بسمــ رب الحسینــــ ‌‌...🌱

ای لشکر صاحب‌زمان آماده‌باش! دیشب تا پاسی از شب بیدار بودیم و خوشحال و سرمست! امروز اما حال «آقا» دگرگون بود؛ خیلی هم دگرگون بود تا جایی که در دو دقیقه و۴۴ ثانیه از سخنان‌شان، ۱۲ بار از کلمه‌ی «عزا و عزادار» استفاده کردند که شاه‌بیتش این بود: «بنده به جِد عزادارم!» ایشان بعد از این بیان سوزناک فرمودند که به‌زودی درباره‌ی قضایای لبنان سخن خواهند گفت. ساعاتی بعد به‌صورت رسمی اعلام شد که نمازجمعه‌ی این هفته‌ی تهران به امامت «ولی امر مسلمین جهان» اقامه خواهد شد! اما سؤال بسیار مهمی ذهن باورمندان به انقلاب را به خود مشغول کرده‌است‌؛ در شرایطی که سگ هار استکبار، این‌گونه زنجیر پاره کرده است و مدام تهدید به حذف فرماندهان مقاومت و در رأسش «امام‌خامنه‌ای» دارد، اقامه‌ی «این نماز جمعه» از حیث امنیتی و اجتماعی و سیاسی، توجیه‌پذیر است؟ یقیناً پاسخ مثبت است؛ چرا؟ اولاً حق مطلب برای «سیدعزیزمقاومت» توسط ایشان ادا نشده است؛ «سیدحسن» برای «آقا» جایگاه بسیار والایی داشت تا جایی که اگر برای «حاج‌قاسم»شان ۳ روز عزای عمومی اعلام کردند، برای ایشان ۵ روز عزای عمومی اعلام کردند و علی‌رغم شادی زائدالوصف مردم منطقه و ایران از عملیات غرورانگیز سپاه مقتدر، اما امروز معلوم شد ایشان بسیار عزادارند! ثانیاً اگرچه رعب ناشی از جنایت ضاحیه به‌واسطه‌ی «وعده‌ی صادق» به غرور و شهامت تبدیل شد، اما «حیرتی» که به‌واسطه‌ی سرعت اتفاقات منطقه در عموم مردم از خواص و عوام شکل گرفته است، نیاز به روشنگری در سطح «امام‌المسلمین» دارد. ثالثاً جبهه‌ی استکبار در حساس‌ترین زمان و ویژه‌ترین مکان عالم، تمام نگاهش را به مغز متفکر و قلب جبهه‌ی مقاومت دوخته تا بداند حرکت بعدی‌اش را چگونه تنظیم می‌کند؛ «آقا» با اینکه سربازان‌شان ضربه‌ای تحقیرکننده و مهلک بر خانه‌ی عنکبوت وارد کردند، اما می‌خواهند کماکان توالی ضربات مستضعفان بر پیکر نیمه‌جان مستکبران ادامه داشته باشد. حال در این شرایطی که در طول انقلاب اسلامی به اهمیت آن سراغ ندارم و ساعت‌به‌ساعت برحساسیتش افزوده می‌شود، قرار است «آقا» خط‌مشی جبهه‌ی حق را تعیین کنند. این نماز جمعه درست مثل صفحات تاریخی انقلاب است که انقلابی‌های جوان بارها حسرت نبودنشان را خورده‌اند! درست مثل سخنرانی امام در ۱۲ بهمن‌ماه ۵۷ در «بهشت زهرا»! یقین دارم یکی از باشکوه‌ترین «نماز جمعه»های تاریخ اسلام را خواهیم دید! این همه را نوشتم تا با فریاد بلند اعلام کنم: انقلابی‌ها بشتابید! اگر می‌خواهید در آینده‌ی نورانی انقلاب و مقدمات ظهور نقش داشته‌باشید و در قیامت حسرت این «قیام لله» را نخورید، بشتابید! آنانی که می‌توانید، خودتان را هرطور که هست به تهران برسانید. آنانی که نمی‌توانید، امکان سفر مشتاقان را هرطور که می‌توانید فراهم کنید. فقط خدا کند دولت و شهرداری تهران برای اسکان و پذیرایی هزاران نفر از مجاهدان انقلابی که برای بیعت و لبیک به «امام‌خامنه‌ای» مهمان پایتخت می‌شوند، تدبیر لازم را بيانديشند. ✍ عباس بابائی ۱۱ مهر ۱۴۰۳