eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
482 ویدیو
177 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
🙏 سخت نگیرید نوشتن شکل گفتاری زبان است. هیچ کسی حرف زدن را به خاطر اینکه استعداد حرف زدن ندارد رها نمی‌کند. ما چون از ابتدای خردسالی حرف زدن را آموخته‌ایم هیچ وقت دربارۀ حرف‌زدن احساس بی‌استعداد بودن نمی‌کنیم. نوشتن هم همین‌طور است. درست مثل حرف زدن که برای تقویت آن مهارت‌هایی مثل فن بیان را می‌آموزیم، برای بهتر نوشتن نیز می‌توان مهارت‌هایی را آموخت. در هر صورت باید بدانیم که نباید به بهانۀ دشواری نوشتن دست از آن بکشیم. ژول سالزمن می‌گوید: اگر می‌توانید حرف بزنید، پس حتماً می‌توانید بنویسید. 🌐 مدرسه نویسندگی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
‼️ تربیت کودک با اسلام منهای روحانیت! به تازگی، پیش نویس اساسنامه «سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک» را که در فرآیند تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی است، مطالعه کردم. سازمانی که در ذیل وزرات آموزش و پروش به برنامه‌ریزی، هدایت و تنظیم‌گری یکپارچه امر تعلیم و تربیت در سنین بدو تولد تا شش سالگی خواهد پرداخت. اصول حاکمه این سند، حاوی نکاتی همچون خانواده‌محوری، ابتنای نظری بر تعلیم و تربیت اسلامی، شان تنظیم‌گیری حاکمیت، عدالت آموزشی و استفاده حداکثری از بخش‌خصوصی و نهادهای مردمی است. همه علاقمندان به تحول در این عرصه، به تحقق این اصول امیدوارند، اما این همه، وابسته به درس‌آموزی از تجربه‌های مکرر ساختارسازی‌های بعد از انقلاب و تنظیم فرآیندی موثر برای تحقق اهداف و اصول است. در این میان آنچه مورد تعجب است، ساختار هیئت امنای این سند است. این هیئت متصدی تایید رئیس سازمان، تنظیم آئین‌نامه‌ها، نظارت بر عملکرد و دیگر امور بالادستی این سازمان است و بیست و دو عضو حقوقی و حقیقی خود را از میان نمایندگان آموزش و پرورش، صداو سیما، وزرات بهداشت، وزارت ورزش و جوان، بهزیستی، قوه قضائیه، دو نفر از والدین و دیگر نهادهای آشنا انتخاب می‌نماید. اما از میان همه سازمان‌های حوزوی صرفا یک نماینده به انتخاب شورای (عالی) حوزه‌های علمیه در این هیئت حضور دارد. اسباب تعجب است که چنین سازمانی که در صدر اساسنامه خود اعلام داشته است که همه امورش بر شالوده دیدگاه‌های اسلامی در تعلیم و تربیت استوار است، چرا در میان 22 نماینده صرفا یک نماینده از نهاد روحانیت حضور دارد؟ آیا همین‌که نهادهای دیگر، ملقب به نهادهای جمهوری اسلامی ایران هستند، برای تصمیم‌گیری کلان در امر تعلیم و تربیت کفایت ‌می‌کند؟ یا نماینده حوزه چنان از قدرت سیاسی و علمی برخوردار است که یک‌تنه قدرت اقناع جمع را برخوردار است؟ یا نویسندگان این طرح، امیدی به روحانیت نداشته و در پی تعلیم و تربیتی اسلامی هستند که دانش‌آموختگان دانشگاه با روش‌های روزآمد کمی و کیفی از منابع دینی استنباط کرده و می‌کنند؟! نگارنده در این میان ایده‌ای دیگر دارد، آن هم همه‌گیرشدن انگاره نومیدی از طراحی الگویی اسلامی برای تعلیم و تربیت است. به نظر می رسد نویسندگان این متن، این اصل حاکم را زینت‌المجلس این سند کرده‌اند که در قیل‌وقال سیاسی گرایش‌ها به سند 2030 متهم به غرب‌گرایی نشوند، هرچند سطور بعدی سند، به زودی این زینت را از صدر مجلس به ذیل آن هدایت کرده و نماینده به‌حق آن را منزوی می‌سازد. از سوی دیگر بر نهادهای حوزوی لازم است، بازو ستبر کرده و صورت‌بندی نهادی کامل‌تری از خود نمایان ساخته و تنوع دستگاه‌های تصمیم‌گیری و مجری خود را حداقل برای شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی سازند. همچنین دانش‌آموختگان، نظریه‌ها، پژوهش‌ها و دیگر تلاش‌های علمی خود را در زمینه تعلیم و تربیت اسلامی در معرض نگاه نخبگان علمی و سیاسی قرار دهند تا بار دیگر در یکی از مهم‌ترین نهادهای تعلیم و تربیت، بیست و دومین نفر جمع نباشند. ✍️ محمدهادی شریعتی 🌐 کانون نویسندگان تربیتی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
😊 پیتزایی به جای جهرمی! روحانی از قوه قضاییه خواسته که او را به جای جهرمی احضار کنند. (خبر آنلاین: 8 بهمن 99) به نظر شما اگر ایشان را احضار کنند واقعاً می‌رود؟ برای پاسخ به این سؤال کافی است به یاد بیاوریم که در ۱۲ آذر ۹۹ حضرت ایشان که باید بودجه را به مجلس می‌برد، نرفت و به جای خود قرار شد جناب نوبخت را بفرستد و در نهایت هم هیچ‌کدام نرفتند و حسینعلی امیری، معاونت پارلمانی ایشان لایحه را به مجلس برد. حالا تازه آنجا مجلس بود و با سلام و صلوات از او استقبال می‌کردند؛ ولی این بار که دادگاه است و قاضی، خب اوضاع خطری‌تر است؛ بنابراین پیش‌بینی می‌شود چیزی که اتفاق می‌افتد از این قرار باشد: آقای روحانی احضار می‌شود بعد ایشان به آقای نوبخت می‌فرمایند: جون داداش این دفعه را شما جای من برو، ایشان هم توی رودربایستی تا دم دادگاه می‌رود؛ ولی آنجا از راننده‌اش خواهش می‌کند که جای او برود و راننده به احتمال قریب به یقین، همان جا سفارش دو تا پیتزا می‌دهد و وقتی تحویلشان گرفت به پیک می‌گوید: داداش هر چه بخوای بهت می دم تو به جای من بیا برو تو و پهنای باند را گردن بگیر! ✍ جیم جواتی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
Final.pdf
10.23M
👆 ✍ ویژه‌نامه پنجمین جشنواره مجلات علمی واحدهای آموزشی حوزوی 🆔 مسائل پژوهشی @HOWZAVIAN
⁉️ معماری فرنگ «سردی؛ سوغات عمارت فرنگ» شاید برای ما که به خانه‌های جدید خو گرفته‌ایم حتی تصور زندگی در خانه‌های قدیمی هم سخت باشد. شاید فکر کنیم که وقتی می‌توان راحت‌تر زندگی کرد، چرا این سختی را باید تحمل کرد؟ زمانی شیشه‌ اتاق‌ها رنگی بود تا روح و زیبایی و نشاط در خانه جریان داشته باشد. 🌐 خواندن بیشتر ✍ ریحانه علی‌عسگری 🆔 بانوان‌ یادداشت نویس حوزوی @HOWZAVIAN
✔️ همه مخاطب قرآنند یا فقط متقین؟ 📖آیت الله شهید مطهری: در قرآن تعبیراتی نظیر "هدی للمتقین" و " هدی و بشری للمومنین" و "لیُنذَرَ من کان حیا" زیاد آمده است. اینجا می‌توان سؤال کرد که هدایت برای پرهیزکاران لزومی ندارد زیرا آنها خود پرهیزکارند. از سوی دیگر در قرآن می‌بینیم که خود را چنین معرفی کرده است: "اِن هو الّا ذکر للعالمین" (این قرآن نیست مگر مایه بیداری همه‌ی جهانیان). ❓پس آیا این کتاب برای همه‌ی جهانیان است یا صرفا برای مؤمنین؟ ▪️اجمالا باید گفت در آیاتی که خطاب قرآن به همه‌ی مردم عالم است، در واقع میخواهد بگوید قرآن اختصاص به قوم و دسته‌ی خاصی ندارد. هر کس به سمت قرآن بیاید نجات پیدا می‌کند. ▪️اما در آیاتی که از کتاب هدایت بودن برای مومنین و متقین نام می‌برد، می‌خواهد این نکته را روشن کند که در نهایت چه کسانی رو به سوی قرآن خواهند آورد و چه گروه‌هایی از آن دوری خواهند گزید. 📚آشنایی با قرآن ۱_ صفحه ۴۶ 🆔 آوای خرد @HOWZAVIAN
📋 دخترانِ فاطمه به‌خوبی تنها دیدارم با او را به خاطر دارم؛ مانند بیشتر همسران شهدای مدافع حرم، خانم جوانی که انگیزهٔ زندگی در او و دو دخترک زیبایش موج می‌زد. همسرش روحانی‌ای بود که در اوج جوانی و درخشش علمی به سوریه و برای همراهی بیشتر با مدافعین فاطمیون، به خط مقدم رفت و دیگر هرگز بازنگشت؛ اما ذره‌ای در نگاه و حرف‌های زن و حتی دو دخترش پشیمانی یا اندوهی به‌جز دل‌تنگی دیده نمی‌شد. این نگاه پرافتخار به شکل تابلویی جاودان در ذهنم نقش‌بست. تابلویی که با شناخت بیشتر مادران شهدا، بیشتر رنگ می‌گرفت. نگرش به جنس لطیف زن، چه ازنظر ماهیت و چه ازنظر نقش‌های مختلف و تأثیر زن بر جامعه، همواره در اسلام و به دنبال آن در نگاه مقام معظم رهبری، نگاهی بلند، نامحدود، ستایشگرانه و انسانی بوده است. به‌ویژه وقتی سخن از جایگاه مادران شهدا می‌شود. این نگرش، درخششی خاص می‌یابد. شاید به همین خاطر، رهبری در دیدار با خانواده‌های شهدا، این دیدارها را برای خودشان از توفیقات خاص الهی می‌دانند. در نگاه بلند رهبری، مادران شهدا، به خاطر این شاخص‌ها، جایگاه ویژه‌تری دارند. 👈  خواندن بیشتر 👉 ✍ زهرا نجاتی @HOWZAVIAN
پاداش نوشتن، خودِ آن است. @HOWZAVIAN
🔅 نوآوری از یک نگاه شروع می‌شود؛ یک نگاه دوباره! کمی متفاوت‌تر، کمی دقیق‌تر و کمی نزدیک‌تر از آنهایی که تاکنون می‌نگریسته‌اند. نوآوری با دیدن یک نیاز شروع می‌شود نگاهی مجدد به مسائل که این بار به عنوان یک تقاضا، دقیق‌تر دیده می‌شوند؛ به قصد اجابت و پاسخ. نوآوری همیشه از یک نگاه شروع می شود؛ "دوباره نگاه کن..." ✍ مرکز نوآوری‌های اجتماعی «مبتدا» @HOWZAVIAN
🎯 ادب یا تربیت؟ 🔸 در این چند روز که نام خانم ام البنین(س) در قالب‌های کلیپ، استوری، و نوشته‌ها دیده می‌شد، یک کلمه بیشتر از او یاد نشده بود و آن هم «ادب» بود. ادب بالاترین درجه تربیتی است که یک انسان آن را می‌تواند بر خود بیاراید؛ ولی آیا این خانمی که چهار فرزند را تربیت کرد و به جهان بشریت تقدیم کرد، فقط ایشان را مؤدب دانست یا باید در مقام این مادر از تربیت هم گفت؟! از شیوه تربیت گرفته تا راه‌های تربیت و وظایف یک مادر همه در تربیت نسل نقش‌آفرین است. این مهم است که در پرداختن به یک شخصیت والا آن هم در غبار فمینیسم چرا به موضوع فرزندآوری و تربیت نسل توجهی نشده است؟ 🍃اندکی تأمل. ✍ سیدجواد محمدزاده @HOWZAVIAN
مصاحبه درباره مجلات واحدهای آموزشی.docx
22.1K
💠 توسعه‌ی مجله‌نویسی طلاب، زمینه ساز همگانی‌شدن نوشتن در حوزه مجلات جولانگاه قلم نویسندگان و محققان است. ابزاری برای عرضۀ فکر است. اگر این ظرفیت در اختیار قرار نگیرد، یکی از مهمترین فرصت‌های ارائۀ اندیشه از دست می‌رود و در واقع اندیشه‌وران از بستر مهم تعاطی اندیشه محروم می‌شوند. امروزه آخرین یافته‌های علم از بستر نشریات به بازار علم عرضه می‌شوند. مجلات واحدهای آموزشی نیز یکی از قالب‌های ترویجی در عرصۀ پژوهش است که در کنار سایر برنامه‌های مدیریت ترویج پژوهش معنا می‌یابد. مجلات دارای رتبه علمی علی‌القاعده مرزهای دانش را گسترش می‌دهند، موجب تقویت رشته‌ها می‌شوند؛ اما مجلات واحدهای آموزشی که رتبه ندارند در مسیر تقویت علم و در نتیجه تحکیم رشته‌ها و گرایش‌های علمی‌اند. به عبارت روشن‌تر زمینه‌ساز تقویت رشته‌های علمی هستند. ❓چه راه کارهایی برای توسعه کمی و کیفی مجلات واحدهای آموزشی پیشنهاد می‌کنید؟ 🔗پاسخ به این سؤال را در فایل بالا👆 بخوانید. 🗞 مصاحبه با حجت الاسلام محمدصدرا مازنی @HOWZAVIAN
68-1.pdf
1.57M
نشریه عهد👆 مخصوص مطالعه در رایانه علاقه‌مندان می‌توانند این نسخه را برای پرینت استفاده کنند. @HOWZAVIAN
🔶 سجاده بندگی تو کجاست؟ 🔸عبودیت از تک تک لحظات زندگی رقم می خورد. برای عبودیت نه پناه بر غار صحیح است نه فرار از یار... ✅شهید مطهری میگوید این روحیه غلط اندر غلط است. چرا انسان تصور کند برای بندگی خدا باید به کوه و دشت و صحرا پناه ببرد. چرا انسان برای یک امر درست (بندگی) هزار امر درست دیگر را تعطیل کند. 🔹شهید به شدت روحیه‌ی ربیع بن خثیمی را رد می‌کند. همان روحیه ای که فکر میکند عبودیت و بندگی خدا یعنی بروی یک گوشه و سری کج کنی و لبی آویزان تا چهار تا ذکر خدا را بگویی ... خیر ، این بندگی خدا نیست. بندگی خدا در متن همین زندگی و از تک تک لحظات ما رقم می‌خورد. ✍ بینش مطهر @HOWZAVIAN
⚫️ شنیدن خبر درگذشت ناگهانی یکی از فعالان اجتماعی و جهادی حوزه علمیه قم دشوار است. مجاهد فی سبیل الله، حجت الاسلام رحمت الله آقایی، پس از سال‌ها تلاش در جهت احیای فرهنگ دینی و انقلابی به لقای الهی بار یافت. این مصیبت را به جامعه حوزویان، همرزمان جهادی و خانواده و خاندان آن مرحوم تسلیت عرض می کنیم. ✍️گروه نویسندگان حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
💠 شاید سکوتِ ساقیِ میخانه بشکند من عاشقم، مباد که پیمانه بشکند دل در دیار دوست، غریبانه بشکند با وِرد "یاحبیب" که بر لب می آورم شاید طلسم این شب دیوانه بشکند سنگ نگاه حضرت معشوق می رسد تا تُنگ زهد عالم فرزانه بشکند آری به رسم عشق، به پای شکوه شمع باید غرور سرکش پروانه بشکند فریاد می کشم که مرا تشنگی گداخت شاید سکوت ساقی میخانه بشکند ✍️ علی مؤیدی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅 شاید قدم اول خیلی بزرگ نباشد، اما با همین قدم‌های کوچک می شود تأثیرات بسیار بزرگی گذاشت. 🔻این ناموس الهی این عالم است. 🔅 البته باید، خود را باور داشت، کار را درست انجام داد، و در نقطۀ درستی ایستاد. 🔸علت آن که اندیشۀ توحیدی امید می آفریند این است که در امتداد نور و بصیرت الهی از «امکان»هایی صحبت می کند که جزء نوامیس این عالم است و ممکن است ما آنها را باور نداشته باشیم. 👈  خواندن بیشتر 👉 @HOWZAVIAN
👌جدیدترین اثر مکتوب امت واحده در نمایشگاه کتاب تهران 📌 «ارج‌نامه انسان» مجموعه گفتارهای امام موسی صدر با موضوع وحدت و روابط حسنه انسانی است که گلچینی از کتاب ۱۵ جلدی «گام به گام با امام» مجموعه گفتارها و مصاحبه‌ها و مقالات امام موسی صدر می‌باشد. این کتاب که به تازگی وارد بازار شده، در نمایشگاه مجازی کتاب تهران هم عرضه شده است و ‌شما عزیزان می‌توانید با تخفیف ویژه نمایشگاه از طریق لینک زیر تهیه نمایید. http://yun.ir/yigdv2 🔻لینک خرید خارج از زمان نمایشگاه 🔻🔻 https://bookroom.ir/book/85873 @HOWZAVIAN
😊 شب ناآرام رئیس جمهور! آقای روحانی: در این سه سال هیچ شبی نبود بنده با خیال آسوده سر به بالین بگذارم. (ایکنا: ۹ بهمن 99) واقعاً باید خدا رو شکر کنیم که رئیس جمهوری به این طنازی و شوخ طبعی داریم. یاد لطیفه‌ای افتادم. مادر به خانه آمد و دید که پسرک، خودش تنهایی همه‌ی بستنی‌ را خورده. با تشر پرسید: یعنی تو هیچ به برادرت فکر نکردی؟ پسرک گفت: اتفاقاً همش به او فکر می‌کردم که نکنه یه وقت سر برسه! ✍ جیم جواتی @HOWZAVIAN
✔️ بهترین نویسنده‌ی زندگی من 🔗 امروز را اندکی با نهج البلاغه گذراندم، مروت و انصاف باید خرج داد؛ جدای از شأن برجسته امامت، از بهترین نویسنده‌های خودمان غافلیم، انتخاب قالبِ «نامه»، زاویه دید به اطراف و هستی، صمیمی‌نویسی، پردازش دقیق کلمات و تصویرسازی‌های ناب؛ همه و همه نشان می‌دهد، بی‌حساب و کتاب از پیشینه خودمان و انسان کامل غافلیم. 🖌 نوشتار زیر بخشی از نامه سی و یکم امیر مؤمنان(ع) به فرزندش امام حسن(ع) است که تقدیم مخاطبان نویسندگان حوزوی می شود.👇 💠 پسرم درست است كه من به اندازه پيشينيان عمر نكرده‌ام، امّا در كردار آنها نظر افكندم، و در اخبارشان انديشيدم، و در آثارشان سير كردم تا آنجا كه گويا يكى از آنان شده‌ام، بلكه با مطالعه تاريخ آنان، گويا از اوّل تا پايان عمرشان با آنان بوده‌ام، پس قسمت‌هاى روشن و شيرين زندگى آنان را از دوران تيرگى شناختم، و زندگانى سودمند آنان را با دوران زيانبارش شناسايى كردم، سپس از هر چيزى مهم و ارزشمند آن را، و از هر حادثه‌اى، زيبا و شيرين آن را براى تو برگزيدم، و ناشناخته‌هاى آنان را دور كردم، پس آن‌گونه كه پدرى مهربان نيكى‌ها را براى فرزندش مى‌پسندد، من نيز بر آن شدم تو را با خوبى‌ها تربيت كنم؛ زيرا در آغاز زندگى قرار دارى، تازه به روزگار روى آورده‌اى، نيّتى سالم و روحى با صفا دارى. https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
🔻الاغِ اسیر اما با وفا در یک منطقه کوهستانی مستقر بودیم و برای جابجایی مهمات و غذا به هر یگان الاغی اختصاص داده بودند. از قضا الاغ یگان ما خیلی زحمت می کشید و اصلا اهل تنبلی نبود. یک روز که دشمن منطقه را زیر آتش توپخانه قرار داده بود، الاغ بیچاره از ترس یا موج انفجار چنان هراسان شد که به یکباره به سمت دشمن رفت و اسیر شد. چند روزی گذشت و هر زمان که با دوربین نگاه می کردیم متوجه الاغ اسیر می شدیم که برای دشمن مهمات و سلاح جابجا می کرد و کلی افسوس می خوردیم. اما این قضیه زیاد طول نکشید و یک روز صبح در میان حیرت بچه ها، الاغ با وفا، در حالیکه کلی آذوقه دشمن بارش بود نعره زنان وارد یگان شد. الاغ زرنگ با کلی سوغاتی از دست دشمن فرار کرده بود. بازم دم الاغه گرم تا فهمید اشتباه رفته، برگشت. @HOWZAVIAN
📚 دسته‌بندی معرفت‌های بشری 1️⃣ معرفت ، در علوم انسانی و طبیعی، که بر اساس روش آزمایش و خطا (تجربه) بنیاد نهاده شده است، و حاصل آن، علومی مثل فیزیک، شیمی، روان شناسی و جامعه شناسی است. 2️⃣ معرفت ، در علوم عقلی، در علوم عقلی، همچون ریاضیات و فلسفه و منطق، که بر شیوة استدلالهای عقلی استوار است. 3️⃣ معرفت ، که بر روش نقل اقوال، ارا و وقایع استوار است، و علومی مثلِ تاریخ، حدیث و ادبیات را شکل داده است. 4️⃣معرفت ، که بر روش مکاشفه و شهود باطنی استوار است، و علومی همچون عرفان را شکل می دهد. 📕بنابراین، رابطة شناسی و شناسی، دوسویه است؛ یعنی هر معرفت بشری بر پایة روشی خاص استوار است، و هر روشی که برای شناخت جهان انتخاب شود، معرفتی خاص به دنبال دارد. گفتنی است که خطا در روش، خطا در معرفت را در پی دارد. 🆔 مشاوره پایان‌نامه @HOWZAVIAN
🔵 مصوبه‌های تاریک 🔹به بهانه تصویب طرح زیست شبانه فضای سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها نه تنها از فقدان نظریه‌های ایرانی-اسلامی رنج می‌برد بلکه شاهد سیطره نظریه‌های دنیای مدرن بر ایده‌ها و طرح‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه ایران هستیم. گاهی این سیطره چنان گسترده است که این شک ایجاد می‌شود که آیا اصلاً کارشناسانی در پشت این طرح‌ها وجود دارند یا صرفاً برآمده از تقلید از جوامع دیگر و نهایتاً برای تأمین اهداف اقتصادی عده‌ای است؟! اخیراً طرح زیست شبانه با هدف نهادینه کردن حیات در شب و ایجاد انگیزه برای همشهریان جهت زیست بانشاط شبانه به تصویب رسیده است. از چند زاویه می‌توان این طرح را مورد نقد قرار داد؛ از منظر پزشکی بعید است کسی معتقد باشد که بیداری شب برای انسان ضرر ندارد. برای اثبات این گزاره در علم پزشکی مدارک بسیاری وجود دارد که قابل کتمان نیست. از منظر سبک زندگی اسلامی نیز اساساً شب طبق آیه ۹۶ سوره انعام، ۶۷ سوره یونس و ۴۷ سوره فرقان قرار است مایه آرامش و سکونت باشد. از منظر جامعه شناختی و مطالعات فرهنگی ماحصل این طرح آیا جز این است که انسان فعال متفکر و خلاق که منطبق بر طبیعت و نه در خلاف جهت آن زیست می‌کند، به یک «پرسه زن» ِ شب‌های چراغانی شده تبدیل شود؟ شب‌هایی که قرار است به وسیله امکانات دنیای مدرن برخلاف طبیعتش برای انسان روشن شود و بستر مصنوعیِ گذران اوقات فراغت را فراهم کند. این پرسه زن که به قول والتر بنیامین قرار است چون لاک پشت در پاساژ قدم بزند، همان انسانی می‌شود که به تدریج عاشق تفاوت‌های شب با روز و شیفته تنوعِ حاصل از این تفاوت‌ها می‌شود. به تدریج شهری مملو از انسان‌های ظاهراً بیدار در شب که خیابان‌های خوش چراغ و ویترین‌های لوکس چشمان خسته آن‌ها را بیدار نگه داشته و روز که وقت فعالیت، تلاش، کار و نشاط است را به زمان کسالت و کرختی تبدیل می‌کند. واضح است که چنین انسان منفعلی آرزوی مدرنیته است چرا که او انسان منفعل را به انسان فعال ترجیح می‌دهد. انسانی که تمام تئوری‌هایی که بر مبنای اصالت سود و لذت بنا شده است را می‌توان بر روی او پیاده کرد و به مرور عنصر «مقاومت» را در او برای همیشه خاموش کرد. اگر سیاستگذار و برنامه‌ریز فرهنگی به دنبال بسط عدالت است باید معنای تناسب در عدالت را فراموش نکند. باید به دنبال طرح‌هایی بود که «انطباق» انسان را با ذات، هدف و خیر او به حداکثر برساند. ذات، هدف و خیری که بر مبنای انسان شناسی و هستی شناسی درست بنا شده باشد. مادامی که هر طرح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از این «انطباق» فاصله بگیرد قطعاً شکافی میان انسان و ماهیتش به وجود می‌آید که حاصلش همین تعارضات بی نهایت انسان مدرنیزه شده خواهد بود. حواسمان باشد که گاهی ما یک مصوبه یک خطی را تصویب می‌کنیم اما جامعه‌ی ما نه یک خط بلکه هزار صفحه تغییر می کند…! 🌐 خبرگزاری مهر ✍احمد اولیایی @HOWZAVIAN
☑️ چگونه یک رمان به واقعه‌ای تاریخی در بین مردم ایران تبدیل می‌شود؟ به طور اتفاقی با کتابی از آقای رسول جعفریان آشنا شدم که در مورد جریان انعکاس داستانی درباره سقوط آندلس به عنوان تاریخ در ایران بود. این کتاب هفتاد صفحه‌ای که البته بیشتر به یک مقاله شباهت دارد، از ماجرای تبدیل شدن یک داستان به واقعه‌ای تاریخی در ایران را ریشه‌یابی کرده است. حتما داستان خیانت یک سردار مسلمان و مشاوره او به مسیحیان برای تصرف آندلس را شنیده‌اید. داستانی که در آن مسیحیان از یک سردار مسلمان به نام براق می‌خواهند تا به آن‌ها کمک کند و راهی را برای تصرف آندلس به آن‌ها پیشنهاد دهد. این سردار، جنگ را پیشنهادی غیرممکن می‌خواند و از آن‌ها می‌خواهد به سه کار دست بزنند. ابتدا با مسلمانان از در صلح وارد شوند تا بتوانند تبلیغ آزاد دین را در آندلس محقق سازند. دوم اینکه به تجارت آزاد در این سرزمین دست بزنند و سوم، آموزش و تعلیم را در آندلس به دست بگیرند. مسیحیان نیز با احداث مدارس و تدریس رایگان به ترویج عقاید خویش در بین مسلمانان پرداختند و آن‌ها را نسبت به عقاید خویش سست کردند. با تجارت آزاد توانستند شراب‌خواری را در بین مسلمانان ترویج کنند. همچنین از دختران و زنان زیباروی مسیحی برای اغوای جوانان مسلمانان و گسترش عیاشی استفاده کردند. در نهایت، با اجرایی شدن این عملیات فرهنگی، تصرف آندلس برای مسیحیان میسر شد. به بیان نویسنده، تمام آنچه که گذشت، ساخته ذهن یک نویسنده مصری است که ده‌ها سال پیش برای هشدار نسبت به ترویج فرهنگ غربی و استعماری در کشورش، کتابی را این‌چنین به رشته تحریر درآورده. اما این داستان در ایران کم کم مورد استقبال مذهبی‌ها و روحانیون قرار می‌گیرد و بدون توجه به استناد و منبع آن در بیشتر کتاب‌ها منتشر می‌شود. نویسنده در انتها با اشاره به این مطلب که قصد او تکذیب تاثیرات فرهنگی در تصرف آندلس نبوده، بلکه تنها به روند تبدیل یک داستان غیرواقعی به واقعه‌ای تاریخی می‌پردازد و خواننده را به دقت در مطالعه وقایع تاریخی دعوت می‌کند. از این دست داستان‌پردازی‌ها که امروزه به یک واقعه تاریخی مسلم در اذهان عمومی تبدیل شده، کم نیست به خصوص که فضای مجازی، بستر مناسبی را برای این کار فراهم کرده. از این جهت، دقت و ریشه‌یابی داستان‌های کوتاه تاریخی و دقت کافی نسبت به منبع تاریخی آن، امری به مراتب مهم‌تر از گذشته محسوب می‌شود. ✍ مهدی کهن @HOWZAVIAN
🔴 اندر حکایت هنر آزاد حریفا! تا کنون نام و نشانی از "هنر آزاد" شنیده یا دیده ای؟ هرچند که حال و مجال پرگویی نیست، امّا چند سطری می نگارم تا صحنه ی این کویر خالی نماند. از سویی، برخی اهالی سرزمین سبز هنر قائلند که نباید "هنر" را به جهانبینی ها و ایدئولوژی های رنگارنگ آلود. رأی آنان این است که هنرمند باید از هر قید و بندی، غیر از عناصر زیبایی شناختی، رها باشد و سیمرغ یا کرکس خیالش، در آسمان آفرینش بی حد و مرز، آزادانه به پرواز درآید. از سوی دیگر، برخی قائلند که عرصه ی "هنر" مگر جای لودگی و مسخرگی است؟! خیر! هنرمند را باید بر صندلی بست و مجبورش کرد که در جبهه ی حق علیه باطل جهاد کند و شمشیر قلم به کف گیرد و گرنه هنرش به لعنت خدا هم نمی ارزد. رفیق شفیقم، به گمانم هر دو در اشتباهند (یا شاید هر سه در اشتباهیم). چه ساده انگار است آن هنرمندی که خیال خام رهاییِ مطلق از اندیشه های بنیادین در سر می پروراند؛ و چه ساده انگار تر آن عزیزی که هنر را ابزار محض دیده و می پندارد که ارزش آفرینش زیبایی، ارزشی نسبی است. هنرمند عزیز، مگر می توانی بنیادی ترین اندیشه های ذهنت را کنار بگذاری؟ کودکی را تصوّر کنید که پشت به شما کرده است و اصلاً التفاتی به حضورتان ندارد. اگر ناگاه فریادی بکشید، چه می کند؟ بی تردید به سمت شما برمی گردد. این بدان معناست که می داند که صدای فریاد، مبتنی بر علّتی است. او در همان سن خرد، ناخودآگاه، به قانون علّیّت باور دارد و این بخشی از جهانبینی اوست. حال ای هنرمند، تو چگونه می توانی نگاه عامّت به جهان را کنار بگذاری و هنر خلق کنی؟ جهانبینی تو همچون اکسیژنی است که در ریه های حیاتت جریان دارد (البته، جهانبینی در اینجا معنای گسترده تری از قوانین فلسفی ای همچون علیت دارد. این تنها یک مثال ساده بود). امّا ای برادری که هنر را ابزار می دانی و هنرمند را به جهت مندی ملزم می کنی، چه می کنی؟! مگر می توان هنرمند را به نحو دستوری، به آفرینش هنری بر اساس جهانبینی ای به خصوص ملزم کرد؟ این چه جفایی است؟! آری! اگر در پی هنر برخاسته از جهانبینی به خصوصیم، باید پیش از مرحله ی آفرینش هنری بدان بپردازیم. یعنی، شخص را پیش از آنکه هنرمند باشد باید تعلیم داد و جهانبینی اش را ساخت، آنگاه در حین آفرینش هنری رهایش کرد تا آزاد باشد. در آن صورت، شاهد خلق آثار زیبای هنریِ برخاسته از آن جهانبینی خواهیم بود. به هوش و به گوش باشید که جهانبینی را نمی توان در جلسات نقد شعر و نقد فیلم و... ساخت. در لحظه ی خلق اثر هنری، هنرمند را باید آزاد گذاشت. والسلام! ✍ علی مؤیدی @HOWZAVIAN
🔶 تاریخ‌نگاری سده‌های نخست پس از اسلام، چالش‌ها و معیار‌ها ◀️ لینک ورود به نشست به صورت مهمان و حتما با نام فارسی وارد شوید. @HOWZAVIAN