یا میان شعله خوشم با محال و حال عجیبی ست که مرگ، در پر ققنوس جایگاه ندارد! آنچه در این تلمیحات، جذاب به نظر می‌رسد شکستن ساختارهای معنایی رایج در ذهن عوام و استفاده‌ی اختصاصی از آنها به نفع شعر است. هرچند تعداد شعرهایی آیینی این مجموعه اندک است اما در همین چند غزل کوتاه شاعر تسلط خود را به خوبی در این گونه‌ی ادبی نشان داده است: ببین که بعدتو ، قرآن پاره پاره ی من! چگونه سوره‌ی« والیل» می‌شود تکرار چگونه العَطشَت می‌رسد به محضر عرش چگونه اشک خدا می‌چکد به لحن انار یا چه می‌شد تک درختی می‌شدم در غربت کوفه مرا می‌بُرد نجّاری که چوب منبرش باشم بگو تا مثل ابراهیم، از من، از منِ ِ مادر - بخواهد حلق اسماعیل را، تا هاجرش باشم اگرچه در این نوشتار کوتاه نمی‌توان و نمی‌شود به همه‌ی جنبه‌های شعر حمیده پارسافر پرداخت اما باید اذعان کرد که شاعر این مجموعه، شعر را به خوبی می‌شناسد و زیرکانه و هنرمندانه واژه‌ها را در کنار هم قطار می‌کند. هارمونی جاری در سراسر مجموعه به هیچ عنوان مخاطب را خسته نخواهد کرد. برای آفریدگار «حروف نام تو» آرزوی توفیق روزافزون دارم و بی‌صبرانه منتظر زایش و پرورش مجموعه‌هایی از این دست از او هستم. حسین سنگری 🔸اینستاگرام: https://ig.me/hossein.sangari 🔸روبیکا: https://rubika.ir/hossein_sangari70 🔸کانال روبیکا: https://rubika.ir/hosseinsangari70 🔸ایتا: https://eitaa.com/hosseinsangari 🔸تلگرام: https://t.me/hossein_sangari70 🔸 بله: https://ble.ir/hosseinsangari

ما از خیال دیدن هم مست بوده‌ایم...