"آن عارف بزرگ در اشاره اجمالی به سرگذشت سیر عرفانی خویش چنین می فرمود : در ایام جوانی همراه پدرم به نجف اشرف مشرف شده بودم . در آن زمان به شدت تشنه علوم و معارف دینی بوده و با تمام وجود خواستار این بودم که در نجف بمانم و در حوضه تحصیل کنم ؛ ولی پدرم که مسن بود و جز من پسر دیگری که بتواند در کارها به او کمک کند نداشت ، با ماندنم در نجف موافق نبود. در حرم امیرالمؤمنین (ع) به حضرت التماس می کردم ترتیبی دهند که در نجف بمانم و درس بخوانم و آن قدر سینه ام را به ضریح حضرت فشار می دادم و می مالیدم که موهای سینه ام کنده و تمام سینه ام زخم شده بود. حالم به گونه ای بود که احتمال نمی دادم به ایران برگردم .

با علماء نجف هم که مشکلم را درمیان گذاشتم تا مجوزی برای ماندم در نجف از آنها بگیرم به من گفتند که وظیفه تو این است که رضایت پدرت را تامین کنی.

"همراه پدرم که به کربلا مشرف شدیم ، در بالاسر ضریح حضرت همه چیز حل شد . هرچه را می خواستم به من عنایت کردند ، به طوری که هنگام مراجعت حتی جلوتر از پدرم بدون هرگونه ناراحتی به راه افتادم و به ایران بازگشتم . در ایران اولین کسانی که برای دیدن من به عنوان زائر عتبات، به منزل ما آمدند دو نفر آقا سید بودند . آنها را به اتاق راهنمائی کردم و خودم برای آوردن وسائل پذیرائی رفتم . وقتی داشتم به اتاق بر می گشتم جلوی در اتاق پرده ها کنار رفت و حالت مکاشفه ای به من دست داد و در حالیکه سفره به دستم بود حدود بیست دقیقه در جای خود ثابت ماندم . دیدم بالای سر ضریح امام حسین (ع) هستم و به من حالی کردند که آنچه را می خواستی از حالا به بعد تحویل بگیر .....

حاج آقا دولابی میگف: " در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان، همه غصه‌ها می‌رود، چون هزار غصه به دل میزبان است که دل میهمان از یکی از آنها خبر ندارد. هزار غم به دل صاحبخانه است که یکی به دل مهمان راه ندارد. در زندگی خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی. اگر در میهمانی یک شب بلایی به تو رسید شلوغ نکن و آبروی صاحب‌خانه را حفظ کن. اعمال هر کس به اندازه معرفتش قیمت دارد، خلوص عمل بسته به میزان معرفت است، اعمالی که از محبت سرچشمه می‌گیرد خلوصش بیشتر است."

پاسخ به سوالات وشبهات محرم

چرا عزاداری سایر امامان مانند عزاداری امام حسین(ع) نیست؟ این به دلیل گستره کمی و کیفی واقعه عاشورا است. وضعیّت خاص جهان و مسلمانان آن عصر، حالات حاکمان مسلمان و ظلم های فراوان آنان، دربند کشیده شدن انسانیت و آزادی و تحقیر امت اسلامی، سلب امنیّت، تشدید ظلم علیه شیعیان، فراموشی آموزه های دینی همچون امر به معروف و نهی از منکر، شیوع بدعت ها و ورود آنها در حوزه دین، فراموشی اخلاق اسلامی و انسانی و... از یک سو و موقعیّت ویژه اباعبداللّه از جهت مظلومیّت و تنهایی، کیفیّت برخورد مسلمانان به ظاهر دوست با حضرت. دوستانش بیوفا و دشمنانش بی امان با کدامین سرکند، مشکل، دوتا دارد حسین... نوع جنگ و برخورد نامناسب با آن حضرت اصحاب و اهل و عیال آموزه ها و درس های متنوع تربیتی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی جریان عاشورا خصوصاً کلمات امام حسین(ع) همه و همه شکل خاص و ویژه ای به این حادثه داده است. از همه مهم تر داستان عاشورا و عزاداری و سوگواری برای آن به گونه ای است که یاد و نام همه امامان زنده می شود، و در واقع مکتب اهلبیت زنده می گردد. منبع:مجله  پاسدار اسلام  بهمن 1387 - شماره 326  پاسخ به اهمّ شبهات عزاداری نویسنده : حجة الاسلام سید جواد حسینی

┄┅─✵💝✵─┅┄ بسم_الله_الرحمن_الرحیم خدایا شروع سـخن نامِ توست وجودم به هر لحظه آرامِ توست دل از نام و یادت بگـیرد قـرار خوشم چون که باشی مرا در کنار سلاااام الهی به امیدتو صبحتون بخیر

سلام مهربان پدر ، مهدی جان هنوز از کنج خرابه انعکاس گریه های کودکی در گوش جهان ، جاری است ... هنوز بانویی مصیبت زده و قدخمیده ، پیکر بی‌جان و کبودِ کبوتر پرشکسته ای را در آغوش گرفته است ... هنوز رأس خونین حجت خدا در حلقه ی حزن آلود اسیران ، تمامی مظلومیت را نظاره گر است ... ... تا شما بازآیید ... خداصبر تان بدهد...