سلام امیدوارم خوب و سلامت باشین . ✔️ دیروز که از اعمال کوچیک ولی مقبول صحبت شد یاد این خاطره مرحوم کوثری (روضه خون امام خمینی افتادم) افتادم ، خاطره ای پندآموز که مرتبط با حرفامون هست :

✔️روز عاشورا بعد از تموم شدن جلسه اومدم از درب مسجد بیام بیرون یکی از دختر بچه های محله اومد جلوم و گفت اقای کوثری برای ماهم روضه میخونی؟ گفتم： دخترم روز عاشوراست و من تا شب مجالس مختلفی وعده کردم و چون قول دادم باید عجله کنم که تاخیری در حضورم نداشته باشم. هر چه اصرار کرد توجهی نکردم تا عبای منو گرفت و با چشمان گریان گفت مگه ما دل نداریم!؟ چه فرقی بین مجلس ما و بزرگترها هست؟ ◀️ پیش خودم گفتم دل این کودک رو نشکنم و قبول کردم و به دنبالش باعجله رفتم تا رسیدیم. حسینیه ی کوچکی بود که به اندازه سه تا چهار نفر بچه بیشتر داخلش جا نمیشدند. سر خم کردم و وارد حسینیه شدم روی خاکهای محله نشستم و بچه های قد و نیم قد روی خاک دور و اطرافم نشستند. سلامی محضر ارباب عالم حضرت سیدالشهدا عرضه کردم دو جمله روضه خوندم و یک بیت شعر از آب هم مضایقه کردند کوفیان و دعایی کردم . ◀️ اومدم بلند بشم باعجله برم که یکی از بچه ها گفت تا چای روضه رو نخوری امکان نداره بزاریم بری ! رفت و تو یکی از استکانهای پلاستیکی بچه گونشون برام چای ریخت، چایی سرد که رنگ خوبی هم نداشت ، با بی میلی و اکراه استکان رو آوردم بالا و برای اینکه بچه ها ناراحت نشن بی سر و صدا از پشت سر ریختم روی زمین و بلند شدم و رفتم… ◀️ شام عاشورا (شب شام غریبان امام حسین) خسته و کوفته اومدم منزل و از شدت خستگی فورا به خواب رفتم. وجود نازنین حضرت زهرا علیها السلام در عالم رویا به من فرمودند : آسید علی اکبر مجالس روضه ی امروز قبول نیست ! گفتم چرا خانوم جان ؟ فرمود : نیتت خالص برای ما نبود ، برای احترام به صاحبان مجالس و نیات دیگری روضه خواندی فقط یک مجلس بود که از تو قبول شد و ما خودمون در اونجا حضور داشتیم، و اون روضه ای بود که برای اون چند تا بچه ی کوچک دور از ریا و خالص گوشه ی محله خواندی ! آسید علی اکبر ما از تو گله و خورده ای داریم! خانوم حضرت زهرا با اشاره فرمودند اون چای من با دست خودم ریخته بودم چرا روی زمین ریختی!!؟ ◀️ از خواب بیدار شدم و از ان روز فهمیدم که توجه و عنایت اونها به مجالس بااخلاص و بی ریاست و بعد از اون هر مجلس کوچک و بی بضاعتی بود قبول میکردم و اندک صله و پاکتی که از اونها عاید و حاصلم میشد برکتی فراوان داشت و برای همه ی گرفتاری ها و مخارجم کافی بود. 📚برگرفته از خاطرات مرحوم کوثری

سلام شبتون بخیر ◀️ با توجه روایت امام سجاد علیه السلام قرار شد بیشتر به قبولی اعمال توجه کنیم ، به کیفیّت توجه کنیم تا کمیّت . ✔️در همین روایت حضرت تقوی رو مطرح کردند و فرمودند : عملی که قبول بشه کم نیست ، چگونه عمل همراه با تقوی کم باشه . ◀️ در واقع شرط قبولی اعمال رو تقوی معرفی کردند و به این آیه اشاره کردند : إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ همانا خدا اعمالِ افراد با تقوی را قبول می کند . مائده/۲۷

✔️ پس تقوی نقش بسیار مهمی داره ، چون بدون اون اعمال پذیرفته نمیشه ، و اگه اعمال هم پذیرفته نشه دستمون برای جهان دیگه خالی می مونه ! ▪️پس نیازه بیشتر و بهتر در موردش بدونیم ، و اگه تقوی نداریم اون رو به دست بیاریم ، و اگه داریم تقویتش کنیم . ◀️ به امید خدا چند روزی درین باره با هم صحبت می کنیم .     ✾" ✾ "✾  ════╗ eitaa.com/hmmnasehe ╚════  ✾" ✾" ✾

🔹 سلام شبتون بخیر ❓میدونین تقوی از جهت لغوی یعنی چی؟ تقوی یعنی انسان خودش رو از چیزی که میترسه در حفاظ قرار بده (مفردات الفاظ قرآن، ص۸۸۱) . 🔹اونایی که عربی یادشون هست ☺️ یه نون داشتیم که بهش میگفتن نونِ وقایه (وقایه از ریشه تقوی است)، این نون میومد تا ما رو از اشتباه حفظ کنه ، بفهمیم که ما قبلش فعل هست ، نه اسم 👈مثل : ضربنی : مرا زد . ضربی : زدنِ من . اگه این نون نمیومد تشخیص نمیدانیم که معنا چیه ، پس در واقع ما رو از اشتباه حفظ میکنه . ◀️ از تدریس زبان عربی بگذریم !

💢 خب حالا این تقوی که در قرآن و روایات میاد یعنی چی؟ تقوی یعنی انسان خودش رو از گناه حفظ کنه ، چون گناه خیلی ترسناک و خطرناکه ، پس انسان متقی یعنی کسی که گناه نمیکنه ، آیه هم که فرمود : ✳️ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ . ❇️ همانا خدا اعمالِ افراد با تقوی را قبول می کند . پس یعنی یکی از مهمترین شرطها برای قبولی اعمال گناه نکردنه .

✔️ این روایت زیبا و کاربردی رو ببینین: یکی از یاران امام صادق علیه السلام (مفضّل بن عمر) میگه در خدمت حضرت بودیم که در مورد اعمال حرف شد ، من گفتم : اعمال من خیلی کمه ! حضرت فرمود : این طور نگو ، عملِ کم با تقوی بهتر از عملِ زیاد بدون تقوی است . پرسیدم : چه طور میشه زیاد عمل کرد و مشغولِ طاعت بود ولی تقوی نداشت ؟! حضرت فرمود: مثل کسی که دیگران رو اطعام میکنه ، با همسایه ها مهربونه ، درِ خونش به روی همه بازه (اعمال خیر انجام میده) ولی وقتی شرایط گناه پیش بیاد دچارش میشه ، این یعنی بی تقوایی ! ولی کس دیگه این کارهای خیر رو انجام نمیده ولی وقتی موقعیت گناه پیش میاد گناه نمیکنه و تقوی به خرج میده . (این دومی بهتره) 📚 کافی ، ج ۲، ص ۷۶