🏴 پایان هیئت مجازی 🏴 عزاداری های امام حسینی این دهه محرم هم تمام شد. تقدیر و تشکر میکنیم از همه خواهران عزیزی که برای سخنرانی ها در خدمت شان بودیم: ۱_سرکار خانم سمیرا باقری عزیز ۲_سرکار خانم اعظم گنج خانلو عزیز ۳_سرکار خانم فاطمه سهرابی عزیز ۴_سرکار خانم سمیرا سیدهاشمی عزیز ۵_سرکار خانم زینب پناهی عزیز ۶_سرکار خانم نوریه غبرائی عزیز ۷_سرکار خانم خدیجه درستی عزیز ۸_سرکار خانم نجف زاده عزیز ۹_سرکار خانم بتول اصغرزاده عزیز ۱۰_مشاور محترم حوزه؛ سرکار خانم ابراهیمی عزیز ۱۱_سرکار خانم رعنا بابالو عزیز ۱۲_استاد محترم حوزه؛ سرکار خانم مریم صفرزاده عزیز ۱۳_و جناب حجت الاسلام علیرضا محمدلو، کارشناس و پژوهشگر عرصه رسانه ۱۴_ و مشاور فعال و پرتلاش حوزه؛ سرکار خانم وحیده محمدلو عزیز از خانم فائزه طاهری عزیز هم به خاطر ارسال احادیث در خصوص امام حسین علیه السلام تشکر و قدرانی میکنیم . و تقدیر و تشکر از خانم جعفرپور عزیز معاونت فرهنگی محترم بابت مطالب زیباشون 🌹اجر همه عزیزان با آقا سیدالشهدا علیه السلام 🏴🏴🏴🏴 @hoze85

ویدیوی راهنمای شرکت در آزمون مجدد در شبکه کوثرنت ویژه طلاب (از طریق کامپیوتر) این راهنما ویژه طلابی است که مدرسه آن ها آزمون مجدد را از طریق شبکه کوثرنت اعلام کرده است. لذا در صورتی که مدرسه شما آزمون مجدد را به شیوه حضوری برگزار می نماید باید مطابق با همان دستور العمل در آزمون خود شرکت کنید. #راهنمای_آزمون_مجدد

بسم الله سلام علیکم؛ بزرگواران عزاداریهاتون قبول حق ، ان شاءالله از این چهار شنبه چند شبی رو در خدمت عزیزان گرامی با سلسله مباحث تربیتیِ 🥀🌾🥀 * تربیت خانوادگی از منظر قرآن * بااستفاده از تفسیر المیزان علامه طباطبایی (ره) و 🥀🌾🥀 *رفتار خانوادگی مرحوم علامه طباطبایی دامت برکاته* که ساعت ۲۲ هر شب در خدمت مشاورمون خانم ابراهیمی خواهیم بود. @hoze85

علاّمه طباطبائی(ره)، در تعریف خانواده می‌فرمایند: «اوّلین مکانی که برای هر انسانی تعریف می‌شود و بدان تعلّق دارد، خانواده است. ایشان خانواده را مهم‌ترین نهاد اجتماعی می‌داند که با پیوند مقدّس ازدواج آغاز می‌شود و با تولّد فرزندان کامل می‌گردد» (طباطبائی، 1389:405) در این سلسله مباحث که هر شب ان شاءالله با قسمتی از آن در خدمت خواهیم بودبه 3 نوع ارتباط خانوادگی پرداخته شده است. 1ـ ارتباط بین زن و شوهر در اینجا ابتدا به وظایف مرد در ارتباط با زن آنگاه به ارتباط زن نسبت به مرد پرداخته می‌شود. 1ـ1) وظایف مرد الف) قیمومیّت و سرپرستی خانواده در اسلام قیمومیّت و ریاست خانواده بر عهدة مرد است: ﴿الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّـهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ: مردان سرپرست و نگهبان زنانند، به‌خاطر برتریهایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به‌خاطر انفاق‌هایی که از اموال خود (در مورد زنان) می‌کنند﴾ (النّساء/ 34). علاّمه (ره) فرموده است: «زیادت‌هایى که خداى تعالى به مردان داده، به حسب طاقتى است که بر اعمال دشوار و امثال آن دارند. این برتری در جهات عمومى هم عامة مردان را بر بعضی جهات بر عامة زنان قیمومت داده که عبارت است از حکومت، قضا و دفاع از سرزمین با اسلحه. پس به همین دلیل، بر زن واجب است شوهر را اطاعت کند. ایشان همچنین می‌فرماید: قیمومت مرد بر زنش به این معنی نیست که سلب آزادى بکند از ارادة زن و تصرّفات او در آنچه مالک آن است و استقلال زن را در حفظ حقوق فردى و اجتماعى او و نیز دفاع از منافع وی را سلب کند، بلکه معناى قیمومت مرد این است که مرد هزینة زندگى زن را از مال خودش مى‌پردازد تا از او استمتاع ببرد» (طباطبائی، 1389، ج4: 544ـ543). ب) رفتاری و اخلاقی ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَحِلُّ لَکُمْ أَن تَرِثُوا النِّسَاءَ کَرْهًاوَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍمُّبَیِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِفَإِن کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَکْرَهُوا شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللَّـهُ فِیهِ خَیْرًا کَثِیرًا: اى کسانى که ایمان آورده‌اید! براى شما حلال نیست که زنان را به اکراه ارث برید و آنان را زیر فشار مگذارید تا بخشى از آنچه را به آنان داده‌اید، [از چنگشان به در] برید، مگر آنکه مرتکب زشتی آشکارى شوند و با آنها به شایستگى رفتار کنید و اگر از آنان خوشتان نیامد، پس چه بسا چیزى را خوش نمى‌دارید و خدا در آن مصلحت فراوان قرار مى‌دهد﴾ (النّساء/ 19). مردان باید در همة شرایط با اخلاق نیکو با همسر خود برخورد کنند و از این طریق، بنیان و پایه‌های زندگی را مستحکم گردانند و زنان و فرزندان را به زندگی دلگرم کنند. ج) اقتصادی و مالی با توجّه به آیة 233 سورة بقره، در محیط خانواده، وظیفه مرد است که از لحاظ اقتصادی، امکانات زندگی زن را فراهم کند و در مسیر مقدّس همسری و مادری، او را یاری دهد. این تأمین نیاز اقتصادی یک امر تحمیلی برای مرد نیست، بلکه عملی مقدّس و برخاسته از دل است. اسلام در رابطه با پیمان زناشویی، حدّاقل تکلیف را برای زنان مشخّص کرده است و در برابر آن، مردان را موظّف به تأمین لباس و خوراک و مسکن مورد نیاز آنها ساخته است (ر.ک؛ بهشتی، 1382: 158): ﴿وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَ

ةَوَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِلَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَالَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِوَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ: و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند. [این حکم‌] براى کسى است که بخواهد دوران شیرخوارگى را تکمیل کند و خوراک و پوشاک آنان [مادران‌]، به صورت شایسته بر عهدة پدر است. هیچ کس جز به قدر وسع خود مکلّف نمى‌شود. هیچ مادرى نباید به سبب فرزندش زیان ببیند و هیچ پدرى [نیز] نباید به خاطر فرزندش ضرر ببیند و مانند همین احکام‌ بر عهدة وارث نیز هست﴾ (البقره/ 233). ﴿وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةًفَإِن طِبْنَ لَکُمْ عَن شَیْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَکُلُوهُ هَنِیئًا مَّرِیئًا: و مهر زنان را (به طور کامل) به عنوان یک بدهی (یا عطیّه) به آنان بپردازید (ولی) اگر آنها چیزی از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید﴾ (النّساء/4). علاّمه (ره) در مورد حکم وجوب دادن مهریه به زنان می‌فرماید: «دادن مهر به زنان مسأله‌اى نیست که فقط اسلام آن را تأسیس کرده باشد، بلکه مسأله‌اى است که اساساً در میان مردم و در سُنَن دیگر متداول بوده است. سنّت خود بشر بر این جارى بود و هست که پولى یا مالى را که قیمتى داشته باشد، به‌عنوان مهریّه به زنان اختصاص دهند» (طباطبائی، 1389، ج4: 269). در نتیجة این مبحث، اسلام برای مردان در برابر همسرانشان وظایف بزرگی را معیّن فرموده است که از آن جمله می‌توان به وظیفة نگهبانی از خانواده و وظیفة اقتصادی که شامل پرداخت نفقه، تهیّة وسایل آسایش زن و فرزند می‌باشد، اشاره کرد. اسلام وظیفة دیگر مرد را رفتار نیکو و رعایت نکات اخلاقی بیان کرده است و از زن و مردی که با هم ازدواج کرده‌اند، می‌خواهد هر طور که هست با اخلاق و رفتار یکدیگر بسازند و چنانچه از هم ناراحتی دیدند، از آن چشم‌پوشی نمایند (ر.ک؛ ارفع، 1379: 19). 2ـ1) وظایف زن دو خصلت ویژه در آفرینش زن عبارتند از: بزرگواران خسته نباشید سلسله مباحث تربیتی ان شاءالله ادامه خواهد داشت در شبها ی آتی... 🌹خداقوت به مشاور محترم؛ خانم ابراهیمی عزیز @hoze85

بسم الله الرحمن الرحیم والحمدلله رب العالمین والصلاه والسلام علی سیدنا ونبینا اباالقاسم المصطفی محمد واهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین والعن الدائم علی اعدائهم اجمعین سلام علیکم ؛ *تربیت خانوادگی از منظر قرآن* ما مسلمانان باید الگوها و سبک زندگی‏ خود را از قرآن اقتباس کنیم. در دنیایی که رسانه‌های ارتباط جمعی و به‌ویژه ماهواره، در صدد تغییر سبک زندگی ما هستند، برگشت به سبک زندگی قرآنی و توجّه خاص به مفاهیم قرآن و الگو قرار دادن این مفاهیم به یک ضرورت تبدیل شده است. از طرف دیگر، خانواده به عنوان مهم‌ترین و حیاتی‌ترین نهاد اجتماعی و محیطی امن برای دستیابی به اهداف عالی انسانی است. خانواده کانونی است شکل‌گرفته بر پایه پیمان مقدّس ازدواج که با حضور فرزندان، روابط اعضای آن گسترده‌تر و تأثیرگذاری آنها بر یکدیگر بیشتر می‌شود. در این میان، شناخت عوامل ثبات و ساز و کارهای ایجاد ارتباط صمیمانه و سازنده در خانواده، به منظور ایجاد محیطی سالم و بانشاط برای پرورش فرزندان اهمیّت بسزایی دارد که در تمام ادیان و در همة جوامع بشری مورد توجّه بوده است. بنابراین، اهمیّت قرآن از یک سو، به عنوان معلّم همیشگی بشر و نهاد خانواده به عنوان هسته ی زندگی اجتماعی، ضرورت و اهمیّت این موضوع را آشکار می‏سازد.

🌸🍃السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَارِثَ الْمُرْسَلِينَ وَ حُجَّةَ رَبِّ الْعَالَمِينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ أَنَا مَوْلًى لَكَ وَ لِآلِ بَيْتِكَ وَ هَذَا يَوْمُكَ وَ هُوَ يَوْمُ الْخَمِيسِ وَ أَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكَ فِيهِ فَأَحْسِنْ ضِيَافَتِي وَ إِجَارَتِي بِحَقِّ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ.

💠امام حسین(علیه السلام) هنگام وداع آخر به خواهرش زینب کبری فرمود: 🍃🌸«یا اُختاه لا تَنْسِینی فِی نافِلَةَ اللَّیْل؛ خواهرم! در نماز شب مرا فراموش نکن». 📚 جواد شبّر، ادب الطف أو شعراء الحسين(ع)، ص62.