🌹🌹🌹 #ishia #جامعه_اسلامی #قسمت49 #آیه200_سوره_آل_عمران 💠 و به عبارتى ديگر : #عقيده كه عبارت است از «درك تصديقى»، اگر در ذهن انسان پيدا شود، اين حاصل شدنش عملِ اختيارى انسان نيست تا بشود فلان شخص را از فلان عقيده منع نمود و يا در آن عقيده ی ديگر #آزاد گذاشت، بلكه آنچه در مورد عقايد مى شود تحت تكليف در آيد لوازم عملى آنها است، يعنى بعضى از كارها را كه با مقتضاى فلان عقيده منافات دارد ممنوع نموده، و بعضى ديگر را كه مطابق مقتضاى آن عقيده است تجويز كرد. مثلاً شخصى را وادار كرد به اينكه مردم را به سوى فلان عقيده دعوت كند و با آوردن دليل هاى محكم قانعشان كند كه بايد آن عقيده را بپذيرند و يا آن عقيده ديگر را نپذيرند، و يا وادار كرد آن عقيده را با ذكر ادلّه اش به صورت كتابى بنويسد و منتشر كند و بدین طریق، فلان عقيده اى كه مردم داشتند باطل و فاسد ساخته و اعمالى را هم كه طبق آن عقيده انجام می دادند باطل و نادرست جلوه دهد. 💠 پس آنچه «بكن» و «نكن» بر مى دارد، #لوازم_عملى به عقايد است نه خود عقايد، و معلوم است كه وقتى لوازم عملى نامبرده با موادّ قانونِ داير در اجتماع مخالفت داشت، و يا با اصلى كه قانون متّكى بر آن است ناسازگارى داشت، حتماً قانون از چنان عملى جلوگيرى خواهد كرد. پس آيه شريفه لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ تنها در اين مقام است كه بفهماند : اعتقاد #اكراه_بردار نيست، نه اینکه منظور اين باشد كه «اسلام كسى را مجبور به اعتقاد به معارف خود نكرده» ، و نه مى تواند اين باشد كه «مردم در اعتقاد آزادند»، و اسلام در تشريع خود جز بر #دين_توحيد تكيه نكرده، دين توحيدى كه اصول سه گانه اش : توحيد آفریدگار، و نبوّت انبيا، و روز رستاخيز است، و همين اصل است كه مسلمانان و يهود و نصارا و مجوس و بالأخره اهل كتاب بر آن اتّحاد و اجتماع دارند. پس حُرّيت هم تنها در اين #سه_اصل است و نمى تواند در غير آن باشد، زيرا گفتيم آزادى در غير اين اصول يعنى ويران كردن اصل دين، بله البته در اين ميان حُرّيتى ديگر هست و آن حرّيت از جهت اظهار عقيده در هنگام بحث است كه ان شاء اللَّه درباره اش بحث خواهيم كرد. ادامه دارد... 📚 #تفسیر_المیزان 💌 کانال " آی💚شیعه " : 🆔@ishiaa 👈