✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #نزول_بلایا» مناسبت روز: امروز در تقویم به عنوان «روز ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی» نام‌گذاری گردیده؛ لذا سخن خود را به موضوع «عوامل نزول بلایا از نگاه اسلام» اختصاص می‌دهیم؛ ✍️ برای بررسی این موضوع ابتدا باید واژه «بلاء» را از نگاه اسلام معنا نمود که با مراجعه به آیات و روایات، متوجه می‌شویم که «بلاء» و اسباب و عوامل آن به دو معنای کاملاً متفاوت آمده است: 1️⃣ «بلاء» به معنای «عذاب، سختی و گرفتاری» که به سبب اعمال بَدِ انسان‌ها و یا ترک امر به معروف و نهی از منکر، بر آنها نازل می‌شود. چنانچه قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ...»: «و آنچه از رنج و مصائب به شما می‌رسد، همه از دست (اعمال زشت) خود شماست...» (شوری، آیه٣٠)‌‌؛ همچنین پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: «هرگاه شرّ و بدی در زمین آشکار شود، خدای متعال بلاها و سختی‌ها را بر اهل زمین فرو می‌فرستد» (الفتن، ص۴٣١) امام رضا (ع) نیز فرمودند: «هر زمان بندگان، گناهان تازه‌ای را ابداع کنند، خداوند نیز بلاهای تازه و ناشناخته‌ای بر آنها مسلط می سازد» (بحار الانوار،ج ٧٠، ص٣۵۴)؛ 🔹همچنین چنان که گذشت، بلایا بر برخی از افراد نیز به واسطه ترک امر به معروف و نهی از منکر، و سکوت در برابر ظلم و ستم نازل می شود، که در اصل این افراد نیز به واسطه ترک این فریضه الهی، به صورت غیر مستقیم در گناه دیگران شریک هستند؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) جهت تبیین این مسئله فرموده‌اند: «شتر ثمود را فقط یک نفر کُشت، ولی عذاب الهی همه را فرا گرفت، چون همه بدین عمل راضی شدند، (و اعتراض نکردند)» (نهج‌البلاغه، ص٣١٩)؛ رسول خدا (ص) نیز فرمودند: «زمانی که امت من، امر به معروف و نهی از منکر را (ترک کنند و) به یکدیگر واگذارند، باید آماده پذیرش بلاء و عذاب الهی باشند» (تهذيب، ج۶، ص١٧٧)؛ همچنین امام سجاد (ع) فرمودند: «گناهانی که سبب فرود آمدن بلاء و مصیبت بر مردم می شود عبارتند از: نرسیدن به فریاد ستمدیدگان و مظلومان و پایمال ساختن امر به معروف و نهی از منکر» (بحار، ج٩٧ ص٩۴) 2️⃣ بلاء به معنای «امتحان و آزمون الهی جهت ارتقاء و پاداش بالاتر» که از نگاه اسلام، هرگاه بلاء به این معنا باشد، اختصاص به خوبان، مؤمنین و افراد نیکوکار دارد، به گونه‌ای که انبیاء و اولیاء الهی، بیشترین بلاها و شدائد را در دنیا تحمل نموده‌اند و حتی امیرالمؤمنین(ع) در دعای صباح، از خداوند متعال برای قُرب و نزدیکی بیشتر به درگاه احدیت، طلب درد و بلاء می‌نمایند؛ در نتیجه این نوع بلاء در واقع، هدیه‌ای الهی برای بالا بردن ظرفیت روحی و درونی انسان و دریافت درجه و پاداش بالاتر است، چنانچه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين»: «قطعاً شما را به مقدارى از ترس، گرسنگى، كاهش اموال و نفوس، و كمبود محصولات، امتحان خواهيم كرد و صابران را مژده بده (كه پيروزى و پاداش بزرگ برای آنهاست)» (بقره/١۵۵) ✍️ بنابر آنچه گذشت، نزول یک بلای عمومی بر همه مردم به صورت یکسان نیز کاملاً با عدالت الهی سازگار است، چراکه یک بلاء می‌تواند برای عده‌ای از مردم، عذاب و سختی و گرفتاری، و برای عده‌ای دیگر، امتحان و آزمایش و ارتقاء باشد. البته ما هر چیزی که به نظرمان ناپسند آید را برای خودمان شرّ و بدی می‌پنداریم، اما طبق فرموده حضرت حق در قرآن کریم، چه بسا ما چیزهایی را اصلاً خوش نداریم، در صورتی كه خِیرِ ما در آنهاست، و چه بسا چیزهایی را خیر و خوبی می‌پنداریم در صورتی كه برای ما شرّ و بدی به همراه دارند: «و عَسى‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ» (بقره، آیه ٢١۶)‌. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#خورشید_یازدهم ١» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز میلاد با سعادت حضرت #امام_حسن_عسکری (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در هشتم ربیع الثانی سال ٢٣٢ هجری قمری، یازدهمین خورشید آسمان ولایت و امامت در شهر مدینه طلوع کرد و خانه‌ی حضرت هادی (ع) را غرق در نور و سرور نمود؛ فرشتگان دسته دسته از آسمان نازل شده و برای طواف دور گهواره حسن (ع)، جلوه‌ی حسن و زیبایی صف کشیده بودند؛ آن مولود مبارک در ٢٢ سالگی به امامت رسیدند و پس از شش سال رهبری و ولایت، در ٢٨ سالگی شربت شهادت نوشیده و ردای امامت و ولایت را به فرزند گرامیشان حضرت حجت (عج) سپردند؛ دوران حضرت عسکری (ع) را باید یکی از دشوارترین مقاطع تاریخی در طول زندگانی ائمه‌اطهار (ع) دانست به صورتی که به طور بی‌سابقه با محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی مواجه بودند؛ تا آنجا که در هنگام حضور حضرت در منزل هم، جاسوسانی از ایشان مراقبت می‌کردند؛ و آزادی آن حضرت مشروط به آن بود که دوبار در هفته، حضور خود را به دارالخلافه عباسی اعلام کنند. (الغیبة طوسی، ص۱۳۹) عجیب‌تر این‌که مورخین نوشته‌اند که اصحاب حضرت، حتی اجازه صدا کردن نام ایشان در مکان‌های عمومی را نداشتند و گاهی به همین دلیل آنان را زندانی می‌کردند. (کشف الغمة، ج۳، ص۲۱۸) در چنین زمانی، اقدامات مدبّرانه حضرت عسکری (ع) برای حل مشکلات فکری، معنوی و مادی مسلمانان و هدایت جامعه‌ی اسلامی، به‌گونه‌ای بود که مورخین به افزایش شمار شیعیان در مناطق دور و نزدیک در این دوران بسیار سخت شهادت داده‌اند. (کمال‌الدین، ص۴۲۷) ایشان در حالی که در سنین جوانی و در ۲٢ سالگی به مقام امامت نائل شدند، اما روش و منش آن حضرت به‌گونه‌ای بود که اکثریت قریب به اتفاق پیروان امام هادی (ع) تبعیت محض از آن حضرت را پذیرفته و اندکی هم که منحرف شده بودند، پس از مدتی کوتاه به اشتباه خود اعتراف نمودند؛ (فرق‌الشیعة، ص۹۵) بنابراین نقش ویژگی‌های بارز شخصیتی امام حسن عسکری(ع) در مقبولیت حضرت نزد مردم، امری قطعی و مسلم است، و همین موضوع، باعث احساس ترس و فشار شدید حکومت عباسی گردیده بود؛ البته علاوه بر منش فردی و اجتماعی حضرت، باید به مقام بلند علمی ایشان نیز اشاره نمود که همه‌ی صاحبان اندیشه در آن زمان در برابر مقام علمی امام، سر تعظیم فرود آورده‌اند؛ چنانچه نقل است که وقتی خبر نگارش کتابی توسط یکی از علمای بزرگ غیر شیعه، درباره تناقض در قرآن به حضرت رسید، ایشان فردی را تعلیم داده و به نزد او فرستادند؛ وقتی آن عالم برجسته، سخنان این مرد را شنید، اظهار داشت: «این سخنان، قطعاً برای تو و کسی در شأن تو نیست!» و زمانی که متوجه شد استدلال مطرح شده از سوی امام حسن عسکری (ع) است، پس از اعتراف به مقام بلند علمی ایشان، دستور داد هرآنچه از کتاب مورد نظر را که نگاشته است، در آتش بسوزانند. (مناقب آل‌ابی‌طالب، ج۴، ص۴۲۴) شایستگی و فضایل آن حضرت تا بدان‌جاست که حتی مخالفان سیاسی ایشان، هم‌چون «احمد بن عبیدالله بن‌ خاقان» از گماشتگان ویژه حکومت عباسی نیز درباره مقام آن حضرت چنین می‌گوید: «مردی از اولاد علی (ع) را از لحاظ رفتار، وقار، پاکدامنی، نجابت و بزرگواری در خانواده خودش و بنی‌هاشم مانند حسن‌بن‌علی‌ ندیدم و نشناختم که خاندان خودش و بنی‌هاشم و سرلشکران و وزیران و همه مردم، آن جوان را بر سالخوردگان و اشراف خود مقدم می‌دارند... چنانچه از هر یک از بنی‌هاشم و سران و نویسندگان و قضات و فقها و مردم دیگر که می‌پرسیدم، ایشان را در نهایت احترام و بزرگواری و مقام بلند و سخن نیک و تقدم بر تمام بزرگترانشان معرفی می‌کردند! این چنین بود که مقام و ارزش او در نظرم بزرگ شد؛ زیرا هیچ دشمن و دوستی را ندیدم، جز آن‌که از ایشان به نیکی یاد کرده و مدحش می‌نمود.» (الکافی، ج۱، ص ۵۰۳) ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با آن امام همام به پایان می‌بریم که فرمودند: «این روزها متعلق به امام عسکری (ع) است، که می‌تواند الگوی همه‌ی مؤمنان، به‌خصوص جوانان باشد؛ این امامی که موافقان و شیعیان، و مخالفان و غیر معتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها... پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفتند، فقط بیست و هشت سال داشتند؛ این می‌شود الگو! جوان ما احساس می‌کند، یک نمونه‌ی عالی در مقابل چشم دارد...» (۱۳۹۰/۱۲/۱۰) https://eitaa.com/ROOZBARG