‌ ⭕️ بچه‌های انقلابی دوباره بازی خوردند. خبری که توسط سایت اصلاح‌طلب انتخاب منتشر شد، توسط بچه‌های انقلابی ضریب گرفت و نشر داده شد، موجب بی‌اعتمادی و یاس مردم شد، آن هم در آستانه دهه فجر و در آخر تکذیب شد! به همین سادگی، بازی در زمین دشمن 📌«تکرار» در «قابلمه»! 🔹در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ زنانی که در اطراف کاخ آلنده رئیس جمهور مردمی شیلی با قاشق به قابلمه‌های خالی می‌کوبیدند و مشاغلی که با اعتصاب کامل همه جا را فلج کرده بودند هرگز تصور نمی‌کردند که دقیقا دارند نقشه کسینجر، وزیر خارجه وقت آمریکا را پیاده می‌کنند!! 🔹در نهایت آلنده آنقدر در کاخ مقاومت کرد تا کشته شد و پینوشه با هدایت آمریکا قدرت را در دست گرفت. 🔹پینوشه ۳۰۰۰ نفر را اعدام کرد ، ۲۰۰هزار نفر را تبعید کرد، استادیوم ناسیونال شیلی را تبدیل به زندان بزرگی نمود و ۲۰ هزار نفر را در آن زندانی کرد و به شکنجه و خاک و خون کشید و در نهایت اقتصاد شیلی را به مکتب خشن #پسران‌شیکاگو سپرد و قانون اساسی را تغییر داد. 🔹جالب است گویا غربی‌ها و غربگرایان می‌خواهند این نقشه تکراری را در کشور ما هم اجرا کنند! 🔹از قابلمه و فشار اقتصادی تا تشویق به اعتصاب و سیاه‌نمایی و نفوذ پسران شیکاگو و طرح تغییر قانون اساسی!! حتی خلاقیت هم به خرج نمی‌دهند!!! ✍️حمیدرضا ابراهیمی

عبدالملکی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی: ۲ هزار مدیر در این مجموعه داریم که پیش‌بینی ما این است که یک هزار مدیر دست‌پاک و کارآمد همچنان به کار خود ادامه خواهند داد و یک هزار دیگر باید برکنار شوند که از این تعداد ۳۵۰ نفر برکنار شده و مابقی در حال انجام است. تمام افرادی که ما عذر آنها را خواستیم یا بازنشست شدند یا از سازمان‌های دیگر به وزارت کار مأمور شده بودند و یا یکی از معیارها پنجگانه انتصاب رئیس‌جمهور را نداشتند. سالم‌سازی نظام مدیریت مالی و شناسایی مجاری فساد از مهمترین اقدامات در این زمینه بود. حدود سه هزار و ۵۰۰ نفر را برای انتصاب در سمت‌های مدیریتی ارزیابی کردیم بسیاری از این افراد نخبه و باتجربه بودند که رزومه ارائه کردند ولی از همه این افراد استفاده نشد. زمانی که با انتصاب‌های گذشته و جریان‌ها برخورد کردیم افرادی که دسترسی به رسانه داشتند اطلاعات درست و غلط را به مخاطبان ارائه کردند و نقاط قوت این دولت را به عنوان نقاط ضعف مطرح کردند. وزارت کار در دولت سیزدهم به هیچ عنوان حتی یک مورد انتصاب فامیلی نداشته است این در حالی است که بعضی از افراد فهرست‌هایی با انتصاب‌های فامیلی از این وزارتخانه را منتشر کردند که برای دولت قبل بوده است. این افراد بر اساس پنج معیار انقلابی، کارآمدی، فساد ستیزی، دست‌پاکی و مردمی بودن مدنظر رئیس‌جمهوری انتصاب شدند. آیت‌الله رئیسی از همه اعضای دولت تعهد و امضا گرفتند که در انتصاب‌ها این ملاک و معیارها باید در نظر گرفته شود.

‌ ⭕️ چرا جهاد تبیین مهم است؟! چون اگه جدیش می‌گرفتیم مردم باید محمدرضا چاه رو باموزه عبرت میشناختن نه پست‌های تخیلی اینستاگرام ! ‌ ‌

یک منبع مطلع گفت آمریکایی‌ها از طریق کشورهای مختلف به ایران پیام داده‌اند باید جاسوسانشان فوراً از زندان‌های ایران آزاد شوند. پیش‌تر آمریکایی ها به اروپایی‌هایی که در مذاکرات حضور دارند اعلام کرده‌اند خواستار مبادله باقر و سیامک نمازی، مراد طاهباز، عماد شرقی هستند.

شش ماه از سقوط کابل گذشت و دیگه نه اسمی از احمد مسعود هست نه از مقاومت پنجشیر ! جریانهای ساده‌لوح و ساده‌اندیش تلاش کردند ایران را وارد باتلاق افغانستان کنند خوشحالم که ایران روی اسب بازنده شرطبندی نکرد ..

رکورد حضور مستشاران آمریکایی در ایران معاصر در دوره محمدرضا پهلوی در سال ۵۶ رقم خورد. از دلایل اصلی آن به نوشته روزنامه لوموتن فرانسه قرارداد خرید تجهیزات نظامی۱۰میلیارد دلاری از آمریکا بود. حضور ۵۸ هزار مستشار نظامی آمریکایی سالیانه ۳ میلیارد دلار خرج روی دست دولت ایران گذاشته بود. ‏این در حالی بود که در سال ۵۶ بودجه آموزش و پرورش ۱/۸ میلیارد دلار و بهداشت ۳۶۲ میلیون دلار بود. وقوع انقلاب اسلامی باعث شد نیروهای مسلح با خوداتکایی، خودباوری و خودکفایی در حوزه تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی، ایران را به یکی از صادرکنندگان سلاح تبدیل کنند. ‎

در آمارهای ۹ ماهه واردات کشورمان، یک مبدا عجیب‌وغریب ذکر شده است. این مبدا، قطب جنوب است که امسال رقمی در حدود ۱۶۳ هزار دلار اسید سیتریک از این منطقه وارد ایران شده است.

براساس گزارش سازمان برنامه و بودجه، طول عمر اجرای طرح‌ها برای بهره‌برداری در سال ۱۳۹۲ حدود ۱۰ سال بوده که این میزان به ۱۸ سال در سال ۱۴۰۰ رسیده است. به عبارتی، هر طرح عمرانی که امروز کلنگ آن بر زمین زده می‌شود، ۱۸ سال بعد به بهره‌داری خواهد رسید، درحالی که این عدد در دولت‌های روحانی ۱۰ سال بوده است. قابل ذکر است باید توجه داشت که بعد از ۱۸ سال، مفروضات اولیه طرح تغییر کرده و خیلی از طرح‌ها موضوعیت خود را از دست میدهند. همچنین برخی از طرح‌های عمرانی در طول دوره فرسوده شده و بر اثر تورم نیز هزینه‌های اولیه تا چندین برابر افزایش می‌یابد. توسعه بی‌رویه تعداد طرح‌ها و پروژه ها، تغییر عناوین و طبیعتاً افزایش حجم عملیات طرح‌ها در طول سال‌های گذشته، کاهش شدید بودجه عمرانی و اختصاص بخش بزرگی از بودجه به هزینه‌های جاری از دلایل اصلی افزایش طول عمر بهره‌برداری از طرح‌های عمرانی بوده است.

از یکسو افزایش صادرات نفت کشورمان (به اذعان رویترز) را به پای تساهل آمریکا می نویسند (نه تلاش کشورمان در خنثی سازی تحریم‌ها)، تا هم مُفت و مجانی برای "بایدن" شان دستاورد سازی کرده باشند و هم مانع از شکست هیمنه تحریم‌ها نزد افکار عمومی شوند و از سوی دیگر مدعی اند پس چرا باز هم مذاکره می کنیم و اوضاع اقتصاد اینگونه است، چون هم می‌خواهند از پاسخگویی (بابت زمین مین گذاری شده‌ای که دولت متبوع شان تحویل دولت جدید داده و موقعیت ارّه ای که با برجام شان فراهم آورده اند) بنحوی فرار کرده باشند، هم قصد دارند مانع خروج مذاکره از اولویت ذهنی جامعه شوند و اساسا با مذاکره از موضع "عزت" و تن ندادن به "هر توافقی" مشکل دارند!

عجب دنیایی شده!

"بر اساس پیمایش ملی انجام شده به سفارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری، ۸۲ درصد از مردم با توافقی که در آن آمریکا تحریمهای بعد از خروج از برجام را رفع نکند، مخالفند." ‏"اغلب مردم ایران از مذاکره و توافق حمایت می کنند ولی نتیجه و کیفیت توافق در اولویت بیشتری قرار دارد."

دولت سیزدهم و خسارات خلاء گفتمانی معمولا دولت ها به گفتمان‌شان شناخته می‌شوند. اما رواج عبارت «دولت سیزدهم» در ارجاعات به دولت در رسانه‌ها، نشان می‌دهد دولت نتوانسته خود را پرچم‌دار یک گفتمان به جامعه معرفی کند. یکی از دلایل اینکه این دولت از همین آغاز کار زیر ضرب رفته، همین خلا گفتمانی است. گفتمان، قدرت نرم ایجاد می‌کند. دولت فاقد گفتمان، از قدرت نرم محروم است و لذا در عرصه جنگ نرم، اولا توان حمله ندارد، ثانیا در برابر حملات نرم بی سلاح و سپر است. گفتمان است که در قول و فعل کارگزاران، در رویکرد و عملکرد آنان، انسجام ایجاد می‌کند. گفتمان، عینک آسیب‌شناسانه‌ای است که دولت به چشم می‌زند، مشکلات را از زاویه این گفتمان می‌بیند و از همین زاویه راهکارش را ارائه می‌دهد و اجرا می‌کند. دولت فاقد گفتمان به شهرداری تقلیل پیدا می کند و این یکی از جدی ترین خطراتی است که دولت سیزدهم را تهدید می‌کند. دولتی که ناکارآمدی گفتمانش عیان شود، گرفتار رکود می شود، اما دولت فاقد گفتمان، گرفتار روزمرگی می‌شود و خسارت این روزمرگی از رکود بیشتر است؛ چه، رکود با یک موفقیت گفتمانی -ولو کوچک- شکسته می‌شود، اما بدون گفتمان از روزمرگی نمی‌توان خلاص شد. گفتمان یک شاخص برای انتخاب و ارزیابی مدیران نیز هست. در خلاء گفتمان، تیم دولت با بازیکنان قرضی از تیم‌های دیگر شکل می‌گیرد و روشن نیست این تیم، به کدام اصول باید متعهد باشد و بر اساس کدام معیارها ارزیابی می‌شود. دولت حتی وقتی پیامی به کشور خارجی می‌دهید باید محور آن، گفتمان‌ش باشد. باید این خلا گفتمانی برطرف شود. اگر تلقی این است که «مردمی بودن» گفتمان دولت است، این سوال مطرح است که آیا اساسا مردمی بودن می‌تواند گفتمان باشد؟ گفتمان، یک دال مرکزی دارد که در حوزه ها و عرصه های مختلف تجلی و امتداد پیدا می کند. بر مبنای گفتمان می شود یک کلان پروژه تعریف کرد و پیش برد و پیشرفتش را سنجید. بر مبنای این کلان پروژه است که در سطوح میانی، پروژه‌های خردتر تعریف می‌شود. آیا «مردمی بودن» این ظرفیت را دارد که برای مثال در حوزه مالیات، در سیاست خارجی، در آموزش و پرورش، در بهداشت و درمان، در کشاورزی و... تجلی و امتداد پیدا کند؟ آیا می‌توان مسائل این حوزه‌ها را از زاویه «مردمی نبودن» آسیب‌شناسی کرد و از زاویه «مردمی شدن» برایشان راهکار ارائه داد؟ پاسخ بلاتردید خیر است، چون این مفهوم اساسا چنان عمقی ندارد؛ هرچند می‌تواند یکی از اجزاء و امتدادهای یک گفتمان باشد. اما راهکار، تمرکز و تکیه بر روی عدالت به عنوان گفتمان دولت سیزدهم است که هم واجد مشخصات فوق است و هم با شخصیت آیت‌الله رئیسی تناسب و همخوانی دارد. گفتمان عدالت نباید به لفظ عدالت محدود شده و تقلیل یابد. با صرف تکرار کلمه عدالت، گفتمان ایجاد نمی شود. مراکز فکری و دانشگاهی کشور و مشخصا مراکز فکری در دولت باید بسیج شوند و درباره عدالت ادبیات تولید کنند. رئیس جمهور درباره هر موضوعی و در هر زمان و مکانی صحبت و سخنرانی دارد، باید بتواند اولا بی‌عدالتی‌های منجر به وضع موجود را بیان کند، ثانیا وضع مطلوب را از منظر عدالت توصیف کند، ثالثا اقدامات عادلانه‌ای که دولت می‌خواهد برای گذار از وضع موجود به وضع مطلوب انجام دهد را شرح دهد. این اقدامات، همان پروژه‌های خُرد هستند که ذیل کلان پروژه عدالت، تعریف می‌شوند و باید نظام رصد و پایش و ارزیابی و گزارش‌دهی برایشان ایجاد شود. هرچقدر ادبیات رئیس جمهور در این سه مرحله، اختصاصی و بدیع و دارای کلیدواژه‌های منحصر بفرد باشد، موفق‌تر خواهد بود؛ و البته بزرگترین تهدید برای گفتمان، این است که به ادبیات‌های وام گرفته شده از منابع دیگر، یا به اقدامات معمول و رایج، بخواهیم رنگ گفتمان خودمان را بزنیم. دولت زمانی توانسته پرچم گفتمان عدالت را بلند کند که مخالفان اقدامات دولت را بتوان مخالفان عدالت توصیف کرد. باید در پایان چهار سال اول دولت، کتاب عدالت آیت‌الله رئیسی برگرفته از مجموعه سخنرانی‌های این چهار سال منتشر شود. همچنین دولت در پایان چهار سال باید بتواند گزارش دهد که چگونه با برقراری عدالت مشکلات را برطرف کرده است. «سید یاسر جبرئیلی»