجوددارن که باهاشون شادیم () تا ایجاد یه محفل کوتاه اما گرم خانوادگی و گفتگوی افراد و شناخت اعضای خانواده ها و روحیات شون و اینکه چی خوشحالشون میکنه و افزایش و دایره لغات و توانایی و... خیلی از خانواده ها اینو دارن اما من بخش دیگه ای هم بهش اضافه کردم: گفتن خاطرات تلخ و اذیت کننده روز! مگه همیشه شادی و خوشی ه؟ کی گفته که باید همیشه قه قه خندید؟ یه وقتهایی چیزای ای پیش میاد. یه وقتایی از خشم سرخ میشیم، از غصه چروک میشیم، از ناراحتی آویزون میشیم. ، بیهوده ترین کاره اصل مسئله رو از بین نمی‌بره. فقط حس مارو میکنه ما باید بتونیم مون رو بشناسیم و بپذیریم اما بله، اسیر اونها نشیم... نهایتا، اگررر میشه و دست ماست، تلاش کنیم برای از بین بردن اونها خلاصه که ما در کنار پنج شادی روز، سه ناراحتی روز مون رو هم بیان میکنیم دوست دارم بچه‌ هام یاد بگیرن حس های منفی شون رو بشناسن و بتونن بیان کنن بدونن دقیقا از چی ناراحت میشن دقیقا چه موقعیت هایی است براشون و دقیقا تو اون شرایط، چه حسی رو میکنن دوست ندارم بچه هام فکر کنن حق ندارن باشن، حق ندارن بشن. فک نکنن همیشه باید و شاد باشن دوست دارم بدونن زندگی بالا داره، پایین داره. شادی داره، داره. یه روز با توئه یه روز علیه تو دنیا قرار نیست بر مدار خواستن های تو بچرخه، همیشه به تو سرویس بده، همیشه برات همه چیزو مهیا کنه این تویی که باید پرتلاش باشی، با هدف باشی، پر از معنا باشی، محکم باشی، ثابت باشی با همه اهداف و ارزش هات پی‌نوشت : ۱- تو این گفتگوها میشه یه حرفهایی رو به همسر هم زد. خیلی غیرمستقیم و نرم😏مثلا یه شب شوهر من به عنوان یکی از دو ناراحتی روزش فرمود: کم بودن گوشت خورشت😭 😒😑😑 ولی از شوخی گذشته، میشه به اطرافیان بفهمونیم که از چه رفتارهاییشون فهم محبت یا توجه میکنیم. و چه رفتارهاییشون برای ما تلخه. البته میشه خیلی مستقیم تر هم صحبت کرد ۲-تزئین کیک کار خودمونه😊 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ --- ☔ فقط میگی بچه زیاد؟! تربیت‌شون چی؟ اونم تو جامعه‌ی امروز! کیفیت رو فدای کمیت نکن! 💡نظر من: 📍اولاً تربیت بچه از شروع میشه. تو برای هر فرزند روزی یک ساعت هم بشینی حرف بزنی یا صد ترفند و مهارت والدگری به کار ببری، نهایتاً از ش پیروی میکنه؛ که تُوی والد باشی. فکر میکنم اگر تمرکز مادر (و پدر) در تربیت فرزند، روی تربیت خودش باشه، عملاً اون فرزندان به علت داشتن و الگوی مناسب عینی، خوب تربیت میشن. مادری که بخواد خودش رو تربیت کنه، چه با یکی چه با ده تا، میکنه؛ و اصلاً یکسری رُشدها برای والدین، در ارتباط با فرزند اتفاق میفته. 📍ثانیاً طبق نظر کارشناسان تربیت فرزند، اول این که بنیان تربیت فرزند در ۶-۷ سال زندگی بنا میشه. دوم این که طبق نظر قاطع کارشناسان (چه دین مدار چه سکولار) اصل اساسی در ۷سال اول زندگی، «بازی» و رکن اساسی بازی، «هم‌بازی» ه. و کدوم بهتر از خواهر و برادر؟ -همیشه در دسترس -با تربیت همگون -بدون تنش های ناشی از دخالت والدین -با امکانات رفاهی یکسان و... بنابراین فرزندان بیشتر = بازوهای تربیتی بیشتر 🎯 برای بچه‌ها چه ثروت و رفاهی ارزشمندتر از ؟ 📍ثالثاً تجربه زیسته و نظر کارشناسان میگن تربیت صحیح نصف راه تربیت خوب سایر فرزندانه. فرزند اول حالت راهنما و مربی گری داره برای بقیه. 📍رابعاً یک سری تربیت ها و رشدها در هست که جای دیگه یافت نمیشه: -تلاش برای احقاق حق -آموختن نحوه اشتراک منابع -مسئولیت پذیری -کاهش انانیت و خودمحوری -سازش پذیری -قناعت و کفایت -بلوغ عاطفی زودتر و عمیق -آموختن انواع استراتژی های برخورد😅 -جلوگیری از رفاه‌زدگی -آموختن انواع روش‌های مبارزه 😉 -افزایش سرمایه عاطفی و… 📍از طرفی در خانواده پرفرزند نظارت های بيرونی بر تک تک بچه‌ها بیشتر و لذا احتمال خطا و کج‌روی کمتره. 🎯 در آخر، نکته مهم اینکه: تربیت فرزند، خانواده است نه تربیت تک به تک بچه‌ها. و وقتی محیط، یک کشتزار پاک و غنی باشه، چه دو بچه چه شش بچه، در اون کشتزار خوب پرورش پیدامیکنه. و اصلاً در مکتب اسلام "تربیت محیط" مدنظره نه تربیت فردی. پی‌نوشت: و اما مهم ترین نکته این است که ربّ، خداست و نه ما. تربیت به دست ربِّ یگانه عالم است و ما وسیله. هرچند که قاعده خداست که زندگی دنیا براساسِ نظام علت و معلولی بچرخد اما نهایتاً اوست مخرج الحی من المیت! اوست که از مردگان روحی و اخلاقی نیز، زندگانی پویا و نورانی میسازد. اوست که اگر در راهش قدمی بگذاری و برای او کاری کنی، تو را در عرصه‌های مختلف، "من حیث لا یحتسب" روزی میدهد. این روزی میتواند "تربیت فرزند"ی باشد که اگر خودمان سالها میدویدیم، به آن نمیرسیدیم! به راه‌هایی هدایت شویم که هرگز با چراغ های دستی کوچکمان ما را به آن ها اذن ورودی نبود... الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا.... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ---- تهدید! زندگی بچه‌دارها رو که نگاه کنی، میبینی اکثراً خالی از این طعم تلخ و بوی بد نیست! تهدید کردن خودشو بدجوری جا داده تو روش‌های روزمره تعامل و تربیت ما با بچه‌ها. خانواده سنتی و جدیدم نداره، فقط ظاهرش فرق کرده. قبلاً میگفتن دست به فلان چیز بزنی، پشت دستتو قاشق داغ (😰) میذارم، کتک میخوری، بیرونت میکنم الان، متوسط تر ها میگن فلان کنی، از فلان چیز(تلویزیون، پارک، کتاب خوندن…) محرومت میکنم سطح بالاترها هم میگن اگر فلان کنی، باهات حرف نمیزنم، نگاهت نمیکنم‌. قبول دارید همه‌ش تهدیده؟ قبول دارین همه‌ش پیشبرد هدف با ایجاد رعب و حس ناخوشاینده؟ قبول دارین حتی شاید همون قاشقِ داغ بهتر از ناامنی روانی و عاطفیِ تهدیدهای امروزیه؟ . . . خب، منم، بله…! یه روز به خودم اومدم : بسسسه! گفتم بیا و تلاش کن و حذفش کن؛ دیدم خیلی نمیتونم. خیلی استفاده میکنم از "اگر فلان کنی فلان شود"، "این کارو نکن وگرنه…"، "اون کارو بکن وگرنه…" با خودم گفتم باشه، حالا که نمیتونی یهو این گزاره رو پرت کنی بیرون از تعاملت، بیا قسمت اول جمله رو نگه دار، قسمت دومشو تغییر بده. به جای اینکه یه سری نتیجه خشمگين و خط خطی رو بذاری بخش دوم، نتیجه محسوس و عینی بخش اول رو بگو. یعنی فقط نتیجه منطقی بخش اول رو بیان و کن! يعنی چی؟ يعنی باشه، عصبانی میشی و میگی”اگر اسباب بازیتو جمع نکنی،😡“ همینجا واستا🖐️ ادامه ش رو نگو "دیگه باهات بازی نمیکنم"؛ بگو:”اسباب بازی هات گم میشن و دیگه نمیتونیم باهم بازی کنیم ها😢😊“ وقت خوابوندنشون نگو "هرکس حرف بزنه و نخوابه، فردا از پویا محروم میشه!😡" ، بگو "هرکی نخوابه، فردا وقتی بقیه دارن پویا میبینن خوابه و نمیتونه برنامه هایی که دوست داره رو ببینه" و مثال‌های زیاد دیگه… کافیه فقط ۲۴ساعت به رفتار و گفتارمون دقت کنیم تا متوجه حجم بالای تهدیدهامون بشیم… پی‌نوشت: ۱- منکر جایگاه داشتنِ تنبیه در تربیت و اینکه محروم کردن کودک از چیزی، از تنبیه های مناسبه، نیستم. عرضم روی تهدیده. مدام تهدید! حجم تهدیدهامون گاهی خیلی زیاده اصلاً بس کنیم انقد گیر دادن به بچه‌ها و تحت نظر گرفتن و هی دستور و درخواست و توقع و محدودیت و خط کش! خفه‌شون کردیم! خودمونم له شدیم… ۲- تهدید رو از کودک میگیره، اعتماد به نفس کودک رو تخریب میکنه، کودک رو شرطی بار میاره تهدید کودک وقتی از حد میگذره روح حاکم بر روابط شما با فرزندتون رو تحت تأثیر قرار میده تعامل سازنده رو ازتون میگیره. بعد یه مدت دیگه حنا تون رنگی نداره و بچه جَری میشه. تهدید مثل جوز هندی ه! تو بعضی غذاها برای طعم بخشی خوبه اما دوز سمی ش خیلی پایینه و باید در مصرف ش احتیاط کرد. ۳- تهدید با آگاهی بخشی به فرزندان در مورد قوانین و امور لازم متفاوت ه. واضح ترین تفاوت ش لحن گفتار و حسی ه که شما پشت کلمات دارید! ۴- امیدوارم هیچکدومتون با این متن من همذات پنداری نکنید و بگید واااا، چی داره میگه🤔 من که هرچی میگردم میبینم تهدید جایی نداره تو تعاملم (در این صورت بهتون غبطه میخورم💚) 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8