به شخصیت کودک احترام بگذارید حتی زمانی که قصد تربیتی دارید به او احترام بگذارید. بچه هایی که از پدر و مادر خود احترام میبینند بیشتر به آنها احترام میگذارند اگر کمی سخت گیری کردید یا عصبانی شدید از او عذرخواهی کنید. همان طور که دوست دارید او با شما رفتار کند با او رفتار کنید @khatamhonarkade

#کشف_کردن_بچه‌ها وقتی ما در سی و خرده‌ای سالگی با این همه تجربه‌ی زندگی، هنوز کشف برامون لذت داره، هنوز یه فهم تازه، یه یادگیری جدید و ... برامون لذت‌بخش هست اونوقت تصور کنیم برای بچه‌ها که تجربه‌های زیادی ندارن، چه لذتی از دیدن تازگی‌ها و کشف‌هاشون میبرن..! و از قضا این کشف‌ها چقدر در طول روز می‌تونن زیاد باشن ... به بچه‌ها فرصت بدیم خودشون تجربه و کشف کنند. لذتی که در کشف هست رو با جلوجلو آگاهی دادن، توضیح دادن و ... خراب نکنیم. #حمید_کثیری

فیلم شماره 1 دوره اختلالات دکتر تبریزی

فیلم شماره ۲ دوره اختلالات دکتر تبریزی

فیلم شماره ۳ دوره اختلالات دکتر تبریزی

🦚 💫حاجت روایی با سوره حمد💫 قبل از شروع سه صلوات فرستد و دو رکعت نماز به نیت حاجت خوانَد و سه صلوات دیگر بفرستد و از یکشنبه شروع کند و به تعداد زیر حمد بخواند👇🏻 💚روز یکشنبہ : 70 مرتبہ ✿💚روز دوشنبہ : 60 مرتبہ 💚روز سه شنبہ : 50 مرتبہ ✿💚روز چهارشنبہ : 40 مرتبہ 💚روز پنج شنبہ : 30 مرتبہ ✿💚روز جمعہ : 20 مرتبہ 💚روز شنبہ : 10 مرتبہ 📚 گلهاے ارغوان ۱۸/۳ لینک کانال ثروت با قرآن 📿👇 📖@servat_quran📿 .

زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند #چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟