ازدواج و رابطه که هیچی، الان برای یه دیت رفتن ساده هم باید وضع مالیت خوب باشه.
جدی دلم میسوزه برای بیتفریحی و طفلکی بودنمون.
بعضی موقعها هم هست که چون نمیتونند خَرِت کنند؛ برمیگردن میگن تو زیادی سخت میگیری.
فقط دلم میخواد کیفمو بردارم و برم. از اتاق، از خونه، از محله، از شهر، از کشور، از سیاره. نمیدونم کجا، فقط برم.
یسری قیافهها ذاتاً مظلومن، وقتی میبینیشون میخوای بری بغلشون کنی بگی: «عزیزم غصه نخور درست میشه، اصن میخوای بریم بزنیمشون؟»