🔺تجربیات بسیار مفید طلبگی ✍آیت الله ابراهیم #امینی (ره): یکی از عوامل مهم موفقیتِ یک طلبه، انتخاب هدف روشن و پیمودن بهترین و نزدیک‏ترین راه‏ها در رسیدن به هدفِ مطلوب است. لازم است یک طلبه پس از دوران درس ادبیات و علوم پایه باتوجه به استعدادهای جسمانی و روانی و امکانات زندگی خود، و با مشورت اساتید خیراندیش و باتجربه برای تحصیل علوم دینی هدف روشنی را انتخاب کند. خوب بیندیشد به کدام یک از اشتغالات روحانیت بیشتر علاقه دارد و امکانات آن برایش فراهم است. 🔻آیا می‏خواهد یک فقیه جامع‌الشرایط و مجتهد مرجع تقلید باشد؟ یا یک واعظ و سخنران خوب؟ یا یک مدرس حوزه‌ی علمیه یا دانشگاه آن هم در ادبیات یا فقه و اصول یا تفسیر و حدیث؟ یا به تفسیر قرآن و حدیث علاقه دارد و می‏خواهد یک مفسر و حدیث‏ شناس باشد، یا به فلسفه و کلام علاقه دارد؟ یا به تحقیق و نویسندگی علاقه دارد و می‏خواهد یک محقق و نویسنده باشد؟ و امثال این کارها که می‌توانند از اشتغالات دانشجویان علوم حوزوی باشند. بعد از انتخاب هدف لازم است ضمن ادامه‌ی دروس عمومی و پایه ‏ای حوزه‌ی علمیه مانند: ادبیات، منطق، فقه و اصول، بیشترین توجه خود را به سوی هدف مورد نظر متمرکز سازد. مشورت با اساتید کاردان و مجرب کتاب‏های مناسب را شناسایی، و ضمن تحصیلات حوزوی یا ایام فراغت و تعطیلات آنها را بخواند یا مطالعه و مباحثه کند. مطالعه ‏های متفرقه‌ی خود را نیز به سوی همان هدف متمرکز سازد، و از مطالعات پراکنده اجتناب کند مگر به مقدار ضرورت. 🔹مطالب مفید و مربوطه را با قید نام کتاب و صفحه و چاپ و مؤلف در دفتری یادداشت کند تا بعداً مورد استفاده قرار گیرد. یادداشت کردن گرچه دشوار است ولی کاملاً ارزش دارد. نباید به حافظه اعتماد کرد، زیرا بعد از چندی فراموش خواهد شد. 🔸برای طلاب بدون هدفِ مشخص، درس­ خواندن یک آفت به‌شمار می‏رود و آثار بدی را به همراه خواهد داشت. متأسفانه من نیز از این اشتباه مصون نماندم و خسارتش را به عیان تجربه کردم. گرچه پس از چندی به اشتباه و ضعف خودم پی بردم و در حد امکان آن را جبران کردم ولی اگر از آغاز جوانی و طلبگی هدفدار کار کرده بودم، قطعاً شخصیتم به‌گونه‌ی بهتری پرورش می‏یافت و بهتر می‏توانستم به اسلام و مردم خدمت کنم. ولی من و دیگر طلاب تازه‌وارد در این رابطه تقصیر نداشتیم، زیرا در آن زمان حوزه‌ی علمیه‌ی اصفهان از برنامه‌ی دقیق و حساب‌شده‏ ای پیروی نمی‌کرد، رشته ‏های تخصصی وجود نداشت و برای مشاوره و راهنمایی طلاب مرکز خاصی نبود تا از رهنمودهای آن استفاده کنیم. کوتاهی از علمای بزرگ و مسئولان حوزه‌ی علمیه بود. آنان باید با بررسی نیازهای دینی مردمِ دیندار آن زمان و زمان‏های بعد، برای دروس حوزوی برنامه‌ریزی می‌کردند و به مقدار نیاز رشته ‏های تخصصی به‌وجود می‏آوردند، و در انتخاب رشته و تعیین هدف به طلاب تازه‌وارد کمک می‌کردند. تخصصی‌شدن علوم دینی یک ضرورت است که متأسفانه نه در سابق مورد توجه بوده نه در این زمان آن گونه که باید و شاید مورد عنایت قرار می‏گیرد. با اینکه اخیراً با عنایت برنامه‌ریزان حوزه‌ی علمیه‌ی قم بعضی رشته‏ های تخصصی به‌ وجود آمده و طلاب داوطلب، ضمن اشتغالات رسمی حوزوی، هفته‏ ای چند ساعت در رشته‌ی مخصوص به تحصیل می‏پردازند؛ ولی متأسفانه این قبیل درس‏ها جدی گرفته نمی‏شود بلکه به‌عنوان درس‏های فرعی و جنبی به‌شمار می‏روند. هنوز درس رسمی و مهم حوزه‌ درس فقه و اصول است که اساتید و شاگردان آن از قداست و احترام خاصی برخوردارند که اساتید و شاگردان علوم فلسفه، کلام، تفسیر، حدیث از صد یک آن را ندارد. 📚کتاب خاطرات آیت الله ابراهیم امینی👉 #خاطرات_علما #مشاوره_طلبگی 💐 با پژوهش همراه باشید.🌹 🔗لینک کانال رسمی پژوهش👇 eitaa.com/joinchat/1846018082C067d491c5f 🆔@howzehpajohesh 🌐تارنمای اختصاصی پژوهش 👇 🌐http://pajuhesh.hozehkh.com