eitaa logo
حوزه‌علمیه‌شهرستان‌بابل
1.5هزار دنبال‌کننده
23.9هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.1هزار فایل
مدیر ۰۹۱۱۳۱۴۱۳۳۲ آموزش ۰۹۱۹۹۲۱۷۴۱۰ پژوهش ۰۹۱۰۹۶۴۶۶۳۸ امور صیانتی ۰۹۱۲۸۵۲۵۳۸۰ تهذیب ۰۹۳۵۲۳۸۸۲۲۹ تبلیغ ‌۰۹۱۹۳۵۱۱۰۶۹ منابع‌انسانی ۰۹۱۱۹۰۴۸۶۷۸ امین‌مالی ۰۹۱۱۲۱۸۱۳۸۳ امورطلاب‏ ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴ دفترموقوفات ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴ مرکزمشاوره ۰۹۱۱۸۶۰۷۱۱۰
مشاهده در ایتا
دانلود
آقای فغانی! بچه شاه‌عبدالعظیم! انتظار نداشتیم گاندی و ماندلا می شدی، اما لااقل اون شست لعنتی رو غلاف می کردی! ....
باز هم یک جمعه ی بدون تو ، باز هم همان تلخ کامی قدیمی ؛ و باز هم قلبی مالامال دلتنگی … در عصری که بدون تو به غروب متصل می شود … اللهم عجل لولیک الفرج
اگر در چیزی شک داشته باشیم که خمس آن را داده ایم یا خیر، ولی گمان بسیار قوی به پرداخت خمس آن داشته باشیم، وظیفه‌ی ما چیست؟ پاسخ : اگر قبلاً به آن چیز، خمس تعلّق گرفته است و الآن شک دارید که آیا پرداخت کرده‌اید یا خیر، پرداختِ خمس آن واجب است. منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
obxpc-hibj4.pdf
حجم: 55.1K
بسم الله الرحمن الرحیم غیبت؛ بستری برای اشاعه ی فحشاء در جامعه امام صادق علیه‌السلام در تفسیر آیه ۱۹ سوره نور، غیبت را از مصادیق بارز «تشییع فاحشه» دانسته‌اند، حتی اگر آنچه انسان درباره مؤمنی بازگو می‌کند، واقعاً با چشم دیده یا با گوش شنیده باشد. زیرا غیبت، هرچند مبتنی بر واقعیت، با افشای عیوب پنهان مؤمن، حریم شخصیت و آبروی او را می‌شکند و زمینه‌ی بی‌اعتمادی و بدبینی در جامعه را فراهم می‌آورد. چنین رفتاری، زشتی گناه را در نظر مردم عادی می‌سازد و با شکستن حرمت آن، قبح گناه را از بین می‌برد. در نتیجه، جامعه به‌تدریج به افشای عیوب و بدگویی درباره دیگران عادت کرده و گناه را امری طبیعی می‌پندارد. این روند همان گسترش فساد پنهان در لباس سخن‌چینی و غیبت است. قرآن کریم این‌گونه افراد را مستحق عذابی دردناک در دنیا و آخرت معرفی می‌کند، زیرا خواسته یا ناخواسته به اشاعه فحشا در میان مؤمنان دامن می‌زنند. بنابراین، غیبت نه‌تنها تخریب فردی بلکه تهدیدی جدی برای سلامت اخلاقی جامعه است. @howzeh_babol
💠°💠°💠 عَنِ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ غَيْرَ ثَلاَثٍ عَيْنٌ سَهِرَتْ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اَللَّهِ. 💠°💠°💠 امام باقر عليه السلام فرمود: روز قيامت همه چشم ها گريان است مگر سه چشم: چشمى كه در راه خدا بيدار مانده است، چشمى كه از خوف خدا گريسته است، چشمى كه از محارم الهى فرو بسته شده است.
عَنْ أبى حَمزة قالَ: قُلْتُ لأبى جَعْفَر عليه السلام:قالَ اللّه تَعالى:«كُلُ شَى ءٍ هالِكٌ الاّ وَجهَهُ» قالَ: فَيَهلِكُ كُلُّ شَى ءٍ وَ يَبْقَى الوَجْهُ اَنّ عَزَّوَجَلَّ اَعْظَمُ مِنْ اَنْ يُوصَفَ بِالوَجهِ وَلِكن مَعُناهُ كُلُّ شَى ءٍ هالِكٌ اِلاّ دينُهُ وَ الوَجْهُ الذّى يُؤتى مِنهُ. امـام بـاقر عليه السلام دربـاره آيـه« كل شى هـالك الاّ وجـهه »بـه ابوحمزه ثمالى فرمود: هر چيز نابود مى شود و وجه باقى مى ماند. خداوند بزرگ تر از آن است كه وجه (چهره) داشته باشد و معناى آيه اين است كه همه چيز نابود مى شود الاّ دين خدا و سمت و سويى كه مردم از آن به سمت خدا رو مى آورند. [معانى الاخبار، ص 12.]
يكى از ياران امام باقر عليه السلام به آن حضرت گفت: شيعيان در منطقه ما زيادند. حضرت فرمود: آيـا توانـگر آنان بر فقير مهر مى ورزد؟ و نيكوكار از بدكار مى گذرد؟ و مواسات و بذل و بخشش مالى دارند؟ گفت: خير. حضرت فرمود: اينان شيعه نيستند. شيعه كسى است كه چنين باشد. [قضاء حقوق المؤمنين، الشيخ ابو على الصورى، ص 21، ح 22.]
b329j-i7ei4.pdf
حجم: 58.6K
بسم الله الرحمن الرحیم در پیشگاه حضرت باقر علیه السلام(فضائل و کرامات) أبوجعفر محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب پنجمین امام و جانشین منصوص پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در سال 47(ه ق) در مدینه چشم به جهان گشود(۱)مادر بزرگوار امام باقر(ع) ام عبدالله دختر گرامی امام حسن مجتبی (ع) و از بانوان بافضیلت خاندان نبوت بوده است.(۲) در بین برادران امام باقر(ع) و فرزندان امام حسن مجتبی(ع)، کسی عالم تر در کلیه علوم نظیر؛ علوم قرآنی، حدیثی، تاریخ و فنون ادبی و با فضیلت تر، کریم تر از امام باقر (ع) نبوده است، امام باقر (ع)بیشترین محبوبیت را نزد اهل سنت و شیعیان نسبت به دیگر فرزندان و خاندان پیامبر اکرم (ص) داشته اند.  فضائل بسیاری برای امام محمد باقر(ع) از سوی علمای اهل سنت خصوصا از سوی معاصرین ایشان در باب علم، کرامت، بندگی و دیگر خصائص والای انسانی ذکر شده است، چنانچه عبدالله بن عطاء المکی می گوید:« ما رأیت العلماء عند أحد قطّ أصغر منهم عند أبی جعفر محمد بن علی بن الحسین(علیهم السلام)، و قد رأیت الحکم بن عُتَیبة مع جلالته فی القوم بین یدیه کأنّه صبیّ بین یدی معلّمه».(۶)هیچگاه علما را نزد کسی کوچکتر و حقیر تر ندیدم مگر نزد محمد بن علی بن الحسین (علیهم السلام) و من حکم بن عتیبه را با آن جلال و عظمتی که در میان قوم خود داشت را دیدم که  در ربابر محمد بن علی همچون کودکی بود که در برابر معلم خود نشسته است...... ادامه مقاله در فایل پی دی اف. (ع)