🚩 #روز_دوم_محرم 1⃣ امام حسین علیه‏السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به كربلا وارد شد.(1) عالم بزرگوار "سید بن طاووس" نقل كرده است كه: امام علیه‏السلام چون به كربلا رسید، پرسید: نام این سرزمین چیست؟ همینكه نام كربلا را شنید فرمود: این مكان جای فرود آمدن ما و محل ریختن خون ما و جایگاه قبور ماست. این خبر را جدم رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله به من داده است. 2⃣ در این روز "حر بن یزید ریاحی" ضمن نامه ‏ای "عبیدالله بن زیاد" را از ورود امام علیه‏السلام به كربلا آگاه نمود. 3⃣ در این روز امام علیه‏السلام به اهل كوفه نامه‏ ای نوشت و گروهی از بزرگان كوفه ـ كه مورد اعتماد حضرت بودند ـ را از حضور خود در كربلا آگاه كرد. حضرت نامه را به "قیس بن مسهّر" دادند تا عازم كوفه شود. اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام علیه‏السلام را دستگیر كرده و به شهادت رساندند. ✍ زمانی كه خبر شهادت قیس به امام علیه‏السلام رسید، حضرت گریست و اشك بر گونه مباركش جاری شد و فرمود: "اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدكَ مَنْزِلاً كَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِكَ، اِنَّكَ عَلی كُلِّ شَیي‏ءٍ قَدیرٌ؛ خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع كن، كه تو بر انجام هر كاری توانایی." 📚 1_ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج 6، ص19

روز دوم حسین رسید به کربلا اهلا وسهلا

🏴ذکر مصیبت روز دوم محرم ورود به کربلا🏴 🏴🏴🏴🏴🏴 السلام علیکم یا اهل بیت النبوه کاروان امام حسین( ع)امروز به کربلا رسیدن ،همون کربلائی که امام سجاد (ع) فرمودند هیچ پیامبری از دنیا نرفت مگر اینکه کربلا رو زیارت کرد. بار بگشایید اینجا کربلاست آب وخاکش با دل و جان آشناست السلام ای سرزمین کربلا السلام ای منزل و ماوای ما السلام ای خیمگاه خواهرم مقتل جانگداز اکبرم کربلا گهواره ی اصغر توئی مقتل عباس نام آور توئی ▪️▪️▪️▪️ تا این کاروان رسیدن به کربلا ...آقا از اسم این سرزمین سوال کرد تا اسم کربلا به گوش ابی عبدالله رسید سر رو به آسمون بلند کرد اشک از چشمان آقا سرازیر شد فرمود پناه میبرم به خدا از این سرزمین پر بلا. بعد فرمودن عباس جان بچه ها رو پیاده کن.جوونای بنی هاشم زن و بچه ها را با چه احترامی ...با چه عزتی ...از محمل ها پیاده کردن...اما آی مردم دلها بسوزه برا عصر روز یازدهم دیدن زینب داره یتیم های حسینشو سوار ناقه بی جهاز می‌کنه همه رو که سوار کرد نوبت خود زینب رسید هرچی نگاه کرد دید براش محرمی نمونده یکوقت دیدن سراسیمه به سمت گودال رفت صدا زد حسین جان پاشو ببین برای زینب محرمی نمونده ....همه بگین حسین جانم حسین جانم....😭😭 الا لعنه الله علی القوم الظالمین

زندگینامه ی میرزا اسماعیل دولابی محمد اسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش‌آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی، آیت‌الله شاه‌آبادی، آیت‌الله تقی بافقی، شیخ غلامعلی قمی و شیخ محمدجواد انصاری پرداخت. اسماعیل دولابی در محافل پیرامون خود نماینده درک متفاوت و فراگیری از دین با تکیه بر مفاهیم محبت و زیبایی بود و این بیان جدید باعث جذب جوانان و قشر تحصیل‌کرده در جلسات هفتگی وعظ او بود.

"حاج محمداسماعیل دولابی و یا به قول خودش «کل اسماعیل»، هر چند از علم دین بی‌بهره نبود ولی با مرکبی رهوار‌تر از علوم رسمی به سر منزل کمال ره می‌‏سپرد. مرکب سیر او جذبه ‏ای الهی بود که از مجرای فیوضات قدسیه حضرت اباعبدالله ‏علیه السلام به او عطا شد.

"آن عارف بزرگ در اشاره اجمالی به سرگذشت سیر عرفانی خویش چنین می فرمود : در ایام جوانی همراه پدرم به نجف اشرف مشرف شده بودم . در آن زمان به شدت تشنه علوم و معارف دینی بوده و با تمام وجود خواستار این بودم که در نجف بمانم و در حوضه تحصیل کنم ؛ ولی پدرم که مسن بود و جز من پسر دیگری که بتواند در کارها به او کمک کند نداشت ، با ماندنم در نجف موافق نبود. در حرم امیرالمؤمنین (ع) به حضرت التماس می کردم ترتیبی دهند که در نجف بمانم و درس بخوانم و آن قدر سینه ام را به ضریح حضرت فشار می دادم و می مالیدم که موهای سینه ام کنده و تمام سینه ام زخم شده بود. حالم به گونه ای بود که احتمال نمی دادم به ایران برگردم .

با علماء نجف هم که مشکلم را درمیان گذاشتم تا مجوزی برای ماندم در نجف از آنها بگیرم به من گفتند که وظیفه تو این است که رضایت پدرت را تامین کنی.

"همراه پدرم که به کربلا مشرف شدیم ، در بالاسر ضریح حضرت همه چیز حل شد . هرچه را می خواستم به من عنایت کردند ، به طوری که هنگام مراجعت حتی جلوتر از پدرم بدون هرگونه ناراحتی به راه افتادم و به ایران بازگشتم . در ایران اولین کسانی که برای دیدن من به عنوان زائر عتبات، به منزل ما آمدند دو نفر آقا سید بودند . آنها را به اتاق راهنمائی کردم و خودم برای آوردن وسائل پذیرائی رفتم . وقتی داشتم به اتاق بر می گشتم جلوی در اتاق پرده ها کنار رفت و حالت مکاشفه ای به من دست داد و در حالیکه سفره به دستم بود حدود بیست دقیقه در جای خود ثابت ماندم . دیدم بالای سر ضریح امام حسین (ع) هستم و به من حالی کردند که آنچه را می خواستی از حالا به بعد تحویل بگیر .....

حاج آقا دولابی میگف: " در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان، همه غصه‌ها می‌رود، چون هزار غصه به دل میزبان است که دل میهمان از یکی از آنها خبر ندارد. هزار غم به دل صاحبخانه است که یکی به دل مهمان راه ندارد. در زندگی خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی. اگر در میهمانی یک شب بلایی به تو رسید شلوغ نکن و آبروی صاحب‌خانه را حفظ کن. اعمال هر کس به اندازه معرفتش قیمت دارد، خلوص عمل بسته به میزان معرفت است، اعمالی که از محبت سرچشمه می‌گیرد خلوصش بیشتر است."

پاسخ به سوالات وشبهات محرم

چرا عزاداری سایر امامان مانند عزاداری امام حسین(ع) نیست؟ این به دلیل گستره کمی و کیفی واقعه عاشورا است. وضعیّت خاص جهان و مسلمانان آن عصر، حالات حاکمان مسلمان و ظلم های فراوان آنان، دربند کشیده شدن انسانیت و آزادی و تحقیر امت اسلامی، سلب امنیّت، تشدید ظلم علیه شیعیان، فراموشی آموزه های دینی همچون امر به معروف و نهی از منکر، شیوع بدعت ها و ورود آنها در حوزه دین، فراموشی اخلاق اسلامی و انسانی و... از یک سو و موقعیّت ویژه اباعبداللّه از جهت مظلومیّت و تنهایی، کیفیّت برخورد مسلمانان به ظاهر دوست با حضرت. دوستانش بیوفا و دشمنانش بی امان با کدامین سرکند، مشکل، دوتا دارد حسین... نوع جنگ و برخورد نامناسب با آن حضرت اصحاب و اهل و عیال آموزه ها و درس های متنوع تربیتی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی جریان عاشورا خصوصاً کلمات امام حسین(ع) همه و همه شکل خاص و ویژه ای به این حادثه داده است. از همه مهم تر داستان عاشورا و عزاداری و سوگواری برای آن به گونه ای است که یاد و نام همه امامان زنده می شود، و در واقع مکتب اهلبیت زنده می گردد. منبع:مجله  پاسدار اسلام  بهمن 1387 - شماره 326  پاسخ به اهمّ شبهات عزاداری نویسنده : حجة الاسلام سید جواد حسینی

┄┅─✵💝✵─┅┄ بسم_الله_الرحمن_الرحیم خدایا شروع سـخن نامِ توست وجودم به هر لحظه آرامِ توست دل از نام و یادت بگـیرد قـرار خوشم چون که باشی مرا در کنار سلاااام الهی به امیدتو صبحتون بخیر

سلام مهربان پدر ، مهدی جان هنوز از کنج خرابه انعکاس گریه های کودکی در گوش جهان ، جاری است ... هنوز بانویی مصیبت زده و قدخمیده ، پیکر بی‌جان و کبودِ کبوتر پرشکسته ای را در آغوش گرفته است ... هنوز رأس خونین حجت خدا در حلقه ی حزن آلود اسیران ، تمامی مظلومیت را نظاره گر است ... ... تا شما بازآیید ... خداصبر تان بدهد...

🍃 امروز با جمله‌های زیارت ناحیه اینطور سلام بدیم به امام حسین(ع): ♥️ ألسَّلامُ عَلىٰ مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّماء ♥️ ألسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیاء ♥️ ألسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّین ♥️ ألسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهین ♥️ ألسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّادات #ما_ملت_امام_حسینیم🕊

🏴 #روایت_کربلا | افرادی که آماده شهادت نبودند امام حسین(علیه‌السلام) را همراهی نکردند ▪️رهبر انقلاب: تمام کسانى که در مکه و مدینه، افراد نام‌ونشان‌دارى بودند که حقیقت قضیه را نمى‌فهمیدند، با حرکت امام حسین(علیه‌السلام) مخالفت کردند. بعضى حتى نامه نوشتند از بین راه از حضرت خواستند که برگردد. چون اینها محاسبه مى‌کردند، مى‌گفتند که اگر این کار براى این است که حضرت به حکومت برسد، خب، خیلى شرایطِ به حکومت رسیدن مفقود است. و اگر نفسِ این حرکت مطلوب است، پس در آن کشته‌شدن هم هست. اینها کسانى بودند که آماده نبودند آن‌طور خودشان را به دَم شهادت بدهند. ▪️ #ملت_حسین_به_رهبری_حسین https://eitaa.com/howzeh1399

*زیارتنامه حضرت رقیه سلام الله علیها*🏴🌻 *🌟بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرّحیم🌟* ِ *اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْكِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، [اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ]، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْكُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا الزَّكِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْكِ وَعَلى رُوحِكِ وَبَدَنِكِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَكِ وَمَاْواكِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِكِ وَاَجْدادِكِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِكِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ راحمین*