eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
533 ویدیو
186 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
. 📰دکه‌ی تیترخوانی سه شنبه ۰۶ تیر ۱۴۰۲ @HOWZAVIAN
🔥به خاطر یه دستمال قیصریه رو به آتش کشیدن ✍ محسن عبدالله‌زاده تا چند وقت قبل پروژه مسمومیت در مدارس دخترانه تیتر اخبار بود و در پس این ماجرا هزاران شایعه و اخبار کذبی که با آن به انقلاب و انقلابی ها تهمت زدند. و اما امروز پروژه جدیدی شروع شده با عنوان مسمومیت الکلی، به علت شرب متانول و مشروبات فاسد . در این ماجرا هم عده ای دنبال گل آلود کردن آب و عده ای دیگر دنبال ماهی گیری از آن شده اند. به عنوان مثال علت این مسمومیت و مرگ و میر ها را ممنوعیت تولید و ارائه مشروبات نظارت شده و بهداشتی می دانند. در این حالت است که بازار دست سوداگران و سودجویان می افتد و با تولیدات سمی و غیر استاندارد سبب مرگ و میر می شوند. در نگاه اول و در خیال افراد ظاهربین و سطحی نگر، استدلال درست و خوبیست اما در بررسی عاقلانه و منطقی، این استدلال پر است از مغالطه. خیلی از جوامع دنیا با این استدلال شیطانی، جامعه خود را به فساد و کثافت کشیده اند. آنهایی که زنا را آزاد کردند تا جلو فساد را بگیرند، هر نوع پوششی را آزاد کردند تا چشم و دل ها سیر شود. همجنسگرایی را آزاد کردند تا نیازها ارضا و اشباع شود. تولید و مصرف مشروبات الکلی را آزاد کردند تا جلوی خسارت و آسیبش را بگیرند و ..... در پاسخ به این استدلال باید گفت این کار به نوعی مصداق این ضرب المثل هست که به خاطر یک بی نماز درب مسجد را نمی بندند. در اینجا هم به خاطر چند خسارت و حادثه، درب معنویت و ملکوت را با آزاد گذاشتن شرب خمر و فساد، نمی بندند. یا به قولی دیگر به خاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش نمی کشند. آتش فساد و گناه را به روی جامعه باز کنیم به این بهانه که جلوگیری از آن باعث این حوادث می شود؟ گیریم که تعدادی به خاطر مصرف مشروبات الکی فاسد و سمی ، مسموم و جان باخته اند. آیا راه آن آزاد کردن مشروبات است؟ پس در رابطه با مواد مخدر هم بایستی تولید و عرضه قانونی را رواج دهیم تا کسی از مصرف مواد مخدر از دنیا نرود. این چه تضمینی دارد که اگر این کار را کردید، این اتفاقات دیگر تکرار نشود؟ و راه این مسمومیت ها بسته شود؟ مگر در کشورهایی که شرب خمر جایز است، مسمومیت و مرگ و میر به علت شرب خمر فاسد و سمی نداریم؟ و مهمتر اینکه آیا به مفاسد و آسیب های آزادسازی تولید، عرضه و مصرف مشروبات الکلی توجه کرده اید؟ اگر در این وضعیت مصرف مشروبات فاسد، سبب مسمومیت و مرگ و میر تعدادی شرابخوار شده است، در حالت آزادی آن، سبب جنایات و فساد بیشماری خواهد شد که نمونه آن را در جوامع غربی شاهد هستیم. از تجاوزات جنسی گرفته تا ارتکاب قتل، خودکشی و سوانح رانندگی و .... که همه به واسطه شرب خمر بوده و مهمتر از همه مرگ فضای معنویت در جامعه است که آسیبش از مرگ جسمی شرابخواران به مراتب تلخ و سخت تر است. وظیفه اهل فکر و منطق جامعه، آگاهی بخشی و مبارزه با این مغالطات جاهلانه و شیطانیست. استدلال هایی که از زبان عده ای فریب خورده و احمق گفته می شود تا دل اربابشان شیطان را خوش کرده و در بین مردم محبوب شوند غافل از اینکه هر چه بیشتر از این استدلال ها بیان می کنند، حماقت و جهالتشان برای مردم مکشوف تر شده و رسواتر خواهند شد. @HOWZAVIAN
🔸سنجه‌ی دانش ✍ علی‌رضا مکتب‌دار 📌هفتم ذی الحجة، سالروز شهادت شخصیتی ستُرگ است که به «باقر العلوم» نام‌بُردار گردیده است. او به‌راستی، به حقیقت دانش و فضل آراسته و از هر گونه عیب و کاستی پیراسته بود. با کشتی وجودش دریاهای دانش را می‌شکافت و گوهرهای آن را برای جویندگان دانش آشکار می‌ساخت. به تحلیل و تحریر دانشهای انبیای الهی می‌پرداخت و کام تشنگان دانش را با شراب زندگی‌بخش علم سیراب می‌ساخت. 📌او که خود از ابتدا بر فراز قله دانش ایستاده است، برای کسانی که در دامنه کوه دانش به سمت قله آن در حرکت و یا در فراز و نشیب‌های آن سرگردانند، سنجه و معیاری معرفی می‌کند تا با آن عیار دانش خویش را بسنجند و لاف در غریبی نزنند. 📌از نگاه امام، عیار دانش مدعیان را می‌توان با دو سنجه سنجید: گریز از رشک و حسد و پرهیز از غرور و خودبزرگ‌بینی. عالم کسی است که به بالادست خود رشک نورزد و فرودستان خویش را کوچک نشمارد: «لا یکونُ اَلعَبدُ عالِماً حَتّی لا یکونَ حاسِداً لِمَن فَوقَهُ و لا مُحَقِّراً لِمَن دُونَهُ.» 📌آنان که تنها هنرشان محصورساختن ذهن خویش در پشت خطوط عمودی و افقی کتاب‌ها است و پلک سنگین خودبینی، دیدگان آنان را بر دیدن توانایی‌ها و قابلیت‌های دیگران بسته است، به‌هیچ‌وجه درخور نام «عالم» نیستند. 📌دانشمند حقیقی به فرادست خود رشک نمی‌ورزد، پس کمر به بی‌آبروساختن او و انکار دانشش نمی‌بندد و فرودست خویش را نیز کوچک نمی‌شمارد و حتی از او نیز می آموزد چرا که نیک می‌داند که هر کسی چیزی برای آموختن به او دارد. @HOWZAVIAN