♦️امان از دل زینب امان از دل زینب قافله سالارِ من؛ کجایی ای دوای دردم؟ پی تو هر کجا میگردم؛ تورو تو قتلگاه گم کردم… ای بدن صد پاره؛ رو خاکِ داغِ این صحرایی… چرا مقطع الاعضایی؟ بگو کجا برم، تنهایی؟ امان از دل زینب… امان از دل زینب… چشت روشن! بزم حرامم بردن… چشت روشن؛ تو ازدحامم بردن وای من از عاشورا… زمین و آسمون غمگینه یه خواهری داره می بینه؛ یکی میشینه روی سینه وای من از عاشورا! باید بمیره از غم، دنیا تو قتلگاه به پیشِ زهرا؛ دوازده ضربه میزد اعداء امان از دل زینب… امان از دل زینب… چشت روشن؛ روسریمو دزدیدن چشت روشن، به گریه هام خندیدن داغِ تو روی سینم؛ که قلب مضطرم میسوزه پاشو ببین حرم میسوزه؛ ببین که معجرم میسوزه رفتی و دور از چشمت، به خیمه ها هجوم آوردن همه چیو غنیمت بردن؛ رقیه ی تورو آزردن امان از دل زینب… امان از دل زینب… چشت روشن؛ ما رو اسیری بردن چشت روشن؛ ما رو خرابه بردن لشگر دشمن ای وای… به روی پیکرت میتازه میان همه با نعلِ تازه؛ دیگه روشون به رومون بازه! رفتی و موندم تنها؛ بگو چی کار کنم با این درد؟ به حرمله می گفتم برگرد؛ نزن تو گوش من ای نامرد امان از دل زینب… امان از دل زینب.. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛

🔺 اجمالی از رویدادهای روز عاشورا ۱) امام حسین لشکریانش را به این شرح تنظیم نمود: زهیر بن قین به فرماندهی بخش میمنه، حبیب بن مظاهر به فرماندهی بخش میسره، و پرچم سپاه را به دست برادرش عباس سپرد. تعداد یاران امام حسین در بامداد عاشورا، ۳۲ نفر سواره و ۴۰ تن پیاده بودند. و به روایتی تعداد پیادگان ۸۲ تن بود و به روایت دیگر از امام محمد باقر ، تعداد سوارگان ۴۵ تن و تعداد پیادگان ۱۰۰ تن بوده اند. اما سپاه عمر بن سعد که تعدادشان حداقل ۶۰۰۰ نفر بود «ولی به روایات دیگر ۲۰۰۰۰ یا ۲۲۰۰۰ و حتی ۳۰۰۰۰ نفر هم گفته شده است»در میمنه، عمرو بن حجاج زبیدی و در میسره، شمر بن ذی الجوشن و بر سوارگان، عروة بن قیس و بر رجاله و ریش سفیدان، شبث بن ربعی قرار داشتند و پرچم سپاه به دست «درید» غلام عمر بن سعد بود. ۲) امام حسین پیش از شعله ور شدن نائره جنگ، بر مرکبی سوار شد و در مقابل سپاه دشمن قرار گرفت و برای آنان خطبه بلیغی ایراد نمود و آنان را از اقدام به جنگ و خون ریزی و متابعت باطل برحذر داشت. گرچه سخنان پندآمیز امام حسین در قلوب سیاه اکثریت سپاه دشمن، تاثیر مثبتی برجای نگذاشت، ولیکن تعداد اندکی را از خواب غفلت بیدار کرد و آنان را از کرده خویش پشیمان ساخت. معروف ترین شخصیتی که در روز عاشورا، سپاه دشمن را رها کرد و به سپاه نور پیوست، حر بن یزید ریاحی بود که به اتفاق پسر و برادر خویش پس از پیوستن به امام حسین با دشمنانش به نبرد برخاستند. ۳) پس از خطبه امام حسین ، جنگ گروهی بین دو سپاه با تیرانداختن عمر بن سعد به سوی خیمه های امام حسین آغاز گشت و ساعتی به طول انجامید و شهامت و دلیری یک سپاه کمتر از صد تن در مقابل یک سپاه سی هزار نفری، تماشایی و غیرقابل توصیف بود. در حمله اولی،پنجاه نفر از یاران امام حسین به شهادت رسیده و از دشمن نیز صدها تن به هلاکت رسیدند. ۴) پس از فروکش کردن حمله گروهی، نبرد انفرادی آغاز گردید که بی تردید برتری سپاهیان امام حسین که با کمال ایمان و یقین می جنگیدند بر سپاهیان عمر بن سعد که در کمال شک و تردید، مجبور به جنگ شده بودند، هویدا بود. در این مرحله یاران امام حسین با اجازه آن حضرت، از یکدیگر سبقت می گرفته و پس از جنگ با دشمن به شهادت می رسیدند. ۵) به هنگام ظهر، امام حسین با اندک یار باقی مانده خویش، به نماز ایستاد و دشمن «که از نماز، همیشه وحشت داشته و دارد»آن حضرت را از دور تیرباران کردند. ۶) پس از نماز، باقی مانده یاران امام حسین یکی پس از دیگری به میدان رفته و به درجه شهادت نایل آمدند. معروف ترین اصحاب ویارآن حضرت که شربت شهادت نوشیدند عبارتند از: حضرت عباس بن علی قاسم بن حسن ، عبدالله بن مسلم، عبدالله بن حسن، ابوبکر بن حسن، شوذب و عابس بن ابی شبیب، حنظله بن اسعد، نافع بن هلال، زهیر بن قین، ابوثمامه صیداوی، مسلم بن عوسجه، علی بن مظاهر، حبیب بن مظاهر، بریر بن خضیر، وهب بن عبدالله، حر بن یزید ریاحی و… ۷) عصر عاشورا پس از شهادت همه یاران و اصحاب امام حسین آن حضرت لباس رزم به تن پوشید و عازم جهاد شد. ابتدا لشکریان عمر بن سعد را برای چندمین بار، پند و موعظه نمود و آنان را به جدا شدن از صفوف جنگ طلبان و خون آشامان عبیدالله بن زیاد دعوت کرد. پس از آن، با آنان به نبرد برخاست و تعداد زیادی را به خاک هلاکت رسانید. سرانجام پلیدان کربلا، آن حضرت را محاصره کرده و به طرز فجیعی وی را به شهادت رساندند. گرچه تعدادی از منافقان درشهادت آن حضرت مشارکت داشتند ولیکن شمر بن ذی الجوشن، سر آن حضرت را از بدن جدا کرد. ۸) پس از شهادت امام حسین خیمه های اهل بیت را غارت کردند و فرومایگان از برداشتن هیچ چیزی دریغ نکردند. حتی پوست گوسفندی را که امام زین العابدین در شدت تب و بیماری روی آن، خوابیده بود، به غارت بردند. ۹) پس از غارت خیمه ها، به دستور عمر بن سعد، خیمه ها را آتش زدند و زنان و کودکان امام حسین و بازماندگان شهدا به بیابانها پراکنده شدند. ۱۰) تعداد ۱۰ نفر از منافقان بر بدن های امام حسین و یارانش، اسب راندند. ۱۱) بازماندگان اهل بیت را برای اسارت آماده کردند. ۱۲) عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین ، سر آن حضرت را به «خولی » سپرد تا به تعجیل به نزد عبیدالله بن زیاد در کوفه برساند. ۱۳) سرهای سایر شهدا را نیز از بدن جدا کردند و آنها را بین سران قبایل تقسیم کرده و به سرپرستی شمر به کوفه فرستادند تا در نزد عبیدالله، تقرب جویند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛

🔺فیلم آخرین لحظات عمر شادروان حجت‌الاسلام و المسلمین حاج آقای مجاهد 🔷ایشان دیروز و همزمان با تاسوعای حسینی به خاک سپرده شدند. شادی روحشان صلوات

دسته طویریج؛ دسته‌ای به بلندای چهارده قرن هادی انصاری 🔺دسته طویریج ،معروف ترین دسته عزاداری است که خاستگاه آن به منطقه «هندیه» در ۱۰ کیلومتری جنوب شرق کربلا باز می‌گردد؛ اما امروزه مردم نقاط مختلفی از جهان با آن سبک عزاداری می‌کنند و در سوگ سیدالشهداء (ع) بر سر و سینه می‌زنند. 🔺دسته طویریج ، برترین و طولانی ترین و طوفانی ترین دسته حسینی، بشمار می آید. این دسته ، بزرگترین مراسم حسینی در جهان در روز عاشوراء بشمار می آید که هر سال ، روز عاشوراء  بعد از نماز ظهر و عصر از منطقه "قنطرة السلام" واقع در دو کیلومتری شرق کربلای معلی و از سمت شهر طویریج به سمت کربلا به حرکت در می آید. در این مراسم که روز عاشوراء برگزار می گردد جمعیت عظیمی به نشان پاسخ به ندای (ألا هل من ناصر ینصرنا.. ألا هل من ذابٍّ فیذبُّ عنا..) امام حسین علیه السلام به سمت کربلا حرکت نموده و شعار (لبیک یا حسین) و ( یالثارات الحسین) سر می دهند. عزای طویریج صبح روز عاشورا از شهر طویریج از توابع شهرستان الهندیه واقع در ٢٠ کیلومتری حرکت خود را به سمت شهر کربلا آغاز نموده و پیش از ظهر در منطقه ای بنام قنطره السلام واقع در ٢ کیلومتری شهر کربلا توقف نموده و پس از ادای فریضه ظهر و عصر، هیات حرکت خود را به سمت کربلای معلی ادامه می دهد. این هیات با جمعیتی چند صد هزار نفری از اهالی شهر طویریج و مردم کربلا و همچنین زائران و مجاوران حرمین کربلا که در طول مسیر به این هیات ملحق می شوند در بدو ورود به شهر کربلا به خیمه گاه حسینی وارد شده و پس از عبور از صحن مطهر حسینی به سمت صحن مطهر حضرت عباس علیه السلام به حرکت خود ادامه می دهند. جمعیت شرکت کننده در این مراسم شعارهائی از جمله (أبد والله ما ننسی حسینا) و (وا حسین) و شعارهای حسینی دیگر سر می دهند. 🔺در این نوع سوگواری، عزاداران با سرو پای‌برهنه و هروله کنان (دوان‌دوان) به‌سوی حرم امام حسین (ع) حرکت می‌کنند و پس از زیارتی کوتاه، به‌سوی حرم قمر بنی‌هاشم (ع) می‌دوند و پس از زیارت در آن مکان به‌طرف خیمه‌گاه حرکت می‌کنند. آنان در مسیر حرم حضرت اباعبدالله (ع) شعارهایی همچون «لبیک یا حسین»، «لبیک یا داعی الله» و «واحسین واحسین» سر می‌دهند و سپس در مسیر حرم حضرت عباس (ع) ندای «واویل علی العباس» و «یا عباس جیب المای لسکینه» و «الیوم الیوم نعزّی فاطمه» را فریاد می‌کنند. 🔺ریشه این مراسم به همان سال ۶۱ هجری قمری باز می‌گردد که وقتی خبر واقعه کربلا به اهالی روستای طویریج رسید آنان دوان‌دوان به‌قصد یاری حسین بن علی (ع) به سمت کربلا دویدند، اما به‌موقع نرسیدند. از آن پس، اهالی این روستا هرسال این اقدام را تکرار می‌کند و برای سوگواری شهدای کربلا، هروله کنان مسیر ده کیلومتری هندیه تا کربلا را طی می‌کنند. 🔺علًت شهرت این دسته چنین است که مرحوم علامه بحر العلوم متوفای ١٢١٢ قمری در روز عاشورا با عده‌ای از طلاب از کربلا به استقبال دسته سینه‌زنی طویریج رفت. پس از رسیدن عزاداران، ناگهان طلاب مشاهده کردند که سید بحرالعلوم با آن عظمت، وقار و مقام شامخ علمی، عمامه و عبا و عصا را کنار انداخت و وارد عزاداران شد و به سر و سینه زد. عده‌ای از طلاب برای حفظ سلامتی سید بحرالعلوم ایشان را گرفتند تا مبادا زیردست و پا بیافتد. 🔺بعد از اتمام مراسم از آن بزرگوار پرسیدند: چگونه شد که شما در دسته طویریج شرکت کردید و آن‌گونه بر سر و سینه زدید؟ مرحوم سید پاسخ داد: «چرا شرکت نکنم در حالی که امام زمان‌(عج) را مشاهده کردم که با مردم در حال هروله بودند». ایشان توضیح داد: وقتی به دسته سینه‌زنی رسیدم، دیدم حضرت بقیه‌الله (عج) با سر و پای‌برهنه ، میان سینه‌زن‌ها بر سر و سینه می‌زنند و گریه می‌کنند! من نتوانستم طاقت بیاورم و در خدمت آن حضرت به سینه‌زنی و عزاداری مشغول شدم. 🔺پس از این واقعه، حضور در دسته طویریج عمومیت یافت و دیگر اختصاص به اهالی هندیه و طویریج نیست؛ بلکه دیگر شیعیان عراق هم به آن روستا می‌روند و بعد از نماز ظهر عاشورا ازآنجا تا کربلا را می‌دوند. 👇👇👇👇👇👇

🔺در این دسته ملیونی که بزرگترین دسته عاشورایی بشمار می آید ، بیش از دو قرن است به علًت رخداد مرحوم علامه سید مهدی بحر العلوم وحضور او در این مراسم ،  علما ومراجع و عزاداران حسینی ، سعی بر این دارند که در این دسته شرکت نمایند. گفتنی است که در چند دهه اخیر ، بسیاری از دسته وعزاداری های حسینی در جهان ، از این دسته الگو برداری نموده اند. در عراق چنین رسم است که علماء در روز عاشوراء ، با قبایی مندرس وبدون عبا وپای برهنه در حالی که دستاری بر سر قرار داده و دنباله دستار را بر پیرامون گردن خویش بنام ( تحت الحنک) قرار می دهند ، در خیابانها وعزاداری ها وسپس در پایان ، به دسته طویریج پیوسته و هروله کنان با شعارهای یاد شده ، به حرمین گام نهاده وشور وغوغایی را این دسته مشهور وگسترده که عبور آن از خیابانهای کربلا وبین الحرمین متجاوز از سه ساعت بطول می أنجامد ، بوجود می آورد. السلام علی الحسین ، وعلی علی بن الحسین ع ، وعلی أولاد الحسین ع ، وعلی أصحاب الحسین( ع) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛

#سیدحمیدرضابرقعی بازهم روز دهم ساعت سه، ساعت سر ساعت وقت ملاقات سری با مادر ساعت رفتن جان از بدن یک خواهر چون خداحافظی پیرهنی با پیکر...