🟡وقتی که در تیرماه ۱۲۸۸ تهران توسط مشروطه خواهان فتح گردید و به دنبال فرار محمدعلی شاه که مجلس دوم شورای ملی به عنوان رئیس دیوان عالی تمییز کشور منصوب گردید ولی چون نتوانست با مسیو» پرنی مستشار فرانسوی همکاری کند از کار کناره گرفت. سپس مدتی نیابت تولیت مدرسه سپهسالار به او واگذار شد و از آن نیز پس از مدتی کناره گرفت و در حدود سال ۱۳۴۰. ق به قم مهاجرت ،نموده به اقامه وظایف دینی و تحقیقات علمی اشتغال ورزید و به خاطر تواناییها و مهارت در علوم مختلف مورد توجه و عنایت فضلا و اساتید قرار گرفت همانطور که به نقل آیت الله شیخ مرتضی حائری آن بزرگوار مورد ارادت مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری قرار داشت و آن بزرگوار رفت و آمدهایی با مرحوم ابن الشیخ داشته اند. چنانچه مرحوم حاج شیخ عباس فیض قمی نیز در کتاب انجم» فروزان در زمره دفن شدگان در جوار مزار حضرت فاطمه معصومه (س) :گوید ... و حاج شيخ محمد ابن الشيخ مازندرانی (ره) که در اکثر علوم مهارت داشته...». سرانجام آن عالم جليل القدر بعد از عمری پر تلاش و سرشار از تقوا و مبارزه و خدمات علمی و ،مذهبی در روز یکشنبه نهم آبان ماه مطابق با ۲۳ جمادی الثانی ۱۳۵۰. ق بر اثر سکته دار فانی را وداع گفته و به ملکوت اعلی پیوست جنازه مطهرش پس از تشییع با شکوه و نماز توسط مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری در یکی از اطاقهای قبرستان نو قم به خاک سپرده شد از آن عالم فرزانه تألیفاتی نیز به این شرح مانده است: 1️⃣دستور العمل در اصول محاکمات حقوقی در سال ۱۳۳۲. ق در موسسه شوکتیه و در ۱۶۰ صفحه به چاپ رسید 2️⃣رساله تمیزیه دستور العمل دیوان عالی ،تمییز در سال ۱۳۲۹. ق در تهران و در ۵۴ صفحه به چاپ رسید. 3️⃣سفرنامه ای خطی از سفر به هندوستان و دیگر نقاط جهان 🟩شيخ عبد الله حائرى (صوفى) از دیگر فرزندان شیخ زین العابدین مازندرانی (ره) شیخ عبدالله میباشند که در سال ۱۲۸۴. ق مطابق با ۱۲۴۷ ش متولد گردیدند و ظاهراً چهارمین پسر آن بزرگوار بودند. اگرچه بعضی وی را سومین فرزند شیخ میدانند او پس از ،تحصیلات از مسلک پدر رو گردانید و مصداق انه عمل غیر «صالح گشت . در سال ۱۳۰۶. ق خدمت ملا سلطانعلی گنابادی رسید و با یک نظر مجذوب وی شد و از ارادتمندان وی گردید و پس از آن ملقب به رحمت علی شاه شد و از بزرگان صوفیه به حساب آمد و پس از مدتها در ،تهران شیخ این سلسله گردید و همه سر سپرده گی های آن فرقه به اعتبار و اختیار وی انجام مییافت و در اواخر عمر شهرت فراوان پیدا کرد پدر عالی قدرش (ره) و هم چنین برادر ارشدش حضرت آیت الله شیخ محمد حسین (ره) همواره او را از ادامه راهش نهی نموده و مخالفش بودند. وی در روز پنج شنبه در ماه ذی الحجه ۱۳۵۶ . ق مطابق با ۱۲ اسفند در تهران وفات و در شاه عبدالعظیم در حجره طاوس العرفا دفن گردید ایشان کتابی به نام متمم لایحه شب ۱۷ ربیع الثانی ۱۳۳۲. ق دارند که به همراه لایحه ربیع الثانى مجتبی قزوینی در سال ۱۳۳۲ .ق در تهران چاپ گردید. 📖(آشنایی با فرزانگان بابل مولف:حجت الاسلام عبدالرحمن باقرزاده) .................... 🇮🇷 #کانال_رسمی_حوزه_علمیه_شهرستان_بابل @howzeh_babol 📖1️⃣1️⃣📖