سرکار عِلّیه روایتگران این کتاب، مادر و دختری هستند که یکی از آنها مدرنیته و دیگری سنتی‌ست در طول داستان، روایت‌هایی از زندگی آنان را شرح میدهد؛ ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که آمیزه‌ای از نگاه سنتی و مدرن است و هیچ‌کدام به‌طور مستقل نتوانسته‌اند پاسخ‌گوی سؤال‌ها، ابهام‌ها و نیازهای زنان باشند. جامعه سنتی با محدود کردن زن به خانه و خانواده، در را به روی رشد اجتماعی خانواده و رشد عاطفی جامعه می‌بندد. جامعه مدرن نیز با حبس کردن زن در قفس به‌ظاهر زیبای فعالیت اجتماعی، نیاز ذاتی فرد، خانواده و جامعه را به نقش مادری انکار می‌کند. پینشهاد: این کتابو میتونید برای روزِ دختر، هدیه بدید🌝 #ڪتابخـانہ_ایلیـا📓🔦

کمی صحبت کنیم..:)

کپشن: روزی که همه در کنار هم با هر عقایدی باشیم، اون روز ایرانمون بهشته:))) ----- پ.ن: البته اون همجنسگراعه که کلا بحثش از اینا جداست؛ #مسلمان_اجتماعی

بنظرتون این تصویر میخاد چه چیزی و به عرضِ ما برسونه؟ جوابتو اینجا بگو

عادی سازی و وادار به سکوت کردن ما... اول با این شروع می کنن بعد می رسن به کلش و یک نکته دیگه ، فکر کنم میگه تعداد اونا بیشتره نه؟ #ناشناس من فقط ناشناسا رو میزارم پاسخی نمیدم😬

ینی تا بخام منتظرِ شما بمونم جواب بدین موهام رنگِ دندونام شده..

این تصویر میخاد مفهومِ هم زیستی مسالمت آمیز رو به ما بگه؛

حالا جامعه مذهبی ما کجا جامعه‌ست که بخاد با دیگر مردن ارتباط داشته باشه؟! ینی ما کجای شهر بریم میتونیم آدمای معتقد مسلمون رو پیدا کنیم[در واقع پاتوقمون کجاست؟]

هیئت! مسجد! دورهمی‌های دوستای مذهبیمون! مدرسه‌های مذهبی! و... ینی قشنگ دورِ خودمون حصار کشیدیم🤝

قدیما اینطوری بود که همه هم دیگر رو میشناختن... همسایه بودن هم‌روستایی بودن همشهری بودن معنا داشت [ به دادِ همدیگه میرسیدن🌱]؛

آدمای یه منطقه عمدتا سالها هم دیگه رو میشناختن و با هم تعاملات روزمره داشتن خلاصه اینکه فرهنگشون تا حدی اشتراکاتِ زیادی داشت🔥؛