عن أمير المؤمنين سلام الله عليه 🔻فَلِقَوْلِهِ اللَّهُ أَکْبَرُ مَعَانٍ کَثِیرَةٌ 1⃣ مِنْهَا أَنَّ قَوْلَ الْمُؤَذِّنِ اللَّهُ أَکْبَرُ یَقَعُ عَلَی قِدَمِهِ وَ أَزَلِیَّتِهِ وَ أَبَدِیَّتِهِ وَ عِلْمِهِ وَ قُوَّتِهِ وَ قُدْرَتِهِ وَ حِلْمِهِ وَ کَرَمِهِ وَ جُودِهِ وَ عَطَائِهِ وَ کِبْرِیَائِهِ فَإِذَا قَالَ الْمُؤَذِّنُ اللَّهُ أَکْبَرُ فَإِنَّهُ یَقُولُ اللَّهُ الَّذِی لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ وَ بِمَشِیَّتِهِ کَانَ الْخَلْقُ وَ مِنْهُ کُلُّ شَیْ ءٍ لِلْخَلْقِ وَ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْخَلْقُ وَ هُوَ الْأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ لَمْ یَزَلْ وَ الْآخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَیْ ءٍ لَا یَزَالُ وَ الظَّاهِرُ فَوْقَ کُلِّ شَیْ ءٍ لَا یُدْرَکُ وَ الْبَاطِنُ دُونَ کُلِّ شَیْ ءٍ لَا یُحَدُّ وَ هُوَ الْبَاقِی وَ کُلُّ شَیْ ءٍ دُونَهُ فَانٍ 2⃣ وَ الْمَعْنَی الثَّانِی اللَّهُ أَکْبَرُ أَیِ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ عَلَیْهِمْ بِمَا کَانَ وَ یَکُونُ قَبْلَ أَنْ یَکُونَ 3⃣ وَ الثَّالِثُ اللَّهُ أَکْبَرُ أَیِ الْقَادِرُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ یَقْدِرُ عَلَی مَا یَشَاءُ الْقَوِیُّ لِقُدْرَتِهِ الْمُقْتَدِرُ عَلَی خَلْقِهِ الْقَوِیُّ لِذَاتِهِ قُدْرَتُهُ قَائِمَةٌ عَلَی الْأَشْیَاءِ کُلِّهَا إِذَا قَضَی أَمْراً فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ 4⃣ وَ الرَّابِعُ اللَّهُ أَکْبَرُ عَلَی مَعْنَی حِلْمِهِ وَ کَرَمِهِ یَحْلُمُ کَأَنَّهُ لَا یَعْلَمُ وَ یَصْفَحُ کَأَنَّهُ لَا یَرَی وَ یَسْتُرُ کَأَنَّهُ لَا یُعْصَی لَا یُعَجِّلُ بِالْعُقُوبَةِ کَرَماً وَ صَفْحاً وَ حِلْماً 5⃣ وَ الْوَجْهُ الْآخَرُ فِی مَعْنَی اللَّهُ أَکْبَرُ أَیِ الْجَوَادُ جَزِیلُ الْعَطَاءِ کَرِیمُ الْفَعَالِ [فی بعض النسخ النوال]. 6⃣ الْوَجْهُ الْآخَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ فِیهِ نَفْیُ صِفَتِهِ وَ کَیْفِیَّتِهِ کَأَنَّهُ یَقُولُ اللَّهُ أَجَلُّ مِنْ أَنْ یُدْرِکَ الْوَاصِفُونَ قَدْرَ صِفَتِهِ الَّذِی هُوَ مَوْصُوفٌ بِهِ وَ إِنَّمَا یَصِفُهُ الْوَاصِفُونَ عَلَی قَدْرِهِمْ لَا عَلَی قَدْرِ عَظَمَتِهِ وَ جَلَالِهِ تَعَالَی اللَّهُ عَنْ أَنْ یُدْرِکَ الْوَاصِفُونَ صِفَتَهُ عُلُوّاً کَبِیراً 7⃣ الْوَجْهُ الْآخَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ کَأَنَّهُ یَقُولُ اللَّهُ أَعْلَی وَ أَجَلُّ وَ هُوَ الْغَنِیُّ عَنْ عِبَادِهِ لَا حَاجَةَ بِهِ إِلَی أَعْمَالِ خَلْقِهِ ✍شیخ صدوق، "توحید" و "معانی‌الاخبار"/ باب معنی حروف الأذان و الإقامة / روایت نخست. #حدیث_بخوانیم @horqlia

🔺 میرداماد به نقل از ارسطو می گوید: " من تعوّد ان یُصدّق من غیر دلیل فقد انسلخ عن الفطرة الانسانیة" [تعوّد: عادت کردن] 📚 تقویم الایمان، ص 633؛ به نقل از کانال تلگرامی جذوات @horqlia

✅عن إبراهيم بن عبد الحميد عن أبي الحسن الأول سلام الله علیه قال: ثلاثة يجلين البصر النظر إلى الخضرة و النظر إلى ‏الماء الجاري و النظر إلى الوجه الحسن. امام موسى بن جعفر سلام الله علیه: سه چيز چشم را روشن ميگرداند: نگاه کردن به سرسبزی و آب روان و روى زيبا. خصال/ شیخ صدوق / جلد 1 صفحه 92 ✅ که گفت بر رخ زیبا نظر خطا باشد خطا بود که نبینند روی زیبا را #سعدی #حدیث_بخوانیم @horqlia

💎 کَفی بِالأجَلِ حارساً؛ اجل برای حفاظت کافیست! امیرالمومنین سلام الله علیه/ بحار الانوار / جلد ۵ ص ۱۴۲/ #حدیث_بخوانیم @horqlia

🔆 امام صادق سلام الله علیه: خداوند چنین نیست که باطلی را به عنوان حقیقت معرفی کند، خداوند چنین نیست که حقیقت را در قلب مؤمن به عنوان باطلی قطعی قرار دهد، و خداوند چنین نیست که باطل را در قلب کافر ِمخالف به عنوان حقیقتی قطعی قرار دهد، و اگر حق و باطل را این گونه قرار نمی‌داد، حق از باطل باز شناخته نمی شد. ابْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ وَ عَبْدِ الْعَزِیزِ الْعَبْدِیِّ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی یَعْفُورٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَبَی اللَّهُ أَنْ یُعَرِّفَ بَاطِلًا حَقّاً أَبَی اللَّهُ أَنْ یَجْعَلَ الْحَقَّ فِی قَلْبِ الْمُؤْمِنِ بَاطِلًا لَا شَکَّ فِیهِ وَ أَبَی اللَّهُ أَنْ یَجْعَلَ الْبَاطِلَ فِی قَلْبِ الْکَافِرِ الْمُخَالِفِ حَقّاً لَا شَکَّ فِیهِ وَ لَوْ لَمْ یَجْعَلْ هَذَا هَکَذَا مَا عُرِفَ حَقٌّ مِنْ بَاطِلٍ. بحارالانوار/ جلد پنجم / صفحه ۳۰۳. #حدیث_بخوانیم #بحارالانوار @horqlia

و گفت: «مُصطفیٰ عَلیه‌السّلام نمُرده است. نصیبِ چشمِ تو از مُصطفیٰ مُرده است.» تذکرة‌الاولیاء شیخِ عطّار | ذکر شیخ ابوالعبّاسِ قصّاب رحمة الله علیه 🍃مبعث مبارک! @horqlia

رسول الله صل الله علیه و آله و سلم: بدانید، اگر کسی به کافری که با مسلمانان پیمانی دارد ظلم کند، یا حق او را کم بدهد، یا بیش از توانش را به او تحمیل کند، یا چیزی را که رضایت ندارد از او بستاند، روز قیامت من دادستان آن کافر خواهم بود. ألا، من ظلم معاهدا، أو انتقصه، أو كلفه فوق طاقته، أو أخذ منه شيئا بغير طيب نفس منه، فأنا حجيجه يوم القيامة. ميزان الحكمة | محمد ری‌شهری | ج٣ | صفحه ٢١٤٧ #حدیث_بخوانیم #میزان_الحکمه #ادب_مع_الخلق @horqlia

وَ قَالَ [أميرالمؤمنين] علیه السلام: لَا یَزَالُ الرَّجُلُ الْمُسْلِمُ یُکْتَبُ مُحْسِناً مَا دَامَ سَاکِتاً فَإِذَا تَکَلَّمَ کُتِبَ إِمَّا مُحْسِناً أو مُسِیئاً. امام علی سلام الله علیه: مرد مسلمان تا هنگامی که ساکت است، نیکوکار نوشته می‌شود، و هنگام که سخن گوید، یا نیکوکار و یا بدکار نوشته می‌شود. بحارالانوار/ جلد پنجم/ صفحه ۳۲۷ #حدیث_بخوانیم #بحارالانوار #سکوت @horqlia

🔆 در نعتِ حسین -سلام الله علیه- ✍ فریدالدین عطار نیشابوری کیست حق را و پیمبر را ولی آن حسن‌سیرت، حسین بن علی آفتابِ آسمانِ معرفت آن محمّد‌صورت و حیدر‌صفت نُه فلک، را تا ابد، مخدوم بود زانکه او سلطانِ دَه معصوم بود* قُرّة‌العینِ امامِ مجتبی شاهدِ زهرا، شهیدِ کربلا تشنه او را دشنه آغشته به خون نیم‌کشته گشته سرگشته به خون آن چنان سَر خود، که برّد بی‌دریغ کآفتاب از دردِ آن شد زیرِ میغ گیسوی او تا به خون آلوده شد خونِ گردون از شَفق پالوده شد کی کنند این کافران با این همه کو محمد کو علی کو فاطمه؟ صد هزاران جانِ پاک انبیا صف‌زده بینم به خاکِ کربلا در تموزِ کربلا، تشنه‌جگر، سر بریدندش چه باشد زین بتر؟ با جگر‌گوشه‌یْ پیمبر این کنند وانگهی دعویّ ِ داد و دین کنند کفرم آید هرکه این را دین شمرد قطع باد از بُن زُفانی کین شمرد هرکه در رویِ چنین آورد تیغ لعنتم از حق بدو آید دریغ کاشکی ای من سگِ هندویِ او کمترین سگ بودمی در کوی او یا درآن تشویر آبی گشتمی در جگر او را شرابی گشتمی مصیبت‌نامه، عطّار نیشابوری به مقدّمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی، ویرایش اول، تهران، سخن: ۱۳۸۶، ص ۱۴۶ ____ ▪️تعلیقات استاد شفیعی کدکنی: *زانکه او سلطان دَه معصوم بود... [سلطان را به معنیِ درجهٔ نظامیِ عصرِ خود به کار برده است. چنانکه در اسرار‌التّوحید، «سلطان» را در مورد سوری بن المعتز امیر خراسان به کار برده است و به عنوان «سلطانِ مسعود» یعنی رئیس و فرمانده‌ای که از جانب مسعود غزنوی تعیین شده است. دَه معصوم، منظور ائمهٔ بعد از حضرت امام حسین ع است ولی از روی قاعده باید نُه معصوم گفته باشد، زیرا امام حسین ع خود سومین امام از دوازده امام است و بعد از او دَه امام وجود ندارد. عجبا که عینِ همین تعبیر را در مورد آن حضرت در مختارنامه ۹۰ نیز دارد. ای گوهرِ کانِ فضل و دریای علوم وز رایِ تو درّ ِ دُرجِ گردون منظوم در هفت فلک ندید و در هشت بهشت نُه چرخ، چو تو، پیشروِ دَه معصوم ترتیب هنری اعداد از ۹، ۸، ۷ و دَه، مجال این را نمی‌دهد که عدد دَه را تصحیفِ نُه بدانیم. ▪️مسألهٔ اعتقاد به عصمتِ امامانِ شیعه در آثار عطار منحصر در این دو مورد مذکور در مختارنامه و مصیبت‌نامه نیست. در منطق‌الطیر نیز گفته است، در حق امام علی بن ابیطالب ع مرتضایِ مجتبا، جفت بتول خواجهٔ معصوم، داماد رسول نیز، تعلیقات مختارنامه، ۳۹۶. ▪️تنها چیزی که به ذهن می‌رسد این است که در آن روزگار وقتی کسی «پیشرو» یا «سلطان» مجموعه‌ای از افراد می‌شده است، خود او هم جزء آن معدود به حساب می‌آمده است. فرماندهٔ ۱۰۰ نفر یعنی ۹۹+۱ و جمعا ۱۰۰ نفر. پس سلطان دَه معصوم یعنی در جمعی که دَه تن‌اند، سلطانِ آن جمع است.] مصیبت‌نامه، ۵۲۳-۵۲۴. @horqlia

عجَب‌‌اَم می‌آید از این مردمان که بی آن بشارت شاد‌‌اَند. اگر هر یکی را تاجِ زرّین بر سر نهادَندی، بایستی که راضی نشُدَندی که: «ما این را چه کنیم؟! ما را آن گشاد اندرون می‌باید. کاشکی این‌چه داریم، بِسِتَندی، و آن‌چه از آنِ ماست به حقیقت، به ما دادَندی». شمس تبریزی | محمدعلی موحّد | طرح نو | ص 181 #تکه_اثر @horqlia

🍃 #صبوح | بخشی از دعای صباح 🍃 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیِم اَللّهُمَّ يا مَنْ دَلَعَ لِسانَ الصَّباحِ بِنُطْقِ تَبَلُّجِهِ وَ سَرَّحَ قِطَعَ الّلَيْلِ الْمُظْلِمِ بِغَياهِبِ تَلَجْلُجِهِ وَ اَتْقَنَ صُنْعَ الْفَلَكِ الدَّوّارِ فى مَقادير تَبَرُّجِهِ وَ شَعْشَعَ ضِيآءَ الشَّمْسِ بِنُورِ تَاَجُّجِهِ ِ خدايا اى كسى كه بيرون كشيد زبان صبحدم را به بيان تابناك آن و پراكنده ساخت پاره هاى شب تاريك را با آن توده هاى سياه سرگردانى كه داشت و محكم ساخت ساختمان اين چرخ گردون را در اندازه ها و گردش‌هاى زيبايش و پرتو افكن ساخت تابش خورشيد را با نور فروزان و گرم آن 🍃 يا مَنْ دَلَّ عَلى ذاتِهِ بِذاتِهِ وَ تَنَزَّهَ عَنْ مُجانَسَةِ مَخْلُوقاتِهِ وَ جَلَّ عَنْ مُلاَّئَمَةِ كَيْفِيّاتِهِ ای كه راهنمايى كرد بر خودش به خودش و منزه است از هم جنسى و مشابهت با مخلوقاتش و برتر است از سنخيت ياچگونگی‌هاى عالم خلقت 🍃 يامَنْ قَرُبَ مِنْ خَطَراتِ الظُّنُونِ وَ بَعُدَ عَنْ لَحَظاتِ الْعُيُونِ وَ عَلِمَ بِما كانَ قَبْلَ اَنْ يَكُونَ اى كسى كه نزديك است به گمان‌هايى كه درباره او بر دل خطور كند ولى دور است ازچشم انداز ديدگان و مى‌داند آنچه را شود پيش از شدنش 🍃 يا مَنْ اَرْقَدَنى فى مِهادِ اَمْنِهِ وَ اَمانِهِ وَ اَيْقَظَنى اِلى ما مَنَحَنى بِهِ مِنْ مِنَنِهِ وَ اِحْسانِهِ وَ كَفَّ اَكُفَّ السُّوَّءِ عَنّى بِيَدِهِ وَ سُلْطانِهِ اى كسى كه مرا در گهواره آسايش و امنيت خود به خواب برد و براى استفاده از نعمت‌ها و بخشش‌هاى بی‌دريغش كه به من ارزانى داشته بيدارم كرد و پنجه‌هاى بدخواهان را بدست قدرت و سلطنت خويش از من بازداشته 🍃 صَلِّ اللّهُمَّ عَلَى الدَّليلِ اِلَيْكَ فِى اللَّيْلِ الاْلْيَلِ وَ الْماسِكِ مِنْ اَسْبَابِكَ بِحَبْلِ الشَّرَفِ الاْطْوَلِ وَ النّاصِعِ الْحَسَبِ فى ذِرْوَةِ الْكاهِلِ الاْعْبَلِ وَ الثّابِتِ الْقَدَمِ عَلى زَحاليفِها فِى الزَّمَنِ الاْوَّلِ وَ عَلى الِهِ الاْخْيارِ الْمُصْطَفَيْنَ الاْبْرارِ درود فرست بر آن راهنماى به سوى تو در شب بسيار تارِ جاهليت و آن كس كه در ميان اسباب و وسائل تو بلندترين ريسمان شرف را گرفت و آن كس كه حسب پاك و خالصش بر بلندترين شانه هاى مردان عالم قرار داشت و آن ثابت قدم بر روى لغزشگاه‌ها در آن زمان پيشين و بر خاندان نيكوكارِ برگزيده‌ی خوش كردارش 🍃 وَ افْتَحِ اللّهُمَّ لَنا مَصاريعَ الصَّباحِ بِمَفاتيحِ الرَّحْمَةِ وَ الْفَلاحِ و بگشا براى ما خدايا لنگه‌های درِ بامدادان را به كليدهاى رحمت و رستگارى 🍃 وَ اَلْبِسْنِى اللّهُمَّ مِنْ اَفْضَلِ خِلَعِ الْهِدايَةِ وَالصَّلاحِ وَ اَغْرِسِ اللّهُمَّ بِعَظَمَتِكَ فى شِرْبِ جَنانى يَنابيعَ الخُشُوعِ و بپوشانم خدايا از بهترين خلعت‌هاى هدايت و شايستگى و بجوشان خدايا به عظمت خويش در جويبار دلم چشمه‌هاى خشوع 🍃 وَ اَجْرِ اللّهُمَّ لِهَيْبَتِكَ مِنْ اماقى زَفَراتِ الدُّمُوعِ... و جارى ساز خدايا براى هيبتت از گونه‌هايم مشك‌هاى اشك... @horqlia

✅ عن علل التی رواها الفضل بن شاذان فَإِنْ قَالَ فَلِمَ أُمِرُوا بِالصَّوْمِ قِیلَ لِکَیْ یَعْرِفُوا أَلَمَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَیَسْتَدِلُّوا عَلَی فَقْرِ الْآخِرَةِ وَ لِیَکُونَ الصَّائِمُ خَاشِعاً ذَلِیلًا مُسْتَکِیناً مَأْجُوراً مُحْتَسِباً عَارِفاً صَابِراً لِمَا أَصَابَهُ مِنَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَیَسْتَوْجِبَ الثَّوَابَ مَعَ مَا فِیهِ مِنَ الِانْکِسَارِ عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ لِیَکُونَ ذَلِکَ وَاعِظاً لَهُمْ فِی الْعَاجِلِ وَ رَائِضاً لَهُمْ عَلَی أَدَاءِ مَا کَلَّفَهُمْ وَ دَلِیلًا فِی الْآجِلِ وَ لِیَعْرِفُوا شِدَّةَ مَبْلَغِ ذَلِکَ عَلَی أَهْلِ الْفَقْرِ وَ الْمَسْکَنَةِ فِی الدُّنْیَا فَیُؤَدُّوا إِلَیْهِمْ مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُمْ فِی أَمْوَالِهِمْ فَإِنْ قَالَ لِمَ جُعِلَ الصَّوْمُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ خَاصَّةً دُونَ سَائِرِ الشُّهُورِ قِیلَ لِأَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی فِیهِ الْقُرْآنَ وَ فِیهِ فَرَّقَ بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ کَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَی شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ وَ فِیهِ نُبِّئَ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله وَ فِیهِ لَیْلَةُ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ وَ هِیَ رَأْسُ السَّنَةِ یُقَدَّرُ فِیهَا مَا یَکُونُ فِی السَّنَةِ مِنْ خَیْرٍ أَوْ شَرٍّ أَوْ مَضَرَّةٍ أَوْ مَنْفَعَةٍ أَوْ رِزْقٍ أَوْ أَجَلٍ وَ لِذَلِکَ سُمِّیَتْ لَیْلَةَ الْقَدْرِ پس اگر بگوید: چرا امر به روزه شد باید در جواب گفته شود: از برای این که مردم درد گرسنگی و تشنگی را بچشند و از این جهت راه یابند بر فقر و احتیاج آخرت، و از برای آن که روزه دار خاشع و ذلیل و مسکین و مأجور و طالب راه خدا و ثواب او باشد، و صابر باشد بر آن چه به او می‌رسد از درد گرسنگی و تشنگی، پس مستوجب ثواب شود. و این که در روزه ظهور شکستگی در شهوات نفسانیه است و از برای این که روزه پند ایشان باشد در دنیا، یعنی کمتر بخورند و بیاشامند و کِشنده ایشان باشد بر اداء آن چه مکلف شده اند و راهنمای ایشان باشد در آخرت، یعنی علامت باشد از برای شدائد و پریشانی آخرت. و از برای این که بدانند سختی آن چه از تشنگی و گرسنگی بر فقر او مساکین در دنیا می‌رسد، پس به ایشان دهند آن چه خدا به ایشان واجب کرده است در اموال ایشان. پس اگر بگوید: چرا روزه در ماه رمضان به خصوص قرار داده شد نه در سایر ماه‌ها؟ باید در جواب گفته شود: از برای این که ماه رمضان ماه‌ای است که خدا در آن ماه قرآن را نازل کرد، و در این ماه فرق گذاشته شد میان حق و باطل چنان که خدا فرموده است: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ» -. بقره / ۱۸۵ - و در این ماه پیغمبر صلی الله علیه و آله پیغام داده شد، و در این ماه است شب قدر که از هزار ماه بهتر است و {در شب قدر هر امر با حکمت و مصلحت محقق و معین شود} -. دخان / ۴ - و ماه رمضان اول هر سال است و در شب قدرِ این ماه مقدر می‌شود آن چه از خیر یا شر یا منفعت یا رزق یا مرگ در سال واقع می‌شود و از این جهت به شب قدر موسوم شده است. بحارالانوار | جلد ۶ | کتاب العدل والمعاد | باب علل الشرایع والاحکام | روایت نخست علل التی رواها الفضل بن شاذان #حدیث_بخوانیم #بحارالانوار #علل_الشرایع @horqlia