حدیث 🌺پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 🌺الصَّدَقةُ تَدفَعُ البَلاءَ، و هِي أنجَحُ دَواءٍ، و تَدفَعُ القَضاءَ و قد اُبرِمَ إبراما، و لا يَذهَبُ بالأدواءِ إلاّ الدعاءُ و الصَّدَقةُ . 🌺صدقه ، بلا را دفع مى كند و مؤثرترين داروست ؛ صدقه ، قضاى حتمى را دفع مى كند و چيزى جز دعا و صدقه درد و بيماريها را از بين نبرد . 📚(بحار الأنوار : 96/137/71 ) 🌹اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🌹

🤲 یا مَن‌ تُحَلُّ بِهِ‌ عُقَدُ الْمَکَارِهِ 🎙# با نوای سید رضا نریمانی #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه سه زبانه

ابوالقاسم علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن طاووس ملقب به رضی‌الدین، از خاندان طاووس بود؛از این رو به سید ابن طاووس مشهور است. ابن طاووس پنج شنبه ۱۵ محرم سال ۵۸۹ق در شهر حلّه، سرزمین عراق متولد شد. جد هفتم ايشان که از سادات بزرگوار مدينه محسوب مى ‌شدبه خاطر زيبايى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود،از این روست که خاندان آنها را طاووس گویند.

ابن طاووس بیشتر به مسائل معنوی علاقمند بود. به همین خاطر اکثر آثار وی درباره ادعیه و مناجات بوده است.

کتاب «اللهوف علی قتلی الطفوف»(ترجمه:آه‌هاى سوزان بر کشتگان بیابان) که با نام «الملهوف» نیز شناخته می‌شود،اثر سید بن طاووس می‌باشد که پیرامون شرح قیام امام حسین(ع) از حرکت ایشان از مدینه، حوادث روز عاشورا تا بازگشت اسرا به وطن میباشد. این کتاب برای اولین بار در دوره صفویه توسط عالمی به نام سید بهاء الدین مختاری به فارسی ترجمه شد و پس از آن و تا امروز، ترجمه‌های دیگری برای آن نگاشته شده است.

از مشخصه‌های این کتاب آن است که به صورت یک داستان پیاپی تنظیم شده است. در اعتبار این کتاب باید گفت هرچند روایات این کتاب مانند بسیاری از کتب تاریخی دیگر، بدون ذکر سلسله اسناد نقل شده است، اما بیشتر اندیشمندان گذشته و حال آن را مورد اعتماد می‌دانند. این کتاب دارای بخش‌های ذیل است: 1- مقدمه؛ شامل مطالبی در عظمت واقعه عاشورا، مقام امام حسین(ع) و ارزش گریه و عزاداری بر آن‌حضرت، بیان انگیزه نگارش کتاب توسط مؤلف و ... . 2- مسلک اول: این بخش پیرامون تولد و زندگی امام حسین(ع) تا قبل از واقعه عاشوراست. 3- مسلک دوم: این بخش، اصلی‌ترین قسمت کتاب است که شامل وقایع روز عاشورا تا زمان شهادت امام حسین(ع) می‌شود. 4- مسلک سوم: وقایع بعد از شهادت امام از عصر عاشورا و فرستادن اسیران و سرِ شهدا و به کوفه آغاز شده و ماجرای اسارت اهل بیت تا برگشت آنان به مدینه را بیان می‌کند. پس از آن نیز به حالات امام سجاد(ع) در فراق پدرشان اشاره شده است.