((معرفت نفس در بیان سقراط حکیم)) بیهوده در شناخت موجودات خشک و بی روح رنج مبر٫ بلکه خود را بشناس که شناخت نفس انسان بالاتر از شناختن اسرار طبیعت است. سقراط حکیم دروس معرفت نفس ص ۳۰۲ مولانا علامه ذولفنون حسن زاده آملی رضوان الله @alamehasanzadeamoli

   شیخ بهایی » نان و حلوا » بخش ۴ - فی التأسف و الندامة علی صرف العمر فیما لاینفع فی القیامة و تأویل قول النبی صلی الله علیه و آله و سلم: «سؤر المؤمن شفاء»   قد صرفت العمر فی قیل و قال یا ندیمی قم، فقد ضاق المجال و اسقنی تلک المدام السلسبیل انها تهدی الی خیر السبیل و اخلع النعلین، یا هذا الندیم انها نار أضائت للکلیم هاتها صهباء من خمر الجنان دع کئوسا و اسقنیها بالدنان ضاق وقت العمر عن آلاتها هاتها من غیر عصر هاتها قم ازل عنی بها رسم الهموم ان عمری ضاع فی علم الرسوم قل لشیخ قلبه منها نفور لا تخف، الله تواب غفور علم رسمی سر به سر قیل است و قال نه از او کیفیتی حاصل، نه حال طبع را افسردگی بخشد مدام مولوی باور ندارد این کلام وه! چه خوش می‌گفت در راه حجاز آن عرب، شعری به آهنگ حجاز: کل من لم یعشق الوجه الحسن قرب الجل الیه و الرسن یعنی: «آن کس را که نبود عشق یار بهر او پالان و افساری بیار» گر کسی گوید که: از عمرت همین هفت روزی مانده، وان گردد یقین تو در این یک هفته، مشغول کدام علم خواهی گشت، ای مرد تمام؟ فلسفه یا نحو یا طب یا نجوم هندسه یا رمل یا اعداد شوم علم نبود غیر علم عاشقی مابقی تلبیس ابلیس شقی علم فقه و علم تفسیر و حدیث هست از تلبیس ابلیس خبیث زان نگردد بر تو هرگز کشف راز گر بود شاگرد تو صد فخر راز هر که نبود مبتلای ماهروی اسم او از لوح انسانی بشوی دل که خالی باشد از مهر بتان لختهٔ حیض به خون آغشته دان سینهٔ خالی ز مهر گلرخان کهنه انبانی بود پر استخوان سینه، گر خالی ز معشوقی بود سینه نبود، کهنه صندوقی بود تا به کی افغان و اشک بی‌شمار؟ از خدا و مصطفی شرمی بدار از هیولا، تا به کی این گفتگوی؟ رو به معنی آر و از صورت مگوی دل، که فارغ شد ز مهر آن نگار سنگ استنجای شیطانش شمار این علوم و این خیالات و صور فضلهٔ شیطان بود بر آن حجر تو، بغیر از علم عشق ار دل نهی سنگ استنجا به شیطان می‌دهی شرم بادت، زانکه داری، ای دغل! سنگ استنجای شیطان در بغل لوح دل، از فضلهٔ شیطان بشوی ای مدرس! درس عشقی هم بگوی چند و چند از حکمت یونانیان؟ حکمت ایمانیان را هم بدان چند زین فقه و کلام بی‌اصول مغز را خالی کنی، ای بوالفضول صرف شد عمرت به بحث نحو و صرف از اصول عشق هم خوان یک دو حرف دل منور کن به انوار جلی چند باشی کاسه لیس بوعلی؟ سرور عالم، شه دنیا و دین سؤر مؤمن را شفا گفت ای حزین سؤر رسطالیس و سؤر بوعلی کی شفا گفته نبی منجلی؟ سینهٔ خود را برو صد چاک کن دل از این آلودگیها پاک کن...

🔺 اهل ذکر 🔹 ما باید روش فکری برای خودمان ایجاد کنیم که مانع از سهو و نسیان باشد. سهو و نسیان را مرتباً در ما ضعیف کند تا به جایی‌که اهل ذکر بشویم. یک وقتی از مرحوم امام رضوان الله علیه پرسیدند شما همدان بودید با مرحوم آخوند ملاعلی همدانی برخورد داشتید؟ ایشان فرمود: بله. واقعاً یک آدم متذکری بود. کلام ایشان من یادم است که فرمود: متذکر. ♦️ آدم نمی‌داند متذکر یعنی چه! یعنی همین. یعنی یک کسی است که راهی‌که باید سیر کند، دائماً جلوی چشمش است و غافل نمی‌شود. درس می‌گوید در آن پوشش، حرف می‌زند در آن پوشش، خور و خواب و وسائل خانوادگی و تهیه و رفتن و آمدنش همیشه در آن پوشش است. همیشه در یادش است که چی هستم، چه کاره هستم، به کجا می‌روم، چه خواهم شد؛ یک‌مرتبه هم مرگ می‌رسد یا تصادف یا بیماری یا سکته، دیگر اصلاً نمی‌فهمد نزع روح چه بود، احتضار چه بود، جان کندن چه بود، یک‌مرتبه خودش را در آن صفا و راحتی و نعمت و گلشن‌هایی که دیدنی نیست و شنیدنی نیست، می‌یابد. این می‌شود هدف آفرینش. 🔸 دنیا برای چه ساخته شده؟ بشر برای چه ساخته شده؟ برای این موضوع که در این باغچه، در این دنیا، این هسته‌ی سعادت کم‌کم رشد کند و جهان آتیه را تحویل صاحبش بدهد. 🤲 خدا ان‌شاءالله به آبروی امام زمان علیه‌السلام به همه توفیق بدهد. [ تاریخ سخنرانی سال ۱۳۷۶ ش] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

یاهو عن قریب است که از ما اثری باقی نیست جام بشکسته و می ریخته و ساقی نیست

خاقانی