همنشینی ماه و زهره را از دست ندهید. چهارشنبه -هجدهم بهمن- ماه و سیاره زهره در یک راستا قرار می‌گیرند، به طوری که ماه ۲۷ روزه از زاویه پنج درجه و ۲۵ دقیقه جنوب سیاره زهره عبور خواهد کرد؛ این پدیده از #اصفهان از ساعت ۰۵:۱۲ (یک ساعت و ۴۰ دقیقه قبل از خورشید) تا ساعت ۰۶:۳۶ قابل رصد خواهد بود. ماه در قدر منفی ۹.۹ و سیاره زهره در قدر منفی ۴.۰ هر دو در صورت فلکی قوس قرار خواهند داشت، این دو جرم به قدری از یکدیگر جدا خواهند بود که در میدان دید #تلسکوپ یا دوربین دوچشمی قرار نمی‌گیرند، اما با چشم غیرمسلح قابل مشاهده خواهد بود. @Ir_nojoom

کهکشانِ NGC 4490 در فاصله ی 25 میلیون سالِ نوری از زمین کهکشانی در میانه ی ادغام با یک کهکشانِ دیگر فعل و انفعالاتی که‌ با ادغام دو کهکشان رخ میدهد منجر به تولد ستارگان جدید میشود @ir_nojoom

مریخ‌نورد «استقامت»(Perseverance) ناسا از همراه خاموش‌شده خود، بالگرد «نبوغ»(Ingenuity) در حالی عکس گرفته که به تنهایی روی یک تپه نشسته است. در این عکس جدید می‌توان بالگرد نبوغ را بدون حرکت روی یک تپه شنی در پس‌زمینه مشاهده کرد. منظره بیابانی و صخره‌ای #مریخ نیز در پیش‌زمینه عکس دیده می‌شود. این عکس در روز چهارم فوریه ۲۰۲۴ گرفته شده است؛ یعنی کمی بیش از دو هفته پس از زمانی که نبوغ به پایان #ماموریت خود رسید. در روز ۱۸ ژانویه هنگامی که بالگرد نبوغ روی یک بخش از مناظر شنی مریخ فرود آمد، روتورهای آن آسیب دیدند. «آزمایشگاه پیش‌رانش جت»(JPL) #ناسا هنوز در حال تحلیل کردن آسیب واردشده به تیغه‌های نبوغ است اما صرف نظر از آنچه پیدا خواهد کرد، ماموریت بالگرد رسما به پایان رسیده و دیگر قادر به پرواز کردن نیست. نبوغ در روز ۱۸ فوریه ۲۰۲۱ در کنار همراه رباتیک خود، مریخ‌نورد #استقامت فرود آمد. هنگامی که این بالگرد در آوریل ۲۰۲۱ به آسمان مریخ رفت، با انجام دادن اولین پرواز خود تاریخ‌ساز شد. @Ir_nojoom

کشف یک ابر زمین در فاصله تنها ۱۳۷ سال نوری از زمین سازمان فدرال فضایی آمریکا ناسا اعلام کرد؛ سیاره فراخورشیدی جدیدی را رصد کرده که در یک «منطقه قابل سکونت» در منظومه‌ ستاره‌ای‌اش می‌چرخد و در فاصله «نسبتا نزدیک به ما» تنها در فاصله ۱۳۷ سال نوری از زمین قرار گرفته است @ir_nojoom

کمربند کویپر دیسکی از اجسام در منظومه خورشیدی است که از فاصله حدود ۳۰ واحد نجومی از خورشید شروع شده و تا فاصله ۵۰ واحد نجومی ادامه دارد ( به فاصله زمین تا خورشید یک واحد نجومی گفته می شود) این کمربند از آنچه از منظومه ما باقی مانده است شکل گرفته است و اجرام در این کمربند به اجرام فرانپتونی نامگذاری می شوند تا کنون بیش از ۲۰۰۰ جرم فرانپتونی شناسایی شده است اما پیش بینی می شود صدها هزار جرم در این کمربند باشد و معروف ترین آنها پلوتو و التیما تولی است که کاوشگر افق های نو از آنها بازدید کرده است @ir_nojoom

طلوع جبار طلوع جبار از نگاه دوربین چگونه است؟ در این زمان از سال، این صورت فلکی مشهور در جنوب شرقی، درست پس از غروب خورشید قابل مشاهده است از اکثر مکان‌ها، الگوی ستاره‌ای آشنای جبار، که با ستاره‌های کمربند آن در یک ردیف شناخته می‌شود، طلوع می‌کند یک بخش از آسمان شب در این تصویر عکاسی شده که شامل جبار هم هست و در حال طلوع بر فراز Śnieżka، کوهی در مرز بین لهستان و جمهوری چک است توالی نوردهی طولانی مدت، بسیاری از مناطق کم‌نورتر از جمله سحابی‌های جبار و شعله را به نمایش گذاشته که توسط حلقه بارنارد منحنی احاطه شده‌اند زاویه دید باز دوربین همچنین خوشه ستاره آبی پروین در بالای تصویر و سحابی روزت قرمز در سمت چپ جبار را ثبت کرده است از ستارگان معروف این قاب می توان به شعرای شامی، ابط‌ الجوزا، رجل‌الجبارو الدبران اشاره کرد جبار در ماه‌های آینده هنگام غروب خورشید بالاتر در آسمان ظاهر می‌شود‌‌ @ir_nojoom

یک نظریه جدید ادعا می کند که زمان به جلو نمی رود، بلکه همه چیز در زمان حال حاضر استبر اساس این تئوری، اگر بخواهیم به جهان «از بالا نگاه کنیم»،می‌ بینیم که زمان در همه جهات گسترده شده است،همانطور که فضا را در حال حاضر می‌ بینیماستادیار فلسفه انستیتوی فناوری ماساچوست نظریه جدیدی از زمان ارائه کرده استدکتر برادفورد اسکو می گوید این ایده که زمان مانند یک رودخانه جریان دارد لزوماً صحیح نیست در عوض او ادعا می کند فضا-زمان یک “جهان توده” است که در آن گذشته، حال و آینده همه با هم وجود دارنددر سال 1927، ستاره شناس بریتانیایی، آرتور ادینگتون، برای اولین بار “جهت یک طرفه” یا “عدم تقارن” زمان را ابداع کرداو گفت که با مطالعه سازماندهی ماده، می توان یک نقشه چهار بعدی از کیهان تهیه کردبه اصطلاح “پیکان زمان” ظاهراً به یک حرکت گسترده و آینده “تصادفی” اشاره می کند که همه چیز به سمت آن حرکت می کند این همچنین به عنوان آنتروپی شناخته می شود که با گذشت زمان افزایش می یابدآنتروپی،نتیجه قانون دوم ترمودینامیک،با اتلاف انرژی و پراکندگی ماده و انرژی افزایش خواهد یافت @ir_nojoom

تخمین تعداد کل کهکشان های جهان قابل مشاهده بر اساس بررسی ها و مشاهدات تلسکوپ های مختلف انجام میگیردبرای این منظور، از تکنیکی به نام تصویربرداری میدان عمیق استفاده میشود که شامل نوردهی طولانی از تکه های کوچک آسمان است با شمارش تعداد کهکشان‌های درون این تکه‌های کوچک و ضرب تعداد این کهکشان ها در تمامی تکه های موجود، به عددی میرسیم که گوینده تعداد کل کهکشان هاستروش دیگر استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری و مدل‌های ریاضی برای تخمین تعداد کهکشان‌ها بر اساس میزان ماده و انرژی در جهان و همچنین نرخ انبساط جهان است به طور کلی، تعداد واقعی کهکشان‌ها در کیهان ممکن است هرگز با قطعیت مشخص نشود، زیرا توانایی ما برای شناسایی و رصد آنها توسط فناوری و ابزارهای موجود محدود شده است @ir_nojoom

در ایستگاه فضایی بین المللی، کیهانوردان در حال آماده شدن برای باز کردن فضاپیمای پروگرس ام-اس-۲۴ هستند دیروز کیهانوردان تجهیزات را برای حذف شدن در داخل فضاپیما بارگیری کردند فضاپیمای پروگرس ام-اس-۲۴ در روز ۱۳ فوریه از ایستگاه جدا خواهد شد جای این فضاپیما در ایستگاه توسط پروگرس ام-اس ۲۶ جایگزین خواهد شد که در روز ۱۷ فوریه به ایستگاه متصل می شود @ir_nojoom

کیهان جزیره‌ای باشکوه:ان جی سی کهکشان مارپیچی میله‌ای NGC 1365 یک کیهان جزیره‌ای باشکوه به وسعت حدود دویست‌هزار سال نوری است NGC 1365 در فاصله 60 میلیون سال نوری از ما درراستای صورت فلکی کم نور اما داغ کوره قرار دارد این تصویر رنگی واضح، نواحی قرمز رنگ تشکیل ستاره را در نزدیکی انتهای میله مرکزی کهکشان و در امتداد بازوهای مارپیچی آن نشان می‌دهد خطوط غبار مبهم بر روی هسته درخشان کهکشان دیده می‌شود در هسته، یک سیاهچاله بسیار پرجرم قرار دارد منجمان گمان می کنند میله NGC 1365 نقش مهمی در تکامل کهکشان ایفا می‌کند، گاز و غبار را به گرداب ستاره‌زایی می کشاند و در نهایت مواد را به سیاهچاله مرکزی می‌رساند‌‌‌ @ir_nojoom

بچه قورباغه آی سی ۴۱۰ و ان جی سی این نمای کیهانی یک سحابی تابشی کم‌نور IC 410 را به نمایش گذاشته که زیر آسمان صاف هلند با تلسکوپ و فیلترهای باند باریک ثبت شده است در بالا و سمت راست مرکز، دو جرم در حوضچه گاز و غبار بین‌ستاره‌ای، معروف به قورباغه‌های IC 410 مشخص هستند این سحابی که تا حدودی با غبار پیش‌زمینه پوشیده شده، یک خوشه کهکشانی جوان از ستاره‌ها را احاطه کرده است ستارگان بسیار داغ و درخشان که تنها 4 میلیون سال پیش در این ابر بین ستاره ای شکل گرفته‌اند، به گاز درخشان انرژی می‌دهند بسته‌هایی که از گاز و غبار خنک‌ و متراکم‌تر تشکیل شده‌اند، گستره‌ای در حدود 10 سال نوری داشته و احتمالاً مکان‌هایی برای شکل‌گیری ستاره‌ها هستند سر این ساختارها که با بادهای ستاره‌ای و تشعشعات شکل گرفته‌اند، با برآمدگی‌های درخشان گاز یونیزه قابل تشخیص بوده و دم‌های آن‌ها از ستاره‌های جوان مرکزی خوشه دور می‌شوند IC 410 و NGC 1893 در فاصله ده هزار سال نوری از ما، در راستای صورت فلکی غنی از سحابی ارابه‌ران قرار دارند‌ @ir_nojoom

تلسکوپ جیمز وب با قدرت فوق‌العاده خود در رصد اجرام کم نور کیهان، توانست هزاران کهکشان کوچک و بزرگ که چندین میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارند را نمایان سازد کهکشان مارپیچی بزرگ که در پیش زمینه قرار دارد کهکشان مارپیچیLEDA 2046648 است که در فاصله بیش از یک میلیارد سال نوری از زمین در صورت فلکی هرکول قرار دارد و در قسمت پشت آن نیز کهکشان‌های دورتر قابل رؤیت هستند تصاویری که جیمز وب به نمایش می‌گذارد، با چشم قابل رؤیت نیستند و حتی سایر ابزار‌های علمی و نجومی نیز نتوانسته‌اند چنین تصاویری را با دقت بالا ثبت کننداین نکته را تصور کنید که کهکشان راه شیری ما نیز در میان میلیاردها کهکشان دیگر احاطه شده، کهکشان‌هایی که میزبان صدها میلیارد ستاره هستند، ستارگانی که شاید بیگانگانی به آن بگویند خورشید خورشیدی که با گرما و انرژی‌اش می‌تواند حیات‌بخش باشدمنتظر شنیدن نظرات و انتقادات شما هستیم @ir_nojoom