هدایت شده از سید مسعود خسروی
🔸️مجالست با اهل معصیت:
کتاب کافی:
«جعفرى»،گويد:ابو الحسن عليه السّلام به من فرمود:چرا تو را نزد عبد الرحمن يعقوب مىنگرم؟در پاسخ گفت:راستش او دائى من است.امام فرمود كه:او سخن ناهموارى مىزند،خدا را وصف مىكند(به صورت و اوصاف جسم)با اينكه خدا به وصف درنيايد يا با او بنشين و ترك ما كن،و يا با ما بنشين و ترك او كن!گفتم:او هرچه خواهد بگويد چه مسؤليتى براى من دارد هرگاه من نگويم آنچه كه او مىگويد؟ ابو الحسن عليه السّلام فرمود:آيا نمىترسى كه به او عذابى وارد شود و به همه شما(كه اطراف او هستيد برسد)آيا نمىشناسى كسى را كه خود از اصحاب موسى عليه السّلام و پدرش از ياران فرعون بود و چون سواران فرعون (در كنار دريا)به موسى(و يارانش رسيدند(آن پسر)از موسى جدا شد كه پدرش را پند دهد و او را به موسى و يارانش همراه سازد،پدرش به راه خود مىرفت و جوان با او پيرامون مذهبش با او ستيزه مىكرد تا آنكه هر دو به كنار دريا رسيدند و همينكه لشكريان فرعون غرق شدند آن دو نيز باهم غرق شدند،خبر به موسى عليه السّلام رسيد،فرمود:او در رحمت خداست ولى چون عذاب نازل شود از آن كسى كه نزديك گناهكار است دفاعى نشود.
#حدیث
@seyed_masoud_khosravi