تو ای روح آرامیافته!
به سوی پروردگارت بازگرد
در حالی که هم تو از او خشنودی
و هم او از تو خشنود است،
پس در سلک بندگانم درآی،
و در بهشتم وارد شو!
نفس اماره به سوء
نفسی که انسان را به
سوء، به گناه دعوت میکند
و پایینترین مرتبهی نفس
محسوب میشود.
که عمدهی مومنان نفس خود را
در درجهی نفس لوامه دارند
نفس لوامه، در زبان خودمان
همان عذاب وجدانیست
که انسان بعد از اشتباه کردن
احساس میکند.
و اما نفس مطمئنه
بالاترین مرتبهی نفس
انسانیست
که خداوند خطاب به این
نفس میکند که
بسوی من بیا و در بندگان
من باش و وارد بهشتم شو
نفس مطمئنه یعنی آن نفسی
که دیگر هیچ خواهشی ندارد
و تنها به یاد آن وقت است که
مورد خطاب الهی واقع شده
تا به سوی خدا برگردد.
ایشان طمانینه را ثبات نفس
در ناملایمات روحی و ناگواریها
میداند که مرتبه کامل ایمان است.
ایشان در بیان ماهیت اطمینان
با استناد به آیه معتقد است
صاحب نفس مطمئنه لیاقت رجوع
به ربّ خود را دارد، زیرا رجوع
به سوی ربّ از مقامات کاملِ
اهل اخلاص است و برای
صاحبان نفس مطمئنه است.
امام صادق علیه السلام
امام حسین و اصحاب را
مصداق بارز نفس مطمئنه
خطاب کردند..
یا ایتها النفس المطمئنه
ارجعی الی ربک راضیة مرضیة
یعنی الحسین ابن علی
ـ علیهما السّلام ـ
مراد از «نفس المطمئنه»
که از خداوند راضی خشنود
و خداوند نیز از او خرسند است،
حسین بن علی (ع) است