eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
482 ویدیو
177 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
چگونه شعر بگویم تمام زینب را در ابتدای تو ماندیم٬ کیستی بانو؟ * خدا مرا بکشد! این مسیر دشوار است چقدر سهم تو از زخم و درد بسیار است! ☘️روحشون شاد @shaeranehowzavi
. 🔆 شهیدی که پای خروس‌ها را به مبارزه باز کرد ✍️ علی کردانی چهارده‌سال مخفی زندگی کرد؛ اما سالیان سال آشکارا تمجید شد. از نوجوانی خط مبارزه با طاغوت را در پیش گرفت و در همان جوانی مزدش را گرفت. برای مبارزه سرازپا نمی‌شناخت، تا جایی‌که رهبر انقلاب درباره ایشان می‌فرمودند: «شهید شب‌ها دیروقت به منزل ما می‌آمدند و با هم جلسه داشتیم و در مورد مسائل مختلف با هم صحبت می‌کردیم.» 🔗متن کامل را در رحا مدیا بخوانید @howzavian_khuzestan
. روایت دیدار ✍س.غلامرضاپور شب را در سامرا ماندیم. از همان اول ورود به حرم صحن و رواق‌های مردانه از زنانه جدا شده بود. حیاط پر بود از زائران خسته‌ای که زیر نور ماه خوابیده بودند. روی یک فرش کنار امانت‌داریِ کیف و کالسکه، سمت خانم‌ها نشستیم. هوا گرم بود و زمین گرم‌تر. بچه ها طاقت گرما را نداشتند. اما من دوست داشتم دستم را بچسبانم به زمین داغ تا دردش کمتر شود. بچه ها خواب‌آلوده رفتند جای خواب خنکی پیدا کنند؛ ولی با چشم‌های باز و پر از شوق برگشتند. آشنا دیده بودند. همسفرهای پارسال‌شان را بین جمعیت خوابیده در زیر‌زمین حرم پیدا کرده بودند و با دیدن چشم‌های آشنا بین آن‌ همه جمعیت توان تازه‌ای گرفته بودند. دلم می‌خواست مثل بچه‌ها تا صبح در صحن‌ها، رواق‌ها، سرداب، کنارضریح و هرجا که ممکن است راه بروم و بگردم؛ بلکه من هم چشمان آشنایی را ببینم که سالهاست منتظر است؛ شاید... یادم هست بیست سال پیش سرداب سامرا یک دالان مارپیچ پله‌ای بود بدون سنگ کاری که دو نفر از کنار هم به سختی رد می‌شدند. اما حالا به راحتی می‌شد رفت و دو رکعت نماز خواند. تنها چیزی که درآن سرداب به ذهن می‌رسد دعا برای ظهور است. درست مثل کسی که دنبال گم کرده‌اش، تمام مسیر را به عقب برمی‌گردد تا می رسد به همان‌جا که عزیزش را گم‌کرده و مدام دنبال یک ردی ،نشانی از او می‌گردد. انگار تمام تاریخ را به عقب برگشته‌ایم و به سرداب رسیده‌ایم. از همین‌جا بود که دیگر ندیدیمش. این‌بار هم به نیت حق‌داران و هم به نیت همه آنهایی که به گردنشان حق داشتم دو رکعت نماز خواندم و از حقم به نیت ظهور گذشتم. تا ظهر خودمان را به کربلا رساندیم. محل اسکانی که از قبل هماهنگ کرده بودیم در خیابان علقمی بود. خیابان علقمی مشرف به حرم باصفای سقاست و مسیر اصلی حرکت سقا از فرات به سمت خیمه ها. روبروی محل اسکان چشمم به ویلچری خورد که دو دختر بچه بر روی آن نشسته بودند. بسکه آفتاب به سرم خورده بود، برای لحظاتی نفهمیدم؛ اما یکهو دوزاریَم افتاد که اینها چقدر آشنایند. @AFKAREHOWZAVI
🔻آنها جاذبه ندارند با گذرنامه زیارتی به عراق آمدیم و همراه عشاق مسیر نجف تا کربلا را به زیر قدم گذراندیم. حالا در مسیر برگشت در مینی‌بوسِ خسته‌ای هم کلام شدیم. از سیم‌کارت دائمی و پانصد هزارتومانی که باید بابت رومینگ پرداخت کند می‌گوید و از کیفیت سیم‌کارت عراقی من می‌پرسد. ظاهراً از اتفاقات این چند روز ایران خبر ندارد و از رأی اعتماد وزرا خبر می‌گیرد. آنچه رخ داد را می‌گویم و منتظر واکنش او هستم. چهره‌اش که چیزی را نشان نمی‌دهد؛ ولی گمان می‌کنم خوشحال است و با اولین کلامش گمان من را تبدیل به‌یقین می‌کند «الحمدلله! ایشالا تغییراتی که میگن رو انجام بِدن تا یه ذره اوضاع معیشت مردم خوب بشه» به کسی که رأی داده است امید دارد. او یکی از آن هفده میلیون نفر است و برخلاف آنچه در ایتا گفته می‌شود انسان تحصیل‌کرده و محترمی است همچنین دوست‌داشتنی! لبانش را به گوشم نزدیک می‌کند و یواش می‌پرسد: «شما جلیلی بودی؟» گفتم دور دوم به جلیلی رأی دادم؛ ولی طرفدارش نیستم. توقع دارم گفت‌وگوی پرچالشی داشته باشیم؛ اما تنها چند لحظه سکوت می‌کند سپس به‌مانند پدر سالخورده‌ای که پسر جوان خامش را نصیحت می‌کند دررابطه‌با فحاشی و زشتی‌هایش می‌گوید. دل‌پری دارد و من کاملاً آنچه کنایه وار بیان می‌کند را می‌فهمم و باز هم این جمله در مغزم رژه می‌رود: «آنها جاذبه ندارند ما هستیم که دافعه داریم» ✍️مهدیار اسفندیار @howzavian_tehra
🔘 ، فرصتی برای تقویت روحیه مقاومت در برابر «» است. محبت و حمایت از مهم‌ترین مسئله‌ای است که در زیارت مورد تدقیق قرار می‌گیرد. زائران با یادآوری مظلومیت و ستم‌دیدگی مردم و دعا برای استقلال و حرّیت و عدالت، نشان می‌دهند که ایستادگی و استقرار در برابر ظلم و تعدّی، و حمایت از مظلومان،از اصول اساسی دین است. این همبستگی و حمایت، نمادی از عشق و وفاداری به ارزش‌های انسانی و اسلامی است که امام حسین علیه‌السلام برایشان، خود و فرزندانش را فدا کرد. ، نه تنها یک آیین و رسم مذهبی است، بلکه یک نهضت و اهتزازِ اجتماعی و فرهنگی عظیم است که پیام‌های گران‌مایه‌ای از عشق، وفاداری، همبستگی، مظاهرت و حمایت از جبهه حق و مظلومان را به جهان مخابره می‌کند. ، فرصتی برای تجدید عهد با ارزش‌های انسانی و اسلامی و تقویت روحیه مقاومت و ایستادگی در برابر «» است. ، یک معیار سنجش عمق انسانیت و انقلابی‌بودن است چقدر برای کامیابی و پیروزی و نابودی و اضمحلال ملعون و غاصب در اربعین دعا می‌کنیم و از امام حسین علیه‌السلام طلب میکنیم؟ ✍️ سجاد انجم‌شعاع @HOWZAVIAN_kerman
اربعینی و یک کلمه حرکت چه غوغایی برپا شده است! صدای هل من ناصر ینصرنی حسین بن علی به گوش می رسد! زینب کبری بالای تلّ به نظاره نشسته ایستاده! زمین تاب این همه عاشقی را ندارد! خورشید می تابد! گرمای خود را به اوج رسانده! آغوش گرم باز کرده! جبرئیل امین نازل شد؛ فاخلغ نعلیک را فریاد می زند! چه غوغایی برپا شده است! اربعین یعنی حرکت و است. ثواب زیارت امام حسین علیه السلام را از همان خُطوه اول و گام نخست ملائکه می نویسند! بال پهن می کنند. آسمان را ریسه و چراغانی می سازند. برای حرکت من و تو!!! زیارت برگردان همان کلمه توقف ممنوع است. اربعین یعنی بلند شوید و حرکت کنید. راه بروید. زن و مرد و بچه ها را بیاورید. اربعین یعنی حرکت از امام تا امام! کعبه تا کعبه! حرم تا حرم! نجف تا کربلا! اربعین یعنی حرکت از علم به عشق! از باب العلم امیر المومنین علی علیه السلام تا سید الشهدا حسین بن علی علیه السلام! از محراب عبادت ابوتراب تا دشت خونین و سر جدا نینوا! از چکاچک شمشیر صفین و نهروان تا اسارت آل الله! ✍ حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجواد محمدزاده ____________________ 🆔 @howzavian_mazandaran
آقای پزشکیان با تمام اختلاف نظر هایی که با شما داریم...قلبا مشتاق پیشرفت های ایران در دولت شماییم... چرا که کارآمدی و ناکارآمدی شما پای نظام نوشته میشه... دیگه بهونه‌ای برا کار نکردن وجود نداره..‌. دیگه کسی نمیتونه بگه نذاشتن...مانع شدن... طبق ادعای آقای رئیس جمهور، رهبری که تأیید کردن، نهادهای امنیتی هم موافقت کردن، سپاه هم که همراهه، مجلس هم که یه جا رأی اعتماد داده... خودتون هم گفتید وفاق ایجاد شده... مشتاقانه منتظریم... به قول خودتون بسم اللّه... ✍️بدرلو @howzavian_hamedan
. جای نظامی خالی ✍فاطمه میری‌طایفه‌فرد "صحنه" عجب صحنه‌هایی در تاریخ ثبت کرده‌است، تاریخ و تمدنی مکتوب که تنه به تنه با کتیبه‌های جیرفت می‌تازد و من دنبال یک مکان برای خوابیدن در این شهر ویژه هستم. چندباری در این شهر خوابیده‌ایم، اما این‌بار مدرسه همیشگی را پیدا نمی‌کنیم، شهر پر بود از هوای اربعین و معرفی شماره تلفنی برای پاسخ‌گویی، شماره را می‌گیرم، پشت خطم، هی بوق می‌خورد و هی زنگ. عجیب بود برایم که این موقع هم پاسخ‌گو هستند؛ این موقع یعنی بیش از ۱۲ نیمه شب. کسی از آن طرف سلام می‌کند، من هم علیک می‌گویم و تا بخواهم توضیح دهم می‌گوید حاج خانم بفرمایید. توی دلم می‌گویم خدا از دهنت بشنود، یعنی می‌شود من هم حاج خانم شوم؟ توضیح می‌دهم دنبال موکبم برای اسکان، همان لحظه بلوار امام‌ خمینی شهر را به سمت بیستون ترک می‌کنیم. پس یعنی نمی‌شود صحنه خوابید. مرد پشت خط توضیح می‌دهد و اصرار دارد تا کرمانشاه برویم و آن‌جا ساکن شویم. سوال پیچش می‌کنم: _خود بیستون جایی نداره؟ هَرسین چی؟ _نه خانم بیستون نه، هرسین هم از راه شما دوره، اصلا اون ور نمی‌رید. _امام‌زاده باقر چی؟ _ بله بله اونم هست ولی شلوغه برید موقعیت عبدالمحمد چراغی، چون خلوته، تحویلتون می‌گیرن، اگر نپسندیدید برید دانشگاه صنعتی. این موقع بود که لهجه با شیب ملایمی، کرمانشاهی می‌شود. موقعیت مکانی هردو جا را ارسال می‌کند. گوشی را که قطع می‌کنم پسرم می‌پرسد: _مامان نگفت شما که خودتون همه رو بلدید. خنده‌ام می‌گیرد. من دنبال خوابیدن یک شب در کنار کتیبه بیستون بودم و نمی‌شد این را بگویم. از مجموعه جهانی بیستون رد می‌شویم، کتیبه را نور پردازی کرده‌اند. از دور هم قشنگ است در شب هم قشنگ است، قشنگ که چه عرض کنم فوق‌العاده است‌. از خودم می‌پرسم پس چرا دست‌کنده‌های فرهاد را نورپردازی نکرده‌اند؟! دنبال وجه شبه هستم از این راه، از عشق و از دیرینگی‌اش. حتما باید دلیلی باشد که من تاریخ بلد، نابلدم، که این جاده، از قبل آمدن حضرت عشق، میزان و تراز دل‌دادگی بوده‌است. ترازی که برای محک عاشقان برای عرض دل‌دادگی و ارادت، از این‌جا طی طریق می‌کنند به سمت مشایه و نهایت به سمت حسين(عليه السلام). این خاک جذبه‌ای دارد که عاشق شناس است. به سمت مرز خسروی می‌رویم، البته باید و و را هم رد کنیم. ببین الان چقدر جای نظامی خالی‌ست! نظامی کجایی که مروارید عشق و علاقه را رشته کنی و هفت پیکر بنویسی، دیوان غزلیات بسرایی؟! آن‌قت بنشینی کناری و به هنر عشق آفرین بگویی... @AFKAREHOWZAVI
💢 کنار قـــــــدم‌های جابــــــــــر از قبیله خزرج بود و فرزند شهید.‌ پدرش در غزوه اُحُد به شهادت رسید. رشته محبت میان او و پیامبر در اولین سال‌های رسالت گره خورده و از زبان مبارک پیامبر مژده عمری طولانی را شنیده بود. آنقدر طولانی که سلام پیامبر را به امام باقر علیه‌السلام رساند.‌ جابر بن عبدالله انصاری، پیرمردی که عمر طولانی‌اش را با محبت علی و فرزندانش سپری کرده و بر سینه‌‌اش مُهر «علیٌّ خَیر البشر» حک شده بود. هنگام وقوع حادثه کربلا، جابر در مدینه بود و کهولت سن، دستش را از میدان رزم کوتاه کرده بود اما پس از شهادت فرزند رسول‌الله به قصد زیارت تربت سیدالشهداء از مدینه راهی کربلا شده و بنیانگذار زیارت اربعین شد. در روزگاری که رسانه و تبلیغات، فرزند پیامبر را خارجی و شورشی خوانده و حتی از دفن شهدای کربلا خودداری کردند، جابر بن عبدالله که مسلمانی سرشناس و معتبر است برای زیارت همان شهید رها شده در صحرای کربلا به جاده می‌زند و آبرو خرج می‌کند تا همه بدانند که این مدفون در کربلا نور چشم پیامبر و همان سرور جوانان اهل بهشت که رسول‌الله روی دوشش نشاند و مردم را به محبت او سفارش کرد. جابر، این صحابی معمر پیغمبر در سال‌های آخر عمر خود و بنا بر روایاتی با چشمانی نابینا، علناً اعلام می‌کند که به نیت زیارت تربت حسین‌بن‌علی(ع) رهسپار کربلا می‌شود‌. جابر با آدابی شبیه آداب حج به زیارت می‌رود. در فرات، غسل می‌کند و لباس احرام می‌پوشد و‌ مُحرِم محبت حسین می‌شود. قدم‌ها را آهسته برمی‌دارد تو گویی نفس‌های رسیدن به قطب عالم را می‌شمارد. «عطیه عوفی» هم‌سفر و هم‌قدم اوست، علت را جویا می‌شود که چرا این گونه می‌روی؟ جابر جواب می‌دهد از پیامبر شنیدم «هر قدمی در راه زیارت سیدالشهداء ثواب چندین حج و چندین عمره را دارد.»[۱] پیامبر در مقام یک خارجی که با او رفتار غیر مسلمان کرده‌اند این روایت را بیان فرموده است؟ خیر، جابر بلندگوی جهاد تبیین را برداشته و به تمام تاریخ اعلام می‌کند که این حسین که من به زیارتش آمده‌ام ذریه فاطمه زهرا (س) و نسل پیغمبر است. جابر به کمک عطیه، مرد همراهش خودش را به قبر می‌رساند و دستش که به تربت حسین علیه‌السلام می‌رسد بی‌هوش بر روی قبر می‌افتد. عطیه می‌گوید به صورت جابر آب پاشیدم تا به هوش آمد آنگاه سه بار صدا زد: «یا حسین» و ادامه داد: «حَبيبٌ لا يُجيبُ حَبيبَهُ»؛ آيا دوست، پاسخ دوستش را نمى دهد؟! سپس با خودش گفت: «چگونه (حسين) پاسخت را بدهد، در حالى كه ميان خون آغشته شده و بين بدن و سرش جدايى افتاده است؟».[۲] و حالا یک اربعین است و خیل سیاه‌پوشانی که پشت حکومت استکبار را به لرزه درآورده و تیتر اخبار آزادگان جهان است. این کشتی نجات به راه افتاده و هر سال دست هزاران رنگ و نژاد و تفکر را گرفته و تا مقصد آزادگی می‌رساند. پیام خیل زائران پیاده اربعین ادامه بانگ «اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعروف و اَنهی عَنِ المُنکَر» امام حسین علیه‌السلام است. معروف چیست که سیدالشهداء به خاطر احیای آن ترک وطن کرده و شهید غربت شد، آن معروف، همان ولایت و حکومت صالحی است که در طول تاریخ زیر چکمه‌های ظلم له شده و حالا نفیر فریادش از حنجره مردم ستم‌دیده غزه و فلسطین بلند است. معروف، محفوظ نگه داشتن هیهات من‌الذله است که ابی عبدالله با نثار خون خویش بر آن مهر زده است. اما منکر چیست؟ منکر همان حکومت ظالم و غاصبی است در مقابل آزادگی انسان‌ها و ارزش‌های الهی قد علم می‌کند، منکر همان وحوشی هستند که از کودکان و نوزادان غزه سر بریده و با ناله مادران بی دفاعشان سمفونی مرگ و حسرت می‌نوازند. این است پیام سیاهی لشکران مشایه که ما می‌آییم و هر ساله می‌آییم تا در این مسیر، علَم امر به حکومت صالح و نهی از ستم ستمگران صهیون را بر نقطه نقطه عالم کوبیده و در این راه صدها هزار جان می‌دهیم. پی‌نوشت: [۱]. کامل‌الزیارات، ص۱۳۳. [۲]. مجلسی، بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۹۶. ✍نرگس ایرانپور @yekAsemankhial @howzavian_hamedan
🌹تا اربعین... "شوق دیدار" ✍️منصور منشی زاده حسین را که بشناسی، به معیارِ "من عرفنی عشقنی" عاشقش می شوی و عاشق که شدی بی قراری رهایت نمی¬کند.بی چاره ات می¬کند، گریزی از جان و تن سپردن به قواعد عشق را نخواهی داشت. به قول حضرت حافظ: بحری است بحر عشق که هیچش کناره نیست آنجا جز آن که جان بسپارند، چاره نیست مولای من! قرار و آرامش مال کسی است که تو را نشناسد و تب عشق تو به جانش نیفتاده باشد. بی قرارِ تو شدن هزینه ای است که پاس عشق تو باید پرداخت و چه میفهمد بی قراری را آن که در امواج مرد افکن عشق تو گرفتار نشده ست؟ شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل کجا دانند حال ما سبکباران ساحل¬ها؟ آقا جان! بی قرارمان کن که قالب ها بشکنیم و مرزهای خودبینی را در نوردیم و معادلات عقلانی و محاسبات نفسانی را فرو گذاریم، که عشق: خطی کشید روی تمام سوال¬ ها تعریف ¬ها معادله ¬ها احتمال¬ ها خطی کشید روی تساوی عقل و عشق خطی دگر به قائده ¬ها و مثال ¬ها خطی دگر کشید به قانون خویشتن قانون لحظه ¬ها و زمان¬ ها و سال¬ها از خود کشید دست و به خود نیز خط کشید خطی به روی دفتر خط ¬ها و خال ¬ها خط¬ها به هم رسید و به یک جمله ختم شد با عشق ممکن است تمام محال¬ها بی قراری اما علامتی با خود دارد به غایت آشکار! عاشقِ بی قرار، گریان است دلش ذره ذره در فراق معشوق می گذازد و به هیئت اشک بر گونه نزارش می غلطد. کار که به این نقطه رسید، با معشوقت نجوا کن که: یا أبا عبدالله الحسین! تو در اِزای اشک به من کربلا بده ! من در اِزای کرب و بلا گریه می کنم. التماس دعا @HOWZAVIAN_khorasan
🖋️زیبایی : علامه مصباح یزدی: از آنجا که زیبایی را در بیش از یک مقوله می‌یابیم، نتیجه می‌گیریم که زیبایی از سنخ وجود است، نه از سنخ ماهیت، و از این جهت شبیه علم و وحدت می‌باشد. و نفس در هر مرتبه‌ای که قرار گیرد،‌؛ مجذوب زیبایی موجود در همان مرتبه از وجود می‌شود، لذا این گونه نیست که اگر نفس از ماده و لوازم آن مجرد شود، از زیبایی و لذت حاصل از آن محروم شود، بلکه با زیبایی عقلی، شگفتی و لذتش افزون می‌گردد. و مقصود ما از زیبایی عقلی، نوعی زیبایی است که در اموری فراتر از حسیات و معانی جزئی وجود دارد. ✍️استاد شهیدمطهری بیانی دارند که زیبایی قابل درک است و قابلیت و ظرفیت وصف را ندارد. مشایه، مسیری که طی می شود قطعا سختی های دارد به صورتی که بعد از سه روز پیاده روی آبله های پا یکی از این نشانی ها می باشد و برای این موارد اضافه کنیم بحث گرما را و همه مشکلات دیگر باز اگر از آن کسانی که مسیر را طی کردند بپرسید از حال و هوای مسیر غالبا اقرار می کنند که زیبایی خاصی دارد و این زیبایی شوق آفرین است و دوباره تکرار خواهد شد ، خیلی از این مقوله ها و عناوین متفاوتی وجود دارند که قابل درک است و ظرفیت بیان و وصف را ندارد مانند شهادت! ✍ جواد جعفری ____________________ 🆔 @howzavian_mazandaran
‌‌ 🗞 در زیارت اربعین میخوانیم: وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلاَلَةِ و خون پاکش را در راه تو به خاک ریخت تا بندگانت را از جهالت و حسرت و گمراهی نجات دهد. 🔸عبارتی که به تنهایی بیانگر هدف، انگیزه و غرض حسین بن علی علیه‌السلام از قیام است. اجسامِ مملو از عطوفت، احساس و تلطیف را که بویی از تعقل، تفکر و تحلیل حوادث نبرده‌اند را میتوان جهالت نامید. جهالتی که در طول تاریخ اسلام، اذهان و اجسام اکثریت جامعه را فرا گرفته، حماقتی که چه‌بسا به دلیل چیره شدنش بر عقلانیت، گاهی حق به حساب آورده شده. 🔹حسین بن علی، برای جهالتی که جامعه‌ی کنونی در آن غوطه‌ور است، خودش و خانواده‌اش را فدا کرد! به قول شهیدمرتضی آوینی:«در عالم رازی هست كه جز به بهای خون فاش نمی‌شود» به راستی که برای حماقت و جهالت عده‌ای، گاهی باید خونها ریخته شود! ✍ علی‌ رشیدی @andar_tamolat @HOWZAVIAN_kerman
"راهی که طی شد " روایتی ازسفر تبلیغی محرم ۱۴۰۳ شهرستان بشاگرد ، حومه ی خمینی شهر ✍️علی بختیاری 👇👇👇 فهرست روایت @Serat1357talabe @howzavian_hamedan
خسروی سفر اربعین ۲ ✍️سعید احمدی 🌱 سنگینی خورشید که افتاد سمت مغرب، رفتیم به طرف میدان فردوسی و بعد آزادگان و بعدترش جاده اسلام آباد غرب که بعدتر از آن برسیم به خسروی. قطاری از ماشین‌ها با ما می‌رفت و ما هم یک واگن بودیم از آن همه. برخی با احتیاط و آرام و برخی عجول و پرشتاب. کم‌وبیش موکب‌هایی در اطراف جاده بودند. نماز مغرب و عشا را در یکی از آن‌ها خواندیم. بعد نماز سفره پهن کردند و برای هر نفر به‌اندازه یک کف‌گیر عدس‌پلو داخل ظرف پلاستیکی با کمی نان گذاشتند روی سفره. به زور و زحمت آن را قورت می‌دادم. یک استکان چای هم خوردم. دنبال جایی می‌گشتم که قهوه هم بدهند، نبود که نبود؛ حتی لب مرز در میدان اول قصرشیرین از جوانی پرسیدم: کدوم موکب اینجا قهوه می‌ده؟ چشم‌های نیم‌درشتش را چهارتاق باز کرد و با صدای صاف و بلند با چاشنی لهجه کردی گفت: والاه شارمانده این یک قلمش را نداریم. خندید و خندیدیم. رفتیم سمت جایی که روی بنر نوشته بودند: خسروی. این نام مرا یاد چندتا چیز می‌اندازد؛ اول خسروپرویز؛ دوم کلاه خسروی بختیاری‌ها؛ سوم دودمان برباد رفته‌ی خسروان ساسانی؛ چهارم آدم مجهول و نامعلومی که روزگاری شاید در اینجا جلال و جبروتی داشت و خودش را مرزبان می‌پنداشت و چندم‌تر هم «مغازه سیرابی» که خودم جنس و جناس آن را با این اسم نمی‌فهمم. توی دلم به خودم می‌خندم که چرا یاد شکمبه حیوانات می‌افتم و دکان‌های کوچکی که سیراب شیردان می‌فروشند؟ من البته خوشم می‌آید از این غذا اگر خوب و تمیز درست شده باشد. بار اول است که از این در و دروازه می‌خواهم پا به خانه‌ی عراق بگذارم. پانزده کیلومتر مانده به خط مرزی عده‌ای با علامت ایست و های و هوار، سر راه‌مان را گرفتند. آقا! بفرما پارکینگ ماشینت را بگذار و برو. ماشین‌هایی هم بودند. نگهبانی هم داشت. قبض هم می‌دادند. گفتم: برای چه اینجا؟ گفت: جلوتر هیچ جا نیست و راهور (پلیس) راه را بسته. پیاده شدم؛ دیدم حال و هوای‌شان کاسبی است تا خدمت. نایستادیم. راه که نیفتادیم؛ گریختیم؛ مثل فرار گوسفند از چنگ و دندان تیز گرگ. تا خود مرز اگر همه چیز دیده باشم راست گفته‌ام؛ ولی اگر پلیس راهور دیده باشم، دروغ گفته‌ام. نزدیک نصف شب بسیجی‌هایی را دیدیم سر خط که با تفنگ و بی‌سیم مردم را هدایت می‌کردند به پیچی که سر از پارکینگی خیلی بزرگ در می‌آورد. تا چشم سو داشت ماشین کاشته بودند. میان تپه‌هایی که با ابزارهای راه‌سازی صاف و صوف شده بود؛ مانند سیرابی که پرزهایش را ساییده بودند. . ادامه این روایت زیبا و خواندنی را اینجا بخوانید. 🆔 @howzavian_isfahan
واجب فراموش شده بسم الله الرحمن الرحیم گاهی صحبت در مورد بعضی مطالب، برای انسان خوشایند نیست؛ چون می‌خواهد انسان را بر خلاف میل و اعتقاد قبلی خودش به حرکت در بیاورد ولی از طرفی چاره‌ای جز بیان آنها نیست! اگر گفته شود که هر کدام از ما در شبانه‌روز، چند ده واجب خود را ترک می‌کنیم، چه می‌گویید؟! باور می‌کنید؟ متأسفانه این، حقیقتی است غیر قابل انکار؛ جامعه‌‌ی ما در شبانه‌روز، شاهد صدها گناه است، ولی به وظیفه‌ای که دین و شریعت در قبال آنها مشخص کرده‌اند، عمل نمی‌شود. آن وظیفه، چیزی نیست جز "بی تفاوت نبودن نسبت به گناه" که در آموزه‌های دینی به آن "امر به معروف و نهی از منکر" می‌گویند. شاید گفته شود که خوب! خیالم راحت شد! این دو واجب شرایطی دارند که آن شرایط وجود ندارند و من وظیفه‌ای ندارم و در نتیجه گناهی هم نمی‌کنم! اما باید بدانیم که اینطور نیست؛ این دو واجب، فقط چهار شرط دارند که همه‌ی آنها در بیشتر موارد (اگر نگوییم همه‌ی موارد) وجود دارند که آن چهارتا عبارتند از: "علم و آگاهی آمر و ناهی یعنی کسی که می‌خواهد نسبت به گناه عکس‌العمل نشان بدهد و امر به معروف و یا نهی از منکر کند (نه علم و آگاهی خودِ گناهکار) به وقوع منکر (ترک شدن واجب یا انجام شدن حرام)" و "احتمال تأثیر (نه تأثیر قطعی و البته احتمال تأثیر به هر یک از معانی و مصادیق هفتگانه آن!)" و "ادامه پیدا کردن گناه تا زمانی که می‌خواهیم امر به معروف و یا نهی از منکر کنیم" و "نبودن ضرر و مفسده‌ی جانی، مالی یا آبرویی برای خودمان یا یک مسلمان دیگر، البته ضرر و مفسده‌ی مهم‌تر از ضرر تذکر ندادن و ادامه یافتن آن منکر". همانطور که روشن است، همه‌ی این شرایط در بیشتر موارد (اگر نگوییم همه‌ی موارد) وجود دارند. مقام معظم رهبری حفظه الله می‌فرمایند: همه جا، جای نهی از منکر است. یا می‌فرمایند: من می‌گویم احتمال تأثیر همه جا قطعی است. پس بیایید بیشتر فکر کنیم! ✍️ اباصلت ✒️✒️✒️ارسال یادداشت‌ها و نظرات 👇 🗂 @Admin_nevis لینک عضویت👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2436235532C22aa1c547d @howzavian_yazd
🔻 سایه بیداری • مقدمه‌ای برای تفکر ▫️ خواب و بیداری، دو ساحت متفاوت از تجربه انسانی‌اند که هر یک به شکلی، پرده‌ای بر حقیقت می‌کشند. در خواب، تصاویر و تصورات ذهنی بدون محدودیت واقعیت، رها می‌شوند؛ جهانی بی‌مرز و نامحسوس که در آن، تشخیص واقعیت از توهم دشوار می‌گردد. اما در بیداری نیز، آیا ما از خواب دیگری بیدار نمی‌شویم؟ آیا آنچه بیداری می‌نامیم، خود پرده‌ای نیست که چشم حقیقت‌بین ما را کور کرده و در تاریکی جهل فرو برده است؟ ▫️ فلاسفه از دیرباز، این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا می‌توان به یقین گفت آنچه بیداری می‌پنداریم، خود خوابی نیست؟ یا به بیانی دیگر، آیا بیداری جز خوابی سنگین‌تر و پرده‌ای بر حقیقت ناب است؟ در اینجا، قدرت تشخیص حقیقت از واقعیت به میان می‌آید؛ حقیقت، جوهر ناب و تغییرناپذیری است که از هرگونه نمود و خیال آزاد است، اما واقعیت، تصویری است که با حواس ما درمی‌آید و اغلب، با حقیقت فاصله‌ای ژرف دارد. ▫️ انسان، در میانه این دو خواب سنگین، نیازمند تفکری عمیق است تا بتواند این پرده‌های خیال را کنار بزند و به جوهر حقیقت نائل آید. تفکر، همان نور بیداری است که از ظلمت خواب‌های تو در تو، ما را به روشنایی حقایق می‌رساند. تنها با تفکر است که می‌توان این لایه‌های تودرتوی واقعیت را شکافت و به ساحتی رسید که در آن، حقیقت برهنه و ناب جلوه‌گر شود. ▫️ در تبیین این مطلب، خودآگاهی و توجه به مسیر ذهنی اهمیت ویژه دارد. انسان باید به درون خویش نگاهی ژرف اندازد و از خواب غفلت بیدار گردد؛ خوابی که گاه در پس واقعیت‌های روزمره و ظواهر فریبنده، ما را از حقیقت دور می‌کند. پس تفکر، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی است که بدون آن، انسان در دام خواب‌های رنگارنگ واقعیت اسیر خواهد ماند. ▫️ این ضرورت تفکر، همواره بر انسان فرض است تا با آن، از خواب‌های پی‌درپی بیدار شده و به نور بیداری حقیقی دست یابد؛ نوری که در سایه آن، حقیقت را به وضوح و به دور از هرگونه حجاب و پرده، مشاهده می‌کند. ✍🏼 نورالدین حافی 🆔 @howzavian_fars
🔘 پیام اصلی کتاب مهندسی اجماع ▪️کتاب "تولید اجماع" (Manufacturing Consensus) که در ایران به نام مهندسی اجماع توسط عباس رضایی ثمین ترجمه شده از نوشته های دکتر ساموئل وولی است که در مورد نحوهٔ استفاده شبکه‌های اجتماعی برای ایجاد تصویر مخدوش از جامعه است. ▪️نویسنده، دکتر ساموئل وولی، استادیار دانشکدهٔ روزنامه‌نگاری دانشگاه تگزاس در آستین، در این کتاب بحث می‌کند که چگونه شبکه‌های اجتماعی می‌توانند برای ایجاد یک نظر همگانی مورد استفاده قرار گیرند، حتی اگر آن نظر با واقعیت منطبق نباشد. ▪️وولی در این کتاب سعی دارد این موضوع را روشن کند و به خوانندگان کمک کند تا بهتر متوجه شوند چگونه می‌توان در برابر چنین تلاش‌هایی ایستادگی کرد. ▪️نویسنده در این کتاب معتقد است: ▫️شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به‌طور مصنوعی حس "اجماع" در مورد موضوعات مختلف را ایجاد کنند. ▫️این تلاش‌ها می‌تواند به منظور جهت‌دهی افکار عمومی و دستکاری انتخابات و امور سیاسی باشد. ▫️خوانندگان باید هوشیار باشند و به دنبال شواهد و منابع معتبر بگردند تا بتوانند حقایق را از تصاویر مخدوش تشخیص دهند. ▪️ به‌طور خلاصه، این کتاب به بررسی نقش شبکه‌های اجتماعی در ایجاد یک نظر همگانی می‌پردازد. 📮انجمن سواد رسانه طلاب؛ 📲 ایتا | آپارات | اینستاگرام 📚@dostaneketab | دوستان کتاب
💫پیش‌فروش شماره یک فصلنامه «حکمت و بیان» مجله اختصاصی تبلیغ «بازشناسی خلأهای تبلیغ از منظر شهید صدر(ره)» نگاهی به تحول تبلیغ از منظر شهید صدر(ره) تبلیغ مرسوم در ترازوی نقد هنگامه‌ی پوست‌اندازی در تبلیغ فرارسیده 📝 تبلیغ رضاخانی! نگاهی به رعایت عدم استقلال در تبلیغ دین . تبلیغ تراز، خلاق و محرک .ضرورت تکامل در تبلیغ دین .بررسی تفاوت دو رویکرد از معنای دین و دین داری .تبلیغ هالیوودی آری یا خیر؟ .بررسی آسیبی مهم در امر تبلیغ .آخرین زنگ خطر .نگاهی به ضرورت تبلیغ برای دوری از استحاله فرهنگی .تحول تبلیغ از«گذشته نهضت» تا «آینده نظام» .نگاهی به ضروت تحول تبلیغ در نهاد حوزه .شناخت متن دین، مخاطب دین و روش دین .فقه تبلیغ پیچیده‌تر از فقه رایج! .چرایی اصالت محتوا در تبلیغ بر روش .شروعی تازه در ادبیات دینی! .گذر از مفهوم به تصویر در تبلیغ 💬 کاری از «مرکز تخصصی تبلیغ دارالحکمه» باتولیت استاد علیرضا پناهیان 🟥پیش فروش از سایت انتشارات حکمت و بیان (ناشر آثار استاد علیرضا پناهیان) ✅ مرکز تخصصی تبلیغ دارالحکمه 📗 @HEKMATVABAYAN_ir 👌@howzavian
نویسندگان حوزوی
#پست_ثابت | در حال به روزرسانی ✍️ پویش نوشتن #بانک_صفحات_نویسندگان_حوزوی👇 جواد محدثی | حمید پارسا
. . 📘بانک صفحات استادان، فضلا و طلاب نویسنده و کنشگر در این پیام👆👆 به‎روزرسانی می‌شود 🔻شما هم می‌توانید صفحه خود را به اشتراک بگذارید.
«درستایش قلم» 🌿📝 زمانی‌که تنها هستید، قلم به دست بگیرید. زمانیکه خوشحال هستید بازهم قلم به دست شوید، حتی درناراحتی و غم نیز مسلح به قلم باشید و پیوسته بنویسید. قلم رهایتان نمی‌کند مگر آنکه روزی آن را کنار بگذارید. وقتی به دستان خویش هنرِ قلم زنی بیاموزید، آرام آرام قلم به کمک شما می‌آید تا اندکی از درد و دغدغه‌های روزانه شما بکاهد، پس واژگان به راحتی از جوهر قلم روی کاغذ نقش می‌بندند و از آن لحظه شما دیگر تنها نیستید و قلم، همراه همیشگی و یار با وفای شماست. 🌿📝 می‌گویند؛ نوشتن یکی از سخت‌ترین و دشوارترین زمان برای کسی است که می‌نویسد. من اما، لحظاتی را که مشغول قلم زدن هستم از زمین و زمان منقطع و گویی در دنیایی زیبا و پُر از حروف و واژگان سیر می‌کنم. قلم را با دست راست گرفته و صفحه سفیدی را باز می‌کنم تا جوانه‌های کوچک ذهنم شروع به شکوفه زدن کنند. 🌿📝 سایه تو هرگز تو را ترک نخواهد کرد؛ دقیقا زمانیکه تصمیم به نوشتن کنید این قلم و نوشتن است که سایه به سایه شما را همراهی می‌کند. همراه و هم‌رازی آرام، صادق و بی سروصدا که فقط باید آن را حق جو و حقیقت طلب بار بیاورید. تا مبادا تیزی و بُرَندگی‌اش همچون زبان آدمیزاد کسی را زخمی و آزار دهد. 🌿📝 شاید هم درست باشد این جمله که؛ «نویسندگان دوبار زندگی می‌کنند» جمله‌ی عمیق و زیبایست، اما انسان زمانی می‌تواند نویسنده‌ی واقعی باشد که به نویسنده اصلی ایمان و باور داشته باشد، پس وقتی نویسنده خداست از چیزی نهراسید. 🌿✍🏻سیده ناهید موسوی @howzavian_khuzestan
🔻 احیای نماز جمعه توسط آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری 🔸 آیت‌الله خوانساری بعد از رحلت شیخ‌ عبدالکریم حائری، سلسله دروس «صلاه» را در مدرسه فیضیه دایر کردند. 🔸 وقتی بحث به نماز جمعه کشید، با توجه به بررسی‌هایی که معظم‌له در این زمینه داشتند، به این نتیجه می‌رسند که نماز جمعه بنابر احتیاط، واجب است. 🔸 از همین‌ رو در سال ۱۳‌۲۰ بعد از آن که سالیان سال، این نماز عبادی ـ سیاسی متروک و مهجور مانده بود توسط این فقیه بزرگ در مدرسه فیضیه برگزار می‌گردد. 🔸 تأثیر اقامه نماز جمعه به امامت ایشان به‌قدری بود که به‌دنبال آن در اغلب شهرستان‌ها نماز جمعه برپا گردید و نشاط معنوی را در دل مردمِ مسلمان زنده کرد. 🔸 هزاران نفر از مردم متدین قم، طلاب، علما و فضلا در این آیین عبادی و سیاسی و اجتماعی شرکت می‌کردند و به‌تدریج ازدحام مردم به حدی رسید که مدرسه‌ فیضیه گنجایش نداشت، لذا محل نماز جمعه را به مسجد جامع امام حسن عسکری(ع) انتقال دادند. 🔸 نماز جمعه‌ای که آیت‌الله خوانساری در قم بنیاد گذاشت تا انقلاب اسلامی و بعد از آن نیز همچنان ادامه یافته است. ✍ محمدجواد ابراهیم‌زاده 🆔 @howzavian_fars