▫️فرزند يكی از بزرگان تعريف می‌كرد روزی‌به پدر گفتم شما كه‌دريای علم هستی، اگر بنا باشد يک‌ نصيحت به من کنید، چيست؟ می‌گفت پدرم سرش را مدتی پايين انداخت و فرمود آبروی‌كسی را نبر. اسلام می‌ خواهد آبروی افراد حفظ شود. آن‌قدر راحت آبروی ديگران را نبريم. گناه آبرو بردن، آن قدر نحس‌ است كه‌صاحبان آن، گاهی موفق به‌ توبه هم نمی شوند امام رضا عليه ‌السلام می‌ فرمودند: کسی که‌از آبرو ريزی و لطمه‌زدن به حيثيت مسلمان خودداری کند، خدا از لغزش‌‌ های او ، در قيامت گذشت خواهد نمود. بحار ، ج ٧٥ ، ص ٢٥٦

✨-تو با شرافتی ، اگر آبروی دیگران را مانند آبروی خودت محترم بدانی. تو آزادی، اگر خودت را کنترل کنی، نه دیگران را تو مهربانی، اگر وقتی دیگران مرتکب اشتباهی می شوند ، آنها را ببخشی. تو شادی، اگر گُلی را ببینی و بخاطر زیبایی‌اش خدا را شکر کنی. تو ثروتمندی ، اگر بیش از آنچه نیاز داری نداشته باشی. دوست‌داشتنی هستی اگر دردهایت تو را ، از دیدن دردهای دیگران کور نکرده باشد. اگر این‌ چنین هستی پس به بزرگی خودت افتخار کن ...

✍ با ارزش باش . . با ارزش زندگی کن . .  برای خودت خط هایی داشته باش! روی بعضی چیزها زیر بعضی چیزها و دور بعضی چیزها خط قرمز هایی خط سبزهایی و خطوطی,زرد . . دور بعضی آدمها را خط بکش , قرمز آنها  که همیشه سهمی از حس خوبت را به تاراج میبرند. حسودها را .. خودبین ها را .. و مهمتر از همه آنها که همیشه بتو دروغ گفتند! زیر بعضی ها را خط زرد بکش. آدمهایی که تکلیفت را با آنها نمیدانی ! مثل فصلها رنگ عوض میکنند و اعتباری نیست نه به تحسین و نه به تکذیبشان. . . روی بعضی چیزها و آدمها  را با عطر برگهای نارنج خطی بکش , سبز سبز تا یادت بمانند و یادگار همیشگی ذهنت باشند. آدمهایی که شاید همه ی فرقشان و خاص بودنشان در نگاه و کلامشان باشد. آدمهایی که ساده ی ساده فقط دوستشان داری ! این آدمها را باید قاب گرفت و از مژه ها آویخت تا جلوی چشم باشند. تا وجب به وجب نگاهت را شکرگزار بودنشان کنی. تا بمانند. . . تقدیم به تمام آدم های سبز دور و برم, آنها که بی توجه به پاییز، بهارانه های بی دریغ بودنشان , بهانه های دلپذیر ورق خوردن فصل های زندگی من است. زندگیتان پر از آدمهایی با خط سبز. تو نیز یکی از همان آدمهای سبز زندگی من هستی.

✍شکر نعمت، نعمتت افزون کند کفر نعمت، از کفت بیرون کند ﻣﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺳﻦ ٧٠ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ بیمار ﺷﺪ و ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯی ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﺒﻮﺩ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﻭ ﻣﺼﺮﻑ ﺩارو، ﺩﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻋﻤﻞ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺩﺍﺩ و ﻣﺮﺩ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﮐﺮﺩ. ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ بیمارستان، برگه تسویه حساب ﺭﺍ به پیرمرد ﺩﺍﺩند تا هزینه جراحی را بپردازد. پیرﻣﺮﺩ همین که برگه را گرفت؛ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ. ﺑﻪ ﺍﻭ گفتند که ﻣﺎ می‌توانیم ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺨﻔﯿﻒ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﻣﺮﺩ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮔﺮﯾﻪ می‌کرد. ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ گفتند: می‌توانیم ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺭﺍ ﻗﺴﻄﯽ بگیریم ﻭﻟﯽ ﻣﺮﺩ ﮔﺮﯾﻪ‌ﺍﺵ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪ. ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪند و از او پرسیدند: ﭘﺪﺭﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ تو را ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﺩ؟ نمی‌توانی هزینه را ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﯼ؟ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺑﻠﮑﻪ چیزی که مرا به گریه می‌اندازد این است ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ٧٠ ﺳﺎﻝ به من ﻧﻌﻤﺖ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﯿﭻ برگه تسویه حسابی ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩ. 🔸ﭼﻘﺪﺭ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻌﻤﺎﺕ ﺭﺍ به ﻣﺎ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ داده ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﻫﯿﭻ‌ﭼﯿﺰﯼ نمی‌خوﺍﻫﺪ جز اینکه با او باشیم. ﻭﻟﯽ ما ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻗﺪﺭ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺎﺕ ﺭﺍ نمی‌دﺍﻧﯿﻢ ﻭ ﺷﮑﺮﺵ ﺭﺍ به‌جا نمی‌آوریم ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﺭﺍ از دست بدهیم.

عجب حکایتیست دنیا … دستی که داس برمی دارد همان دستی است که کاشته بود

واسه آدمی که برای داشتنت هیچ تلاشی نمی کنه یک صدم ثانیه دلتنگی حرومه ...