مشکلِ بودن، نبودن هاست می دانی؟ پوچیِ دنیا به آدمهاست می دانی؟ می پذیرم زندگی پیوسته اِنکار ست این هم از اصرارِ بی معناست می دانی؟ آشتی آتش‌‌بسی دیگر به این جنگ ست قهرِ ما پایانِ بی دعواست می دانی؟ خستگی دیگر نِی و کَرنا نمی خواهد از سکوتِ بینِمان پیداست می دانی؟ من درونِ واژه ها ماندم تو در تکرار عاشقی درکِ تفاوت هاست می دانی؟ هیچ کس از دوریِ شخصی نمی میرد زندگی اینگونه پابرجاست می دانی؟ گاه باید قصه را از جای دیگر خواند در پسِ این کوه ها دریاست می‌دانی؟ هرکسی راهِ خودش را می رود از ما تلخیِ دلدادگی اینجاست می دانی؟ مردمان دلداده را دیوانه می خوانند در خفا دیوانگی رویاست می دانی؟ آشنایان به هم اینگونه می گویند؛ این "فلانی" زایل و شیداست می دانی؟ محسن محمودنیا @ir_tavabin

اینطوری دنیا قشنگ‌تر میشه نه؟ #story @ir_tavabin

آگاه باش که این ماه صفر معروف به نُحوست و بد یُمنی است و برای رفع نُحوست و بد یُمنی چیزی بهتر از صدقه دادن و خواندن ادعیه و دعاهای پناه‌دهنده به خدا نیست و اگر کسی بخواهد از بلاهای نازله این ماه، محفوظ بماند، چنان‌که محدّث فیض و غیر او فرموده‌اند؛ هر روز «ده مرتبه» بخواند دعای ماه صفر را مفاتیح الجنان @ir_tavabin

آدم‌ها رو از کتاب‌هایی که میخونن بشناس @ir_tavabin

بارها شده از بیرون اومدی خونه. از داخل صدای خانواده و پدر مادرت میاد، صدای حرف بزرگتر میاد. این یعنی اصالت بگو الهی شکر ♥️ @ir_tavabin

اون چیزی که آخرین دقیقه‌های قبل از خواب بهش فکر میکنی خیلی مهمه. اون فردای تو رو می‌سازه رفیق @ir_tavabin

هرکی اربعین رفته و هرکی نرفته این رو گوش بده #اربعین @ir_tavabin

ما توسل و اینا بلد نیستیم شفا بدید مریض‌ها رو یا امام حسن شما مسموم شدی درد کشیدی به اون لحظه‌های درد کشیدنت قسم دورتون بگردم شفا بدید‌ مریض‌ها رو @ir_tavabin

روی این قفل نوشتند دعا می‌خواهد من سپردم به خودش هر چه خدا می‌خواهد رفتنت اول طوفان نفس‌ تنگی‌هاست بنشین شهر دلش باز هوا می‌خواهد کشتی نوح دلت قدر دلم جا دارد؟ در امان بودن من اذن تو را می‌خواهد یوسف از من نگذر شهر مرا ترک نکن شهر ما چند نفر کور و گدا می‌خواهد؟ رفته ام چون دل ایوب به راه دل دوست تا ببینم که دلت باز چه ها می‌خواهد از خداوند تو را خواسته ام با این حال من سپردم به خودش هرچه خدا می‌خواهد #امیر_سهرابی @ir_tavabin

برای ما در خیال زندگی‌ست @ir_tavabin

نمیدانم این روزها یا شب‌ها، خودتان یا کسانتان، بیمار شده‌اید یا نه؟ اما اگر تب و لرز بی‌اجازه نشست به صورت و تن‌تان، به فال نیک بگیرید عزیزان! نمیدانم اگر اهلش هستید و یا نیستید، اصلا روی ورق‌ استخدامتان یا فرم این اداره و آن سازمان، جلوی مذهب و دین چه نوشته‌اید، کار ندارم! بماند برای خودتان و آن اداره و سازمان‌. اگر یک بار نام حسین، نوه‌ی رسول خدا را شنیده‌اید، لطفا دلتان را بردارید و بروید صحرای کربلا. گفتم لطفا و خواهش کردم که به‌ دعوت خودتان بیائید تا آخر متن از من شاکی نشوید! بیائید، به سرمای شب‌های آن بیابان لم‌یزرعی که خورشید خاموش شده و نیزه کاشته‌شده است سرتاسرش. سرما اگر‌ نه، باد که میوزد لابد؟ حالا دلتان را بردارید و برگردید به این جایی که الان نشسته‌اید و این متن را می‌خوانید. اگر بیمار شدید در بستر، به تن بلرزید لطفا! تا لرزشِ آل‌الله را، لرزش چادر پاره پاره‌ی زنان و چادر سوخته‌ی دخترکان در باد را ببینید و بچشید یا لااقل خیال کنید اندکی به جبر روزگار. راستی فکر می‌کنید گفته‌ام و منظورم این است که از سرما و باد بیابان و یا بیماری بلرزید؟ نه... بلا دور است فدایتان شوم، نه به جان عزیزتان! من که باشم که بد شما را بخواهم؟! شمایی که جز اسم و عکس دایره‌ای کوچکی اینجا نمی‌بینمتان و برای خودتان و عزیزانتان که نمیشناسم هرماه صدقه جمع میکنم که سلامت باشد تن و دل‌تان! منظورم از لرزش- خوب دقت کنید - از لرزش؛ تصور تازیانه‌ای‌ خیس است- نه از باران- تازیانه‌ای که بی‌دلیل بالا می‌رود و حدقه‌ی اشک گرفته‌ی گشاد شده‌ی چشمِ دخترکی سه ساله، که نمی‌داند چرا تازیانه‌ای باید... چرا؟ شما دیگر چرا؟! چرا هنوز میخواهید ادامه‌ این متن را بخوانید.. ‌ الا لعنت الله علی القوم الظالمین‌ ‌#سید_مصطفی_موسوی‌ @ir_tavabin