به دلیل شکل و حرکت منحصربه‌فردش در طول زمان، سحابی سیاره‌ای Hen 3-1475 بیشتر به عنوان سحابی Garden Sprinkler شناخته میشود (آب پاشِ باغ) این سحابی در فاصله 18000 سال نوری از زمین قرار دارد و ستاره مرکزی آن بیش از 12000 برابر درخشانتر از خورشید ما است☀️ @ir_nojoom

زمین ‌و ماه، ثبت شده از مدارِ عطارد عکس از فضاپیمای MESSENGER @ir_nojoom

کپسول فضانوردی Orion که در ماموریت #آرتمیس 2 قرار است چهار فضانورد ناسا را تا پایانِ امسال، به مدار ما برده و به زمین بازگردد، در اتاق مونتاژ آخرین تست های تخت فشار را انجام داد @ir_nojoom

موشک جدید سازمان فضایی اروپا «esa» پرتاب شد و با این پرتاب، ماموریت نسل جدید خانواده ی ariane آغاز شد موشک ariane6 @ir_nojoom

ویژگی‌های فیزیکی - قطر: قطر ژانوس حدود 179 کیلومتر است - شکل: ژانوس به دلیل برخوردهای مکرر و فرسایش کیهانی، شکلی نامنظم و غیر کروی دارد - جرم: جرم ژانوس نسبتاً کم است، و چگالی آن کمتر از آب است، که نشان میدهد بیشتر از یخ آب تشکیل شده است مدار و چرخش - فاصله از زحل: ژانوس در فاصله حدود 151,472 کیلومتری زحل قرار دارد - مدار مشترک با اپیمتئوس: ژانوس مدار خود را با یکی دیگر از قمرهای زحل به نام اپیمتئوس به اشتراک می‌گذارد این دو قمر تقریباً در یک مدار قرار دارند و هر چهار سال یکبار موقعیت‌های خود را با هم تعویض میکنند این پدیده به عنوان یک مدار مشترک منحصر به فرد در منظومه شمسی شناخته میشود - چرخش همزمان: مانند بسیاری از قمرهای دیگر زحل، ژانوس نیز قفل جزر و مدی است، به این معنی که همیشه یک سمت آن به سوی زحل است سطح و ترکیب - سطح: سطح ژانوس پوشیده از دهانه‌های برخوردی است که نشان دهنده تاریخچه‌ای طولانی از برخوردها با اجرام کوچک‌تر است برخی از دهانه‌ها به قطر 30 کیلومتر میرسند - ترکیب: ژانوس عمدتاً از یخ آب و سنگ‌های سیلیکاتی تشکیل شده است سطح آن به دلیل تابش کیهانی و برخوردهای میکرومتئوریت‌ها، پوشیده از گرد و غبار یخی است کاوش و مطالعات ژانوس توسط کاوشگرهای فضایی مختلفی مانند وویجر 1 و 2 و کاوشگر کاسینی مورد مطالعه قرار گرفته است تصاویر و داده‌های به دست آمده از این مأموریت‌ها اطلاعات بسیار مفیدی درباره ویژگی‌های فیزیکی و مدار این قمر ارائه داده‌اند اهمیت علمی مطالعه ژانوس و دیگر قمرهای زحل به دانشمندان کمک می‌کند تا درک بهتری از تاریخچه و تکامل منظومه شمسی داشته باشند پدیده‌های منحصر به فرد مانند مدار مشترک ژانوس و اپیمتئوس، به طور خاص، می‌توانند به مدل‌های مداری و دینامیک‌های پیچیده در سیستم‌های سیاره‌ای کمک کنند در مجموع، ژانوس یکی از اجرام کوچک اما جالب منظومه شمسی است که مطالعه آن می‌تواند به فهم بهتر از رفتارهای مداری و تاریخچه دینامیکی قمرهای سیاره‌های بزرگ کمک کند @ir_nojoom

قمر سیاره زحل Janus در سال 1966 توسط ستاره‌شناسان فرانسوی، آئودروک Dollfus و ریچارد Walker، به طور مستقل از یکدیگر کشف شد این قمر به نام ژانوس، خدای دروازه‌ ‌ها در اساطیر روم باستان، نامگذاری شده است ویژگی‌های ژانوس آن را به یکی از ماه‌های جالب زحل تبدیل کرده است @ir_nojoom

33 موتور رپتور super heavy booster متعلق به فضاپیمای Starship با قابلیت تولید 17 میلیون پوند نیروی رانش قوی ترین موشک ساخت دست بشر @ir_nojoom

اثر وزش باد در سیاره ی مریخ رو به خوبی میشه در این تصویر و چین‌خوردنِ خاک، متوجه شد @ir_nojoom

تصویری از بزرگترین قمرِ پلوتو، Charon @ir_nojoom

کاوشگر خورشیدی پارکر ما در 30 ژوئن برای بیستمین بار از کنار خورشید عبور کرد و در فاصله 451 میلیون مایلی (726 میلیون کیلومتری) از سطح خورشید قرار گرفت، نزدیکتر از هر جسم ساخت بشر دیگری به خورشید @ir_nojoom

چرا پلوتو دیگر یک سیاره نیست؟ در تاریخ ۲۴ آگوست ۲۰۰۶، درک همه از منظومه‌ی شمسی برای همیشه تغییر کرد در این تاریخ پژوهشگران اتحادیه‌ی بین‌المللی نجوم (IAU) به طرد پلوتو از رده‌ی سیاره‌ها رأی دادند و وضعیت آن را به یک سیاره‌ی کوتوله تنزل دادند پلوتو در سال ۱۹۳۰ در رده‌ی سیاره‌های منظومه‌ی شمسی طبقه‌بندی شد اما این کاندیدای جدید منظومه‌ی شمسی به نظر عجیب می‌رسید و مدار خارج از مرکز، آن را از سایر سیاره‌ها متمایز می‌کرد در سال ۱۹۹۲، دانشمندان اولین جرم کمربند کویپر به نام ۱۹۹۲ QB۱ را کشف کردند که یکی از اجرام کوچک اطراف پلوتو بود پس از آن بسیاری از اجرام دیگر این کمربند هم کشف شدند که مشابه کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری بودند @ir_nojoom

نمایی زیبا از آماده سازی راکت فضایی سایوز ۲۱-بی در تاسیسات واستوچنی این سایت بزرگترین تأسیسات از نظر مساحت در روسیه است که تقریباً ۵۰ هزار "مربع" را اشغال می کند @ir_nojoom

درحال آماده سازی Super heavy booster برای پنجمین پرتاب فضاپیمای Starship @ir_nojoom

در ۱۴ #ژانویه ۲۰۰۵ کاوشگرِ Huygens یک رویداد نجومی شگفت انگیز را مشاهده کرد @Ir_nojoom

اگر در هنگام #ترس، #عصبانیت و یا #گریه بغض گلوی شما را می‌گیرد و حس می‌کنید توده‌ای در گلوی شما گیر کرده نگران نباشید. هزاران سال طول کشیده تا #بدن شما برای زنده ماندن مبارزه و تکامل پیدا کرده است. درحقیقت توده‌ای که درگلوی خود حس می‌کنید فرمان #مغز و نوعی واکنش به عوامل ناخوشایند بیرونی است. این عمل گلوی شما را تا حد ممکن باز کرده، تا #اکسیژن رسانی به بدن به بیشترین مقدار خود برسد، بدین ترتیب شما براحتی به احساسات خود غلبه خواهید کرد. @Ir_nojoom

سحابی #مارپیچ @Ir_nojoom

تصویری از آیو در مقابل اتمسفر مشتری که توسط فضاپیمای ویجر-۱ در سال ۱۹۷۹ گرفته شده است @ir_nojoom

نمایی زیبا از سیاره مشتری و اروپا قمر آن که توسط تلسکوپ فضایی جیمزوب گرفته شد این تصویر در زمان آزمایشات اولیه تلسکوپ در سال ۲۰۲۲ گرفته شده است @ir_nojoom

در 16 ژوئیه 1969 راکت ساترن 5 حامل فضاپیمای ماموریت آپولو 11 به سمت ماه پرتاب شد چهار روز پس از پرتاب ماژول فرود قمری به آرامی روی سطح ماه در دریای آرامش فرود آمد طی این ماموریت آرمسترانگ و آلدرین اولین انسان هایی بودند که روی ماه قدم گذاشتند (کالینز در مدار ماژول فرماندهی در مدار ماه بود) فضانوردان تقریباً یک روز را در سطح ماه از جمله 25 ساعت خارج از فضاپیما سپری کردند @ir_nojoom

آیا تاکنون به این پرسش فکر کرده اید که چه عاملی موجب تغییر جانمایی قطبین مغناطیسی کره زمین می شود؟ واقعیت آن است که هنوز #دانشمندان دلیل مشخصی را برای آن پیدا نکرده اند. اگر چه نتایج مطالعات #ژئوفیزیک نشان داده است که عامل ایجاد این مغناطیس بزرگ چرخش هسته خارجی مایع زمین که دارای ترکیب آهن و نیکل می باشد به دور هسته جامد زمین با ترکیب شیمیایی متفاوت است. اما با توجه به چرخش پاساعتگرد زمین از زمان تکوین آن تاکنون چه عاملی سبب این جابجایی است؟ برای یافتن پاسخ این سوال آزمایش ساده ای را انجام دهیم. پیچاندن سیم مسی به دور یک میخ و اتصال دو سر سیم به یک باطری، چه اتفاقی می افتد؟ آهنربا ایجاد شد. حال با رنگ کردن دو سر میخ به رنگ قرمز و آبی جهات قطب های #مغناطیسی آن را مشخص کنید. این بار اتصال سیم ها به باطری را جابجا کنید و مشاهده کنید آیا امتداد میخ آهنربا با راستای مغناطیسی زمین به مانند قبل هم راستا است؟ از این آزمایش چه نتیجه ای گرفتید؟ نتیجه آن را کامنت کنید. @Ir_nojoom

تست احتراق استاتیک بوستر شماره ۱۲ استارشیپ این بوستر قرار است در طی پنجمین پرتاب استارشیپ، به سکوی پرتاب برگشته تا توسط بالابر مگازیلا بازیابی شود در صورت موفقیت بازیابی این بوستر، مهمترین بخش این پروژه انجام خواهد گرفت و راه برای عملیاتی شدن استارشیپ هموار خواهد شد @ir_nojoom

شناسایی غارهایی در ماه که می‌توانند محل اسکان کاوشگران باشند دانشمندان وجود غارهایی در ماه را تایید کردند که می‌تواند در آینده نه‌چندان دور محل اسکان کاوشگران فضا باشد این حفره در نیمکره شمالی ماه، در نزدیکی محل فرود فضاپیمای آپولو-۱۱، شناسایی شده است یک گروه پژوهشی به ریاست دانشمندان ایتالیایی روز دوشنبه ۲۵ تیرماه با انتشار گزارشی اعلام کرد به نظر می‌رسد ده‌ها غار دیگر که بر اثر فوران مواد مذاب در گذشته‌ای دور تشکیل شده‌اند، در همین منطقه قرار داشته باشند این غارها در منطقه موسوم به «دریای آرام ماه» قرار دارند، جایی که پایین‌ترین ارتفاع را در نزدیک‌ترین همسایه آسمانی کره زمین دارد @ir_nojoom

سحابی سر اسب در میان سحابی های کیهانی بیش از همه تصویر سحابی سر اسب توسط تلسکوپ‌های مختلف ثبت شده است. این سحابی ۱۵۰۰ سال نوری با #زمین فاصله دارد و در طول موج‌های مرئی به‌صورت یک سحابی تاریک با رگه‌هایی از رنگ قرمز دیده می‌شود. هرچند که در تصویر این مطلب به‌لطف دوربین فروسرخ شفاف به‌نظر می‌آید. اولین بار نیز در سال ۱۸۸۸ بود که ویلیامینا فلمینگ، #اخترشناس اسکاتلندی آمریکایی تصویر این سحابی را گرفت. پس از آن اخترشناسان زیادی تلاش کردند جزئیات بیشتری از این سحابی را ثبت کرده و به رازهای مربوط به شکل‌گیری ستارگان پی ببرند. @Ir_nojoom

استارشیپ در انتظار پنجمین تست پرتاب امروز بوستر شماره ۱۲ استارشیپ برای تست احتراق استاتیک آماده می‌شود به همین منظور هشدارهای لازم صادر شده و جاده های منتهی به منطقه آزمایش هم بسته شده اند در این تست ابتدا این بوستر به زمین متصل شده و سپس موتورهای ان برای یک زمان خیلی کوتاه روشن می شوند تا کارکرد آنها تست شود @ir_nojoom

در 15 ژوئیه 1975 فضاپیمای سایوز -19 از پایگاه فضایی بایکونور و فضاپیمای آپولو از پایگاه فضایی کیپ کاناورال به قصد اتصال به هم در طی پروژه آپولو_سایوز پرتاب شدند این پرواز اولین پرواز فضایی مشترک نمایندگان دو کشور بود (این برنامه در مه 1972 با توافق نامه ای بین اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و ایالات متحده آمریکا به تصویب رسید) دو روز پس از پرتاب دو فضاپیما در مدار با هم پهلو می گیرند لئونوف ، كوباسوف ، استافورد ، برند ، اسلایتون چهار انتقال متقابل از یك فضاپیما به فضاپیمای دیگر انجام می دهند این دو فضاپیما بیش از 46 ساعت به هم متصل هستند و پس از جدا شدند در 21 ژوئیه فضاپیمای سایوز -19 و در 24 ژوئیه فضاپیمای آپولو فرود آمد @ir_nojoom

چین قصد دارد مسیر یک سیارک را منحرف کند مدیریت ملی فضایی چین (CNSA) از برنامه‌ریزی برای انجام اولین مأموریت دفاع سیاره‌ای خود و عملیات برخورد با یک سیارک خبر داد که قرار است تا سال ۲۰۳۰ و با هدف تأمین امنیت زمین انجام شود علاوه بر فرآیند برخورد، مشاهدات علمی شامل بررسی تخته‌سنگ‌ها، بین ۶ ماه تا یک سال پس از برخورد، با هدف مطالعه‌ی منظومه‌ی ما و نحوه‌ی شکل‌گیری آن نیز به طور همزمان توسط یک فضاپیمای مجزا و همکار انجام خواهد شد جرم سیارکی موسوم به 2015 XF261 با عرض حدود ۳۰ متر، به عنوان جرم هدف برای این عملیات انتخاب شده است این سیارک، اخیراً از فاصله‌ی ۵۰ میلیون کیلومتری زمین عبور کرد گمان بر این است که این سیارک، از بقایای مواد تشکیل دهنده‌ی سیاره‌ها در ۴/۶ میلیارد سال پیش بوجود آمده است و لذا ارزش مطالعاتی بالایی دارد دستیابی به توانمندی دفاع در برابر سیارک‌های نزدیک به زمین، از مهمترین اهداف این مأموریت به شمار می‌رود بنا بر برخی اطلاعات غیررسمی، این پرتاب احتمالاً در سال ۲۰۲۷ انجام خواهد شد @ir_nojoom

تصویر زیبایی از راکت فضایی پروتون-ام حامل ماهواره آمریکایی سیریوس اف-ام-۵ در سال ۲۰۰۹ در آن دوره، راکت فضایی پروتون-ام محبوبترین و پر استفاده‌ترین راکت فضایی جهان بود و حتی آمریکایی ها هم ترجیح میدادن ماهواره های خود را با این راکت فضایی به فضا بفرستند @ir_nojoom

وویجر 1 کمی دور است سیستم جهت یابی فضاپیما شروع به ارائه صراحتاً تله متری زباله کرد که با واقعیت مطابقت نداشت. در حال حاضر، مشخص نیست که چه چیزی باعث این مشکل می شود و آیا می توان آن را اصلاح کرد. به هر حال، وویجر-1 اکنون در فاصله 23.4 میلیارد کیلومتری از خورشید در فضای بین ستاره ای قرار دارد و دورترین جرم ساخته شده توسط انسان از زمین است. سیگنال آن بیش از 21.5 ساعت طول می کشد تا به سیاره ما برسد. این کاوشگر در سال 1977 پرتاب شد @ir_nojoom

این قدمی کوچک برای یک انسان و گامی بلند برای بشریت است‌ (رد پای باز آلدرین بر سطح ماه) @ir_nojoom

یک رصد از سحابی Ring با 2500 سال نوری فاصله از زمین @ir_nojoom