صلی الله علیک یا اباعبدالله(ع)_مرثیه ای نیزه دار! آینه بر نیزه می بری خواهی چگونه از وسط شهر بگذری!؟   از کوچه های ساکت و خلوت عبور کن خوب است اندکی به اباالفضل بنگری   کمتر بخند! قاری قرآن دلش شکست بر آیه ها قسم که تو بی دین و کافری   دیدی حسین فاطمه خیر کثیر داشت! حالا تو صاحب دو سه تا کیسه ی زری   با رقص نیزه ی پدرم قصد کرده ای در پیش چشم عمه لجم را درآوری   داری گل سری که عمویم خریده است بی آبرو! برای که سوغات می بری؟   حس می کنم به دختر خود قول داده ای از کربلا براش دو خلخال می خری   برگرد و زود مقنعه ی عمه را بده! در حجره های شهر حراج ست روسری #شب_جمعه #شب_زیارتی_ارباب #وحید_قاسمی #التماس_دعا

صلی الله علیک یا اباعبدالله(ع)_مرثیه دستی که سمتِ طشت طلا چوب می زند چوبِ حراج بر غمِ ایوب می زند پایِ سربریده ی خورشید مُلک ری پیوسته حرفِ گندم مرغوب می زند رویش سیاه! کاسه صبرم لبالب است در کاخ شام،معجر زینب معذب است بیهوده خسته می کند این چوب را یزید این سر همیشه روی لبش ذکر یارب است تکلیفِ طشت واین همه باران چه می شود؟ پایانِ ماجرایِ اسیران چه می شود؟ گیرم حسین پاره ی قلبِ نبی نبود! پس احترام قاری قرآن چه می شود؟ ای خیزران! عجول تر از خنجری چرا !؟ مانند تیر حرمله ناباوری چرا !؟ قرآن که خواند، شک به مسلمانیش نکن! در انتظار معجزه ای دیگری چرا !؟ آهسته تر بزن! به پیمبر گناه نیست! لب های سنگ خورده ی او روبراه نیست داری درست جایِ همان نیزه می زنی! این مجلس شراب کم از قتلگاه نیست آتش به باغِ سوخته ی خواهرش نزن طعنه به مویِ مملؤ خاکسترش نزن باشد، به گریه هایِ حرم اعتنا نکن باشد بزن، ولی جلویِ مادرش نزن این سر به جبر نیزه ی اشرار آمده با داغ دست های علمدار آمده زخم زبان به پیری او می زنی چرا!؟ همراه زینب از سر بازار آمده #شام #مجلس_یزید #وحید_قاسمی

خرابه چراغونه امشب قناری غزل خونه امشب موهام فرش مهمونه امشب دلم خونه امشب... #محمود_کریمی

السلام علیک یا رقیة بنت الحسين (ع) نیست قدر تار مو در این دو تمثال اختلاف فاطمه بوده ولی با پانزده سال اختلاف ماه شعبان رفت بر دوش عمو، افتاده است بعد از آن در بحث استهلال تا حال اختلاف نام او نور و حضورش در خرابه قطعی است آفتاب است و ندارد این به دنبال اختلاف   در مقاتل، هم رقیه آمده هم فاطمه اوست هر دو، من ندیدم بین اقوال اختلاف آمد و رفت و... فقط این بین روی سنّ او با تمامی نظرها داشت غسّال اختلاف زیر چشمش...داغ را اهل لغت فهمیده اند بعد از آن افتاد در معنای گودال اختلاف #مسعود_یوسف_پور

#حب_الحسین_یجمعنا

ارباب مگیر از زائرانت لحظه ای فیض زیارت را مبند اینگونه بر یاران خود راه سعادت را گدایانت به شوق وصل می آیند و میگویند مگیر ای شاه از ما پاپتی ها این محبت را نجف تا کربلا عشق است موکب موکبش رحمت خدا بخشیده انگاری به خدامت سخاوت را چنان گرد تو می آیند خلق الله از هر سو تداعی میکند هر اربعین روز قیامت را تو با هفتاد و دو یارت به روی نیزه ها رفتی و آوردی کنار خویش هفتاد و دو ملت را اگر داغی به پا دارند تاول نیست میدانم زمین بوسیده در هر گام پای زائرانت را #اربعین #سیدمحمدحسین_حسینی

کنار کوه صفا هم دلش صفا نگرفت کسی که زیر لوای حسین جا نگرفت اگر چه سنگدلی خوب نیست بد هم نیست که خاک با همه ی نرمی اش جلا نگرفت صداش کن که حسین عاشق صدازدن است به این دلیل ، همان ابتدا دعا نگرفت شکایتی مکن از طرز دستگیری او همین بس است ز لطفش ، مچ تو را نگرفت به خود ببال اگر صید دام او شده ای که تیر غمزه ی چشمش ره خطا نگرفت شود به دم زدن از غیر حضرتش ، محکوم کسی که بر در این آستانه پا نگرفت هزار سال کند عمر باز ناکام است کسی که رخصت رفتن به کربلا نگرفت بدون نسخه نویسیِّ تربت اعلاش مریض هیچ کسی در جهان شفا نگرفت از آن غروب که او سر گذاشت بر سر نی به جز به گوشه ی غم ، هیچ نی ، نوا نگرفت به یاد طشت طلا بود و داستان سرش که عمداً از کرمش ، سائلش ، طلا نگرفت #محمد_قاسمی

یا رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) شصت و سه سال زندگی ات مهربان گذشت با کیسه های وصله ایِ آب و نان گذشت شصت و سه سال زندگی ات بین کوچه ها در بندۀ خدا شدن این و آن گذشت گاهی میان دورترین خانه­ ی زمین گاهی میان دورترین آسمان گذشت گاهی کنار سفره بیوه زنان شهر گاهی کنار خاطرۀ کودکان گذشت وقت نزول حضرت خاکی نشین شدی وقت صعود ردّ تو از بی کران گذشت آن روزها که شعب ابی طالبی شدی ایام درد بود ولی همچنان گذشت ای آن که زندگی تو خرج نجات شد ای آن که زندگی تو با مردمان گذشت برگرد رنج و درد بشر را نگاه کن این زندگیِ سرد بشر را نگاه کن یک عده ای به عشق تو دور از وطن شدند یک عده ای ندیده اویس قرن شدند از خانواده ام همه عبدالله شما از خانواده ات همه آقای من شدند تو پیر خانواده بزرگ قبیله ای محصول زندگی تو پنج تن شدند یک عده زینب و علی و فاطمه شدند یک عده ای حسین شدند و حسن شدند بعد تو دختر تو و زینب کنار هم مشغول کار بافتن پیرهن شدند یک عده بچه های تو پاره جگر ولی یک عده بچه های تو پاره بدن شدند این کشته ها تمام جگر گوشۀ تواند یا ایها الرسول ببین بی کفن شدند «یا مصطفاه» این تن پامال را ببین این کشته فتاده به گودال را ببین #علی_اکبر_لطیفیان

ابر لطفت مدام میبارد رحمتت مستدام میبارد نهضت کربلاست مدیونت از سکوتت قیام میبارد #سعیده_کرمانی

✅ زبانحال یک زائر بقیع... مینویسم کمی از لحنِ گرفتارِ بقیع کمی از حالِ خودم ، ساحتِ خونبارِ بقیع زائری خسته و سَرگشته و بیمارِ بقیع میگذارد سَرِ خود را ، سَرِ دیوارِ بقیع لَعنتُ اللّه به اولادِ ابوسفیان ها شِمرها ، حرمله ها ، در همه ی دوران ها خواست آرام بگیرد دلِ بارانیِ او رنگِ اِحرام بگیرد دلِ بارانیِ او زِ لبش کام بگیرد دلِ بارانیِ او ختمِ انعام بگیرد دلِ بارانیِ او چوبِ نامرد رسید و به سَرَش خورد ولی... دست کوتاه نکرد از کَرَمِ خوانِ علی باز هم رو به بقیع ، گریه کنان... بی تابی دست بَر سینه ، دو تا چَشم ، پُر از بی خوابی نه حَرَم ، گنبد و گلدسته ، نه حوضِ آبی قبرِ اولادِ علی بود و شبی مهتابی اشک میریخت ، به لب ذِکرِ ”حسن جانی” داشت خاطراتی زِ سَفَرهای خراسانی داشت ناگهان مرغِ دلش راهیِ مشهد شد و بعد... از دَرِ "شیخِ طبرسی"ِ حَرَم رَد شد و بعد... سخت ، مشغولِ «أَأَدْخُلْ به محمد؟» شد و بعد... اشک ، بینِ حَرَم و چَشمِ تَرَش سَد شد و بعد... السّلام حضرتِ سلطان ، به فدایت پدرم سال ها در پِیِ این بارگهت دَر به دَرَم اشک میریخت ، کمی دردِ دلش وا میکرد وسطِ گریه ی خود ، طرحِ معمّا میکرد زیرِ لب "آمدم ای شاه" که نجوا میکرد... دلش آرام شد و خوب تماشا میکرد چه حریمی و عجب صحن و سرایی آقا تو مُلَقّب به غَریبُ الغُرَبایی آقا...؟ نوبتِ جامعه شد ، لحظه ی دیدار رسید وقتِ دل دادنِ بَر حضرتِ دلدار رسید راه را باز کن ای گُل ، به دَرَت خار رسید باز هم زائرِ آلوده ی هر بار رسید... بینِ این جامعه ی گرم ، دلش پَرپَر شد بُرد نامِ حسن و... باز دو چشمش تَر شد داشت اطرافِ حَرَم ، مرثیه خوانی میکرد اشک ها از دلِ او خانه تکانی میکرد وسطِ گریه کمی یادِ جوانی میکرد پیشِ اربابِ خودش چربْ زبانی میکرد دست دَر پنجره انداخت ، که آرام شود مثلِ یک مرغِ نشسته به سَرِ بام شود... آه... از خواب پرید و جگرش تیر کشید چند تا صورتِ قبری که به تصویر کشید... فکر او دستِ قضا بود ، به تقدیر کشید خواب هایش همه انگار به تعبیر کشید زیرِ لب گفت: «حسن جان به خداوند قسم، میشوی صاحبِ یک گنبدِ زیبا و حَرَم...» #پوریا_باقری

یا ضامن آهو شهر آلوده، دل آلوده، نفس آلوده از سیاهیِ پرم گشته قفس آلوده بال من را نپسندید هوای حرمت این کبوتر شده دور از تو ز بس آلوده.. رسم درمان شما هم به دلم زخم گذاشت سر زدی بر همه پاکان و سپس آلوده نشود آهوی حیران بیابان طلب آن دلی که شده از گَرد هوس آلوده خاک من را به حوالی خراسان نبرید تا گلستان نشود خار و، ز خس آلوده... سحر این اشک بشوید مگر از لطف رضا دل خشکی که شده قدر طبس آلوده #یاایهاالرئوف #رضا_رسول_زاده