eitaa logo
حسینیه مقتل
5.4هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
365 ویدیو
64 فایل
تماس با مدیر : @mostafapi1 حسینیه مقتل در تلگرام: https://t.me/hosenih_maghtal حسینیه مقتل در ایتا: eitaa.com/hosenih_maghtal 🔻 پیج حسینیه مقتل در اینستاگرام : https://www.instagram.com/payegahe_hoseinieh_maghtal
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ادامه مطلب 👆🏻👆🏻👆🏻 🔻سپس اهل بیت علیهم السلام  را با وضعی رقّت بار از کنار شهدا به سوی کوفه بردند. و با آن حال پریشان از میان ازدحام جمیعت، سر کوچه و بازار قرار دادند و سرهای بریده را بالای نیزه در معرض تماشا گذاشتند و زن و مرد به تماشای آن سرهای بریده و اسیران آمدند. 🔹لهوف سید صفحه‌ی صد و نود نوشته: 🔻زنی از اهل کوفه از بالای بام فریاد زد: ▪️«مِن أیِّ الاُساری أنتُنَّ» ▪️شما از چه اسیرانی هستید؟ 🔺اهل بیت علیهم السلام  جواب دادند: ▪️«نَحنُ اُساری آلِ مُحَمَّدٍ» ▪️ما اسیران آل محمد هستیم.   😭از بام به زمین آمد، مقنعه و پارچه به آنان داد تا صورت های ملکوتی و الهی خود و دختران و اطفال را بپوشانند. 🔸علامه‌ی مجلسی در جلد چهل و پنج بحار صفحه‌ی صد و چهار می نویسند: 🔸مسلم گچکار میگوید: من در و دیوار دارالإماره را گچ می‌کردم که شنیدم از اطراف صدای ناله و فریاد می‌آید. به کارگری که پیش من بود گفتم چه خبر است که مردم کوفه فریاد میزنند؟ گفت: الان سرهای ‌خارجی را که بر یزید خروج کرده می‌آورند. گفتم: خارجی کیست؟ گفت حسین ابن علی. از دارالإماره بیرون آمدم، لطمه به صورت زدم، به طوری که ترسیدم چشمم کور شود، دستم را از گچ شستم و داخل شهر آمدم، مردم را منتظر دیدن اسیران دیدم.   😭ناگهان دیدم چهل محمل شکسته و نیمه کاره را بر چهل شتر حمل می کنند که در آن ها حرم و زنان و اولاد فاطمه (س) بودند. ناگهان علی ابن حسین (ع) را دیدم بر شتری برهنه که از رگهای گردنش خون جاری بود. اهل کوفه خرما و نان و گردو به بچه ها می‌دادند، ولی فریاد می زد: ▪️«یا أهلَ الکوفَه، إنَّ الصَّدَقَةَ عَلَینا حَرام» ▪️ای اهل کوفه صدقه بر ما حرام است. 😭آن ها را از دست کودکان می‌گرفت، به زمین می‌ریخت. مردم با دیدن آن منظره‌ها گریه می‌کردند.    ✳️زید ابن ارقم می‌گوید: من از دو لب مبارک ابی عبدالله  (ع) صدای قرآن شنیدم که تلاوت فرمود: ▪️«أَم حَسِبتَ أنَّ أصحابَ الکَهفِ وَ الرَّقیم کانوا مِن آیاتِنا عَجَبا»[2] گفتم: داستان تو عجیبتر از اصحاب کهف است.   🔻 مسلم گچکار می‌گوید: 🔸 امّ کلثوم وقتی صدای گریه‌ی مرد و زن را شنید، سر از محمل بیرون آورد و گفت: ای اهل کوفه ساکت، مردان شما مردان ما را می‌کشند، زنانتان بر ما گریه می‌کنند، داور بین ما و شما روز قیامت خداست. که ناگهان سرهای بریده‌ی بر بالای نیزه را آوردند و پیشاپیش همه‌ی آن‌ها سر ابی‌عبدالله (ع) بود، سری چون زهره و ماه نورانی، شبیه‌ترین مردم به پیامبر، با محاسنی خون آلود که نیزه دار آن را به راست و چپ حرکت می‌داد. 🔺 سلام الله علیها متوجه سر بریده‌ی برادر بالای نیزه شد.   ▪️«فَنَطِحَت جَبینُها بِمُقَدَّمِ المَحمل حَتّی رَأینَا الدَّم یَخرُجُ مِن تَحتِ قِناعِها وَ اُومِأت إلَیهِ بِحِرقَةٍ» ▪️سر به چوبه‌ی محمل زد، دیدم که خون از پیشانی  (س)  روی زمین ریخت، با دلی سوزان به سر بریده اشاره کرد و با چشم گریان فریاد زد: 🔺«یا هِلالاً لَمّا استتم کمالا غالَهُ خَسفُهُ فَأَبَدا غُروبا» ▪️ای ماهی که چون بدر کامل شد ناگهان خسوف او را ربود و غروب کرد. 🔺«ما تَوَهَّمتُ یا شَقیقَ فُؤادی کانَ هذا مُقَدَّراً مَکتوبا» ▪️پاره‌ی دلم گمان نمی‌کردم سرنوشت ما این باشد، ولی مقدر و مکتوب چنین بود. 🔺«يا أخی فاطِم الصَّغيرَةَ کَلِّمهافَقَد کادَ قَلبُها أن يَذوبا» ▪️ برادرم، با دختر کوچکت فاطمه سخن بگو، نزدیک است دلش از غصه و ناراحتی و فراق تو آب شود.   📚پی نوشت ها: [1] -الإرشاد، ج2، ص117؛ بحارالأنوار، ج45، ص58-179، باب39؛ لهوف، ص190؛ کامل الزیارات، ص260-261، باب88؛ ناسخ التواریخ، ص303 [2] - کهف، 9 ✅ @hosenih_maghtal
🔻شهادت امام حسین(ع) و اصحابش در دهم محرم سال 61هـ ق، اتفاق افتاد و دفن بدن مطهر آن‌حضرت(ع) و شهدای عاشورا  در پایان روز دوازدهم ( ) توسط گروهی از مردان قبیله‌ی [1] که در نزدیکی کربلا چادر زده و سکونت داشتند انجام شد. ✳️وقتی لشکر عبیدالله زیاد به سوی کوفه حرکت کرد بدن‌های پاک و مطهر امام حسین(ع) و اصحاب و یاران باوفایش به صورت بسیار دل‌خراشی روی زمین باقی مانده بود و کسی جرأت نمی‌کرد آنها را دفن کند، تا این‌که زنان قبیله‌ی بنی‌اسد مردان خود را مورد شماتت قرار دادند و آنان را به انجام دفن این عزیزان ترغیب نمودند. 🔺به دنبال آن مردان قبیله‌ی بنی‌اسد برای دفن آمدند، ولی چون بدن‌ها پاره پاره بود، بدن‌ها را نمی‌شناختند و در حالت تحیر و تردید باقی ماندند، در این هنگام امام سجاد(ع) به صورت ناشناس در جمع آنان حاضر و یکی یکی بدن‌ها را به بنی‌اسد معرفی کرد و آنها بدن‌ها را دفن می‌کردند. پس از دفن شهدا حضرت امام سجاد(ع) خود را به آنان معرفی کردند.[2] 📚منابع: ▪️[1]. در دائرة المعارف تشیع آمده است: ➖«بنی‌اسد، نام تیره‌‏ای از قبایل عرب، از فرزندان اسد بن خزیمه بن مدرکه... این قبیله ‏توفیق و افتخار دفن پیکر مطهر حضرت سید الشهدا و انصار آن‌حضرت را پس از واقعه‌ی ‏کربلا در سال 61 ق. داشتند. جمعی از اصحاب، علما، شعرا و زعمای امامیه از این قبیله ‏برخاسته‌اند. ✳️ برخی از همسران پیامبر اکرم(ص) نیز از همین قبیله بودند. این قبیله در سال 19 هجری از بلاد حجاز به عراق رفته، در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت ‏کردند، و از قبایل سلحشور عرب محسوب می‌گردند. هنگام بنای کوفه، این قبیله محله‌ی ‏خاصی را در جنوب مسجد کوفه به خویش اختصاص دادند. در سال 36 هجری در جنگ ‏جمل، با علی‏(ع) بیعت کردند و در کنار آن‌حضرت جنگیدند. در قیام عاشورا در سال 61 به سه دسته تقسیم شدند: 1⃣موافق با حضرت، 2⃣مخالف و 3⃣بی‌طرف. حبیب بن مظاهر، انس ‏بن حرث، مسلم بن عوسجه، قیس بن مسهر، موقع بن ثمامه و عمرو بن خالد صیداوی ازسران موافق بودند و 👈🏻حرملة بن کاهل اسدی(قاتل طفل شیر خوار)، از سران مخالف بود. 🔹گروهی از دسته سوم(بی‌طرف‌ها) پس از شهادت حسین، زنانشان بر میدان جنگ گذر کرده ‏و اجساد را دیدند و تحت تأثیر قرار گرفتند و به سرزمین خود رفته، مردان را جهت دفن ‏اجساد، خبر کردند. 🔸 ابتدا زنان بیل و کلنگ به دست گرفته به طرف کربلا روانه شدند. پس از مدتی وجدان مردان بنی‌اسد بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتاده به دفن ‏اجساد امام و یارانش پرداختند. این فداکاری سبب شهرت آنان شد و از آن پس شیعیان به ‏نظر احترام و محبت به قبیله‌ی بنی‌اسد می‌نگرند» 📚دائرة المعارف تشیع، ج 3، ص 340؛ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، واژه‌ی «بنی‌اسد». ▪️[2].«دفن بدن مطهر امام حسین (ع)»، 7001؛ « قبیله بنی اسد و دفن بدن مطهر امام حسین(ع)»، 33804؛ «غسل امام معصوم توسط امام معصوم»، 101022؛ ، عبد الرزاق‏،  (ع)، ص 217، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات‏، 1426ق. ع @hosenih_maghtal
شب یازدهم کاشانی.mp3
3.14M
✅روضه محرم ۱۴۰۱ 🔻استاد 🔺 روضه خیمه های حسینی سلام الله علیها علیه السلام علیه السلام ✅ @hosenih_maghtal
سلام الله علیها 🔹امام سجاد (ع) فرمود:  عمه ام زینب در مسیر کوفه تا شام همه نمازهای واجب و مستحب را اقامه می نمود و در بعضی منازل به خاطر شدت گرسنگی و ضعف، نشسته ادای تکلیف می کرد. -------------------------------------------------- ✅متن عربی: 🔸«ان عمتی زینب کانت تؤدی صلواتها، من قیام الفرائض و النوافل عند مسیرنا من الکوفة الی الشام وفی بعض منازل کانت تصلی من جلوس لشدة الجوع والضعف» -------------------------------------------------- 📘 الشریعه (پیشین)، ج 3، ص62 علیه السلام ♻️در ثواب نشر مطالب سهیم باشید♻️ ✅ @hosenih_maghtal http://hosenih2.mihanblog.com
(ع) و سایر شهدای کربلا چگونه اتفاق افتاد؟ 🔹بنی اسد، با کمک امام سجاد (ع) ابدان مطهر شهدای کربلا را سه روز پس از واقعه عاشورا دفن کردند. 🔸پس از شهادت امام حسین علیه اسلام و اهل بیت و اصحاب ایشان در دهم محرم سال 61 هجری قمری، بدن های قطعه قطعه و خون آلود آنان بر زمین ماند تا آنکه در پایان روز دوازدهم محرم الحرام، قوم بنی اسد با کمک امام سجاد (ع) شهدا را دفن نمودند. 🔹در رابطه با چگونگی دفن شهدای کربلا، روایات فراوانی وجود دارد که همه روایات بر دفن شهدا توسط بنی اسد اتفاق نظر دارند اما در چگونگی آن تفاوتهایی ذکر کرده‌اند. 🔸شیخ مفید در کتاب ارشاد اینگونه نوشته است: 🔻«گروهی از بنی اسد که در غاضریه بودند، نزد اجساد مطهر امام حسین(ع) و یارانش آمده و بر آنان نماز خواندند و آنان را دفن کردند، بدین ترتیب که حسین(ع) در همین جایی است که اکنون قبر شریف اوست و فرزندش علی‌اصغر (ع) کنار پای حضرت دفن است. برای دیگر شهیدان گودالی در پایین پای حسین(ع) کنده و همگی را گردآورده و در آنجا دفن کردند، و عباس بن علی(ع) را در همان‌جا که به شهادت رسیده بود، سر راه غاضریه همان جایی که اکنون قبر اوست، دفن نمودند». 🔹علاوه بر شیخ مفید، بلاذری در انساب الشراف و مسعودی در مروج الذهب نیز بر همین باورند که 🔻امام حسین علیه السلام و دیگر شهدا یک روز پس از شهادت و بعد حرکت سپاهیان عمر سعد به سمت شام یعنی یازدهم محرم توسط اهل غاضریه از بنی اسد دفن شدند؛ ✳️ این قول مورخان اهل سنت است و شیخ مفید در الارشاد و سید بن طاووس در لهوف و ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب از مورخین و علمای شیعه هم همین قول را نقل کرده اند، ✳️با این تفاوت که شیعیان معتقداند بنی اسد با کمک امام سجاد (ع) اجساد شهدای کربلا را دفن کردند. 🔸از آنجایی که بنی اسد اهل روستایی در نزدیکی کربلا بودند و در میدان نبرد شرکت نداشتند، نمی توانستند بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان و پیکر و لباسشان شناخت کامل داشته باشد آنان را شناسایی و دفن کنند. 🔻شهدای کربلا به‌جز حضرت علی اصغر که خود امام حسین (ع) آن را دفن نمود و حر بن ریاحی که نزدیکانش مانع بریدن سر از پیکرش شدند، هیچ کدام سر در پیکر نداشتند و این اتفاق، کار شناسایی شهدای کربلا را غیر ممکن می‌ساخت و بنا بر نظر شیعه، دفن امام را جز امامی مانند خودش بر عهده نمی‌گیرد. 🔻با دلایل ارائه شده بر عدم امکان دفن شهدا توسط بنی اسد بدون کمک راهنما، می‌توان به این نتیجه رسید که امام سجاد (ع) در دفن شهدای کربلا حضور داشتند؛ و حضور ایشان نیز باید خارج از اسباب عادی صورت گرفته باشد و این مطلب نیز به وسیله روایتی که از امام رضا علیه السلام نقل شده؛ تایید می‌شود چراکه امام سجاد (ع) در روز یازدهم با کاروان اسرا به سمت کوفه حرکت کردند و در روز دوازدهم در مجلس ابن زیاد به روشنگری مشغول بودند تا اینکه در هنگام غروب، ابن زیاد اسرا را به زندان فرستاد؛ اینگونه برداشت می‌شود که امام علیه اسلام فرصتی پیدا کردند که اندکی دور از اذیت و آزار یزید قرار گیرند لذا با بهره گیری از امدادهای غیبی به دشت کربلا آمدند 🔻و بدنهای شهداء را سه روز بعد از واقعه کربلا در روز سیزدهم محرم به کمک مردان طایفه بنی اسد که با تحریک زنانشان به سوی دشت کربلا آمده بودند دفن می کنند. 🔹علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار اینگونه می‌گوید: 🔻«از برخی راویان نقل شده که نزد امام رضا(ع) بودم. علی بن ابی حمزه وابن سراج و ابن مکاره وارد شدند. پس از سخنانی که میان آنان و امام درباره امامتشان گذشت، علی بن ابی حمزه گفت: از پدرانت برای ما روایت شده که عهده‌دار امر دفن امام، جز امام نمی‌شود، پس بگو حسین بن علی(ع) امام بود یا نه؟ 🔻گفت: امام بود. 🔻پرسید چه کسی عهده‌دار کار او شد؟ 🔻گفت: علی بن الحسین(ع). 🔻پرسید او کجا بود؟ 🔻او که دست ابن زیاد اسیر بود! 🔻گفت: بی‌آنکه دشمنان بفهمند بیرون آمد و پدرش را دفن کرد و برگشت. 🔻امام رضا(ع) در ادامه فرمود: خدایی که می‌تواند امام سجاد(ع) را به کوفه ببرد تا پدرش را دفن کند، می‌تواند صاحب امر امامت را به بغداد برساند تا عهده‌دار کفن و دفن پدرش شود و برگردد، در حالی که نه در زندان است نه اسیر.» 🔹مقرم در کتاب مقتل الحسین (ع) نیز می‌گوید: 🔻چون امام سجاد(ع) آمد، بنی اسد را دید که کنار کشتگان گرد آمده‌اند و سرگردانند؛ نمی‌دانند چه کنند و کشته‌ها را نمی‌شناسند، چون بین بدن‌ها و سرهای مقدس جدایی انداخته بودند و گاهی از بستگان آنان می‌پرسیدند؛ امام سجاد به آنان خبر داد که برای دفن این اجساد پاک آمده است. آنان را با نام و مشخصات معرفی کرد. هاشمیان را از دیگران شناساندند. ناله و شیون برخاست و اشک‌ها جاری شد و زنان بنی اسد مو پریشان کردند و سیلی به صورت زدند و بلند گریه کردند. 🔻سپس امام سجاد (ع) به محل قبر آمد، کمی از خاک‌ها را کنار زد،
قبری حاضر و آماده، آشکار شد و حضرت دستان خود را زیر کمر امام حسین(ع) گشود و گفت: 🔻 «بسم الله و بالله وعلى ملّة رسول الله، صدق الله ورسوله،‌ ماشاء ولا حول ولا قوة إلاّ بالله العظیم.» ✳️ امام به تنهایی بی‌آنکه بنی اسد در این کار همراهی‌اش کنند پیکر مطهر را وارد قبر کرد و به آنان گفت: همراه من کسی هست که یاری می‌کند. هنگامی که او را در قبر نهاد، ‌صورت بر آن رگ‌های بریده گذاشت و گفت: 🔻خوشا سرزمینی که پیکر پاک تو را در بر گرفت! دنیا پس از تو تاریک است و آخرت با فروغ جمالت روشن است، اما شبِ بیداری و غم است و اندوهگین همیشگی، تا آنکه خداوند برای خاندان تو سرای آخرت را برگزیند که تو در آنی، سلام و رحمت و برکات الهی بر تو باد از من، ای فرزند رسول خدا.» 🔸امام سجاد (ع) پس از آنکه اباعبدالله الحسین (ع) را دفن نمودند، بر قبر حضرت اینگونه نوشتد: 🔻«این قبر حسین بن علی بن ابی طالب است که او را لب تشنه و غریب شهید کردند.» 🔻سپس به طرف عمویشان عباس (ع) رفت و خود را روی بدن مقدس او انداخت، درحالی که رگ‌های بریده‌اش را می‌بوسید و می‌گفت: 🔻«پس از تو خاک بر سر دنیا! ای قمر بنی‌هاشم! از من سلام بر تو باد، ای شهید خدایی! رحمت و برکات الهی بر تو باد.» 🔻و پس از آن به تنهایی بدن مطهر حضرت اباالفضل العباس (ع) را به خاک سپرد و در پایان، دو نقطه را مشخص نمودند تا بنی اسد در یک نقطه، شهدای بنی هاشم و در نقطه دیگر اصحاب را دفن کنند، و در آخر، حر بن ریاحی توسط خویشان خود، به خاک سپرده شد. 🔹در رابطه با سر مطهر امام حسین (ع) روایات مختلفی آمده که در برخی از آنان اینگونه گفته شده است: 🔻بنا بر مطلبی که در کتاب وسائل الشیعه آمده است، برخی از علمای شیعه با استفاده از اخبار و روایاتی از ائمه معصوم(ع)، گفته اند: 🔻سر مقدس سیدالشهدا (ع) در نجف اشرف، کنار مرقد مطهّر امیرالمومنین(ع) دفن شده است. 🔻هم چنین در روایتی دیگر، ابن کثیر گفته که، یزید لعنة الله علیه سر مبارک امام را برای حاکم مدینه عمرو بن سعد فرستاده، و او آن را در بقیع، کنار قبر مادرش زهرا(س)، دفن نمود است. 🔻و بنا به قولی دیگر از ابن ابی الدنیا و بلاذری، سر مبارک امام حسین (ع) در دمشق دفن شده است. گفته شده که خلفای فاطمی سر مقدس را از باب الفرادیس به عسقلان که بین شام و مصر است، بردند و از آنجا به مصر منتقل نمودند و بنا بر روایاتی دیگر، سر مبارک را به کربلا آوردند و به بدن امام ملحق نمودند. 📚منابع: ▪️الارشاد، شیخ مفید ▪️مروج الذهب، جلد 3 ▪️فرهنگ عاشورا، جواد محدثی ▪️مقتل الحسین، مقرم ▪️بحارالانوار، مجلسی ▪️وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی ▪️شذرات الذهب، عماد حنبلی @hosenih_maghtal
🔹گاهی معنی بعضی کلمات یک دنیا روضه است... 🔸اسیری... 🔹کنیزی... 🔸خارجی... 🔹بازار برده فروش ها... 🔸مجلس شراب... 🔹خرابه... 🔸سنگ و چوب خوردن در کوچه ها... و.....بگذریم😭 @hosenih_maghtal
✳️معنی 🔻مَرضُوض🔺 🔸مَرْضُوض : [ رضّ ]: كوفته شده ، لِه شده ، کوبیده شده.😭 🔻🔶بجز مقتل امام کاظم علیه السلام در دوجای دیگر مقاتل این کلمه به چشم میخورد: 😭اول وقتی آمدند پشت درب خانه حضرت زهرا سلام الله علیها ملعون دومی گفت : وقتی با لگد به درب زدم صدای شکسته شدن(له شدن) استخوان های فاطمه (سلام الله علیها) را شنیدم.... 😭دوم زمانی بود که ۱۰ نفر آمدند و گفتند کیسه های ما را از طلا و نقره پر کنید... ⁉️گفتند مگر شما چه کردید؟ 😭گفتند: ▪️نَحنُ رَضَضنَا الصَّدرَ بَعدَ الظَّهرِ بِكُلِّ يَعبوبٍ شَديدِ الأَسرِ... ▪️ما بوديم كه سينه [حسین علیه السلام] را با اسب هاى بزرگ و تيزرو ، خرد كرديم بعد از اینکه بر پشتش تاختیم... ✳️اینجا میگوید بر سینه تاختیم بعد از اینکه بر پشت و کمر او تاختیم... ❇️وقتی که روی سینه ی مبارک نشست و خواست سر مطهر را جدا کند و نتوانست... بدن را برگرداند😭 اینجا میگوید ما پس از اینکه بر پشت حضرت تاختیم بدن را بر گرداندیم و دوباره بر سینه ی حضرت اسب تازاندیم... 😭یعنی بدن را از دو طرف زیر سم اسب بردند... 😭یعنی ... 💐صلی الله علیک یا اباعبدالله... @hosenih_maghtal
🔹عمر بن سعد ملعون زنان و حرم امام حسین علیه‌السلام را بر شتران بی‌جهاز سوار کرده و این ودایع نبوت را چون اسیران کفّار در سخت‌ترین مصائب و هُموم کوچ داد... @hosenih_maghtal
دست از سرم بردار من بابا ندارم...😭 سیلی نزن من با کسی دعوا ندارم باشد بزن... چشم عمو را دور دیدی من هیچ کس را بین این صحرا ندارم...😭 @hosenih_maghtal
🔹بعد از شهادت امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحابش در دهم محرم سال 61(ه.ق)، بدن های قطعه قطعه و خون آلود آنان بر زمین ماند. 🔸و طبق نقل طبری آمده است که امام حسین علیه السلام و دیگر شهدا یک روز پس از شهادت و بعد حرکت سپاهیان عمر سعد به سمت شام یعنی یازدهم محرم توسط اهل غاضریه از بنی اسد دفن شدند.1  بلاذری در انساب الشراف2  و مسعودی در مروج الذهب3 خود نیز بر همین باورند. 🔹این قول مورخان اهل سنت است و شیخ مفید در الارشاد4  و سید بن طاووس در لهوف5 و ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب6  ✳️از مورخین و علمای شیعه هم همین قول را نقل کرده اند، با این تفاوت که شیعیان قائل به دفن ابدان توسط امام سجاد علیه السلام هستند. 🔹در رد قول اول باید نکاتی را مد نظر داشت، 🔸اولاً اینکه روش دفن امام علیه السلام و اهل بیت شان و یارانی که در رکاب وی شهید شدند به آنگونه که از پراکندگی قبرشان می دانیم برای بنی اسد امکان پذیر نبود. زیرا آنان اهل روستایی بودند که در میدان نبرد شرکت نداشتند و نمی توانستند بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان و پیکر و لباسشان شناخت کامل داشته باشد آنان را شناسایی و دفن کنند. 🔹بویژه آنکه سرهای شهیدان را بریده بودند و پیکرها سر نداشتند لذا راهنمایی آگاه باید برای تشخیص شهیدان از یکدیگر وجود می داشت و بدون وجود چنین شخصی دفن کورکورانه و بدون شناخت انجام می شد. 🔸و بنا بر نظر شیعه مبنی بر اینکه دفن امام را جز امامی مانند خودش بر عهده نمی گیرد7ناگزیر باید گفت که راهنمایی که با بنی اسد در دفن شهدای کربلا بود امام سجاد علیه السلام بودند8 و حضور ایشان نیز باید بیرون از اسباب عادی صورت گرفته باشد و این مطلب نیز به وسیله روایتی که از امام رضا علیه السلام نقل شده؛ تایید می شود. 🔹و چون امام علیه السلام در روز یازدهم با کاروان اسرا به سمت کوفه حرکت کردند و در روز دوازدهم در مجلس ابن زیاد به روشنگری مشغول بودند تا اینکه در هنگام غروب ابن زیاد اسرا را به زندان فرستاد؛ اینگونه برداشت می شود که امام علیه اسلام فرصتی پیدا کردند که اندکی دور از اذیت و آزار یزید و عمالش قرار گیرند لذا با اسباب غیبی به دشت کربلا آمدند و بدنهای شهداء را سه روز بعد از واقعه کربلا در روز سیزدهم محرم به کمک مردان طایفه بنی اسد که با تحریک زنانشان به سوی دشت کربلا آمده بودند دفن می کنند. ✅ : 🔹در این که سر امام حسین علیه‌السلام کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که چندین قول در این باره گفته شده است. 1⃣قول اول: سر به بدن ملحق شده است.** این قول مشترک میان شیعه و سنی است. ولی بین علما ی شیعه مشهور است، علمای شیعه، از جمله شیخ صدوق، سید مرتضی، فتال نیشابوری، ابن نما حلی، سید ابن طاووس، شیخ بهایی و مجلسی این قول را بیان کرده‌اند. از مجموع آنچه در تاریخ نوشته شد، امکان حضور اهل‌بیت علهیم‌السلام در اربعین سال 61 ق بر مزار امام علیه السلام اثبات شد، لذا الحاق سر امام به بدنش توسط امام سجاد علیه‌السلام در روز اربعین قولی قوی است. 🔸چنانکه شیخ صدوق و پس از او، فتال نیشابوری در این باره می‌نویسند: علی بن حسین علیه السلام همراه زنان (از شام) خارج شد و سر حسین علیه‌السلام را به کربلا باز گرداند.9 🔹سید مرتضی در این باره می‌گوید: روایت کرده‌اند که سر امام حسین علیه‌السلام با جسد در کربلا دفن شد. 10 🔸ابن شهر آشوب بعد از نقل سخن فوق از سید مرتضی، از قول شیخ طوسی نقل کرده است که به همین سبب (ملحق کردن سر امام به بدن و دفن آن) زیارت اربعین (از جانب امامان علهیم‌السلام) توصیه شده است.11 🔹ابن نمای حلی نیز نگاشته است: آنچه از اقوال بر آن می‌توان اعتماد کرد، آن است که بعد از آن که سر امام در شهرها گردانده شد، به بدن بازگردانده شد و با جسد دفن شد.12 🔸سید ابن طاووس نوشته است: اما سر حسین علیه‌السلام، روایت شده که سر برگردانده شد و در کربلا با جسد شریفش دفن شد و عمل اصحاب بر این معنا بوده است.13 🔹مجلسی، یکی از وجه‌های استحباب زیارت امام حسین علیه‌السلام را در روز اربعین، الحاق سرهای مقدس را به اجساد توسط علی بن حسین علیهما‌السلام بیان کرده است.14  🔸وی در جای دیگر بعد از نقل اقوال دیگر در این باره می‌نویسد: مشهور بین علمای امامیه آن است که سر امام همراه بدن دفن شده است.15 🔹برخی اندیشمندان اهل‌ تسنن نیز این قول را بیان کرده‌اند: 🔸ابوریحان بیرونی در این باره می‌نویسد: و فی العشرین ردّ راس الحسین علیه‌السلام الی مجثمه حتی دفن مع جثته...؛ در روز بیستم (صفر)، سر حسین علیه‌السلام به بدنش ملحق و با آن دفن گردید.16 🔹قرطبی می‌نویسد: امامیه می‌گویند که سر حسین علیه‌السلام پس از چهل روز به کربلا بازگردانده و به بدن ملحق شد و این روز نزد آنان معروف است و زیارت در آن روز را زیارت اربعین می‌نام