eitaa logo
حسین اکبری| روایت نو
406 دنبال‌کننده
31 عکس
4 ویدیو
0 فایل
نوشته‌های یک فعال رسانه‌ای و اقتصاد خوانده!
مشاهده در ایتا
دانلود
📣 بدانید | از اقتصاد کلان تا معیشت مردم 🗣فعالان تشکلی رشته اقتصاد دانشگاه بجنورد درباره اشارت رهبر انقلاب در جلسه اخیرشان با هیئت دولت درباره «فاصله بین مسائل اقتصاد کلان تا معیشت مردم و زندگی مردم» تحلیل خود را ارائه خواهند نمود 🗓۲۱ تا ۲۳ شهریور 🕤ساعت ۲۱:۳۰ 📲پخش زنده از کانال ایتا بسیج دانشجویی خراسان‌شمالی 🇮🇷@bso_nkh
📝بخوانید | دلار چند باشد که خوشحال شوید؟ 🔸کسانی که سال ۱۴۰۱ می‌گفتند قیمت دلار تا پایان سال ۱۰۰ هزار تومان شده، اکنون برای دلار ۶۰ تومانی ناراحت هستند؛ از اینان باید پرسید دلار چند باشد تا شما خوشحال شوید؟ چند روزیست که باز هم موضوع نرخ دلار برجسته شده است؛ در صدر اخبار نیز سخنان دولت‌مردان پیرامون کنترل قیمت و پیشگیری از پیش‌بینی‌هاست. اما برای این موضوع گذشته را بیشتر مرور کنیم. دولت آقای رئیسی با چه شرایطی روی کار آمد؟ قبل از بیان شرایط، یک نکته را لازمست بگوییم: شرایط طوری بود که جمعی از اقتصاددانان و مسئولان دولت های آقایان روحانی و خاتمی و هاشمی رفسنجانی در بیانیه‌ای رسما اعلام کردند که تورم قطعا سه رقمی خواهد شد؛ و یا برخی اندیشمندان دولت قبل ارز ترجیحی را پوستِ موزی زیر پای دولت سیزدهم دانستند که نمی‌تواند از زیر بار آن خارج شود. اما شرایط چطور بود؟ دولت آقای روحانی، کشور را با تورم 60 درصدی تحویل آقای رئیسی داد! با رشد اقتصادی منفی (برای ایران نفتی، رشد اقتصادی منفی یک معجزه است! که دولت روحانی آن را اجرایی کرد؛ یعنی دولت گذشته حتی دیگر توان فروش نفت خام نیز نداشت؛ دولتی که زبان دنیا را بلد بود!)؛ رشد نقدینگی 45 درصدی؛ خزانه عملا خالی؛ و حتی انبار مواد غذایی استراتژیک نیز خالی بود به‌طوری که گفته شده کشور بیشتر از دو سه روز گندم در سیلوها نداشت. دولت، ارز تخصیصی ترجیحی را در همان شش ماه نخست سال مصرف کرده بود؛ تراز تجاری کشور منفی بود؛ کسری بودجه سنگین و عجیب و غریب چند صد هزار میلیاردی و ... . شرایط این طور بود؛ دقیقا به همین خاطر وزاری دولت های گذشته نامه زدند و گفتند تورم سه رقمی و دلار 100 تومنی در پیش است (آن هم در سال 1401). چرا؟ چون اولا می دانستند چه چیزی تحویل دادند و دوم با خود می گفتند مااا که اقتصادداااان هستیم نتوانستیم شرایط را حل کنیم؛ حالا این رئیس شش کلاسه چطور می تواند؟! اما اینک تراز تجاری مثبت شده، رشد اقتصادی مثبت شده، رشد نقدینگی به حد قابل توجهی کاهش یافته، انبارهای مواد غذایی استراتژیک تامین شده، تورم حدود 20 درصد کاهش داشته و... . این موضوع را کنار پیش‌بینی اقتصاددان‌های غرب‌زده بگذارید. حالا متوجه می‌شویم چرا امروز اینقدر عصبانی هستند و برای یک توییت یا یک مطلب ساده خبرگزاری، دیوانه وار حمله می کنند؛ آن‌ها فکر می‌کردند دلار تا 1401 به 100 هزار تومان برسد یا تورم سه رقمی شود که نشد!! و از این نشدن عصبانی هستند. 📍پ.ن: اینکه دلار طی دو سال و نیم دولت رئیسی 2 برابر شده و میزان تورم موجود، یک بحث اقتصادی دیگری دارد که در یادداشت دیگر به شرط حیات بررسی می کنیم. ✍حسین اکبری، کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه بجنورد
دولت وفاق ملی یا وفاق سیاسی؟ 🔹مردم وقتی در انتخابات شرکت می‌کنند و به یک جریان و تیپ فکری رای می‌دهند، تمایل دارند همان تفکر امور را در حیطه اختیارات بچرخاند. از طرفی برای خود آن مسئول هم همین بهتر است؛ یعنی اگر می‌خواهد موفق شود، طبعا باید افرادی را منصوب کند که بیشترین قرابت فکری را با خودش دارند. 🔹اما اینجا یک سوال مطرح می‌شود؛ چطور وفاق ملی را معنی کنیم؟ ابتدا بگوییم وفاق ملی چه چیزی نیست! اینکه شما در کابینه خود از هر گرایش فکری یکی دو نفری را بگذاری و بگویی وفاق ملی، کاملا غلط است؛ این است؛ ساکت کردن جناح‌ها است و چون در مدیریت چند دستگی ایجاد می شود ، قطعا کارایی ندارد و مردم ضرر می‌کنند. 🔹پس وفاق ملی چیست؟ یعنی از گرایش فکری خود، افرادی را منصوب کنی که اهل ایجاد دو قطبی نباشند، به جناح‌های مقابل حمله نکنند، آنها را داعشی یا وطن فروش یا ضد انقلاب ندانند. 🔹اگر چنین افرادی را انتخاب کردی، هرچند از یک جناح باشند، قطعا هم رخ می‌دهد. برای رسیدن به وحدت ملی، مراقب باشید ندهند. 🔹ختم‌ کلام؛ کابینه دولت چهاردهم به جناح‌ها سهم داده تا ایجاد کند و نه و برای همین هنوز شروع نکرده از سمت بخشی از طرفداران خود مورد غضب واقع شده است؛ که حق هم دارند. https://eitaa.com/hosein_akbarii