🔻حجاب و قدرت سیاسی -۱ عقب‌ماندگی تحلیلی در کارگزاران فرهنگی 🖊مهدی جمشیدی ۱. حجاب، یکی از عرصه‌های «باخت فرهنگی» است؛ این باخت، از سال‌های آغازین دهۀ هفتاد آغاز شد و به صورت تدریجی‌، تداوم یافت و پیش آمد و به وضع کنونی رسید. حجاب، یکی از زمینه‌های نمادینِ تهاجم فرهنگی بود تا از سپهر جامعه، ارزش‌‌زدایی شود و در پی آن نیز، مجموعه‌ای از «ساخت‌شکنی‌های فرهنگی» پدید آید. چنین نیز شد؛ رفته‌رفته، حجاب از معیارهای دهۀ شصت، فاصله گرفت و دهه‌به‌دهه، افت و افول یافت، اما این روند، به گونه‌ای مرحله‌به‌مرحله طراحی شده بود که در جامعه، چندان حس مقاومت و واکنش شکل نگیرد. هرچند تحرّکات اندکی نیز صورت می‌گرفت، اما از همان ابتدا، مشخص بود که این قبیل فعالیّت‌ها، نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت و وضع پوشش، سیر انحطاطی را خواهد پیمود. بسیاری، به دیدۀ اهمّیّت و اولویّت به حجاب نگاه نمی‌کردند و اهتمام به آن را نشانۀ سطحی‌اندیشی و ظاهرنگری می‌پنداشتند، اما حقیقت این بود که حجاب، یک تکۀ نمادین از «سبک زندگی» است و خودبه‌خود، تکه‌های متناسب و همگون با خویش را تولید می‌کند. تغییر حجاب، به معنی تغییر در لایه‌های دیگر سبک زندگی است و این‌گونه نیست که اگر این لایه، استحاله و مسخ شود، لایه‌های دیگر، همچنان برقرار بمانند. سستی در حجاب، تساهل در نمادهای دینیِ دیگر را به دنبال خواهد داشت؛ بلکه حتی تزلزل در عقاید و باورها را نیز به همراه خواهد داشت. در تجربۀ سیاستی و مدیریّتیِ گذشته، نه جنبۀ نمادین حجاب، فهم شد و نه همبستگی آن با لایه‌های دیگر سبک زندگی. ۲. سیر تدریجیِ ضعف حجاب نشان می‌دهد که این روند، در هیچ نقطه‌ای متوقف نخواهد ماند و همچنان پیشروی خواهد کرد. در گذشته، گمان می‌شد که وضعیّت کنونی، نهایت و غایت است و روند در همین نقطه، متوقف خواهد ماند، اما مشاهده کردیم که خطوط قرمز، یکی پس از دیگری، درنوردیده شدند و داستان «ضعف حجاب»، به «کشف حجاب» رسید. بعید می‌دانم کسی در میان کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، می‌توانست باور کند که روزی خواهد رسید که کشف حجاب، به یک «جریان اجتماعیِ عیان» تبدیل می‌شود و قانون و مجریانش در برابر آن، این‌اندازه حقیر و منفعل خواهند شد. کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، از عهدۀ آینده‌نگری برنیامدند و در مقام نگهداشت ارزش‌ها، رویکرد روندی و خطی نداشتند و در اکنون، منجمد شده بودند. کسی دربارۀ آینده، اندیشه نکرد و محاسبه ننمود که این روند، به مرحله‌های دیگری خواهد رسید. دست‌کم در دهۀ نود، دیگر مشخص شده بود که حجاب، یکی از مهم‌ترین و جدّی‌ترین نمادهای فرهنگی است که به طور خاص و منحصربه‌فرد، در دستورکار عالَم تجدّد قرار گرفته و به‌زودی، به معرکۀ نزاع و جدال تبدیل خواهد شد. در دهۀ نود، این مسیر و مدار، بسیار بیشتر از دهه‌های دیگر، برجسته و نمایان بود، اما هیچ فهم و حسّاسیّتی در این زمینه به چشم نخورد. عقب‌ماندگی تحلیلی و فهم ناچیزِ کارگزاران فرهنگیِ نظام، جامعه را هرچه بیشتر در این مرداب فرو برد و پنجره‌های گشایش و رهایی را به روی جامعه بست. طلب تغییر در آن روزها، بسیار آسان‌‎تر از اکنون بود؛ اکنون، گره‌ها کور شده‌اند و امکان‌ها، محدود. در اثر غفلت و انفعال و ندانم‌کاریِ حاکمیّتی، فرصت‌های بسیاری از دست رفتند. ۳. نه‌فقط حجاب، بلکه همۀ عرصه‌های فرهنگی در طول دهه‌های گذشته، دچار «ولنگاری» بوده‌اند؛ فرهنگ، تهی از تدبیر بوده و به دست اتّفاق، واگذار شده است. هیچ تفکّری در میان نبوده و کارگزاران فرهنگ، عدّه‌ای «دیوان‌سالارِ محافظه‌کار» بوده‌اند که طرح و تدبیری در دست نداشته‌اند و کلّیّات سیّال و بی‌خاصیّتی را به عنوان برنامۀ فرهنگی ارائه کرده‌اند. نه خودشان اهل نظر و معرفت و فهم فرهنگ بوده‌اند، و نه از آنان که بهره‌ای از عقل عملی در زمینۀ فرهنگ دارند، استفاده کرده‌اند. حلقه‌وار و بسته و اندک‌سالار به قدرت راه یافتند و با کمال نابخردی و نسنجیده‌کاری، زمام و عنان فرهنگ را در اختیار گرفتند، و حاصل، این شده که اکنون می‌بینیم. در دولت گذشته، هیچ خبری از «نظریۀ فرهنگی» در میان نبود و فرهنگ بر اساس اقتضاهای روزمرّه و ارادۀ دیوان‌سالارانه تدبیر می‌شد و براین‌اساس، تحوّلی نیز رقم نخورد و زمان تاریخی، سوخت و از دست رفت. دولت گذشته در زمینۀ فرهنگ، چهل‌تکه و بریده‌بریده و به‌شدّت، نامنسجم بود و در بیرون از آن نیز، عقول منفصل برای ایجاد تحوّل فرهنگی فراخوانده نشده بودند. در این سه سال، خامی خویش را مزیّن به اندکی تجربه کردند و از تحوّل، تخیّل آفریدند. در دولت کنونی نیز، با وزیری در فرهنگ روبرو هستیم که قواره و قامت فرهنگی‌اش، در تجربۀ سرد و بی‌اثر گذشته‌اش آشکار شده است. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🔻حجاب و قدرت سیاسی -۲ تکنوکرات‌ها و اعتدال 🖊مهدی جمشیدی ۱. باید مسألۀ حجاب را به قدرت سیاسی ارجاع داد و مراد از قدرت سیاسی، دولت‌هایی هستند که در دهه‌های گذشته، سیاست‌های فرهنگیِ خود را به اجرا نهادند. چه از لحاظ ایجابی و چه از لحاظ سلبی، حجاب از سوی این دولت‌ها، ضربه‌های جبران‌ناپذیر خورده و وضع امروز، حاصل اهمال‌ها و انحراف‌های دیروز است. در هر دولتی، مفهومی مطرح شد و در سایۀ آن مفهوم، مسألۀ حجاب نیز صورت‌بندی شد. ازاین‌رو، باید به گذشتۀ دولتی و مفاهیمی که هر یک در عرصۀ عمومی مطرح کردند رجوع کرد و ریشه‌ها و سرچشمه‌های چالش را شناسایی نمود. در دولت سازندگی، هاشمی‌رفسنجانی از آغاز، مفهوم «اعتدال» را بیان کرد و بر روی آن اصرار ورزید. مقصود او از اعتدال، موقعیّتی در میانۀ دو جریان سیاسیِ آن روز بود. او می‌خواست از طریق تلفیق و ترکیب، سیاستِ خاصِ خویش را صورت‌بندی کند و این منطق را در همۀ زمینه‌های حکمرانی به کار گرفت. افزون بر این‌که فرهنگ برای او، هیچ منزلتی نداشت و اقتصاد و توسعۀ اقتصادی، همۀ ذهن او را به تسخیر درآورده بود، روحیۀ «عمل‌گراییِ» دیرینه‌اش سبب شده بود که ارزش‌ها در منطق او، صوری و بی‌خاصیّت و تزیینی باشند. او به‌راستی، یک روحانی عمل‌گرا بود که اصول و قواعد مشخصی نداشت. وی به‌شدّت، «اقتضایی» و «موقعیّتی» می‌اندیشید و رفتار می‌کرد و دربارۀ فرهنگ و از جمله حجاب نیز، می‌کوشید در میانه بنشیند و از خود، چهره‌ای که در ذیل گفتمان تهاجم فرهنگی قرار می‌گیرد، نسازد. ۲. اسلام‌شناسیِ هاشمی‌رفسنجانی، لغزنده و سیّال بود و وضع کنونی و شرایط حاکم، روایت وی را از اسلام تعیین می‌کردند. او همه‌چیز را به «شرایط» و «موقعیّت»، ارجاع می‌داد و اسلام را در چهارچوب پسند اجتماعی، تفسیر می‌کرد. روشن بود که برای وی، «قدرت» یک بنیان تعیین‌کننده است و هیچ امری نباید به گونه‌ای تعریف شود که تداوم قدرت را با دشواری روبرو سازد. باید با شرایط ساخت و ارزش‌ها را متناسب با آنها خوانش کرد؛ اگر روزی جامعه، مایل به ارزش‌ها بود و آنها را طلبید، باید همراهی کرد، و اگر روزی نیز، بخش‌های مهمی از جامعه، تجدّد را بر تدیّن ترجیح ‌دادند، نباید اصرار و حسّاسیّت ورزید، بلکه باید تفسیری از ارزش‌ها ارائه کرد که با گرایش جامعه، سازگار باشد. مقصود وی از اعتدال نیز در حقیقت، همین عمل‌گراییِ موقعیّت‌زده بود که ارزش‌ها را برای تداوم قدرت، می‌فرسود و به حاشیه می‌راند. او بر اساس «میل» و «ارادۀ» خویش، برای همه‌چیز، دو حد افراط و تفریط تعیین می‌کرد و آن‌گاه میان این دو حد، یک نقطۀ میانی در نظر می‌گرفت و خود را ساکن این نقطه معرفی می‌کرد. به‌این‌ترتیب، هر دو جریان مقابل خویش را ملامت و نفی می‌کرد و خود را مدار و محور عقلانیّت وانمود می‌کرد. این در حالی بود که «حد وسط»‌های او، دلخواهانه و سلیقه‌ای بودند و پیوستاری که او تعریف کرده بود، بین‌الاذهانی نبود. او پس از استقرار اصلاح‌طلبان، بسیار بیشتر از گذشته دریافت که باید در ارزش‌های اسلامی و انقلابی، تجدیدنظر کند تا بتواند بدنۀ اجتماعی به دست آورد و به قدرت خویش، استمرار ببخشد. اگر آنچه وی می‌خواست در حوزۀ فرهنگ رخ می‌داد، نتیجۀ مستقیم آن، رقم‌خوردن ترمیدور فرهنگی بود. ۳. شانزده سال پس از دولت سازندگی، حسن روحانی که مطیع و تابع هاشمی‌رفسنجانی بود و به سبب ماهیّت تکنوکراتیکش، جزو اصحاب اصلی هاشمی‌رفسنجانی به شمار می‌آمد، قدرت را به دست گرفت و همان اندیشۀ هاشمی‌رفسنجانی را تکرار کرد؛ او از «اعتدال» سخن گفت و برای مسأله‌ها، دو حد افراط و تفریط ساخت و نقطۀ بینابینی را معقول و موجّه جلوه داد. در نظر او نیز، فرهنگ امر حاشیه‌ای و فرعی بود که باید به خدمتِ قدرت سیاسی گمارده شود و از آن در راستای تثبیت قدرت، استفاده شود. او چونان هاشمی‌رفسنجانی، هرگز شخصیّتی فرهنگی نبود و تنها درکی که از فرهنگ داشت، این بود که باید از امیال تجدّدی در جامعه، اهرمی برای فشار سیاسی بسازد و قدرت خود را محکم گرداند. تکنوکرات‌ها در طول شانزده سال حاکمیّت خویش، هرچه توانستند در جهت مقتضیات عالَم تجدّد پیش رفتند و جامعه را از لحاظ هویّتی، به آن وابسته و شیفته کردند. بااین‌حال، اعتدال، هرگز به یک «نظریه» تبدیل نشد و راه به عرصۀ معرفت نبرد، جز این‌که بهانه و توجیهی برای ولنگاری بیشتر در سیاست فرهنگی را فراهم کرد و جامعه را به آغوش تجدّد فرهنگی افکند. گذشته از سیاست فرهنگیِ عمل‌گرایانه و شبه‌لیبرالی این دو دولت، اشرافی‌گری آنها و مفاسدی که در درون‌شان شکل گرفت، خسارت‌های فراوانی به فرهنگ وارد کرد و بدبینی‌ها و فاصله‌ها و گسست‌های متعدّدی آفرید. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

♨️ تغییرات چشمگیر در افکار عمومی جهان عرب 🖌بررسی نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که افکار عمومی در سراسر جهان عرب به ویژه در زمینه‌های مشارکت سیاسی، درک از قدرت‌های خارجی و تداوم درگیری‌های رژیم اسرائیل و فلسطین دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. 🔸یافته‌های کلیدی 🔺حمایت از فلسطین: نظرسنجی اخیر مرکز عربی مطالعات و تحقیقات سیاسی نشان داد که 92% پاسخ‌دهندگان در 16 کشور عربی درگیری احساسی و سیاسی قوی با مسئله فلسطین داشتند. این تغییر نسبت به سالهای گذشته قابل توجه بوده و بر مرکزیت موضوع فلسطین در افکار عمومی عرب تأکید می‌کند. علاوه بر این، 67% پاسخ‌دهندگان اقدامات نظامی اخیر حماس را مشروع دانستند که انعکاس حمایت گسترده از این گروه و همبستگی با مردم فلسطین است. 🔺درک از ایالات متحده: اکثر پاسخ‌دهندگان ایالات متحده را به دلیل حمایت از اسرائیل در درگیری‌های اخیر به صورت منفی ارزیابی می‌کنند. 81% معتقدند که آمریکا برای ایجاد یک دولت فلسطینی جدی نیست و بسیاری از آنها سیاست‌های آمریکا را تهدیدی بزرگ برای ثبات منطقه‌ای می‌دانند. این احساس منفی در طول سال‌ها افزایش یافته است به طوری که فقط 39% پاسخ‌دهندگان در سال 2022 دیدگاه منفی داشتند که در مقایسه با 51% در نظرسنجی اخیر افزایش قابل توجهی است. 🔺تغییر دیدگاه درباره ایران و ترکیه: افکار عمومی درباره ایران به طور مثبت تغییر کرده است به طوری که حدود 50% پاسخ‌دهندگان ایران را مثبت ارزیابی می‌کنند که در تضاد شدید با درک قبلی است که آن را تهدیدی منطقه‌ای می‌دانست. در مقابل، تصویر ترکیه به طور قابل توجهی کاهش یافته و به دیدگاهی عمدتاً منفی در میان جمعیت عرب تبدیل شده است. 🔺آرزوهای دموکراتیک: شاخص افکار عرب 2022 نشان می‌دهد که 72% پاسخ‌دهندگان از حکومت دموکراتیک حمایت می‌کنند، اگرچه علاقه به امور سیاسی به طور قابل توجهی متفاوت است. ارزیابی عمومی از خیزش‌های عربی در سال 2011 مختلط باقی مانده است به طوری که 46% آنها را مثبت و 39% منفی می‌دانند که بحث‌های جاری درباره نتایج و پیامدهای آینده را منعکس می‌کند. 🔺مشارکت شهروندی و انتقاد از دولت‌ها: توانایی شهروندان عرب برای انتقاد از دولت‌های خود متفاوت است به طوری که بالاترین سطح آزادی درک شده در لبنان و عراق و پایین‌ترین سطح در عربستان سعودی و فلسطین است. این امر نشان‌دهنده چشم‌انداز پیچیده‌ای از مشارکت شهروندی است که در آن مشارکت سیاسی اغلب محدود است. این یافته‌ها نشان‌دهنده چشم‌اندازی پویا و در حال تحول از افکار عمومی در جهان عرب است که تحت تأثیر درگیری‌های اخیر، مسایل تاریخی و آرزوهای فرو خورده شکل گرفته است. تأکید شدید بر مسئله فلسطین و تصویر رو به کاهش ایالات متحده نشان‌دهنده ارتباط متقابل سیاست‌های منطقه‌ای و احساسات عمومی است. "SHAMAT94" @twiita

جدایی دین از دنیا، هرگز! 🔸️یکی از موضوعاتی که بیش از یک دهه در جامعه ما به صورت ‌های مختلفی، به خصوص در محافل علمی و دانشگاهی، مطرح می ‌شود این است که روحانیت رجال دین هستند و کسانی که باید کشور را اداره کنند، رجال سیاسی هستند. این همان سکولاریسم است. سکولاریسم یعنی جدا کردن دین از دنیا. دین برای مسجد، نماز و عبادت است و بازار، تجارت، کسب و کار و سایر چیزها برای دنیاست و ربطی به دین ندارد. 🔸️تئوری سکولاریسم از قدیم مطرح بوده است و به صورت ‌های مختلفی به تبلیغ آن می‌ پردازند. حتی در بین امثال ما هم تبلیغ می ‌کنند و کمابیش موفقیت ‌هایی هم به دست آورده ‌اند! به طور کلی دشمنان خیلی روی سکولاریسم تاکید می‌ کنند؛ چون ضربه اساسی را از امام (رحمت الله علیه) که یک رهبر دینی بود، خوردند و این باور به نقش رهبر دینی در امور سیاسی، از پایه ‌های معارض با اندیشه آنها است. 🔸️[این درحالی‌ است که] اسلام همه شؤون سیاسى را در بر مى ‌گیرد و همه زندگى ما در قلمرو دین قرار مى‌ گیرد. [به عقیده‌ ی ما] هیچ شأنى از شؤون زندگى انسان اعم از زندگى فردى، اجتماعى، خانوادگى، روابط زن و شوهر، روابط پدر و فرزند، روابط امّت و امام و حتى روابط با سایر ملل، خارج از قلمرو دین نیست. 📚 (برگرفته از سخنان علامه مصباح یزدی در تاریخ های ۱۳۹۵/۰۹/۱۴، ۱۳۹۸/۰۹/۰۴، ۱۳۹۸/۱۱/۱۷ و کتاب پاسخ استاد به جوانان پرسش گر، صفحه ۲۲) #سیاسی #سکولاریسم 📱 @mesbahyazdi_ir

‌🇮🇷🇵🇸 ﷽ 📝 علت خروج ۲ ناو هواپیمابر آمریکا از منطقه‌ی غرب‌ آسیا | اولویت‌های آمریکا در جهان 🍃🌹🍃 🔻آمریکا در تلاش است تا کارت‌های را خود را بازبینی و بین تهدیدات منطقه و تهدیداتِ سایر نقاط داغ تعادل ایجاد کند. 🔹واشنگتن در این شرایط و مقطع زمانی، خواهان جنگ فراگیر و رویارویی گسترد‌ه‌ی منطقه‌ای نیست، زیرا آنرا به منطقه‌ای می‌کشاند که دیگر اولویت‌هایش نبوده و توجه آنرا از تهدیدات چین علیه تایوان و تهدید روسیه علیه اوکراین منحرف می‌کند. 🔸آمریکا در تلاش برای آرام‌کردن منطقه و بازگرداندن وزن نظامی و توازن قوا به مناطقی است که به‌شدت متشنج شده‌اند. به‌ویژه پس از توافق کره شمالی و روسیه که واشنگتن آنرا تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی خود می‌داند. 🔹براساس راهبرد نظامی و استراتژیک آمریکا، روسیه یک دشمن نزدیک و چین یک دشمن دور است. امری که مستلزم تغییر موقعیت در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا و انتقال وزن نظامی و امنیتی به دریای جنوبی چین با تخلیه بخش‌های نظامی و کاهش آنها در مناطق مختلف است. 🔸آمریکا پس از این راهبرد تلاش کرد که مجدداً استقرار نظامی‌اش را تعدیل کند؛ اما تهدیدات موجود در مسیرهای کشتیرانی در دریای سرخ و باب المندب که یمن در حمایت از غزه انجام داد؛ آنرا مجبور کرد تا عملیات نگهبان رفاه را آغاز کند که خب، توفیقی به دست نیاورد و از قضا، نیمچه ابهت نظامی خود را نیز از دست رفته می‌بیند! 🔺ناو هواپیمابر یواس‌اس تئودور روزولت و ناوشکن‌های همراه آن، پس از مدتی حضور در آب‌های غرب آسیا در حال ترک منطقه و بازگشت به پایگاه خود در آمریکاست. ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن، دیگر تجهیز آمریکایی‌ها در منطقه برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران و جبهه مقاومت است. #ایران_قوی | #روشنگری 🆔 @Samen_Razavi

‌ 📌۲۲ شهریور | درگذشت آیت‌الله یوسف صانعی 🔻مروری بر عملکرد و دیدگاه‌‌های آیت‌‌الله یوسف صانعی 📝آیت‌الله صانعی از شاگردان برجسته امام خمینی بود و در کارنامه او سوابق متعددی از مبارزه با رژیم سلطنتی در قامت یک شخصیت دینی و نظریه‌مند کردن ولایت فقیه و مبانی دینی و فقاهتی انقلاب اسلامی به چشم می‌خورد. ایشان هم چنین در بعد از پیروزی انقلاب عهده دار مسئولیت‌های مهمی مانند عضویت در شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، دادستانی کل کشور، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعه شهر قم بودند. #اسناد 🔗این‌جا بخوانید: https://irdc.ir/0002QU ‌

. عبور از تحلیل های فلج کننده 🔻ماهواره تحقیقاتی چمران -۱ امروز با موشک ماهواره‌ بر قائم، به فضا پرتاب شد و در مدار ۵۵۰ کیلومتری قرار گرفت. 🔹باور می کنید که زمانی نه چندان دور، در دولت روحانی (دولت منفعل نسبت به امر و نهی های غرب) با گسترش این اقدامات فنی و تحقیقاتی صرفا به این خاطر که غرب مخالف است و خلاف روح برجام است (!) مخالفت می شد؟! 🔻مسخ شدگی در برابر اراده غرب و روح خود تحریمی در آن دوره، موجب شد کشور با وجود ظرفیت های بالای پیشرفت علمی و فنی، از عملیاتی کردن این پیشرفت های ضروری باز بماند. @IMANI_mohammad

سخنگوی نیروهای مسلح یمن: حملهٔ ما با یک موشک بالستیک مافوق صوت جدید انجام شد 🔹این موشک مافوق صوت مسافت ۲۰۴۰ کیلومتر را در ۱۱ و نیم دقیقه طی کرد. بیش از ۲ میلیون صهیونیست برای اولین بار در تاریخ دشمن مجبور به فرار به پناهگاه‌ها شدند. 🔹این موشک یک هدف مهم در منطقهٔ یافا در فلسطین اشغالی را هدف قرار داد. @Farsna

💢ملاحظات معاهده جامع مشترک ایران - روسیه 🔹ارتقای سطوح کلان روابط با همسایگان و دولت‌های آسیایی، به ویژه روسیه و چین از جمله مسائلی است که همواره عالی‌ترین مقامات سیاسی کشور پیگیری کرده‌اند. چه اینکه جناب مخبر در سفر اخیر خود به مسکو بر عمق روابط دو کشور و عدم تغییرات کلان آن با تغییر دولت‌ها اشاره کردند و البته به درستی رئیس دولت چهاردهم نیز اظهار داشتند که ارتقای روابط با شرق و روسیه از اولویت‌هایش است. 🔸بر این اساس، سفر دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور به مسکو را باید در همین چارچوب و در راستای سیاست کلی کشور مبتنی بر تقویت چندجانبه گرایی تحلیل کرد. جناب احمدیان که برای شرکت در اجلاس مقام‌های عالی امنیت ملی کشورهای عضو بریکس به روسیه سفر کرده بود، در حاشیه این اجلاس ضمن دیدار همزمان با پوتین و سرگئی شایگو، طیفی از مسائل مورد علاقه دو کشور را بررسی کردند. در این دیدار رئیس جمهور روسیه بر عزم کشورش در ارتقای روابط دو جانبه تأکید کرده و بیان داشتند: «مصمم به همکاری با ایران در حوزه های مختلف هستیم.» در این سفر، مقامات روسی بر تلاش برای تسریع در امضا و عملیاتی کردن معاهده جامع مشارکت راهبردی دو کشور نیز اشاره و اظهار امیدواری کردند تا هر چه سریع‌تر معاهده مربوطه به امضا برسد. بر این اساس و نظر به روابط دوجانبه مسکو و تهران در دهه‌های اخیر و تأکید و نیاز هر دو کشور به انعقاد هر چه سریع‌تر معاهده جامع مشترک، باید اذعان داشت که امیدها و بیم‌هایی بر این روابط سایه افکنده است که نمی‌توان آنها را نادیده انگاشت. 🔹آنچه به عنوان محرک و پیشران روابط دو کشور بوده، و از قضا همین محرک‌ها می‌تواند زیربنای معاهده جامع مشترک باشد، قرائت گفتمانی و نگاه مشترک دو کشور نسبت به موضوع تغییر تدریجی در نظم جهانی و یکجانبه‌گرایی آمریکا، مقابله با تحریم‌ها، مقابله با استانداردهای دوگانه غرب و طیف گسترده‌ای از مسائل منطقه‌ای است. 🔸در عین حال، سرعت‌گیرها و موانعی وجود دارند که ممکن است روند رسیدن دو کشور به اهداف تعیین شده در معاهده جامع مشترک و همکاری راهبردی بلندمدت را با تأخیر و تهدید جدی مواجه کنند. از جمله اختلاف‌نظرها نسبت به برخی مسائل منطقه‌ای در قفقاز، تأثیر، دخالت و نقش مخرب بازیگران ثالث بر روابط دو کشور، تودرتوی نهادی و بروکراسی عریض و طویل در ایران، پایین بودن سطح تعاملات اقتصادی دو کشور در تناسب ظرفیت‌های موجود و بی‌توجهی به وجوه نرم‌افزاری روابط دوکشور با تمرکز بر ارتباطات و تعاملات میان مردم و بخش‌های غیردولتی و خصوص دو کشور. 🔹در نهایت مبرهن است که برآیند روابط دو کشور حائز منافع راهبردی برای هر دو ملت و کل منطقه بوده و لذا باید با مدیریت محرک‌های منفی پیرامونی، برای نزدیک‌تر شدن هرچه بیشتر دیدگاه‌ها تلاش کرد. #گزارش‌روز ┄┅┅

🔰مخاطرات غرب‌گرایان برای دولت چهاردهم 🔹در ادواری که جریان سیاسی اصلاحات اداره اجرائی کشور را بر عهده دارد،همواره باید مراقب یک گروه با یک طرز فکر خاص در میان آنان بود.تفکری که خود را در مقابل غرب کوچک می‌پندارد و در رویارویی با غرب و خاصه آمریکا برای نظام نسخه انفعال و عقب‌نشینی می‌پیچند. در همین فضاسازی‌های اخیر، چنان‌چه آمریکا و اروپا به دلائل واهی، اعلام می‌کنند که علیه ایران و به طور خاص علیه صنعت هوانوردی ایران و شرکت هواپیمایی ملی جمهوری اسلامی ایران، تحریم‌های جدید وضع می‌کنند کک غرب‌گرایان نمی‌گزد؛غربگرایانی که بخاطر مواضع غلط روسیه درباره دالان زنگه زور یکسره این کشور را باد انتقاد گرفتند و ایران را به تجدیدنظر در روابط راهبردی با روسیه فراخواندند؛حالا اما بعد از گذشت چند روز درباره اقدامات آمریکا و غرب علیه منافع ملی ایران سکوت مطلق پیشه کرده و لام تا کام حرفی نمی‌زنند. برای جریانی که زیست و بقای سیاسی و حتی هویت اجتماعی خود را در پیوند با غرب و خاصه آمریکا تعریف کرده‌است چاره‌ای جز ابراز اشتیاق به غرب و ساکنان آن و اظهار نفرت به شرق و مشخصا روسیه و چین وجود ندارد. 🔹برای این‌ جریان چه اهمیتی دارد که ترامپ از توافق هسته‌ای خارج شود و بی‌سابقه ترین تحریم‌ها را علیه ایران وضع کند؛مهم آن است که خاطر غربی‌ها نرنجد. آن‌هم در دولتی که به‌ تعهدات هسته‌ای خودش پای‌بند بوده و مشغول مذاکره مستقیم با آمریکایی‌هاست. درست در همین مقطع آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها ۱۴نفتکش متعلق به ایران را در آب‌های مدیترانه و دریای سرخ مورد اصابت قرار دادند. این را جان بولتن در کتاب خاطرات خود بنام«اتاقی که در آن اتفاق افتاد» و اخیرا منتشر کرده از آن پرده برداشته است؛ بولتن نوشته تصمیم گرفتیم پس از خروج از برجام و اعمال تحریم‌های نفتی، چنان‌چه ایران مبادرت به فروش نفت در آب‌های بین‌المللی کند،نفت‌کش های ایرانی را مورد حمله نظامی قرار دهیم. موضوعی که اخیرا سردار سلامی در جریان بازدید رئیس‌جمهور از قرارگاه سازندگی نیز به آن اشاره کردند و گفتند در نهایت با عملیات‌های مقابله به مثل توانستیم امنیت خطوط کشتیرانی را برقرار سازیم. 🔹با همه این شرارت‌های غرب و خاصه شیطان بزرگ،باز به تریج قبای غرب‌گرایان برنمی‌خورد که بخاطر منافع ملی در برابر اقدامات مستکبرانه غرب از خود عکس‌العمل نشان دهند. غرب‌گرایان می‌گویند روابط بین‌الملل خوانده‌ایم و سر کلاس‌های دانشگاه درسش را هم داده‌ایم، اما معلوم نیست چرا مذاکره تحت فشار و تحریم را که کاملا برای منافع ملی ضرر دارد و از پیش، پیامدهای ناخوشایند آن قابل پیش‌بینی است، تجویز می‌کنند؟!غرب‌گرایان در برابر انواع و اقسام اقدامات غرب و خاصه آمریکا سکوت مطلق اختیار می‌کنند و حتی‌ سیستم سیاسی را در مواقع سرنوشت‌ساز در موضع انفعال می‌نشانند. رئیس‌جمهور و مقامات دولت چهاردهم باید بشدت از این افراد و افکار اجتناب کنند که اگر نفوذ کنند به آسانی می‌توانند هر دولتی را در مسیر تحقق منافع ملی زمین‌گیر کنند. ✍🏼#عزیز_غضنفری 🇮🇷https://t.me/kafesiasi 🇮🇷https://eitaa.com/kafesiasi

🔰 رهبری چه کارهایی نمی کند؟! 🔹 رهبري نمي‌آيد به وزارت اقتصاد يا بازرگاني بگويد اين‌طوري کن؛ 🔹يا به رئيس‌جمهور و فلان وزير و فلان قاضي بگويد آن‌طوري کن؛ 🔹اينها کارهايي است که رهبري نبايد وارد شود؛ 🔹هم بر خلاف قانون است، هم بر خلاف حقّ و مصلحت. 🔹مملکت بايد طبق روال قانوني و با مسؤوليت‌هاي مشخص شده حرکت کند؛ 🔹هر کس هم بر خلاف مسؤوليتش رفتار کرد، بالاخره تبعه، دنباله و نتيجه‌اي خواهد داشت که با آن هم طبق قانون بايد رفتار کرد #حکیم_انقلاب در ديدار دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي، 22-2-82 #زندگی_مکتبی 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 @bimemoj