دلم میخواد یک هفته رو به بطالت کامل بگذرونم. نمیدونم متوجه میشید چی میگم یا نه. بطالت، زندگی نباتی، بیمسئولیتی مطلق، عدم تعلق، اینا.
بعضی وقتا مثلا یه عکس میبینم ،طرف رژ قرمز زده با لنز ابی، میام بگم عزیزم لنز نزار لطفا ،بعد با خودم میگم به من چه واقعا؟این که مردم دوست دارن چجوری باشن واقعا به من ربطی نداره.
بیشتر سعی میکنم سرم تو کار خودم باشه چون فقط ادمای احمق راجع به اشخاص صحبت میکنن.
وقتی به زمان کودکیم فکر میکنم اولین چیزی که یادم میاد اینه:
سرپرست گویندگان مهرداد رئیسی.
پسر چقد همه چیز گرون شده! بیاین گروه گروه آدمها و خانوادههای مختلف باهم متحد بشیم و یه قبیله تاسیس کنیم، بعد بریم یه مزرعه در کنار رودخانه ها که خاک حاصلخیز و هوای مناسب دارن اجاره کنیم، اونجا دور هم دامداری و کشاورزی کنیم و به زندگیمون ادامه بدیم.
| کئورج جلونی