تو بیائی دلمان دیگر هیچ نمیخواهد‌ تو جای همه معشوق‌ها دلّ میبری.. اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @ir_tavabin

سفر عشق نرفتیم نه از بی‌جگری شیر هم گاه‌گداری به قفس می‌افتد.. @ir_tavabin

آقام، آدم خوبی بود. بار اولی که توی وسایلام سیگار دید نیومد بخوابونه زیر گوشمون! یواش دستمون رو گرفت برد یه گوشه گفت چته پسر؟ #دیالوگ تئاتر "م" @ir_tavabin

من و عشق و دل دیوانه #story @ir_tavabin

اشک‌های تازه‌ات را برای غم‌های کهنه هدر نده.. [ اشک‌ها بماند برای قتیل‌العبرات ] @ir_tavabin

هنگامى كه عقل كامل گردد سخن كم مى شود #نهج_البلاغه حکمت ۷۱ @ir_tavabin

[برای وقتی که مغروقِ خاطرات میشوی] @ir_tavabin

«پای من شکست، وقتی دوازده سالم بود. سر کلاس ژیمیناستیک، به‌خاطر یک شیطنت، به‌خاطر یک پشتک بیجا و...آه، خیلی درد داشت. می دونی بعد از اینکه پات میشکنه چی میشه؟» -«نه» «باید پایت روگچ بگیری، تا چند وقت هم نباید حرکتش بدی. بعد یاد می‌گیری که چطوری با عصا راه بری. آهسته، نامطمئن و بی‌تعادل، اما به هرحال راه میری. چند وقت بعد وقتی دکتر داره گچ رو باز می‌کنه بهت میگه که کم کم همه چیز مثل گذشته میشه، ولی نمیشه. به نظرم هیچ کسی بعد از اینکه شکستگی رو تجربه می‌کنه، مثل گذشته نمیشه. حتی اگه کاملا خوب بشه، حتی اگه هیچ اثری از شکستگی روش نمونه. نمی‌گم بدتر میشی یا بهتر. فقط دیگه اون آدم سابق نیستی. اون اتفاق، یا چنان شجاعتی بهت می‌ده که باعث می‌شه که دیگه از شکستگی هراس نداشته باشی و حتی باز هم شکستگی رو تجربه کنی، یا اینکه انقدر می‌ترسوندت که از حاشیه امنت تکون نخوری.» #کتاب آنتارکتیکا، هشتاد و نه درجه جنوبی روزبه معین @ir_tavabin

پاشو روزهای خوب ساختنیه منتظرشون نباش.. @ir_tavabin

بحث اینه که میخوای زیر پرچم دین یه زندگی آروم داشته باشی یا پرچم دین رو دستت بگیری و زندگی ببخشی و مُبلغ باشی؟ @ir_tavabin

مهم این نیست که برسیم.. #عینصاد #story @ir_tavabin

من کجا؟ باران کجا؟ راه بی‌پایان کجا؟ آه این دل‌دل زدن تا منزل جانان کجا؟ @ir_tavabin