راه شیری و بارش شهابی بر فراز آسمان مدیترانه💙 در تصویر روز ناسا، کمان راه شیری و بارش شهابی را بر فراز آسمان اقیانوس مدیترانه مشاهده می‌کنیم. در ثبت چنین تصویر شگفت‌انگیزی، برنامه‌ریزی دقیق بسیار اهمیت دارد. ابتدا عکاس شب موردنظر خود را انتخاب کرد و برای ثبت این تصویر زمانی را درنظر گرفت که بارش شهابی برساوشی به اوج خود می‌رسد. سپس زمان ثبت این تصویر اهمیت دارد. از آنجایی که اوج بارش شهابی امسال با حضور ماه کامل در آسمان همراه شده بود و همین امر آلودگی نوری را افزایش می‌داد، عکاس دقایق پیش از طلوع ماه درخشان و تسلط روشنایی آن بر آسمان شب را انتخاب کرد. در پس‌زمینه تصویر، جزیره تاریخی «ile d'Or» را مشاهده می‌کنیم که یک ساحل صخره‌ای معروف در «درامونت» فرانسه است. این ساحل صخره‌ای در دریای مدیترانه، حالا در این تصویر در کنار کمان درخشان و مملو از ستاره راه شیری قرار گرفته است. @njoom_ir

اگر شما یک جانور از عصر تریاس، ژوراسیک یا کرتاسه بودید؛ این صداها برای شما آشنایی داشت! کدام یک نظر شما را جلب کرد؟ ‌‌‌ 🔎: دایناسورهای غیر پرنده بین 245 تا 66 میلیون سال پیش زندگی می کردند، در زمانی که به عصر مزوزوئیک معروف است. این میلیون‌ها سال قبل از ظهور اولین انسان مدرن، هومو ساپینس بود. دانشمندان دوره مزوزوئیک را به سه دوره تقسیم می کنند: تریاس، ژوراسیک و کرتاسه. ‌‌‌ ⁉️: آیا پستانداران و انسان زمان دایناسور‌ها وجود داشتند؟ ‌‌‌ 🔺نزدیک به 65 میلیون سال گذشت تا انسان‌ها روی زمین ظاهر شوند. با این حال، پستانداران کوچک (از جمله نخستی‌ها) در زمان دایناسورها زنده بودند. ‌‌‌ 🧬: آیا دایناسور‌ها بیشتر گوشت‌خوار بودند یا گیاه‌خوار؟ ‌‌‌ شاید دایناسور‌ها را موجوداتی ترسناک و بی‌رحم بشناسید اما باید بدانید بیشتر دایناسورها، حدود 65 درصد از آنها گیاهخوار بودند. برخی از دایناسورها گوشتخوار بودند. @njoom_ir

زحل و قمرهایش ⠀⠀ کشف شده است که این سیاره به دلیل پدیده ای به نام "باران حلقه ای" حلقه های خود را از دست می دهد. این زمانی است که یک سیاره شروع به جذب ماده حلقه ای می کند که در حال سقوط از حلقه و بخار شدن است. برای ساده تر، می توان گفت که زحل در حال خوردن حلقه های خود است. این افشاگری بخشی از ماموریت کاسینی ناسا است. ⠀⠀ با سرعت فعلی تخریب، تخمین زده می شود که هسته حلقه در 100 میلیون سال ناپدید می شود و حلقه ها در 300 میلیون سال به طور کامل ناپدید می شوند. ⠀ @njoom_ir

🔘#جیمز_وب تصویری خیره‌کننده از #کهکشان_مارپیچی میله‌ای NGC 1365 منتشر کرد ¹★تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) همچنان به ارائه تصاویر خیره‌کننده از کیهان ادامه می‌دهد و در جدیدترین تلاش خود، تصویری از کهکشان مارپیچی میله‌ای NGC 1365 گرفته است. ²★این کهکشان که به نام کهکشان مارپیچی میله‌ای بزرگ نیز شناخته می‌شود، نوعی کهکشان مارپیچی دو میله‌ای است که از یک میله بلند و یک میله کوچک‌تر تشکیل شده است. ساختار میله‌ای آن در فاصله 56 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی جنوبی فورنکس قرار دارد. ³★کهکشان NGC 1365 با قطر بیش از 200 هزار سال نوری، تقریبا دو برابر کهکشان راه شیری است و به دلیل امتداد بازوهای عریض آن از میله مرکزی خود، شکلی شبیه به Z ایجاد کرده. این کهکشان به دلیل ماهیت نمادینی که دارد و همچنین به دلیل آنکه ساختار داخلی‌اش با غبار پوشیده شده است، توسط تلسکوپ جیمز وب برای رصد انتخاب شد و حالا تصویری از آن به اشتراک گذاشته شده است. @njoom_ir

در مرکز فرماندهی فضایی ناسا در هیوستون در ایالت تگزاس آمریکا، تیمی از دانشمندان به صورت ۲۴ ساعته در حال کار بر روی پروژه «آرتمیس ۱» هستند؛ ماموریتی که قرار است بار دیگر پای بشر را به کره ماه باز کند. ریک لابرود، مدیر پروژه پرواز آرتمیس ۱ با سابقه ۳۷ سال کار در سازمان فضایی آمریکا، می‌گوید ماموریت جدید «هیجان‌انگیزترین چیزی است که تا به حال تجربه کرده‌ام». او در مقابل نمایشگرهای عظیم مرکز کنترل ماموریت ناسا می‌گوید: «شب پرتاب احتمالا شبی مملو از انتظار خواهد بود. خیلی هیجان‌ خواهم داشت و مطمئن هستم که خواب به چشمانم نخواهد آمد.» فضاپیمای ناسا قرار است در اواخر ماه جاری نخستین پرتاب بی‌سرنشین خود را تجربه کند. در حدود سه سال است که تیم‌های ناسا مشغول تمرین برای این لحظه هستند چرا که پس از آخرین ماموریت فضاپیمای آپولو در سال ۱۹۷۲، این برای اولین بار است که کپسولی با توانایی بردن انسان به ماه به فضا پرتاب می‌شود. . این پرواز آزمایشی بدون خدمه، اولین تست عملی موشک عظیم پیشران موسوم به سیستم پرتاب فضایی (SLS) خواهد بود که قدرتمندترین موشک جهان توصیف شده است. @njoom_ir

🔘#ستاره‌شناسان برای اولین بار #حلقه_فوتون_سیاهچاله را آشکار کردند ¹★دانشمندان بر اساس تصویر #سیاهچاله #کهکشان_مسیه_87 که سال 2019 توسط تلسکوپ افق رویداد (Event Horizon Telescope) به نمایش گذاشته شده بود، تصویری را بازسازی کرده‌اند که حلقه‌های فوتون اطراف آن را در حالی که تحت تاثیر نیروی گرانشی فوق‌العاده زیاد قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهد. ²★سال 2019 تلسکوپ افق رویداد اولین تصویر از یک سیا‌هچاله را به نمایش گذاشت که در فاصله 55 میلیون سال نوری ما قرار دارد. هرچند تصویر فوق‌العاده‌ای به اشتراک گذاشته شده بود، اما جزئیات زیادی در آن دیده نمی‌شد. حالا دانشمندان با ارائه تصویر جدیدی که حلقه اطراف آن را نشان می‌دهد، درباره تصویر این سیاهچاله داده‌های بسیار بیشتری را ارائه کرده‌اند. @njoom_ir

2 غول از قمرهایشان 👨‍🚀 @njoom_ir

😍 ببینید که جیمزوب چه غوغایی به پا کرده است این تلسکوپ به گونه‌ای مشتری را رصد کرده که گویی غول گازی منظومه‌مان دو قدم آنطرف‌تر از زمین است... 😃 @njoom_ir

یکی دیگر از نظریه‌های آلبرت اینشتین در مورد سیاه‌چاله‌ها درست از آب درآمده است: سیاه‌چاله‌های چرخان، پایدار هستند! سیاه‌چاله‌های کِر(Kerr) که به آرامی می‌چرخند، پایدار هستند. "روی کِر"(Roy Kerr) که یک ریاضیدان بود در سال ۱۹۶۳، راه حلی برای معادلات اینشتین پیدا کرد که به طور دقیق فضا-زمان را در اطراف چیزی که امروزه به عنوان سیاه‌چاله چرخان شناخته می‌شود، توصیف می‌کند. دانشمندان راه حلی ابداع کرده‌اند که پایداری انواع سیاه‌چاله‌های کِر که به آرامی می‌چرخند را ثابت می‌کند. برای انجام این کار، آنها سال‌ها کار مرتبط با مدل‌های کِر را مدل‌سازی کردند. صفت "سیاه" در نام سیاه‌چاله برگرفته از این واقعیت است که همه‌ی نوری را که از افق رویداد آن می‌گذرد به دام می‌اندازد. از این دیدگاه، سیاه‌چاله رفتاری شبیه به جسم سیاه در ترمودینامیک دارد. از سوی دیگر نیز نظریه میدان‌های کوانتومی در فضا-زمان خمیده پیش‌بینی می‌کند که افق‌های رویداد نیز تابشی به نام "تابش هاوکینگ" گسیل می‌کنند که طیف آن همانند طیف جسم سیاهی است که دمای آن با جرمش نسبت وارونه دارد. @njoom_ir

صدای ضبط شده از یک #سیاهچاله_غول‌پیکر را در این کلیپ ناسا بشنوید ¹★ناسا یک #قطعه‌ی_صوتی_شگفت‌انگیز منتشر کرده است که صدای وهم‌آور یک #سیاهچاله‌ی_کلان‌جرم را در فاصله‌ی ۲۵۰ میلیون سال نوری از ما آشکار می‌کند. ²★خوشه‌ی کهکشانی عظیم «برساوش» (Perseus) یا Abell 426 در مرکز خود میزبان یک سیاهچاله‌ی غول‌پیکر است. اکنون امواج صوتی رسیده از این اَبَرسیاهچاله پس از پردازش توسط دانشمندان به ۵۷ و ۵۸ اکتاوی منتقل شده‌اند تا برای گوش انسان قابل شنیدن باشند. بدین ترتیب نتیجه‌ی حاصل چیزی شبیه به زوزه‌ی ترسناک یک موجود عصبانی به‌نظر می‌رسد. ³★این نخستین صدای استخراج شده از سیاهچاله محسوب می‌شود و بر اساس داده‌های دهه‌های گذشته در ماه می توسط ناسا منتشر شد. هرچند در فضا نمی‌توانیم امواج صوتی را بشنویم اما این بدان معنا نیست که صدایی وجود ندارد. در سال ۲۰۰۳، اخترشناسان در کمال شگفتی کشف کردند که از میان گازهای فراوان اطراف سیاهچاله‌ی خوشه‌ی کهکشانی برساوش، امواج صوتی منتشر می‌شود. @njoom_ir

ناسا اعلام کرده است که تصاویر جدید تلسکوپ جیمز وب، سرنخ‌های بیشتری درباره‌ی حیات داخلی مشتری در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. این تصاویر با ترکیب چندین تصویر گرفته شده توسط تلسکوپ جیمز وب ایجاد شده است و شفق‌هایی را به نمایش می‌گذارد که در ارتفاع بالا بر فراز قطب‌های شمالی و جنوبی مشتری دیده می‌شوند. به گفته‌ی ناسا، «لکه سرخ بزرگ»، طوفانی که آنقدر بزرگ است که می‌تواند زمین را دربربگیرد، در این تصاویر سفید رنگ به نظر می‌رسد و ابر‌های دیگر هم به همین رنگ هستند، چون حجم فراوانی از نور خورشید را منعکس می‌کنند. در این تصاویر، حلقه‌های کمرنگ مشتری هم قابل رویت هستند که بسیار کمرنگ‌تر از خود سیاره اند و دو ماه کوچک به نام‌های «آمالتئا» (Amalthea) و «آدراستیا» (Adrastea) هم دیده می‌شوند. اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ جیمز وب به دانشمندان فضایی کمک می‌کند درباره پویایی شناسی و شیمی سیاره مشتری، حلقه‌های آن و سیستم ماهواره‌ای آن مطالعه کنند. @njoom_ir

در سریال تلویزیونی آپلود، انسان‌ها می‌توانند خود را در یک زندگی پس از مرگ مجازی «آپلود» کنند. اما فرآیند «آپلود ذهن» هنوز به مراحل عملی خود نرسیده، برخی استارت‌آپ‌ها پیشنهاد کرده‌اند که راهی برای «پشتیبان‌گیری» از مغز شما دارند، اما همچنین پرسش‌های فلسفی پیچیده‌تری درباره هویت شخصی و اینکه آیا آگاهی در وهله اول قابل انتقال است یا خیر وجود دارد. اشکال دیگری از جاودانگی دیجیتال امروزه وجود دارد. مگی ساوین بادن و دیوید باردن، جاودانگی دیجیتال را حضور فعال یا غیرفعال دیجیتالی یک فرد پس از مرگشان تعریف می کنند و به دو دسته جاودانگی دیجیتالی یک طرفه و دو طرفه اشاره می کنند. جاودانگی یک طرفه، حضور دیجیتالی غیرفعال «فقط خواندنی» افراد پس از مرگ است، مانند صفحات یادبود ثابت فیس بوک. جاودانگی دوطرفه شامل پرسونای دیجیتال تعاملی است، مانند ربات‌های چت مبتنی بر افراد واقعی یا آواتارهای دیجیتال تعاملی که بر اساس داده‌های افراد واقعی آموزش دیده‌اند. @njoom_ir

16 سال پیش ، یک سیاره از فهرست سیارات منظومه خورشیدی حذف شد - چرا پلوتو از لیست سیارات حذف شد؟ برای اینکه یک جرم آسمانی یک سیاره تلقی شود ، باید دارای سه معیار اتحادیه بین المللی نجوم باشد: دور ستاره میزبان بچرخد و پلوتو به دور خورشید می چرخد. جرم کافی داشته باشد تا با گرانش به خود شکل کروی بدهد. با وجود این واقعیت که پلوتو یک سیاره کوتوله است ولی جرم آن برای داشتن یک شکل کروی کافی است. قادر باشید ناحیه مدار خود را از سایر اجسام پاک کنید. به همین دلیل است که پلوتو از لیست سیارات حذف شد زیرا گرانش آن برای پاکسازی مدار خود از سایر اجرام آسمانی کافی نیست و پلوتو در مدار خود به دور خورشید همراه با اجسام دیگر می چرخد. پلوتو در 24 آگوست 2006 با تصمیم بیست و ششمین مجمع اتحادیه بین المللی نجوم به عنوان "سیاره کوتوله" طبقه بندی شد. مجمع جهانی جوامع نجومی فرمول جدیدی از مفهوم "سیاره" را تصویب کرد و دو اصطلاح جدید را به طور رسمی وارد گردش کرد: "سیاره کوتوله" و "بدنه کوچکی از منظومه خورشیدی ". از آن روز ، منظومه خورشیدی دیگر هشت سیاره دارد. @njoom_ir

محققان ابتدا به کمک تلسکوپ فضایی «TESS» ناسا، داده‌هایی از ناحیه‌ای از آسمان جمع‌آوری کردند. از آنجایی که درخشندگی قسمتی از این ناحیه کاهش یافته بود، محققان به وجود سیاره‌ای بزرگتر از زمین شک کردند. آن‌ها با نگاه عمیق‌تر به این منطقه، سیاره فراخورشیدی TOI-1452 b را کشف کردند. این سیاره در یک منظومه دو ستاره‌ای که در فاصله 100 سال نوری از زمین در صورت فلکی «دراکو» قرار دارد، حضور دارد. از آنجایی که سطح این سیاره مملو از آب است، می‌تواند یکی از آن سیارات مورد علاقه اخترشناسان در یافتن حیات باشد. این اولین باری نیست که سیاره فراخورشیدی یا جرم سماوی پوشیده شده در آب توسط اخترشناسان مشاهده می‌شود و در گذشته هم دانشمندان یک سیاره فراخورشیدی با جو مشابه زمین پیدا کرده بودند. برخی از قمرهای مشتری و زحل نیز مملو از لایه‌های ضخیم آب هستند. اما مشخص نیست که آیا جهانی که در ظاهر مملو از آب است، واقعا اقیانوس است یا تنها لایه‌ای آب سطح آن را پوشانده است. @njoom_ir