📝 سرمقاله | معجزه مردم در خیابان ایران (بخش اول) 🔸اسناد و اطّلاعات طبقه‌بندی‌شده در آمریکا طیّ فرایندهای خاصّی از حالت محرمانگی خارج می‌شوند و در دسترس عموم قرار می‌گیرند. یکی از این روش‌ها خروج خودکار از طبقه‌بندی است که بر اساس آن، پس از گذشت ۲۵ سال، اسناد به طور خودکار منتشر می‌شوند. امّا این روش بدون محدودیّت هم نیست؛ یکی از محدودیّت‌های مهم و جدّی در این زمینه، اسناد مربوط به روابط خارجی حسّاس است که بدون شک، اسناد مربوط به جمهوری اسلامی و حتّی ایران پیش از انقلاب در این دسته قرار می‌گیرند. حدود ۸ سال پیش، پس از گذشت ۶۴ سال از کودتای بیست‌وهشتم مرداد و سرنگون کردن دولت مصدّق توسّط آمریکا و انگلیس، به دستور دولت وقت آمریکا برخی از اسناد این کودتا منتشر شد. البتّه باز هم نه همه‌ی اسناد؛ هنوز برخی از اسناد به طور کلّی منتشر نشده‌اند و اسناد بسیار بیشتری با سانسور بخش‌هایی از آن‌ها که هنوز هم از منظر امنیّت ملّی آمریکا مهم و محرمانه تلقّی می‌شوند، منتشر شدند. انگلیسی‌ها هم که در این زمینه کلّاً و از بیخ‌وبُن حاضر به انتشار اسناد محرمانه و شفّاف‌سازی درباره‌ی نقش خود در کودتای آژاکس نیستند. امروز بیش از هفتاد سال از آن کودتای پیچیده و سرنوشت‌ساز می‌گذرد؛ کودتایی که شاه فراری را به ایران بازگرداند و تا وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، به مدّت ربع قرن، مقدّرات این کشور را در دست او و حکومت فاسدش قرار داد. 🔹نوک کوه یخ این مقدّمه برای آن بود که بدانیم آنچه میان آمریکا و ایران گذشته و می‌گذرد، همچون کوه یخی است که تنها نوک آن از آب بیرون بوده و قابل رؤیت است؛ تمام واقعیّت و ابعاد آن شاید ده‌ها سال بعد نیز فاش و روشن نشود. پرونده‌هایی از این دست که ما تنها نامی و کلّیّتی از آن‌ها می‌دانیم کم نیستند؛ حمایت آمریکا از رژیم صدّام در جنگ هشت‌ساله، حمایت از گروه‌های تجزیه‌طلب و تروریستی علیه ایران، ترورهای موفّق و ناموفّق، خرابکاری‌های نظامی و صنعتی و علمی، تلاش‌ها و رایزنی‌های دیپلماتیک برای ضربه زدن به ایران، داستان دور و دراز تحریم، جاسوسی و نفوذ و بسیاری از سرفصل‌های دیگر در کتاب قطور و ظاهراً بی‌پایان دشمنی و توطئه‌ی آمریکا علیه ملّت ایران. اگرچه درباره‌ی هر کدام از موارد و موضوعات فوق قطعاً هزاران و بلکه ده‌ها هزار برگ سند محرمانه در دولت آمریکا وجود دارد، امّا با اطمینانی بسیار بالا می‌توان و باید گفت بعید است پرونده‌ای در این جنگ ترکیبی و تحمیلی واشینگتن علیه ایران، مفصّل‌تر و قطورتر از پرونده‌ی جنگ نرم و به‌خصوص بُعد رسانه‌ای و عملیّات روانی آن باشد. 🔹یک راه‌پیمایی ساده و تکراری؟ ما مردم و افکار عمومی ایران، به عنوان هدف و قربانیان این جنگ کثیف، هیچ اطّلاع دقیقی از ابعاد و گستره‌ی این جنگ بزرگ نداریم. زمانی که مُهر محرمانگی از روی این پرونده پاک شده و دسترسی به جزئیّات آن میسّر شود، آن روز محاسبات و قضاوت‌ها درباره‌ی خیلی چیزها تغییر خواهد کرد؛ مثلاً چه چیزهایی؟ یکی از آن‌ها راه‌پیمایی بیست‌ودوّم بهمن امسال که همین چند روز پیش برگزار شد. 🔸خب از نظر خیلی‌ها و حتّی خودمان که به خیابان آمدیم و در میان مردم بودیم، ظاهراً موضوع ساده است: مردم در چهل‌وششمین سالروز پیروزی انقلاب، علی‌رغم برودت هوا و افسارگسیختگی قیمت ارز، بار دیگر به خیابان آمدند و با انقلاب و آرمان‌های آن تجدید عهد و پیمان کردند. ظاهر ماجرا همین است و غلط هم نیست؛ امّا آیا این دوخطّیِ ساده و سرراست که درست هم هست، همه‌ی ماجرا هم هست؟ قطعاً نه. 🔸ما اغلب به‌سادگی عبور می‌کنیم؛ از رخدادها، از آدم‌ها و از خیلی چیزهای دیگر. جشن بیست‌ودوّم بهمن امسال هم از همین موضوعات و ماجراها است که راحت از آن می‌گذریم. این ساده و راحت گذشتن از کنار این رویداد بزرگ شاید دو علّت دارد. یکی اینکه چون هر سال تکرار می‌شود، گویا برایمان عادی و تکراری است؛ اتّفاقی ساده که هر سال می‌افتد؛ عدّه‌ای به خیابان می‌آیند و برخی‌هایشان پرچم‌هایی در دست دارند و برخی هم ندارند و شعارها هم که از اوّل تا امروز، کم‌وبیش یکسان بوده: «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»؛ پرچم‌های این دو رژیم هم این‌طرف و آن‌طرف به آتش کشیده می‌شود و رئیس‌جمهور وقت، در میدان آزادی سخنرانی می‌کند و در انتهای راه‌پیمایی هم بیانیّه‌ای رسمی خوانده می‌شود و مردم برمی‌گردند به خانه‌های خود. 🔹سهم هر ایرانی چقدر است؟ از منظری، انگار همه چیز تکراری و کلیشه‌ای است؛ امّا اگر قسمت پنهان آن کوه یخ را می‌توانستیم ببینیم و مُهر محرمانه‌ی نهادهای ریز و درشت آمریکایی و انگلیسی و صهیونیستی و مانند این‌ها بر آن نخورده بود، قطعاً نگاهی دیگر به ماجرا داشتیم. 📝 ادامه👇

📝 سرمقاله | معجزه مردم در خیابان ایران (بخش دوم) 🔸اگر می‌دانستیم از وزارت خارجه‌ی آمریکا و پنتاگون و سیا گرفته تا اِن‌ای‌دی و موساد و ام‌آی۶ با کمک صدها رسانه‌ی بزرگ و هزاران هزار میکرورسانه، چه طرّاحی پیچیده و عجیب‌وغریبی برای نفوذ به ذهن ایرانیان و تسخیر آن‌ها کرده‌اند، آن‌وقت شاید حتّی نمی‌توانستیم روی خیلی چیزها ارزش و قیمت بگذاریم. 🔸چه کسی می‌داند طیّ چهار دهه‌ی اخیر برای آلوده‌سازی افکار عمومی ایران، به ازای هر ایرانی چند کلمه تولید محتوا شده است؟ چند دقیقه فیلم ساخته شده؟ چقدر صوت تولید و منتشر شده؟ به هر ایرانی چند آهنگ و چند بیت شعر و ترانه می‌رسد؟ چقدر خبر دروغ و روایت جعلی منتشر شده؟ چند توئیت زده شده؟ چقدر هشتگ طرّاحی شده؟ لشکرهای سایبری در این میدان چه ابعادی دارند و چند نفر آن سوی کابل‌های اینترنتی، مشغول فعّالیّت هستند تا مردم ایران هفت روز هفته و بیست‌وچهارساعته تحت بمباران اخبار منفی و مأیوس‌کننده و تلخ باشند؟ چند جوک ساخته شده؟ چقدر شعار طرّاحی شده؟ 🔸به نظر می‌رسد ابعاد این نبرد چنان پیچیده و گسترده است که بر فرض محال، حتّی اگر روزی دشمن نیز تصمیم به شفّاف‌سازی درباره‌ی آن بگیرد، خود نیز نتواند تمام این کوه یخ را در معرض دید همگان قرار دهد. اگر این‌ها را می‌دانستیم، آن‌وقت حضور تک‌تک آدم‌ها برایمان واجد معنا و ارزش دیگری می‌شد، هر قدمشان حرفی و پیامی داشت و دیگر شعارشان به گوشمان تکراری نمی‌نمود. 🔹حتّی اگر یک نفر می‌آمد ... می‌گویند دو دسته از آدم‌ها سؤال ندارند؛ یکی آن‌ها که همه چیز را می‌دانند و دوّم آن‌هایی که هیچ چیز نمی‌دانند. اینکه از کنار جشن مردمی و سراسری بیست‌ودوّم بهمن راحت عبور می‌کنیم و آن را عجیب نمی‌دانیم و هیچ سؤال و پرسشی هم درباره‌ی آن نداریم، ناشی از همان توهّمی است که همه چیز را درباره‌ی آن می‌دانیم؛ نتیجه‌ی نداشتن سؤال هم می‌شود نگاه‌های بسیط، ارزیابی‌های کلّی، تحلیل‌های بی‌توجّه به جزئیّات و بالاخره گیر افتادن در چرخه‌ی ملال‌آور تکرار. 🔸اگر می‌دانستیم در این جنگ نرم و رسانه‌ای، سهم هر ایرانی چند تُن بمب است، آن‌وقت حتّی اگر یک نفر در این کشور پهناور در روز بیست‌ودوّم بهمن به خیابان می‌آمد و پیروزی انقلاب اسلامی را بعد از ۴۶ سال گرامی می‌داشت و جشن می‌گرفت، باید تعجّب می‌کردیم و از خود می‌پرسیدیم این آدم چه سپر دفاعی و پناهگاهی دارد و چگونه توانسته زیر این بمباران وحشتناک زنده بماند و امروز به خیابان بیاید؟ بعد می‌رفتیم پای صحبتش می‌نشستیم و هر‌چه را بر او گذشته بود، در مرحله‌ی اوّل ثبت‌وضبط می‌کردیم و سپس به تجزیه‌وتحلیل می‌پرداختیم. امّا دریغ و افسوس که ابعاد معجزه چنان بزرگ است و ماجرا چنان مهیب که از درک عظمت آن ناتوانیم! آن‌قدر ناتوان که حضور میلیون‌ها نفر در این جشن بزرگ و ملّی را رویدادی عادی و معمولی می‌پنداریم و هیچ شگفت‌زده نمی‌شویم. 🔹قیام مردمی حالا یک بار دیگر این جملات و عبارات رهبر انقلاب را که در دیدار روز چهارشنبه‌ی هفته پیش بیان شد، با تأمّل بخوانید و دقّت کنید: «این بیست‌ودوّم بهمن اخیر یکی از برجسته‌ترین جشنهای انقلاب بود؛ یکی از مهم‌ترین‌ها بود. مردم در واقع در روز دوشنبه قیام کردند. اینکه آمدند در خیابانها و شعار دادند و حرف زدند و در رسانه‌ها نظرات خودشان را گفتند و این در سراسر کشور اتّفاق افتاد، این یک قیام مردمی بود، یک حرکت بزرگ ملّی بود؛ در زیر بمباران تبلیغات و حرکات جنگ نرم موذیانه‌ی دشمن ــ که علیه همین بیست‌ودوّم بهمن و صاحب بیست‌ودوّم بهمن که ملّت ایرانند و قهرمان بیست‌ودوّم بهمن که امام بزرگوار است، مرتّب دارند حرف میزنند ــ مردم بیایند در زیر این بمباران تبلیغاتی و رسانه‌ای و جنگی، این‌جور خودشان را نشان بدهند.» ۱۴۰۳/۱۲/۲۴ 🔸اغلب چون نمی‌دانیم، سؤالی نداریم و ساده عبور می‌کنیم. وقتی به این سخنان رهبر انقلاب نیز می‌رسیم، ممکن است خیال کنیم ایشان اغراق و تعارف کرده‌اند تا از مردم حاضر در این میدان قدردانی کرده باشند؛ امّا نه، این تعابیرِ خاص و قابل تأمّل همچون «قیام مردمی» در بیست‌ودوّم بهمن، نه اغراق است و نه تعارف؛ این را کسی می‌گوید که با پیچیدگی‌های صحنه و ظرایف آن آشنا است و قدر هر قدمِ پیر و جوان و نوجوان و کودک را در این رویداد ملّی و تاریخی می‌داند. 📝 ادامه👇

📝 سرمقاله | معجزه مردم در خیابان ایران (بخش سوم) 🔹گفتند آقا ول کنید! این‌ها را کسی می‌گوید که بیش از دوازده سال پیش هشدار داده بود: «برای او تنها راه، منحصر در این است که ملّت و مسئولین ایران در نهایت به یک محاسبه‌ای برسند که احساس کنند ادامه‌ی این راه به صرفشان نیست. دشمن میخواهد این محاسبه را بر ذهن شما تحمیل کند؛ میخواهد من و شما به این نتیجه برسیم که صلاح نیست در مقابل آمریکا، در مقابل استکبار، در مقابل دستگاه‌های سیاسیِ تابعِ کارتل‌های گوناگون اقتصادی، خیلی هم بِایستیم و خیلی هم مقاومت کنیم؛ از بعضی از حرفها باید دست بکشیم؛ کمااینکه گفتند دیگر. در یک برهه‌ای، کسانی گفتند آقا ول کنید قضیّه‌ی اسرائیل را، ول کنید قضیّه‌ی فلسطین را، ول کنید قضیّه‌ی عدالت در سطح جهانی و حمایت از ملّتهای عدالت‌خواه را، رها کنید این حرفها را؛ چه کار دارید؟ به خودتان بچسبید. این همان تغییر محاسبات است.» ۱۳۹۱/۵/۱۶ 🔸کسی که تنها چند ماه پس از جانشینی امام راحل و به دست گرفتن زعامت امّت، در آذرماه سال ۱۳۶۸ در دیدار اعضاى مجمع نمایندگان طلّاب و فضلاى حوزه‌ی علمیّه‌ی قم، به‌شدّت نسبت به تهاجم تبلیغی و فرهنگی دشمن هشدار داده و آن را به بمب شیمیایی نامحسوس و بدون سروصدایی تشبیه می‌کند که آثار و نتایج کشنده‌ی آن بعداً مشخّص خواهد شد، کسی که ۳۵ سال پیش می‌دید و می‌دانست که دشمن چه طرّاحی گسترده و پیچیده‌ای برای مسموم‌سازی اذهان جامعه دارد، ارزش کار تک‌تک کسانی را که قیام مردمی بیست‌ودوّم بهمن امسال را رقم زدند می‌داند و واقف است که این حضورِ بموقع در چنین زمانه‌ی خطیری، چه آثار مهم و تعیین‌کننده‌ای بر امنیّت ملّی کشور و آینده‌ی آن دارد. 🔸پس عجیب نیست اگر دو روز بعد از بیست‌ودوّم بهمن این‌گونه از این اتّفاق یاد و تجلیل کند: «این حضور جوانان، چهره‌های شاداب، گسترش در تمام کشور، نه‌فقط تهران، نه‌فقط شهرهای بزرگ، حتّی روستاها در این حرکت بزرگ شرکت کنند ــ در بعضی از شهرها هوا سرد بود، بسیار نامناسب بود ــ پیام اتّحاد ملّت ایران بود. حقّاً و انصافاً ملّت ایران کار بزرگی کردند. در مقابل این تهدیدهای احمقانه‌ای که مرتّب، پشت ‌سر هم دارد صورت میگیرد نسبت به ملّت ایران، ملّت ایران هویّت خودش، شخصیّت خودش و توان خودش و پایداری خودش را به همه نشان داد. مکمّل این حرکت بزرگ مردمی هم سخنان صریح و راهگشای رئیس‌جمهور محترم بود که از زبان مردم، سخن دل مردم را بیان کرد و آنچه را لازم بود ایشان بیان کنند، گفتند. من همیشه تکرار میکنم با مخاطبین خودم، با جوانهای عزیزی که از اعماق دل به آنها دلبسته و علاقه‌مند هستم، میگویم: کار را باید بهنگام انجام داد. ملّت ایران در روز دوشنبه کار را بهنگام انجام داد؛ آن وقتی که باید انجام بدهد انجام داد، آن وقتی که باید خودش را نشان بدهد نشان داد. رحمت خدا بر این ملّت!» ۱۴۰۳/۱۲/۲۴ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

قدرت نو ظهور ... / نتانیاهو: آمریکا و اسرائیل در مقابل ایران کنار هم ایستاده‌اند 🔹نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در کنفرانس خبری با وزیر خارجهٔ آمریکا باز هم بر مواضع ضدایرانی‌اش تأکید کرد و گفت: اسرائیل و آمریکا در مقابله با تهدیدات ایران در کنار هم ایستاده‌اند. 🔻یک زمانی اینها برای جنگیدن با ایران هرکدامشان به تنهایی شاخ و شانه می کشیدند و در صحبت هایشان روزی ده بار ایران را بمباران می کردند. 🔻اما ایران این روزهای ما با وجود تمام سیاه نمایی های دشمن و جنگ نرمی که ذهن های ما را هدف قرار داده تا کشور را خوار و ضعیف نشان دهد. به قدرتی رسیده که دشمنان برای مقابله با ما متحد می شوند و با وجود ائتلاف های خود هنوز می ترسند و در ترس خود دست و پا می زنند. 🔻اتحادتان نابود باد ... #نتانیابو #رژیم_صهیونیستی #ائتلاف ❇️ هشتگ آگاهی 🆔 @hashtag_agahi

💢عصر ناآرام بیروت؛ اولتیماتوم حزب‌الله به دولت جدید 🔹هواداران مقاومت در اعتراض به اقدام دولت در بستن فرودگاه بیروت بر روی هواپیماهای ایرانی، دست به تظاهرات زدند که این اقدام در حقیقت اولتیماتومی به دولت نواف سلام است که از زمان آغاز به کار در راستای دستورالعمل‌های سفارت آمریکا به دنبال کارشکنی در مسیر برگزاری مراسم شهید «سید حسن نصرالله» است. 🔸هرچند تحولات عصر امروز بعد از شلیک چندگاز اشک آور و تیرهوایی به پایان رسید، ولی به نظر می‌رسد لبنان در آستانه عصر جدیدی از کشمکش‌های سیاسی قرار گرفته که خواسته موردنظر آمریکا و رژیم صهیونیستی است. 🔹آمریکا و اسرائیل که در میدان نبرد موفق به شکست دادن حزب الله نشدند اکنون تلاش دارند با استفاده از عناصر داخلی مقاومت را تحت فشار قرار دهند و مهمترین مسیر آنها برای فشار بر مقاومت، محاصره هوایی حزب الله که اهمیت آن بعد از تسلط دارودسته جولانی، بر سوریه اهمیت دوچندانی برای شیعیان لبنان پیدا کرده است. ┄┅┅┅┅

ایران و تصویر ایران 🔺دکتر گنجی: 🔹در مباحث مربوط به سواد رسانه می‌خوانیم که ما دو جهان داریم؛ جهان واقعی و جهان رسانه‌ای. اما حقیقت این است که مردم برای درک بهتر و بیشتر جهان واقعی به جهان رسانه‌ای پناه می‌برند. حال سؤال این است که در سایه این پناه بردن از جهان واقعی دور می‌شوند یا به آن نزدیک‌تر می‌شوند؟ در جهان رسانه با تصویر مواجه هستیم اما در جهان واقعی با خود پدیده که نقش آیینگی دارد مواجه هستیم. حال سؤال اساسی این است که تصویری که از ایران درک می‌کنیم چقدر خود ایران واقعی است؟ آیا امکان دارد ایران واقعی از ایران رسانه‌ای بهتر باشد؟ در چنین مواقعی خواهیم شنید که ما داریم در این کشور زندگی می‌کنیم، واقعیت را لمس می‌کنیم و این واقعیت ارتباطی با رسانه ندارد! رهبر معظم انقلاب از شکستن محاصره رسانه‌ای کشور سخن گفته‌اند و این همان تصویر ایران است که با خود ایران فاصله دارد. تصویر ایران بعضاً به صورت حرکت رودخانه‌ای است، یعنی کسی جرئت نمی‌کند خلاف آب حرکت کند که می‌ترسد رسوا شود. موجی راه می‌افتد و خروج از این موج پرهزینه می‌شود. آنچه به عنوان مثال در ذیل می‌آید واقعیت ایران است یا تصویر ایران؟ 1⃣ در جهان امروز تصویر ایران در مواجهه با جهان و خصوصاً غرب و همسایگان، چهره‌ای جنگی است. ایران با همه دنیا دعوا دارد، حیاتش در دعواست، با همه درگیر است... حال آنکه تصویر واقعی ایران این است که این کشور ۲۸۶ سال است (از پایان حکومت نادر در سال ۱۱۶۰ ه) به هیچ کشوری حمله نکرده است. هیچ جنگی را آغاز نکرده است بلکه صرفاً از خود دفاع کرده است.درعین حال یا اشغال یا تجزیه شده است 2⃣ تصویر دیگر ایران دشمنی با غرب یا غرب‌ستیزی است. این را روشنفکران داخلی نیز باور دارند.حال به عالم واقعیت برویم. ایران در این ۴۵ سال کدام ظلم را علیه انگلیس، فرانسه، آلمان و حتی امریکا کرده است؟ اصلاً ما با آنها چکار داریم؟ آنها ما را ر‌ها نمی‌کنند و خواستار رفتاری از ما هستند که با استاندارد‌های غرب منطبق باشد. ما صرفاً این را نمی‌پذیریم، اما آنها تحریم می‌کنند و همه هم می‌دانند که تحریم با قواعد بین‌المللی منطبق نیست، اما مطالبه رفع تحریم نیز غرب ستیزی ایران محسوب می‌شود 3⃣ تصویر ایران۸۸میلیون فقیر مفلوک و گرسنه را که در حداقل‌ها مانده‌اند نشان می‌دهد. آیا این تصویر واقعی است؟ کسی جرئت می‌کند برخلاف این تصویر سخن بگوید؟ همه اسناد نشان می‌دهد حدود ۳۰میلیون نفر از مردم در مراتب تنگنای اقتصادی هستند، اما شما یک نفر پیدا نمی‌کنید که از سطح زندگی و درآمد خود راضی باشد. آنان که پرخورند، طلبکارند، آنان که ندارند(روستاها) آرام‌تر وکم‌ادعاتر 4⃣ تصویر ایران این است که همه مدیران کشور دزد و فاسد هستند، هزاران آقازاده فاسد داریم. رسماً می‌گویند ۴هزار آقازاده فقط در لندن داریم. تاکنون دیده‌اید کسی ۲۰ نفر را نام ببرد و فساد آنان را - فراتر از سوءظن و تحلیل- اثبات کند؟ اما تصویر به گونه‌ای است که اگر شما منکر شوید(مانند حرکت برخلاف رودخانه است) خود نیز متهم به دزدی و همسویی با دزد خواهیدشد 5⃣ تصویر مذاکره را ببینید،امریکا از برجام خارج شده و مجدد وزیر خارجه دولت روحانی درخواست مذاکره کرده است و ترامپ به فارسی نوشته است «نه مرسی» و همین چهار شنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ عراقچی و پزشکیان هر دو درحیاط دولت به خبرنگاران گفتند هیچ پیامی مبنی بر مذاکره از امریکا دریافت نکرده‌ایم. حال تصویر چیست؟ ایران از سر سیری تن به مذاکره نمی‌دهد و مردم هم گرسنه‌اند! و اصلاً برایش مهم نیست و علت خروج ترامپ از برجام - به عنوان سندحقوقی جهانی- را هم به تعرض به سفارت عربستان، مقاله فلان‌روزنامه و نظر فلان امام جمعه ارجاع می‌دهندتا امریکا را تبرئه نمایند 6⃣ مثال دیگر ایرانیان خارج از کشور است. مرتب می‌شنوید فضا را برای بازگشت مهیا کنید،چرا فلانی نیامد و آنجا مرد؟ اما واقعیت این است که هیچ‌کس را جمهوری اسلامی از ایران اخراج نکرده است و هیچ‌کس را نام نمی‌برندکه خواسته است برگردد و اجازه نداده باشند و هر هفته صد‌ها ایرانی می‌آیند و می‌روند، اما بنابر «الخائن خائف» برخی خودشان نمی‌آیند، اما تصویر این است که آنان را راه نمی‌دهند! 7⃣ وقتی از مجامع جهانی می‌شنوند ایران اقتصاد ۲۲ یا ۲۳جهان است به هم می‌ریزند، چون تصویر ایران در انتهای جدول جهانی است و هزار دلیل می‌تراشند تا واقعیت جای خود را به تصویرندهد همه اینها به این معنا نیست که در مدینه فاضله هستیم، مشکلات جدی داریم و بر کسی پوشیده نیست اما شما در ایران محاصره شده اقتصادی و رسانه‌ای هزار مؤلفه منفی می‌بینید، اما یک نقطه مثبت نمی‌بینید؟! #جهاد_تبیین ┅┅┅┅🍃🇵🇸❤🇮🇷🍃┅┅┅┅┄

💢هزینه سنگین اروپا در اعتماد به آمریکا 🔹تحولات اخیر در عرصه روابط بین‌الملل نشان می‌دهد که اتکا به قدرت‌های خارجی برای تأمین امنیت، نه‌تنها تضمینی برای ثبات یک کشور نیست، بلکه می‌تواند وابستگی بلندمدتی ایجاد کند که در بزنگاه‌های حساس، آن کشور را با بحران‌های جبران‌ناپذیری مواجه سازد. تجربه اروپا در تکیه بر آمریکا و ناتو برای حفظ امنیت خود، نمونه‌ای بارز از این واقعیت است. در نظام بین‌الملل، کشوری که تلاش کند امنیت خود را از طریق مذاکره و توافق با دیگران تأمین کند، در دو سناریوی محتمل قرار خواهد گرفت: 🔸در صورت موفقیت در مذاکره، امنیتش به‌طور کامل به قدرت خارجی وابسته می‌شود و در شرایط حساس، تصمیم‌گیری مستقل برای آن دشوار خواهد بود و در صورت شکست در مذاکره، با خلأ امنیتی مواجه شده و آسیب‌پذیری آن افزایش می‌یابد. 🔹اروپا، با پذیرش ناتو به‌عنوان ضامن امنیتی خود، در عمل به قدرت‌های فرامنطقه‌ای وابسته شد. اهمیت این مسئله زمانی پررنگ‌تر می‌شود که اروپا، باوجود اشتراکات عمیق ایدئولوژیک، اقتصادی و سیاسی با آمریکا، به‌تدریج سرخورده از این اعتماد شده است. این نارضایتی زمانی به اوج خود رسید که دونالد ترامپ، برخلاف انتظار اروپایی‌ها، اعلام کرد که قصد دارد با روسیه درباره جنگ اوکراین مذاکره کند. بر اساس برخی تحلیل‌ها، نه‌تنها کشورهای اروپایی، بلکه حتی اوکراین نیز ممکن است در این مذاکرات نقشی نداشته باشند و آمریکا، با توجه به منافع خود، آینده اوکراین را رقم بزند. این وضعیت نشان‌دهنده افول جایگاه اروپا در معادلات ژئوپلیتیکی است. زمانی اروپا به‌عنوان یک بازیگر قدرتمند و مستقل در عرصه سیاست بین‌الملل شناخته می‌شد، اما اکنون این قاره بیش از هر زمان دیگری وابسته و منفعل به نظر می‌رسد. اتفاقات اخیر در اروپا باید هشداری برای کشورهایی باشد که تصور می‌کنند از طریق مذاکره با غرب، به توسعه و ثبات خواهند رسید. این استراتژی، در بسیاری از موارد، به‌جای پیشرفت، به وابستگی و تضعیف استقلال منجر شده است. پیش از هرگونه مذاکره و تعامل در سطح بین‌المللی، کشورها باید ساختارهای امنیتی و اقتصادی خود را تقویت کرده و به سمت خودکفایی در این حوزه‌ها حرکت کنند. وابستگی به یک قدرت خارجی، به‌ویژه آمریکا، در بلندمدت نه‌تنها امنیت و توسعه را تضمین نمی‌کند، بلکه می‌تواند به معضلی پیچیده و بحران‌زا تبدیل شود. نمونه‌های عراق، لیبی و دیگر کشورهایی که به آمریکا اعتماد کردند، اما در نهایت به بی‌ثباتی و بحران امنیتی دچار شدند را دیده‌ایم. اروپا اکنون بهای اعتماد خود به آمریکا را می‌پردازد؛ وابستگی امنیتی، کاهش استقلال استراتژیک، و نادیده گرفته شدن در معادلات جهانی، همگی از پیامدهای این وابستگی هستند. این شرایط، هشداری جدی برای سایر کشورهاست که پیش از اعتماد به یک قدرت خارجی، ابتدا باید بنیان‌های امنیتی و اقتصادی خود را تقویت کنند. در غیر این صورت، سرنوشتی مشابه اروپا، عراق و لیبی در انتظار آن‌ها خواهد بود. #حرف‌روز

🔰 وقتی دلار امپراطور شد 🔹 ‏مانند بسیاری از نهادهایی که بعد از ‎جنگ جهانی دوم به وجود آمدند، صندوق بین‌المللی ‎پول هم همان زمان متولد شد. از جمله کارکردهای آن حفظ امپراتوری ‎دلار بر جهان است. ❓اما این صندوق چگونه کشورها را به دلار وابسته کرد؟ با دیدن این ویدئو با‎ تاریخ دلار آشنا شوید: 👇 youtu.be/NCKWDFL4dtM @Hasanabbasi_students

@donyayetahlil مقاومت فعال یا دیپلماسی همسایگی؛ راه سوم ایران در برابر فشارهای آمریکا چیست؟ در سالیان اخیر هر رئیس جمهور آمریکا طرح مشخصی برای منطقه داشته است (برای دیدن ادامه ی مطلب به لینک زیر مراجعه کنید👇) https://donyayetahlil.com/archive/59103 🗂منبع : بولتن بین‌الملل #مقاومت_فعال #ایران #آمریکا #فشار_حد_اکثری #دنیای_تحلیل به کانال دنیای تحلیل بپیوندید👇 @donyayetahlil

@donyayetahlil پروژه اقتصاد سیاسی عربستان در شام زمان سقوط رژیم بشار اسد و قدرت‌گیری اسلام‌گرایان سلفی و اخوانی، عربستان سعودی بازیگر ناکام تحولات بهار عربی در طول یک دهه گذشته، به سرعت در حال تثبیت کردن خود در مقام یک بازیگر عربی تعیین‌کننده در تحولات سوریه است. از سفر هیات سعودی به دمشق تا دیدار احمد الشرع از عربستان و ملاقات با محمد بن‌سلمان و حضور عربستان در کنفرانس بین‌المللی پاریس برای سوریه که مساله مهم بازسازی را به میان آورده است. جایی که دست عربستان برای شکل دهی به تحولات آینده سوریه دراز است. ریاض در تلاش است تا از سوریه جدید در راستای بسط نفوذ سیاسی و اقتصادی حداکثر بهره‌برداری را به‌عمل آورد. (برای دیدن ادامه ی مطلب به لینک زیر مراجعه کنید👇) https://donyayetahlil.com/archive/59109 🗂منبع : روزنامه دنیای اقتصاد تحولات_منطقه #بشار_اسد #اقتصاد_سیاسی #عربستان #دنیای_تحلیل به کانال دنیای تحلیل بپیوندید👇 @donyayetahlil

@donyayetahlil ۶ پرده از «حماقت» با دونالد ترامپ! افرادی که احمقانه رفتار می‌کنند خطرناک‌تر از انسان‌هایی هستند که شرورانه رفتار می‌کنند. انسان‌های شرور حداقل درک درستی از منافع خودشان دارند که در نوع خود می‌تواند تا حدی آن‌ها را مهار کند. با این حال، حماقت هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد. حماقت از اول این تصور را ایجاد می‌کند که جواب همه سوال‌ها را می‌دانم!» (برای دیدن ادامه ی مطلب به لینک زیر مراجعه کنید👇) https://donyayetahlil.com/archive/59112 🗂منبع : فرارو بین‌الملل #دولت_آمریکا #ترامپ #حماقت #دنیای_تحلیل به کانال دنیای تحلیل بپیوندید👇 @donyayetahlil

@donyayetahlil تحقیر پادشاه اردن توسط ترامپ مقابل چشم جهانیان لحن تحکمی که ترامپ با او صحبت می کرد، حرکات بدن و لکنت ملک عبدالله که حتی در نشستشان در برابر خبرنگاران در مقابل شومینه معروف کاخ سفید که پادشاه اردن بعد از صحبت های رئیس جمهوری امریکا گویی تیک عصبی گرفته و دائما پلک می‌زد، گویی نشان از داشت که او باید طبق دستورات رئیس جمهوری آمریکا جواب می داد حتی اگر این پاسخ ها باعث عصبانیت و خشمش می شد؛ حتی کت و شلوار آبی با کراوات که ادای احترام به رنگ پرچم دولت اسرائیل بود، همه و همه تنها نشان تحقیر او بود. (برای دیدن ادامه ی مطلب به لینک زیر مراجعه کنید👇) https://donyayetahlil.com/archive/59115 🗂منبع : دیپلماسی ایرانی تحولات_منطقه #پادشاه_اردن #ترامپ #تحقیر #دنیای_تحلیل به کانال دنیای تحلیل بپیوندید👇 @donyayetahlil