چگونه زمین را می بینیم در مقابل چگونه بیگانگان زمین را در فیلم ها می بینند @njoom_ir

#نجوم هر کدام از این کهکشان ها حاوی میلیاردها ستاره و سیاره هستند در نگاه اول به نظر می رسد کهکشان ها به طور تصادفی بر روی تصویر پراکنده شده اند، اما در واقع این گونه نیست. با نگاهی دقیق می توان فهمید که در مناطقی، کهکشان های بیشتری وجود دارد و در مناطقی که تعداد آنها کمتر است. این خوشه بندی کهکشان ها از طریق فضا، اطلاعاتی در مورد نحوه تعامل آنها در طول تاریخ جهان فراهم می کند. @njoom_ir

کهکشان چرخ دنده برخورد دو کهکشان یک شکل حیرت‌آور را در مقیاس کیهانی به وجود آورده است که کهکشان “چرخ‌دنده” نامیده می شود. چرخ‌دنده بخشی از گروه کهکشان‌هایی است که حدود پانصد میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند و در صورت‌فلکی سنگتراش واقع شده است. لبۀ کهکشان چرخ‌دنده یک ساختار حلقه مانند وجود دارد که قطری به اندازه صدوپنجاه هزار سال نوری داشته و از ستارگان تازه متولد شده و به شدت درخشان تشکیل شده است. وقتی کهکشان‌ها با هم برخورد می کنند از داخل یکدیگر عبور می کنند و ستارگان آنها با هم تماس برقرار می کنند. هنوز میدان‌های گرانشی کهکشان‌ها به طور جدی در اثر برخورد منحرف می شوند. در واقع، این شکل حلقه مانند در نتیجۀ اختلال گرانشی ناشی از یک کهکشان مزاحم کوچکتر که از میان کهکشانی بزرگتر عبور کرده، شکل گرفته است. این برخورد گاز و غبار بین ستاره‌ای را فشرده کرده و باعث ایجادِ یک موج شوک شده که ستاگان را از نقطۀ برخورد خارج کرده است، درست همانند یک موج کوچک در اطراف استخر. در این صورت، کهکشان بزرگ احتمالا یک کهکشان مارپیچی بوده که در اثر برخورد به شکل یک چرخ در آمده است. @njoom_ir

سحابی سیاره ای IC 418 که مانند یک جواهر چند وجهی می درخشد، در فاصله 2000 سال نوری از زمین در صورت فلکی لپوس قرار دارد. در این تصویر، تلسکوپ هابل بافت های قابل توجهی را نشان می دهد که از میان سحابی می بافند. با این حال، منشا آنها هنوز نامشخص است. @njoom_ir

#نجوم @njoom_ir

🔘#تلسکوپ_جیمز_وب جزئیات بینظیری از پادشاه #منظومه_شمسی ثبت کرد ¹★تلسکوپ فضایی جیمز وب با نگاه به #سیاره‌ی_مشتری، جزئیات بی‌نظیر آن را در پس‌زمینه‌ای از کهکشان‌های گوناگون به‌تصویر کشیده است که ساعت‌ها وقت دانشمندان را برای تحلیل داده‌ها به خود اختصاص خواهد داد. ²★در مشتری با #طوفان‌های_عظیم، بادهای قدرتمند، شفق‌های قطبی و شرایط شدید دما و فشار، رویدادهای زیادی در جریان است و اکنون تصویر تازه‌ی تلسکوپ فضایی جیمز وب سرنخ‌های بیشتری از ماجراهای درون این سیاره در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. ³★«ایمکه دو پاتر» (Imke de Pater) دانشمند علوم سیاره‌ای دانشگاه کالیفرنیا برکلی که مطالعات مشتری با تلسکوپ وب را همراه «تیری فوشه» (Thierry Fouchet) از رصدخانه‌ی پاریس هدایت کرده است، درباره‌ی این تصویر تازه گفت: «واقعا هیجان‌انگیز است که می‌توانیم جزئیات مشتری را همراه با حلقه‌ها، قمرهای کوچک و حتی کهکشان‌های دوردست در یک تصویر ببینیم.» ⁴★این تصویر تازه در یک مجموعه‌ی دوتایی، توسط «دوربین فروسرخ نزدیک» (NIRCam) جیمز وب گرفته شده است. @njoom_ir

ستاره نوترونی چرخنده سحابی خرچنگ در قسمت مرکزی سحابی خرچنگ یک ستاره نوترونی مغناطیسی به اندازه شهر قرار دارد که در یک ثانیه سی بار می‌چرخد. این نقطه درخشان که به تپ اختر خرچنگ معروف است، در مرکز گرداب گازی هسته سحابی جای گرفته است. این تصویر تماشایی از گاز درخشان، گستره ای برابر با دوازده سال نوری داشته و گاز درخشان، حفره‌ها و رشته های چرخان را در نزدیکی مرکز این سحابی قاب گرفته است. این تصویر، نور مرئی تلسکوپ فضایی هابل به رنگ بنفش را با نور پرتوایکس از رصدخانه چاندرا به رنگ آبی و نور فروسرخ از تلسکوپ فضای اسپیتزر به رنگ قرمز ترکیب کرده است. تپ اختر خرچنگ همانند یک دینام کیهانی، تابش سحابی را شدیدتر کرده، موج شوکی را در مواد اطراف به حرکت در اورده و موجب شتاب الکترون‌ها می‌شود. این تپ اختر در حال چرخش با جرمی بیشتر از خورشید، در واقع باقی مانده هسته یک ستاره عظیم است که منفجر شده است. قسمتهای بیرونی این سحابی، بقایای در حال گسترش گازهای ستاره هستند. این انفجار ابرنواختری در سال ۱۰۵۴ در سیاره زمین مشاهده شد. @njoom_ir

این انیمیشن برخورد آینده بین دو کهکشان را نشان می دهد: کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری. آنها در حال حاضر حدود 2.5 میلیون سال نوری از یکدیگر فاصله دارند. با این حال، با نیروی گرانش، آنها با سرعت تقریباً 402000 کیلومتر در ساعت نزدیک می شوند. حتی با این سرعت باورنکردنی، اخترشناسان تخمین می‌زنند که این "برخورد" 4 میلیارد سال آینده اتفاق می‌افتد. این رویارویی چندین سال به طول خواهد انجامید، از میان یکدیگر می گذرد، ستاره ها را به هم می زند و صورت های فلکی را دوباره ترسیم می کند، تا زمانی که این دو یکی شوند. @njoom_ir

🔴 پلوتوئیدها چیست؟ ✴️ اندکی پس از اینکه پلوتون از سیارات به سیارات کوتوله "تنزل" یافت، اتحادیه بین المللی نجوم تصمیم گرفت دسته جدیدی از اجرام ماوراء الطبیعه ایجاد کند. ✴️ از این پس، تمام سیارات کوتوله‌ای که در مداری با شعاع بیشتر از شعاع مداری نپتون به دور خورشید می‌چرخند به عنوان پلوتوئید طبقه‌بندی می‌شوند. در ابتدا، دو جرم آسمانی - خود پلوتون و اریس - مفتخر به تبدیل شدن به پلوتوئید شدند. کمی بعد Makemake و Haumea به آنها پیوستند. Quaoar، Sedna، برخی دیگر از اجرام کاندید برای پلوتوئید هستند. @njoom_ir

طوفانی که در مرکز این سحابی قرار دارد، تا ۱۲ سال نوری در آسمان کشیده شده است. این اندازه سه برابر فاصله زمین تا نزدیک‌ترین ستاره به ما است. در این تصویر ساختار فضایی با بافت گازی درخشان و حفره‌های داخل آن را در مرکز سحابی خرچنگ (Crab nebula) نشان می‌دهد. این تصویر ترکیبی از داده‌هایی در طول موج مرئی با تلسکوپ فضایی هابل، پرتوی ایکس با رصدخانه فضایی چاندرا و طول موج فروسرخ با تلسکوپ فضایی اسپیتزر است. در این محیط پویای کیهانی، تپ‌اختر خرچنگ باعث می‌شود تا گازهای این سحابی بدرخشد، موجی ضربه‌ای به آن‌ها وارد کند و مواد و الکترون‌های آزاد اطراف خود را بچرخاند. این تپ‌اختر جرمی بیشتر از خورشید منظومه شمسی ما دارد و در واقع هسته باقی مانده از ستاره‌ای پر جرم است که در مراحل پایانی عمر خود منفجر شده. گاز و غبار بیرونی این سحابی در واقع لایه‌های داخلی همان ستاره است که با انفجار آن به بیرون پرتاب شده و سحابی خرچنگ را به وجود آورده است. جالب است بدانید که این انفجار در سال ۱۰۵۴ میلادی در آسمان دیده شد. @njoom_ir

بیا بریم!... @njoom_ir

#نجوم زمان، پدیده ای نامرئی که بر جهان ما حکمرانی می کند و همه جا همچون سایه ای پیوسته همراه ماست. می توان حضورش را در ضربان قلب خود، در طلوع و غروب خورشید یا در لحظات انتظار برای سر رسیدن یک موعد خاص حس کرد. هر چند زمان کاملا با زندگی ما عجین شده، اما هر وقت به تفکر درباره ی آن می نشینیم تنها چیزی که عایدمان می شود، انبوهی از سوالات بی پاسخ است @njoom_ir

پژوهشی تازه ثابت کرد: #آب در دماهای پایین به دو مایع مختلف تقسیم می‌شود ¹★محققان دانشگاه بیرمنگام و دانشگاه ساپینزای رم دریافته‌اند که آب می‌تواند در دماهای پایین از یک شکل مایع به یک شکل متراکم‌تر از مایع تبدیل شود. این ایده اولین بار در حدود 30 سال پیش مطرح شد، اما به خاطر تمایل شدید آب به یخ زدن در دماهای پایین، اثبات آن دشوار بود. ²★بر اساس بیانیه دانشگاه بیرمنگام، این یافته‌های جدید می‌توانند گام مهمی در تایید فرضیه گذر فاز مایع به مایع باشند. پژوهشگران برای بررسی این ایده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری استفاده کردند تا دقیقا دریابند که چه ویژگی‌هایی این دو مایع را در سطح میکروسکوپی از هم متمایز می‌کنند. ³★دانشمندان فهمیده‌اند که #مولکول‌های_آب در تراکم بالا به نحوی خود را سامان‌دهی می‌کنند که می‌توانند به لحاظ چینش پیچیده تلقی شوند. از این رو، می‌توان ادعا کرد که مولکول‌ها در مایع‌های متراکم درهم‌تنیده هستند. از طرف دیگر، مولکول‌های مایعات کم‌تراکم عمدتاً حلقه‌های ساده‌ای می‌سازند و به همین خاطر درهم‌تنیده نیستند. @njoom_ir

🌠 ☺️ انسان حتی نمی‌تواند دو دقیقه در فضا زنده بماند، اما در سال ۲۰۰۷ دو گونه تاردیگرید به فضا ارسال شد. آنها زنده به زمین بازگشتند. تاردیگریدها به گروهی از گونه‌های بی‌مهره بسیار کوچک اطلاق می‌شود که در همه جای کره زمین، زندگی می‌کنند. 🤯آنها قادرند به مدت ۱۴ روز در دمای منفی ۱۸۰ درجه یا حتی به مدت ۳۰ دقیقه در دمای بالای ۱۵۱ درجه زنده بمانند. 🤯 تاردیگریدها اگر به مدت ۳۰ سال در حالت انجماد قرار داشته باشند، می‌توانند کماکان زنده باشند. البته برخی می‌گویند آنها بطور بالقوه می‌توانند تا ۱۰۰ سال نیز در حالت ِ انجماد باشند. @njoom_ir

🔴 غبار ماه ✴️ در سال 1972، جک اشمیت و جین سرنان چنان درگیر این بودند که آخرین انسان‌های روی ماه باشند که فراموش کردند قبل از ورود به ماژول فرود، «پاهای خود را پاک کنند». که، به طور کلی، بسیار تعجب آور است، زیرا آنها قبلاً می دانستند که غبار ماه چقدر وحشتناک است. ✴️ قبلاً موفق شده بود در طول مأموریت تمام مفصل های لباس فضایی آنها را مسدود کند. آنقدر که نمی توانستند درست حرکت کنند. و گرد و غبار به قدری تیز بود که سه لایه پارچه کولار مانند روی چکمه هایشان می مالید! ✴️ چنین غفلتی این غبار ماه را به داخل کشتی آنها آورد و آنها مجبور شدند با آن تمام مسیر خانه را طی کنند. دائماً مطمئن شوید که آنها را نمی کشد. @njoom_ir